အေရွ႕ေတာင္အာရွႏုိင္ငံမ်ားအတြက္ စိန္ေခၚမႈတစ္ခု ျဖစ္လာသည့္ ေရေမ်ာ ဘဂၤါလီဒုကၡသည္မ်ား

ပင္လယ္ထဲ ဦးတည္ရာမဲ့ ေမ်ာပါေနသည့္ ဘဂၤါလီ ေ႐ႊ႕ေျပာင္း ေနထုိင္သူမ်ား ကိစၥတြင္ လက္ေရွာင္ေနမႈ အေပၚ အေရွ႕ေတာင္ အာရွ ႏုိင္ငံမ်ားကို ကုလသမဂၢ ဒုကၡသည္မ်ားဆုိင္ရာ မဟာမင္း ႀကီး႐ံုးက ျပင္း ထန္စြာ ေဝဖန္လုိက္ သည္။


ယင္း႐ံုး၏ ေျပာေရးဆိုခြင့္ရ အမ်ိဳးသမီး ဗီဗီယန္တန္က တစ္ကမ႓ာလံုး အတိုင္းအတာျဖင့္ အာ႐ံုစိုက္ လာသည့္ ဘဂၤါလီ ဒုကၡသည္မ်ားကို ကယ္ဆယ္ရန္ လုပ္ငန္းမ်ား တိုးတက္လာမႈ မရွိျခင္းသည္ ဆိုးရြားသည့္ လကၡဏာတစ္ရပ္အျဖစ္ ယူဆမိေၾကာင္း ဆိုသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ အေနာက္ ပိုင္းႏွင့္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏုိင္ငံတို႔မွ ထြက္ခြာလာေသာ ဘဂၤါလီေ႐ႊ႕ေျပာင္းေန  ထုိင္သူမ်ားသည္ အရည္အေသြးညံ့ဖ်င္းသည့္ ေလွမ်ားေပၚ တြင္ စြန္႔စားလုိက္ပါကာ ပင္လယ္ျပင္ကို ေက်ာ္ျဖတ္ၿပီး အင္ဒိုနီးရွားႏွင့္ မေလးရွားတို႔သို႔ ဝင္ေရာက္ ႏုိင္ရန္ ႀကိဳးစားၾကသည္။ လတ္တ ေလာတြင္ ကမ္းမျမင္လမ္းမျမင္ ပင္လယ္ျပင္၌ ေမ်ာပါေနသည့္ ဘဂၤါလီ ဒုကၡသည္ ေထာင္ႏွင့္ ေသာင္းႏွင့္ခ်ီရွိေနမည္ဟု ခန္႔ မွန္းရသည္။

‘‘ပင္လယ္ထဲမွာ ဒုကၡႀကံဳေနတဲ့ ေလွေတြ ေနာက္ထပ္ ရွာေတြ႕ႏုိင္ဖို႔ ကြၽန္မတို႔ ေမွ်ာ္လင့္ထားပါတယ္။ ဒုကၡသည္ေတြကို ကယ္ဆယ္ၿပီး ကမ္းေျခကို တက္ေရာက္ခြင့္ ေပးဖုိ႔ လိုပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ကံမေကာင္းတာက ဒီလုပ္ေဆာင္မႈမ်ိဳးအတြက္ ဘယ္သူကမွ စိတ္ ဝင္စားပံု မရတာပဲ’’ဟု တန္က ေျပာၾကားခဲ့သည္။

ထိုင္း၊ အင္ဒိုနီးရွားႏွင့္ မေလးရွားတို႔ အားလံုးသည္ ဘဂၤါလီမ်ားကို မိမိတို႔ ေရ ပိုင္နက္ထဲ ဝင္ေရာက္ခြင့္ျပဳရန္ အခုိင္အမာ ျငင္းဆန္ေနဆဲ ျဖစ္ သည္။

အင္ဒိုနီးရွား အစိုးရ၏ ရပ္တည္မႈက အလြန္ျပတ္သားသည္။ ဘဂၤါလီမ်ားကို တင္ေဆာင္လာသည့္ သေဘၤာမ်ား ပင္လယ္ထဲတြင္ တိမ္းေမွာက္နစ္ျမဳပ္ေနသည္ကို မ်က္ျမင္ေတြ႕ရွိသည့္တိုင္ လံုးဝ ကယ္ဆယ္ ကူညီျခင္း မျပဳရန္အစိုးရက ၎တို႔၏ ငါးဖမ္းေလွမ်ားကို အသိေပးမွာၾကားထား သည္။

