ဦးေအးေနဝင္းႏွင့္ ေတြ႔ဆုံျခင္း

AGD ဘဏ္ ရွယ္ယာအမ်ားစု ဝယ္ယူလိုက္ျခင္းျဖင့္ ဦးေနဝင္းမ်ဳိးဆက္၏ ေပၚေပၚထင္ထင္ လႈပ္ရွားမႈကို စတင္အခ်က္ျပ လိုက္ၿပီ ျဖစ္သည္။ လူစိတ္ဝင္စားမႈ မ်ားလာသည့္ အာဏာရွင္ေဟာင္း ဦးေနဝင္းေျမး မိသားစုမွ သားႀကီး ဦးေအးေနဝင္း ကို ၎တို႔မိသားစု စီးပြားေရးရာကိစၥမ်ား အပါအဝင္ ၎၏ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးအေပၚ အျမင္ႏွင့္ ရပ္တည္ခ်က္အခ်ဳိ႕ကို သြားေရာက္ ေတြ႔ဆုံ ေမးျမန္းထားသည္မ်ားမွ ေကာက္ႏုတ္ တင္ျပလိုက္ပါသည္။

Voice : အစ္ကိုတို႔ ၿပီးခဲ့တဲ့ ႏိုဝင္ဘာမွာ ေထာင္က ထြက္လာတာဆိုေတာ့ အျပင္မွာ ကိုးလေလာက္ ရွိၿပီေပါ့။ အဲဒီအခ်ိန္ အတြင္းမွာ အစ္ကို ေျပာထားဖူးတဲ့ အမ်ဳိးသားႏိုင္ငံေရးကို ဘယ္လိုပုံေဖာ္ျဖစ္လဲ။

ANW : ကြၽန္ေတာ္ေျပာရရင္ အမ်ိဳးသားႏိုင္ငံေရး ဆိုတာကိုက မွားေနတာ။ ပထမတစ္ခ်က္ ေျပာရရင္ တခ်ိဳ႕က တပ္မေတာ္အစိုးရ လက္ထက္ကတည္းက နားၿငီးေနေအာင္ ၾကားလိုက္ရတဲ့အတြက္။ ကြၽန္ေတာ္ ေျပာတဲ့အထဲမွာ အမ်ဳိးသားႏိုင္ငံေရး လုပ္ပါ့မယ္လို႔ တစ္ခြန္းမွ မပါခဲ့ဘူး။ တကယ္တမ္း အင္တာဗ်ဴးမွာ ေျပာခဲ့တာက အမ်ိဳးသားႏိုင္ငံေရး ဆိုတာ မပါဘူး။ ဘာပဲ ေျပာခဲ့သလဲဆိုေတာ့ ကြၽန္ေတာ္သည္ ေရြးေကာက္ပြဲဝင္မွာ မဟုတ္ဘူး။ ပါတီေထာင္မွာ မဟုတ္ဘူး။ ေထာင္ၿပီးသား ပါတီကိုလည္း ဝင္မပါဘူး။ အဓိက မိသားစု ယုံၾကည္ခ်က္။ အခ်က္ေလးခ်က္ပဲ။ အဲဒါက ကိုယ့္ႏိုင္ငံကို က်ဴးေက်ာ္ေစာ္ကားတဲ့လူ ရွိလာရင္၊ ျပည္တြင္းကပဲ ခြဲထြက္မယ့္ ကိစၥမ်ဳိး ျဖစ္လာရင္၊ ဗုဒၶဘာသာ သာသနာေတာ္ကို ေစာ္ကားေမာ္ကား လုပ္လာရင္၊ တပ္မေတာ္ရဲ႕ အစဥ္အလာကို သိမ္ဖ်ဥ္းေအာင္ လုပ္လာရင္ေသာ္ လည္းေကာင္း၊ ဒါမ်ဳိးဆိုရင္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ လုပ္သင့္လုပ္ထိုက္တဲ့ဟာကို ႏိုင္ငံသား တစ္ေယာက္ အေနနဲ႔ အမ်ဳိးသားေရး တာဝန္တစ္ခု အေနနဲ႔ လုပ္မယ္။ ဒီလိုပဲ ေျပာခဲ့တယ္။

