ယေန႔ ပဲခူးျမစ္၊ ပုဇြန္ေတာင္ေခ်ာင္းႏွင့္ ေဒါပုံျမစ္သုံးခြဆိုင္တြင္ ၾသဂုတ္လ (၉)ရက္ေန႔မွစ၍ ဆယ္ယူေနၾက သည့္ ဓမၼေစတီေခါင္းေလာင္းႀကီးအေၾကာင္း ေျပာပါဆိုလွ်င္ ထိုေနရာတြင္ ဓမၼေစတီေခါင္းေလာင္းရွိ၊ မရွိေတာ့မေျပာႏုိင္ပါ။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ သမုိင္းပညာရွင္ သမုိင္းသုေတသီ တေယာက္မဟုတ္၍ ျဖစ္ပါသည္။
လက္ေတြ႕က်က် မြန္ဘုရင္ ဓမၼေစတီမင္းႀကီး သြန္းေလာင္းေတာ္မူခဲ့သည့္ ဓမၼေစတီေခါင္းေလာင္းစစ္စစ္ကို ျပပါဆိုလွ်င္ ပဲခူးၿမိဳ႕ ေရႊေမာ္ေဓာေစတီေတာ္ ျမတ္ႀကီး၏ ရင္ျပင္ေတာ္ အဂၤါေထာင့္(အေရွ႕ေထာင့္)ရွိ ေခါင္းေလာင္းႀကီးကိုပဲ ၫႊန္ျပလိုပါသည္။ ထိုေခါင္းေလာင္းႀကီးသည္ သကၠရာဇ္ ၈၃၃-ခုႏွစ္တြင္ ဓမၼေစတီ မင္း ဟံသာ၀တီထီးနန္းကို စိုးစံၿပီးေနာက္ သြန္းေလာင္းခဲ့ေၾကာင္း ပဲခူးေရႊေမာ္ေဓာသမုိင္းစာမ်က္ႏွာမ်ား၌ ေဖာ္ျပထားပါသည္။
ေရႊသာေလ်ာင္းသမိုင္းစာအုပ္တြင္ ေရႊေမာ္ေဓာရင္ျပင္ရွိ ေခါင္းေလာင္းႀကီး၏ ေၾကးပိႆာခ်ိန္မွာ (၇၀၀၀) ရွိေၾကာင္းႏွင့္ ယခုဆယ္ယူေနသည့္ ေခါင္းေလာင္းႀကီး၏ ပိႆာခ်ိန္မွာ(၁၀၀၀၀) သာရွိေၾကာင္း ေဖာ္ျပထား သည္ကို ဖတ္႐ႈရပါသည္။
ဓမၼေစတီေခါင္းေလာင္းႀကီးအေၾကာင္းကိုေျပာလွ်င္ ဓမၼေစတီမင္း ျဖစ္ေပၚလာပုံကိုလည္း သိဖို႔လိုမည္ဟု ထင္ပါသည္။
ဓမၼေစတီမင္းသည္ ထိုေခတ္ ဟံသာ၀တီ ေနျပည္ေတာ္(ယခုပဲခူး ၿမိဳ႕)တြင္ မြန္တုိင္းရင္းသား အဖ ဦးေဗာဓိကႏွင့္ အမိ ရွင္မိထပ္တို႔မွ သကၠရာဇ္ (၇၇၁) တနလၤာေန႔တြင္ ေမြးဖြားခဲ့သည္။ ငယ္မည္ မင္းထန္ ျဖစ္သည္။ အရြယ္ေရာက္ေသာ္ သာသနာ့ေဘာင္၀င္၍ ရွင္ဓမၼဓရဘြဲ႕ေတာ္ျဖင့္ အင္း၀ေနျပည္ေတာ္သို႔ စာသင္သြားသည္၊ သူႏွင့္အတူ ပဲခူးပုဂံေတာင္သား ရွင္ဓမၼၪာဏလည္း အတူပါသြားသည္။
ထိုအခ်ိန္တြင္ ေနာင္ ဟံသာ၀တီဘုရင္မႀကီးျဖစ္လာမည့္ ဗညားေထာဘြဲ႕ခံ(မြန္လူမ်ဳိးမ်ားက ရွင္ေစာပုကို ေစာပို႔မယ္ဟု ေခၚၾကသည္) ရွင္ေစာပုသည္ အင္း၀ဘုရင္၏ မိဘုရားအျဖစ္ အင္း၀ေနျပည္ေတာ္သို႔ ေရာက္ရွိေနခ်ိန္ျဖစ္သည္။ အင္း၀တြင္ လုံး၀မေပ်ာ္ပိုက္သျဖင့္ ဟံသာ ၀တီ(ပဲခူး)သား ရဟန္းႏွစ္ပါးျဖစ္သည့္ ရွင္ဓမၼဓရႏွင့္ ရွင္ဓမၼၪာဏတို႔၏ အကူအညီျဖင့္ ရွင္ေစာပုအား ဟံသာ၀တီ(ပဲခူး)သို႔ ေခၚေဆာင္လာခဲ့သည္။