‘‘သူတုိ႔ကိုေတြ႕ရင္ ကြၽန္ ေတာ္တုိ႔ႏုိင္ငံက ငါးဖမ္းေလွေတြ အေနနဲ႔ အစားအေသာက္ ၊ ေလာင္စာ ဆီ၊ ေသာက္ေရေတြ ေဝမွ်ေထာက္ပံ့ေပးဖို႔ တိုက္တြန္းထားပါတယ္။ လိုအပ္ရင္ သူတို႔ေလွ ေတြကို ျပင္ေပး လုိက္ပါ။ ဒါေပမဲ့အင္ဒိုနီးရွား ကမ္းေျခကို  တရားမဝင္ ဆိုက္ကပ္လာတာမ်ိဳးေတာ့ လံုးဝ အျဖစ္မခံႏုိင္ဘူး’’ဟု စစ္ဘက္ ေျပာေရးဆိုခြင့္ရ အရာရွိ ဖူယက္ဒ္ဘက္စ္ယားက ေျပာၾကားခဲ့သည္။ အာေခ်းမွ ေရလုပ္ သားအခ်ိဳ႕ က ပင္လယ္ထဲတြင္ ဒုကၡသည္ေလွမ်ား နစ္ျမဳပ္ေန သည္ကို ျမင္လွ်င္ပင္ မကူညီရန္အာဏာပိုင္မ်ားက မွာၾကားထားေၾကာင္း ဘီဘီစီသို႔ ေျပာၾကားခဲ့ သည္။

ဆင္းရဲႏြမ္းပါးမႈႏွင့္ ငတ္မြတ္မႈတို႔ေၾကာင့္ ေနရပ္ကို စြန္႔စားေက်ာခုိင္းလာသည့္ ဘဂၤါလီမ်ားသည္ အလုပ္ အကိုင္ႏွင့္ အေျခခ်ေနထုိင္မႈအတြက္ နယ္ေျမသစ္မ်ားသို႔ ေရာက္ရွိမည္ဟု ေမွ်ာ္လင့္ထားေသာ္လည္း သက္ဆိုင္ရာ ႏုိင္ငံအစိုးရ အသီးသီး၏ ပိတ္ပင္တားျမစ္မႈမ်ားေၾကာင့္ ပင္လယ္ထဲတြင္ တဝဲလည္ လည္ ေသာင္တင္ေနသည္။ ၿပီးခဲ့သည့္ သီတင္းပတ္က ေ႐ႊ႕ေျပာင္းလုပ္သားမ်ားကို တင္ေဆာင္ လာသည့္ ေလွတစ္စီးသည္ ထုိင္းပိုင္ ကြၽန္းတစ္ကၽြန္းတြင္ ေသာင္တင္ေနရာ အာဏာပိုင္မ်ားက ေလွကို ညတြင္းခ်င္း ျပင္ဆင္ေပးၿပီး လုိအပ္သည့္ စားနပ္ရိကၡာ၊ ေဆးဝါးႏွင့္ ေသာက္ေရတို႔ ေထာက္ပံ့ကာ ပင္လယ္ဘက္သို႔ ျပန္လည္ ထြက္ခြာေစခဲ့သည္။ ‘‘သူတို႔ကိုယ္တုိင္ကလည္း ထုိင္းမွာ မေနခ်င္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္အဓမၼႏွင္လႊတ္လုိက္တယ္လုိ႔ ေတာ့ ေျပာလုိ႔မရဘူး။ သူတို႔ သြားခ်င္တဲ့ ႏုိင္ငံဘက္ကိုပဲ ထြက္ခြာ သြားတာပါ’’ဟု ထုိင္းစစ္တပ္ တာဝန္ရွိသူ တစ္ဦးက ဆိုသည္။ အဆိုပါ ေလွသည္ အင္ဒိုနီးရွားဘက္သို႔ ခုတ္ေမာင္းသြားေသာ္လည္း အင္ဒိုနီးရွား ကမ္းေျခေစာင့္တပ္က ၾကားျဖတ္ဟန္႔တားခဲ့သည္ဟု ယူဆရ သည္။