Voice : အစ္ကိုေျပာတဲ့ အခ်က္ေလးခ်က္န႔ဲ တိုင္းရင္ လက္ရွိအေျခအေနမွာ ဘာေတြလုပ္ေနလဲ။

ANW : အဲဒီအခ်က္ ေလးခ်က္နဲ႔ တိုင္းၿပီး ဘာလုပ္လဲ ဆိုတာထက္ ပါတီမွာ မပါဘဲနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ ဘာလုပ္ေနလဲ ရွင္းျပမယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ မိသားစုရဲ႕ အေနအထားအရ အသိုင္းအဝိုင္းႀကီးေတာ့ ႏိုင္ငံေရးပါတီႀကီးေတြ အားလုံးေလာက္နီးနီးက ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ ပုဂၢဳိလ္ေရးအရ ရင္းႏွီးၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ခုခ်ိန္မွာ ကြၽန္ေတာ္တို႔က ႏိုင္ငံေရးပါတီ တစ္ခုမွာ ပါဝင္ၿပီးလုပ္ဖို႔ မသင့္ေတာ္ပါဘူး။ တစ္ဖက္ကလည္း မိသားစုရဲ႕ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းေတြမွာ လုပ္ေနတာ ရွိတယ္။ ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ ပတ္သက္လို႔က တကယ္စိုးရိမ္စရာ ေကာင္းေလာက္တဲ့ အေနအထားမ်ဳိး။ ဝင္လုပ္ရမယ့္ အေနအထားမ်ဳိး မေတြ႔ေသးပါဘူး။ လက္ရွိႏိုင္ငံကို ဦးေဆာင္ေနတဲ့ အစိုးရေရာ၊ လႊတ္ေတာ္ေရာ အတိုက္အခံ ႏိုင္ငံေရး အဖြဲ႔အစည္းေတြမွာ ပါေနတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြ ဘယ္သူေတြပဲလုပ္လုပ္ သူတို႔သည္ တိုင္းျပည္ေကာင္းေအာင္ လုပ္ႏိုင္တဲ့ ပုဂၢဳိလ္ေတြပဲ။ အဲလို အခ်ိန္မ်ဳိးမွာ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္က ေရွ႕ထြက္ၿပီးေတာ့ ကိုယ္တိုင္ပါမွ တိုင္းျပည္ေကာင္းစားမယ္ ဆိုတာမ်ဳိး ကြၽန္ေတာ့္မွာ မရွိပါဘူး။

Voice : အရွိန္အဝါနဲ႔ စီးပြားေရး လုပ္ခဲ့တာ မရွိဘူးလို႔ အစ္ကို ေျပာခဲ့တာ ရွိပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ အစ္ကိုတို႔ မိဘ လက္ထက္ကတည္းက ဘယ္လို စီးပြားေရးမ်ဳိးေတြ လုပ္ခဲ့ၿပီး ခုေရာ ဘယ္လို စီးပြားေရးမ်ဳိးေတြ လုပ္ေနလဲဆိုတာ စိတ္ဝင္စားေနၾကတယ္။ ခုတေလာမွာ AGD ဘဏ္ကိုလည္း အစ္ကို႔ညီ ကိုေက်ာ္ေနဝင္းက ဝယ္ထားတယ္ဆိုေတာ့။

ANW : စီးပြားေရးနဲ႔ ပတ္သက္လို႔က ျမန္မာႏိုင္ငံက ၁၉၈၈ ခုႏွစ္မွာ ေစ်းကြက္စီးပြားေရးစနစ္ စက်င့္သုံးတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မတိုင္ခင္ ကြၽန္ေတာ့္မိဘေတြက ႏိုင္ငံ့ဝန္ထမ္းေတြ။ ႏိုင္ငံ့ဝန္ထမ္းကေန ၿပီးေတာ့ အေဖက ၈၈ ခုႏွစ္မွာ အၿငိမ္းစားယူၿပီး စီးပြားေရး စလုပ္တယ္။ ေပါင္းစပ္လုပ္ငန္း အတိုင္ပင္ခံ ဝန္ေဆာင္မႈ ကုမၸဏီ ေထာင္တယ္။ အဲဒါဟာ ျမန္မာႏိုင္ငံကုမၸဏီမ်ား မွတ္ပုံတင္ဌာနမွာ ပထမဦးဆုံး မွတ္ပုံတင္တဲ့ ကုမၸဏီတစ္ခုပဲ။

