ဓမၼေစတီ ေခါင္းေလာင္း ရွာေဖြေရး ထပ္မံႀကိဳးစားမည့္ ဦးေက်ာ္ဝင္းႏွင့္ အင္တာဗ်ဴး

သမၼတ ဦးသိန္းစိန္အစိုးရလက္ထက္အတြင္း ျမန္မာနည္း ျမန္မာဟန္ျဖင့္ ပထမဆံုးအႀကိမ္ဓမၼေစတီ ေခါင္းေလာင္းႀကီး ရွာေဖြခဲ့သူ ဦးစံလင္း ၿပီးေနာက္ ယခု ၂၀၁၅ ခုႏွစ္ ႏွစ္ဆန္းပိုင္းတြင္ ဒုတိယအႀကိမ္ေျမာက္ ဓမၼေစတီေခါင္းေလာင္း ဆယ္ယူခြင့္ကို သေဘၤာအရာရွိေဟာင္း ဦးေက်ာ္၀င္းက ရရွိခဲ့သည္။

ေရထဲတြင္ ႏွစ္ေပါင္း ၄၀၀ ေက်ာ္ ႏွစ္ျမွပ္ေနသည္ဆိုေသာ ဓမၼေစတီ ေခါင္းေလာင္းႀကီး ရွာေဖြမႈကို ၀ိဇၨာႏွင့္ သိပၸံနည္းလမ္း ၂ မ်ိဳးစလံုး အသံုးျပဳၿပီး ရွာေဖြမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း သိရသည္။

ဦးေက်ာ္၀င္းက ဓမၼေစတီ ေခါင္းေလာင္းႀကီး ရွာေဖြမႈကို ဇန္န၀ါရီလ ၁၂ ရက္က ရန္ကုန္ျမစ္၊ ပဲခူးျမစ္ႏွင့္ ပုဇြန္ေတာင္ေခ်ာင္း ၃ ခု ဆံုရာ သန္လ်င္ေရနံခ်က္စက္႐ံု ဆိပ္ကမ္းအနီးတြင္ စတင္ေနၿပီ ျဖစ္သည္။

ဓမၼေစတီ ေခါင္းေလာင္းႀကီး ဒုတိယအႀကိမ္ ရွာေဖြခြင့္ရသူ ဦးေက်ာ္၀င္းအား ဧရာ၀တီ သတင္းဌာန သတင္းေထာက္ ဘုန္းျမတ္က ေတြ႔ဆံုေမးျမန္းထားပါသည္။

ေမး။     ။ ဓမၼေစတီ ေခါင္းေလာင္းကုိ ဆယ္ဖို႔ ဘယ္လို စိတ္ကူး ျဖစ္ခဲ့တာပါလဲ။

ေျဖ။     ။ က်ေနာ္ ၁၉၉၇ ခုႏွစ္၊ သီလ၀ါ စတားဘိလပ္ေျမ စက္႐ံု၊ အခု (Lavice) ဘိလပ္ေျမ စက္႐ံု တည္တုန္းကေပါ့။ အဲဒီတုန္းက စသိတာပါ။ အဲဒီတုန္းက ဘယ္သူမွ  ဆယ္လို႔ မေအာင္ျမင္တဲ့ အခ်ိန္ေပ့ါေလ။

ေမး။     ။ အခုအခ်ိန္မွ ေခါင္းေလာင္းဆယ္ဖို႔ ျဖစ္လာတာက ဘယ္လို အေျခအေနေတြေၾကာင့္ပါလဲ။

ေျဖ။     ။ အိမ္မက္ေတြ၊ အတိတ္နိမိတ္ေတြလည္း ပါတာေပါ့။ ေနာက္ ဒါက တကယ့္ လူစြမ္းေကာင္း ေရြး ပြဲႀကီးလိုေပါ့။ အဲဒါလည္း ပါတာေပါ့။

ေမး။     ။ ဘယ္လို အိမ္မက္ေတြ၊ ဘယ္လို အတိတ္နိမိတ္ေတြေၾကာင့္ ဆယ္ျဖစ္သြားတာပါလဲ။

ေျဖ။     ။ ဦးက ရန္ကုန္ျမစ္ႀကီးကုိ Google Earth ကေန အၿမဲၾကည့္ေနတာ၊ တရက္မွာ အဲဒီ ေနရာတခုကုိ သံသယ ရွိတယ္ေပါ့ေနာ္။ ညဘက္ အိမ္မက္မက္ေတာ့ ေကာင္းကင္မွာ ၾကယ္ႀကီးတလံုးေပါ။့ အဲဒီၾကယ္က “လ” နားမွာ ရွိတယ္။ သူက “လ” ေလာက္ အရြယ္အစား ရွိတယ္။ သူထဲမွာ ၾကယ္ေလးေတြ အျပည့္ရွိ