အဆိုပါ ေလွမ်ားေပၚတက္ေရာက္ခြင့္ရသည့္ အေနာက္ ႏိုင္ငံမီဒီယာမ်ားက ဘဂၤါလီဒုကၡသည္မ်ား၏ ဆိုးရြား က်ပ္တည္းစြာ ရွင္သန္ေနထုိင္ရမႈမ်ားကို ထုတ္ေဖာ္ေရးသားခဲ့သည္။ ငတ္ျပတ္ ျခင္း၊ ေရဓာတ္ ခန္းေျခာက္ျခင္း၊ က်န္းမာေရး ယိုယြင္းျခင္းမ်ား ေၾကာင့္ ေရလမ္းခရီးတြင္ ေသဆံုးခဲ့သူ အေျမာက္အျမား ရွိေနေၾကာင္းလည္း ဆိုသည္။ ဘဂၤါလီမ်ားကို လက္ခံေပးရန္ ျငင္းဆုိမႈအတြက္ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ႏုိင္ငံတ ကာက ျပစ္တင္ေဝဖန္မႈမ်ား ရွိ ေသာ္ လည္း ျမန္မာအစိုးရက ယင္းအတြက္ တာဝန္မရွိေၾကာင္း ယတိျပတ္ျငင္းဆိုထားသည္။

အင္ဒိုနီးရွားရွိ လန္ဆာၿမိဳ႕သည္ အက္ဒမန္ပင္လယ္ကို ေက်ာ္ျဖတ္ၿပီး လာေရာက္ေသာင္တင္ေနသည့္ ဘဂၤါလီဒုကၡသည္အမ်ားအျပားကို လက္ခံထားရာေနရာျဖစ္သည္။ ဘဂၤါလီ ေ႐ႊ႕ေျပာင္းေနထုိင္သူ ၇၀၀ ေက်ာ္သည္ လန္ဆာရွိ ဒုကၡသည္စခန္းတြင္ ရွိေနေသာ္လည္း မိမိတုိ႔ၿမိဳ႕တြင္ ဒုကၡသည္ မ်ားကို ေစာင့္ေရွာက္ေပးထားရန္ လံုေလာက္ေသာ ဘ႑ာေရး အေျခအေနမရွိ ေၾကာင္း ဆိပ္ကမ္းၿမိဳ႕ေလး ၏ ၿမိဳ႕ေတာ္ဝန္ အူစမန္အဗၺဒူလာက ဝန္ခံခဲ့သည္။

‘‘ခဏတစ္ျဖဳတ္အတြက္ ဆိုရင္ေတာ့ ဟုတ္တာေပါ့။ ဒါေပမဲ့ေရရွည္အတြက္ဆိုရင္ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ အကူအညီေတြ လုိတယ္။ ခ်က္ခ်င္းကို လိုတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ရဲ႕အစိုးရဆီက၊ ေနာက္ၿပီး အင္န္ဂ်ီအို အဖြဲ႕အစည္းေတြဆီကေရာ ေပါ့။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ဆီမွာ ေသာင္တင္ေနတဲ့ ဘဂၤါလီေတြ အမ်ားႀကီးရွိေန ပါတယ္’’ဟု အဗၺဒူလာက ဘီဘီစီအား ေျပာၾကားခဲ့သည္။

လူ႔အခြင့္အေရး အဖြဲ႕မ်ားက ဘဂၤါလီမ်ားအေနျဖင့္ ျငင္းဆန္၍ မရႏုိင္ေသာ ဖိအားမ်ားေၾကာင့္ ေနရပ္ကို စြန္႔ခြာရန္မွလြဲၿပီး ေရြးခ်ယ္စရာ မရွိႏုိင္ေၾကာင္း မွတ္ခ်က္ျပဳၾကသည္။ လြန္ခဲ့သည့္ သံုးႏွစ္ အတြင္း ဘဂၤါလီ ဒုကၡသည္ တစ္သိန္းႏွစ္ေသာင္းမွ် အက္ဒမန္ပင္ လယ္ကို ေက်ာ္ျဖတ္ၿပီး အေရွ႕ဘက္ေဒသ သို႔ ေရသစ္ေျမသစ္ ရွာေဖြရန္ စြန္႔စားထြက္ခြာခဲ့ေၾကာင္း သိရသည္။