ထိုအခ်ိန္ကာလတြင္ ရွင္ေစာပု၏အသက္သည္ (၅၃)ႏွစ္ထဲေရာက္ၿပီျဖစ္ သည္။ ရွင္ေစာပုကုိ ဟံသာ၀တီ ျပည့္ရွင္ ရာဇာဓိရာဇ္မင္းႏွင့္ မိဖုရား သုဒၶမာယာတို႔မွ သကၠရာဇ္ (၇၅၇)ခုႏွစ္၊ တေပါင္းလဆန္း (၁၂)၊ ဗုဒၶဟူးေန႔တြင္ ဖြားျမင္ခဲ့သည္။ အသက္ (၁၅)ႏွစ္အရြယ္တြင္ ရာဇာဓိရာဇ္မင္း ၏တူေတာ္ သမိန္စည္သူႏွင့္ လက္ဆက္ခဲ့သည္။ ၎ႏွင့္သမီး သမိန္တကာေတာ္ႏွင့္ ႏွဲတကာသင္ သမီးႏွစ္ဦး ဗညာဗ႐ူေခၚ သမိန္ ဗ႐ူးသား တေယာက္ဖြားျမင္သည္။ အသက္ (၂၅)ႏွစ္တြင္ သမိန္စည္သူ ကြယ္လြန္ၿပီး အင္း၀ဘုရင္ ဆင္ျဖဴရွင္၏မိဖုရားအျဖစ္ အင္း၀သုိ႔ပါသြားျခင္းျဖစ္သည္။
သုိ႔ျဖင့္ ဟံသာ၀တီ(ပဲခူး)သုိ႔ ျပန္ေရာက္ၿပီး ၈၁၄ ခုႏွစ္ သက္ေတာ္ (၅၃)ႏွစ္တြင္ ဧကရီဘြဲ႕ထူးခံ၍ ရွင္ေစာပု ဘုရင္မႀကီးျဖစ္လာခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ဘုရင္မႀကီးျဖစ္ၿပီးေနာက္ မိမိအား အင္း၀မွကယ္တင္ခဲ့ေသာ ရဟန္းႏွစ္ပါး အနက္ ရွင္ဓမၼဓရအား လူ၀တ္လဲေစကာ သမီးေတာ္ႏွဲတကာသင္ႏွင့္ လက္ထပ္ေပးကာ ဓမ္ၼေစတီဘြဲ႕ထူးခံ၍ အိမ္ေရွ႕ဥပရာဇာအပ္ႏွင္းေလသည္။
ရွင္ေစာပုသည္ သကၠရာဇ္ ၈၁၄ မွစတင္နန္းစံခဲ့ၿပီး ၈၃၃ ခုႏွစ္တြင္ သမက္ေတာ္ ဓမၼေစတီမင္းအား နန္းအပ္၍ ရန္ကုန္သုိ႔ႂကြ၍ နန္းစံေလသည္။ ဓမၼေစတီမင္းသည္ ရာမာဓိပတိဘြဲ႕ခံ၍ ဟံသာ၀တီပဲခူးကုိ အုုပ္ခ်ဳပ္ေတာ္မူသည္။
ဓမၼေစတီဟူသည္မွာ (ဓမၼ)ပိဋကသံုးပံုတရားအဆီအႏွစ္တုိ႔ကုိ သိေသာေၾကာင့္ (ေစတီ)သည္ လူတို႔၏ ပူေဇာ္ရာျဖစ္၍ ဓမၼေစတီဟုေခၚသည္။ အဓိပ္ၸါယ္ကား ကၽြႏ္ုပ္သည္ ဘုရားရွင္ေဟာၾကားအပ္ေသာ ဓမၼပိဋက သံုးပံု၏ တရားအဆီအႏွစ္တို႔ကို သိသူျဖစ္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ လူတို႔ထက္ ျမတ္ကာ လူတို႔၏ ပူေဇာ္ျခင္းငွာ ထုိက္သည္။ ထုိ႔ေၾကာင့္ ဓမၼေစတီဟုေခၚ ဆိုျခင္းျဖစ္သည္။
ရာမာဓိပတိဆိုသည္ကာ ကုသိမတိုင္း= ပုသိမ္+ ဥကၠလာပတုိင္း ဟံသာ၀တီ မုတၱမတုိင္းစသည့္ မြန္တုိင္း သံုးရပ္ကုိ တရားႏွင့္အညီ အုပ္ခ်ဳပ္ေသာေၾကာင့္ ရာမာဓိပတိ၊ တနည္းအားျဖင့္ မြန္တိုင္းအားလံုးကုိ မင္းက်င့္ တရားဆယ္ပါးႏွင့္အညီ အုပ္ခ်ဳပ္ေသာ မြန္ဘုရင္တပါးျဖစ္၍ ရာမာဓိပတိေခၚဆိုေၾကာင္းကလ်ာဏီေက်ာက္ စာ အေျချပဳေရးသားသည့္ ကလ်ာဏီသိမ္ေတာ္ႀကီးသမိုင္းတြင္ ေဖာ္ျပထားပါသည္။