တယ္။ ေနာက္အဲဒီ ၾကယ္ကုိ မေတြ႔ေတာ့ တိမ္ညြန္႔ေလးေတြ ၾကည့္ၿပီး လိုက္ရွာေတာ့ အဲဒီ ၾကယ္ဟာ ေရထဲ က်သြားတယ္။ အဲဒီ ေရျပင္ႀကီးက လွပေနတယ္၊ ပန္းကန္ျပားပ်ံႀကီး က်သလို။ ဘာနဲ႔တူလဲဆိုရင္ ၅ ေထာင္ တန္ထဲမွာပါတဲ့ ဆင္ျဖဴေတာ္ႀကီးက ေရွ႕မွာ ေရထဲက်တဲ့ ၾကယ္တခုကုိ ရွာတဲ့ပံုစံနဲ႔ ဦးအျဖစ္နဲ႔ တူပါတယ္။

ေမး။     ။ ေခါင္းေလာင္း ရွာေဖြမႈ လုပ္ငန္းေတြအတြက္ ေလာေလာဆယ္ ေငြေၾကးသံုးစြဲမႈ ဘယ္ေလာက္ ရွိသြားပါၿပီလဲ။

ေျဖ။     ။ စက္ေလွ ငွားခကေတာ့ တရက္ကုိ ၄ ေသာင္းပါ။ ေနာက္ ကားခေတြ ကုန္တာေတြ ရွိတယ္။ ဒါေတြ ကေတာ့ အေသးအဖြဲပါ။ ရွာတဲ့စက္ (ေရေအာက္ တိုင္းတာေရးစက္) ကေတာ့ ၈ သိန္း ေပးရပါတယ္။ ဒါ လည္း သိပ္ေစ်းႀကီးတယ္လို႔ မဆိုသာပါဘူး။ ေခါင္းေလာင္း ေတြ႔ရင္ေပ့ါ။

ေမး။     ။ တကယ္လို႔ ေခါင္းေလာင္းႀကီးကုိ ေတြ႔ခဲ့မယ္ဆိုရင္ ဘယ္လိုနည္းနဲ႔ ဆယ္ယူမွာပါလဲ။

ေျဖ။     ။ ေတြ႔ခဲ့မယ္ဆိုရင္ ႏိုင္ငံေတာ္ကုိ ပထမဆံုး သတင္းပို႔မယ္။ သူတို႔ က်ေနာ္ကုိ ဘာတာ၀န္ေပးမ လဲေပ့ါ။ တကယ္လို႔ ဦးေက်ာ္၀င္းပဲ ဆက္လုပ္ပါဆို က်ေနာ္မွာ အစီအစဥ္ ရွိၿပီးသားပါ။ တကယ္လို႔ ကမ္းနားဘက္မွာ ရွာေတြ႔ခဲ့မယ္ ဆိုရင္ ဘာမွ သိပ္ခဲယဥ္းတဲ့အလုပ္ မဟုတ္ပါဘူး။ ပထမဆံုး ေသာင္စုပ္တဲ့ စက္ေလွေတြနဲ႔ စုပ္မယ္။ က်ေနာ္ စက္အႀကီးႀကီးေတြ မသံုးပါဘူး။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ တျခား ပစၥည္းေတြ လည္းပါရင္ ထိခိုက္သြားမွာ စိုးလို႔ပါ။ ၿပီးရင္ ျမစ္ထဲမွာ ေဘာ္ယာဆယ္တဲ့ ဆင္ေျပာင္ သေဘၤာႀကီးေတြ ရွိပါတယ္။ ၀န္ခ်ီစက္ အႀကီးစားႀကီးေတြပါတဲ့ သေဘၤာႀကီးေတြနဲ႔ ဆယ္ဖို႔ အစီအစဥ္ ရွိပါတယ္။