ကုလသမဂၢဒုကၡသည္မ်ားဆုိင္ရာ မဟာမင္းႀကီး႐ံုး၏ ေျပာေရးဆိုခြင့္ရ အမ်ိဳးသမီး တန္က အေရွ႕ေတာင္ အာရွႏိုင္ငံမ်ား၏ အစိုးရမ်ားအေနျဖင့္ ဘဂၤါလီမ်ားကိုကယ္တင္ရန္ ပိုမိုအားထည့္လုပ္ေဆာင္သင့္ေၾကာင္း တိုက္တြန္းေနဆဲျဖစ္သည္။

‘‘အခ်ိန္က တျဖည္းျဖည္း ေနာက္က်လာေနၿပီ။ ဒီကိစၥကိုအျမန္ဆံုး အေျဖရွာ ရွင္းလင္းဖုိ႔ လိုလာပါၿပီ’’ဟု ၎က တိုက္တြန္းခဲ့သည္။ သို႔ေသာ္လည္း မည္သည့္ႏုိင္ငံကမွ် ၎၏ စကားအတိုင္း အေရး ယူ ေဆာင္ရြက္မည့္အလားအလာ မရွိေခ်။

မေလးရွားသည္ ၎တို႔၏ အေနာက္ေျမာက္ဘက္ ကမ္းလြန္နယ္နိမိတ္ကို ေစာင့္ၾကပ္ ပိတ္ဆို႔ထား လုိက္သည္။ ထိုင္းအစိုးရက ေရပိုင္နက္ထဲ ဝင္လာသည့္ ဒုကၡသည္ ေရယာဥ္တုိင္းကို လုိအပ္ သည့္ ေထာက္ပံ့မႈမ်ား ျပဳလုပ္ေပးၿပီး စက္ပ်က္ေနလွ်င္ ျပင္ဆင္ေပးေသာ္လည္း အျမန္ဆံုး ျပန္လည္ ထြက္ခြာရန္ ေစခိုင္းေန သည္။ ေလွမ်ားေပၚတြင္ အလြန္ ငတ္ျပတ္ၿပီး က်န္းမာေရးအေျခ အေနဆိုးသူမ်ား ရွိေနသည့္တိုင္အင္ဒိုနီးရွားအာဏာပိုင္မ်ားက မိမိတို႔ေျမေပၚသို႔ ဘဂၤါလီမ်ားတက္ေရာက္ရန္ လံုးဝခြင့္မျပဳႏုိင္ ဟု အခုိင္အမာ သေဘာထား ထုတ္ျပန္ထားသည္။

ကုလသမဂၢက အေရွ႕ ေတာင္အာရွႏုိင္ငံမ်ားသည္ ဘဂၤါလီဒုကၡသည္မ်ား အေရးတြင္ ပင္ေပါင္ကစား သည့္ႏွယ္ တစ္ဖက္ႏွင့္ တစ္ဖက္အျပန္အလွန္ ပုတ္ထုတ္ေနေၾကာင္း စြပ္စြဲထားသည္။ မေလးရွားႏုိင္ ငံျခားေရး ဝန္ႀကီး ေအနီဖာ ေအမန္က အဆိုပါအေရးကိစၥသည္ ႏုိင္ငံတကာအတိုင္းအတာထိ ႀကီးထြား မလာမီ ျမန္မာအစိုးရႏွင့္ ေဆြးေႏြးၿပီး ညႇိႏိႈင္းအေျဖရွာလုိေၾကာင္း ေျပာ ၾကားခဲ့သည္။ မေလးရွားသည္ လက္ရွိတြင္ အာဆီယံအဖြဲ႕၏ အလွည့္က် ဥကၠ႒အျဖစ္ တာဝန္ယူ ထားသည္။

‘‘ကၽြန္ေတာ္တုိ႔မွာ ကိုယ့္ ႏုိင္ငံရဲ႕ လူမႈေရးနဲ႔ လံုၿခံဳေရး ျပႆနာေတြ ရွိႏွင့္ၿပီးသားပါ။ အခုကိစၥနဲ႔ ပတ္သက္ ၿပီး ျမန္မာအစိုးရက အေျဖတစ္ခု ကူညီရွာေဖြေပးဖို႔ ေတာင္းဆို ေဆြးေႏြးသြားပါမယ္’’ဟု ေအမန္က ဆိုသည္။