အဲဒါကို မေျပာခင္ ကြၽန္ေတာ့္အေဖ ဦးေအးေဇာ္ဝင္း ဝန္ထမ္းဘဝမွာကတည္းက သူ႔ရဲ႕ အေနအထား ဘယ္လိုရွိခဲ့သလဲ ဆိုတာကို ေျပာပါမယ္။ အဂၤလန္ႏိုင္ငံမွာ ပညာသင္ၾကားၿပီး ျပန္လာေတာ့ သူတာဝန္ယူရတဲ့ ျပည္သူ႔ပုလဲနဲ႔ ေရလုပ္ငန္း ေကာ္ပိုေရးရွင္းကို ႏိုင္ငံအတြက္ တကယ္ကို အက်ဳိးျပဳႏိုင္တဲ့ ဌာနႀကီး ျဖစ္ေအာင္ ေျပာင္းလဲႏိုင္ခဲ့တယ္။ အဲဒါ ၁၉၈၀ ျပည့္လြန္ ႏွစ္ေတြကေပါ့။ သူတာဝန္ မယူခင္ အဲဒီဌာနက တစ္ႏွစ္တစ္ႏွစ္ကို အဲဒီေခတ္က က်ပ္ေငြ ေလးကုေဋ အ႐ႈံးေပၚတယ္။ သူတာဝန္ယူလိုက္တဲ့ ႏွစ္မွာပဲ ေနာက္ႏွစ္ ဘတ္ဂ်က္မွာက်ေတာ့ တစ္ကုေဋေက်ာ္ေက်ာ္ပဲ အ႐ံႈးေပၚေတာ့တယ္။ ေနာက္ပိုင္း ႏွစ္ေတြက်ေတာ့ ႏိုင္ငံ့အတြက္ အက်ဳိးအျမတ္ေတြ အမ်ားႀကီးရတဲ့ အေျခအေန ျဖစ္သြားတယ္။ သူဒီလိုမ်ဳိး စီးပြားေရး အျမင္ေတြ ရွိခဲ့တယ္။ သူက စင္ကာပူႏိုင္ငံတို႔၊ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံတို႔ကို အစိုးရတာဝန္နဲ႔ သြားရင္းနဲ႔လည္း မိတ္ေဆြေတြ အမ်ားႀကီး ရခဲ့တယ္။ အဲဒီကေနၿပီး အစ္ကိုတို႔ စီးပြားေရးလုပ္ေတာ့ သူရွိခဲ့တဲ့ အဆက္အသြယ္ရယ္ တာဝန္ယူခဲ့တဲ့ အေတြ႔အႀကံဳရယ္နဲ႔ ကုမၸဏီတစ္ခု ေထာင္တာေပါ့။ ေနာက္ပိုင္း ဟိုတယ္လုပ္ငန္း အပါအဝင္ တျခား အလုပ္ေတြ အမ်ားႀကီး လုပ္ခဲ့တယ္။ တကယ္တမ္း သံသယရွိလို႔ ေျပာတဲ့သူရွိရင္ ေမးလာမယ္ဆိုရင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ သမာသမတ္က်က် လုပ္ခဲ့တယ္ဆိုတာ အကုန္လုံး ျပလို႔ရတယ္။ အေထာက္အထား အကုန္ရွိတယ္။