ဓမၼေစတီမင္းသည္ ဗုဒၶစာေပပိဋကအရာတြင္ သူမတူေအာင္ ကၽြမ္းက်င္တတ္ေျမာက္သလုိ အင္းအိုင္ ဂါထာမႏၱရားအတတ္ေတြလည္း အထူး ကၽြမ္းက်င္သည့္ ဘုရင္တပါးျဖစ္သည္။
ယခု ေရႊေမာ္ေဓာရင္ျပင္ေတာ္ရွိ ေခါင္းေလာင္းႀကီး၏အတြင္းပုိင္းတြင္ အင္းကြက္မ်ားကုိေတြ႕ရသလို အျပင္ဘက္၌လည္း မြန္-ျမန္မာပါဠိ စာမ်ားအျပင္ ေခါင္းေလာင္းအထက္ပုိင္းတြင္ အင္းကြက္မ်ားကုိ ေတြ႕ရသည္။
၎ေခါင္းေလာင္းႀကီး၏မ်က္ႏွာ၀အက်ယ္သည္ ၅ ေပ ၁ လက္မ ခန္႔ရွိၿပီး ေခါင္းေလာင္းႏႈတ္ခမ္းမွ အေပၚဆံုးခ်ိတ္ကြင္းအထိ ၆ ေပခန္႔ ျမင့္သည္ကုိ ေတြ႕ရွိရသည္။ ဓမၼေစတီမင္းသည္ လူတုိ႔၏ပူေဇာ္ရာ ဆိုတာ မွန္ေပလိမ့္မည္။ အခ်ဳိ႕ေသာ ဘုရားဖူးလာသူမ်ားသည္ ေခါင္းေလာင္းႀကီးအား ပူေဇာ္ကန္ေတာ့ ၾကသည္ကိုလည္း ေတြ႕ရသည္။
သကၠရာဇ္ ၈၃၃ ခုႏွစ္မွ သကၠရာဇ္ ၈၅၄ ခုႏွစ္ထိ (၂၁)ႏွစ္တုိင္ နန္းစံခဲ့ေသာ ဟံသာ၀တီျပည့္ရွင္ ဓမၼေစတီမင္းသည္ သူနန္းတက္သည့္ အခ်ိန္မွစ၍ ေခါင္းေလာင္းမ်ားစြာ သြန္းေလာင္းျခင္း၊ က်ဳိက္ပြန္ဘုရား၊ ေရႊဂူႀကီး၊ ေရႊဂူေလးဘုရား၊ ကလ်ာဏီသိမ္ေတာ္ႀကီးႏွင့္ အျခားသိမ္မ်ား စြာတုိ႔ကို ေဆာက္လုပ္၍ ဟံသာ၀တီ၌သာ မ်ားစြာစိုးစံသည္ကုိေတြ႕ရွိရ သည္။ ေခါင္းေလာင္းႀကီးသည္ ဓမၼေစတီနန္းတက္ၿပီး သြန္းေလာင္း၍ ေရႊေမာ္ေဓာေစတီေတာ္ျမတ္ႀကီးအား လွဴဒါန္းခဲ့ေသာ ဓမၼေစတီေခါင္း ေလာင္းအစစ္အမွန္ ျဖစ္ပါသည္။
သို႔ပါ၍ ေရႊတိဂံုေစတီေတာ္မွ ငဇင္ကာသယ္သြားသည့္ ေၾကးပိႆာခ်ိန္ တသိန္းရွစ္ေသာင္းရိွေသာ ေခါင္းေလာင္းႀကီးရွိ၏ မရွိ၏၊ ေရထဲက်၏ မက်၏၊ ပိႆာခ်ိန္မွန္၏ မမွန္၏ေတာ့ သိလည္းမသိ၍ ေ၀လည္း မေ၀ဖန္ လိုပါ။ ေ၀ဖန္ရန္အတြက္လည္း ၪာဏ္မရွိပါေၾကာင္း ႐ုိးသားစြာ၀န္ခံပါသည္။
ယခု စာေရးသူေတြ႕ရွိရသည့္ ပဲခူးေရႊေမာ္ေဓာမွ ေခါင္းေလာင္းႀကီး သည္ဓမၼေစတီေခါင္းေလာင္း အစစ္အမွန္ျဖစ္ေၾကာင္း မ်က္ျမင္ထင္ရွား ေတြ႕ရွိရ၍ ဓမၼေစတီေခါင္းေလာင္းေတြ႕ၿပီျဖစ္ေၾကာင္း တင္ျပလုိက္ရျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
မိုးျမင့္လြင္
News Watch(ေစာင့္ၾကည့္သတင္းဂ်ာနယ္)
No comments:
Post a Comment