ဘဂၤါလီ ေ႐ႊ႕ေျပာင္းေနထုိင္ သူမ်ားအေနျဖင့္ ကမ္းကပ္ခြင့္မရဘဲ ပင္လယ္ထဲတြင္ ေသာင္တင္ ေမ်ာ ပါေနသလို အခ်ိဳ႕ေသာ အေျခအေနမ်ားတြင္ လူေမွာင္ခုိ သမားမ်ားက ၎တို႔ကို ဖမ္းဆီးၿပီး မိသားစုထံမွ အက်ပ္ကိုင္ ေငြေတာင္းခံမႈမ်ားႏွင့္လည္း ႀကံဳေနရသည္။ ၿပီးခဲ့သည့္ သီတင္းပတ္ ကုန္က ေလွ တစ္စီးေပၚတြင္ လက္က်န္စားနပ္ရိကၡာကို အၿပိဳင္လုၾကရာမွ အျပန္အလွန္ သတ္ျဖတ္မႈ မ်ား ျဖစ္ပြားၿပီး ဘဂၤါလီဒုကၡသည္တစ္ရာေက်ာ္ထိ ေသဆံုးခဲ့ ေၾကာင္းလည္း သိရသည္။ အဆိုပါသေဘၤာသည္ ပင္လယ္ထဲတြင္ ႏွစ္လေက်ာ္ ေမ်ာပါေနၿပီးမွ အင္ဒိုနီးရွား အာဏာပိုင္မ်ားက ေတြ႕ရွိခဲ့ျခင္း ျဖစ္သည္။

လတ္တေလာတြင္ ဖိလစ္ပိုင္တစ္ႏုိင္ငံတည္းသာ ေလွလူသားမ်ားဟု ေခၚေဝၚေလ့ရွိသည့္ ဘဂၤါ လီဒုကၡ သည္မ်ားကို ကူညီေပးရန္ စဥ္းစားေနေၾကာင္း အရိပ္အႁမြက္ ေျပာဆိုမႈ ရွိေသးသည္။ ဖိလစ္ပိုင္တရားေရး ဝန္ႀကီး လိုင္လာဒီလီမာ က ‘‘နယ္ေျမသစ္ ရွာေဖြအေျခခ်ဖုိ႔ ႀကိဳးစားသူေတြဆီက စာရြက္စာတမ္း စံုစံုလင္လင္ပါလာဖို႔ ေတာ့ ေမွ်ာ္လင့္ႏုိင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ လက္ရွိအေျခအေန ေတြက ကြဲျပားတဲ့ စံႏႈန္းမ်ိဳးနဲ႔ ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းတာမ်ိဳး ျဖစ္သင့္ပါတယ္’’ဟု ေျပာၾကားခဲ့သည္။ ဖိလစ္ပိုင္သည္ ယခင္က လည္း ေ႐ႊေျပာင္း အေျခခ်သူမ်ားကို လက္ခံ ေပးခဲ့သည့္ အေျခအေနမ်ိဳးရွိခဲ့ ဖူးသည္။

မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစ အက္ဒမန္ ပင္လယ္ထဲ ေမ်ာပါေနသည့္ ဘဂၤါလီဒုကၡသည္ အေျမာက္အ ျမားအတြက္ လက္ရွိအခ်ိန္ထိ မွန္ကန္သင့္ေတာ္ေသာ ေျဖရွင္းမႈမ်ိဳး ရွာမေတြ႕ေသးဟု ဆိုရမည္ ျဖစ္သည္။

‘‘အက္ဒမန္ ပင္လယ္ဟာအခုဆိုရင္ လူေတြ အစုလိုက္အၿပံဳလိုက္ ေသၾကတဲ့ ေရေပၚသခ်ႋဳင္း ႀကီးတစ္ခု လုိ ျဖစ္လာပါၿပီ’’ဟု အေမရိကန္မွ လူ႔အခြင့္အေရး ေစာင့္ၾကည့္လႈပ္ရွားသူ အက္ဒြပ္သြမ္တန္ က ေျပာၾကားသြား သည္။       

Ref: BBC, CNN
7Day News Journal