ေမး။     ။ ေခါင္းေလာင္းႀကီး ရွာေဖြဖို႔အတြက္ ရက္ ဘယ္ေလာက္ သတ္မွတ္ထားပါလဲ။

ေျဖ။     ။ အခုစက္က က်ေနာ္ စိတ္တိုင္း မက်ေသးဘူး။ က်ေနာ္ လိုခ်င္တဲ့ပံုစံ မဟုတ္ဘူး ျဖစ္ေနတယ္။ ၿပီးေတာ့ ေရအတိမ္အနက္ ျပတာလည္း မမွန္ဘူး။ ကမ္းစပ္ကုိ တိုင္းေတာ့လည္း ဒီအတိုင္း ျပတယ္။ ေရ အနက္မွာ တိုင္းေတာ့လည္း ဒီအတိုင္း ျပတယ္။ ၀ယ္ထားတဲ့ဆိုင္ကို ေသခ်ာျပန္ျပၿပီး  စက္စိတ္တိုင္းက် မွ ျပန္ရွာမယ္။

ေမး။     ။ ဒီရွာေဖြမႈနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ၀ိဇၨာေတြအေနနဲ႔ ေျပာထား၊ ဆိုထားတာမ်ားေရာ ရွိပါလား။

ေျဖ။     ။ အၾကားအျမင္ ဆရာမ တေယာက္ေတာ ့ေျပာဖူးတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၀ ႏွစ္ ေလာက္ကေပါ့။ ပစၥည္းတခု ရွာရမယ္။ အဲဒီပစၥည္းက ေခါင္းေလာင္း ဒါမွမဟုတ္ ေက်ာက္စာ၊ ဒါမွမဟုတ္ ေရႊသရဖူေပါ့။ အဲဒီေနရာကုိ ေလွနဲ႔တဆင့္ သြားရမယ္။ အခ်ိန္ မက်ေသးဘူးတဲ့။ အဲဒါ လြန္ခဲ့တဲ့ ၁၀ ႏွစ္ေလာက္က ေျပာ တာေပါ့။ ေျပာတာက ၀င္းစိန္ေတာရ ေက်ာင္းက အၾကားအျမင္ ဆရာမပါ။ သူက က်ေနာ္ မေမးဘဲ ေျပာ တာပါ။ ဒါနဲ႔ က်ေနာ္လည္း အားတက္ၿပီး ဆယ္ျဖစ္သြားတာပါ။

ေမး။     ။ ေခါင္းေလာင္းက သန္လ်င္ ေရနံခ်က္စက္႐ံု ဆိပ္ကမ္းရဲ႕ ဘယ္ႏွစ္ကိုက္ အကြာေလာက္မွာ ရွိမယ္ လို႔ ထင္ပါလဲ။

ေျဖ။     ။ က်ေနာ္ ထင္တယ္၊ ကိုက္ ၁၀၀ အကြာေလာက္မွာပဲ ရိွမယ္ထင္တယ္။ သိပ္ေ၀းေ၀းႀကီးေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ က်ေနာ္က Google Earth က ပံုေတြနဲ႔ ေရေၾကာင္း တိုင္းတာေရး စက္ေတြနဲ႔ ရွာတာေလ။ ဒါေပမယ့္ ဘာပံုရိပ္မွ မေပၚဘူး။ တခုခုမ်ား ခ်ိဳ႕ယြင္းခ်က္ ရွိေနမလားလို႔ က်ေနာ္ ထင္တယ္။

ေမး။     ။ ေခါင္းေလာင္းႀကီး ဆယ္ယူမႈနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ရန္ကုန္တိုင္း ေဒသႀကီး ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္က ေခၚေတြ႔တယ္ ဆိုေတာ့ ဘာေတြမ်ား ညႊန္ၾကားတာလဲ။

ေျဖ။     ။ ဒါသူတို႔နဲ႔ မပတ္သက္ဘူးေပါ့။ ဆယ္ခ်င္လြန္းလို႔သာ ခြင့္ျပဳလိုက္တာေပါ့ေလ။ က်ေနာ္ကလည္း အက်ဥ္းခ်ဳပ္ၿပီး ဆယ္မယ္။ ေငြကုန္ေၾကးက်လည္း မမ်ားဘူး။ ေနာက္ ေခတ္မီစက္နဲ႔ ရွာတယ္ဆိုေတာ့ အဲဒါ သူတို႔ ခြင့္ျပဳလိုက္တာ ပါပါတယ္။

ေမး။     ။ ေခါင္းေလာင္း ဆယ္ယူမႈနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အလႉေငြေတြ ရရွိထားတာမ်ား ရွိလား။ ကိုယ္ပိုင္  ပိုက္ဆံ နဲ႔ပဲ လုပ္တာလား။

ေျဖ။     ။ အရင္ ၁၀ႏွစ္ ေလာက္ကလည္း ဆယ္ဖို႔ က်ေနာ္ လုပ္ေသးတယ္။ အဲဒီလိုမ်ိဳးလုပ္ေတာ့ ေဆြမ်ိဳးေတြ၊ အိမ္နီးနားခ်င္းေတြက ပိုက္ဆံ လာလႉတာ ရွိတယ္။ အဲဒီတုန္းက က်ေနာ္ ဘုန္းႀကီး၀တ္ႀကီးနဲ႔ ေရႊတိဂံုဘုရား ဇရပ္မွာ သြားေနတယ္။ က်ေနာ္ကုိ ေပးမေနဘူး။ က်ေနာ္ မဆယ္ျဖစ္ဘူး။ ေနာက္ေတာ့ အဲဒီ ပိုက္ဆံေတြ နဲ႔ ေခါင္းေလာင္းတလံုးလုပ္ၿပီး ၀င္းစိန္ေတာရကုိ လႉလိုက္တယ္။

အခုက ကုိယ္ပိုင္ ပိုက္ဆံနဲ႔ပါ။ အလႉလည္း မခံပါဘူး။ သူတို႔ (ရန္ကုန္တိုင္း အစိုးရအဖြဲ႔) ကလည္း ေျပာပါ တယ္။ အလႉခံခြင့္ မရွိဘူးတဲ့။ ဒါျဖဴစင္တဲ့ ပိုက္ဆံနဲ႔ေပ့ါဗ်ာ။ က်ေနာ္ သေဘၤာလိုက္တုန္းက ရတဲ့ပိုက္ဆံနဲ႔ အေမကုိ အိမ္တလံုး ေဆာက္ေပးခဲ့ဖူးပါတယ္။ အခု အဲဒီအိမ္က အေမြဆိုင္ ျဖစ္ၿပီးေတာ့ ေရာင္းခ်တဲ့အခါ က်ေနာ္ ပိုက္ဆံရပါတယ္။ က်ေနာ္ ၂ ပံု ရပါတယ္။ အဲဒီ ပိုက္ဆံနဲ႔ က်ေနာ္ လုပ္တာပါ။

ေမး။     ။ ေခါင္းေလာင္းႀကီး ရွာေဖြႏိုင္မယ္လို႔ ယံုၾကည္ပါလား။

ေျဖ။     ။ လမ္းဆံုးရင္ေတာ့ ရြာေရာက္မွာပဲေလ။ က်ေနာ္တို႔ အခက္အခဲေတြ ေျဖရွင္းႏိုင္ရင္ေပ့ါ။ ဥပမာ ရွာေဖြတဲ့စက္က အလုပ္မလုပ္ဘူး။ ဒါေတြကို ေျဖရွင္းႏိုင္မယ္။ ေနာက္တခုက ဆိုင္ရာ၊ ပိုင္ရာေတြနဲ႔ သူတို႔ကုိ ခြင့္ေတာင္းၿပီးေတာ့ အကူအညီနဲ႔ေပါ့။ က်ေနာ္ လုပ္လို႔ မေအာင္ျမင္တာ မရွိေသးပါဘူး။ က်ေနာ္ ဆယ္ႏိုင္ မယ္လို႔ ရာႏႈန္းျပည့္ ယံုၾကည္ပါတယ္။

ေမး။     ။ ေခါင္းေလာင္း ရွာေဖြမႈကုိ အခ်ိန္အတိုင္းအတာ ဘယ္ေလာက္အထိ ေဆာင္ရြက္သြားမလဲ။

ေျဖ။     ။  ဒီအလုပ္ကို မၿပီးသ၍ လုပ္သြားမွာေပါ့။ မေအာင္ျမင္သေရြ႕ လုပ္သြားမယ္။ ဦးရဲ႕႔ ကံအရေတာ့ ရမွာပါ။ မခဲယဥ္းပါဘူး။ သိပ္ၾကာမယ္လို႔လည္း မထင္ပါဘူး။ လူစြမ္းရင္ေတာ့ နတ္ေတြလည္း မေနသာ ပါဘူး။

ဧရာ၀တီ