၁၉၉၂၊ ၉၃ ေလာက္မွာေတာ့ အေမကိုယ္တိုင္ကပါ ဝန္ထမ္းအျဖစ္ကေန အၿငိမ္းစားယူၿပီးေတာ့ စီးပြားေရး လုပ္တယ္။ ဟိုတယ္ကို လုပ္ေတာ့ အေမနဲ႔ အေဖနဲ႔ ေပါင္းၿပီးေတာ့ လုပ္တယ္။ ဒီဟိုတယ္ထဲမွာ ရွိတဲ့ ႐ုံးခန္းမွာ အေဖက တျခားပို႔ကုန္၊ သြင္းကုန္လိုဟာမ်ဳိး၊ ေနာက္ အေမကက်ေတာ့ သူကြၽမ္းက်င္ ဝါသနာပါတဲ့ လုပ္ငန္းျဖစ္တဲ့ ပုဂၢလိကေဆး႐ုံနဲ႔ ေဆး႐ုံကိုယ္စားလွယ္ ဝန္ေဆာင္မႈ လုပ္ငန္းေတြကို လုပ္တယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ အေရးေပၚအဆင့္ျမင့္ ေဆးခန္းတစ္ခု တည္ေထာင္ၿပီး ဝန္ေဆာင္မႈ ေပးခဲ့တာမ်ဳိး လုပ္ခဲ့တယ္။ ဒီလို လုပ္ငန္းေတြနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္တို႔က ႀကီးျပင္းလာတယ္လို႔ ေျပာလို႔ ရတာေပါ့။ အဲဒီကေနၿပီးေတာ့ ေအာင္ျမင္မႈေတြ ရွိခဲ့တယ္။ ေနာက္ အေဖဆိုရင္ စက္႐ုံေတြ လုပ္တာရွိတယ္။ ဆီအုန္း စိုက္ပ်ဳိးေရးေတြ ဧကေထာင္နဲ႔ ခ်ီၿပီး လုပ္ခဲ့တာ ရွိတယ္။ ဒါေတြက အၾကမ္းဖ်င္း ေျပာျပတာေပါ့။ အေသးစိတ္ေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ သယံဇာတထုတ္ၿပီး လုပ္တာမ်ဳိးေတြ မလုပ္ဘူး။ ေနာက္ပိုင္း ကိုေက်ာ္ေနဝင္းတို႔က်ေတာ့ ေဆာက္လုပ္ေရး ကုမၸဏီေတြ ေထာင္ၿပီးေတာ့ လုပ္ခဲ့တာ ရွိတယ္။ အၾကမ္းဖ်င္း ေျပာတာေပါ့။ အခုေတာ့ မလုပ္ေတာ့ဘူး။ ဒါက ေထာင္ထဲ မေရာက္ခင္ လုပ္ခဲ့တာေတြေပါ့။ ေထာင္ထဲ ေရာက္ေတာ့လည္း အံ့ၾသစရာေကာင္းတာက အဲဒီအခ်ိန္ အဲဒီအခါ အစိုးရက ကြၽန္ေတာ္တို႔ကို ေထာင္ခ်ေတာ့လည္း ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ အႀကီးဆုံး ပုဒ္မနဲ႔ တင္တယ္။ စီးပြားေရးနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ကလည္း စီးပြားေရး မေလ်ာ္ကန္မႈေတြ ရွိတယ္ဆိုၿပီးေတာ့ သတင္းစာရွင္းလင္းပြဲမွာ ထည့္ၿပီး ေျပာခ်လိုက္တယ္။ အဲဒါက ဖမ္းၿပီး တစ္ရက္ ႏွစ္ရက္ေလာက္မွာ ေျပာခ်လိုက္တာ။ အဲဒီေနာက္ပိုင္း လပိုင္းအတြင္းမွာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ကုမၸဏီေတြကို အကုန္လုံး အစအဆုံး ျပန္ရွာၿပီးေတာ့ စစ္ေဆးေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တို႔ဘက္က မေလ်ာ္ကန္ထားတာ ဘာမွမရွိတဲ့အတြက္ ပိုင္ဆိုင္မႈေတြေရာ၊ ကုမၸဏီေတြေရာ၊ ေငြစာရင္းေတြေရာ တစ္ခုမွ အပိတ္ခံရတာ အသိမ္းခံရတာ မရွိဘူး။ က်န္တဲ့လူေတြနဲ႔ လႊဲအပ္ၿပီးေတာ့ ဆက္လုပ္ထားႏိုင္ခြင့္ ရွိတယ္။ သူတို႔ အစိုးရက သိမ္းခ်င္တာေတာင္မွ သိမ္းဖို႔ အျပစ္ရွာလို႔မရတဲ့ အေျခအေနမ်ဳိး ျဖစ္တယ္။

ဒါေပမဲ့ တစ္ဖက္ကက်ေတာ့ ဘယ္လို နစ္နာမႈ ရွိလဲဆိုေတာ့ မိသားစုတစ္စုလုံး မလုပ္ႏိုင္ေအာင္ သူတို႔က ဖမ္းခ်ဳပ္ထားတာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ က်န္တဲ့ အျခားေအာက္လက္ ငယ္သားေတြနဲ႔ လႊဲထားေတာ့ သူတို႔အေနနဲ႔က လုပ္ရကိုင္ရတာ အားမရွိတဲ့အတြက္ လုပ္ငန္းအသက္ရွင္ တင္က်န္ေရးေလာက္ကိုပဲ ႀကဳိးစားၿပီး သူတို႔လုပ္ခဲ့တယ္။ ေအာင္ျမင္သင့္သေလာက္ ေအာင္ျမင္ေအာင္ တိုးတက္သင့္သေလာက္ တိုးတက္ေအာင္ မလုပ္ခဲ့ႏိုင္ဘူး။ ကံေကာင္းတာက ကြၽန္ေတာ္တို႔ ျပန္ထြက္လာတဲ့အခ်ိန္မွာ လုံးပါးပါးၿပီး ဆုံး႐ႈံးသြားရတဲ့ အေနထားမ်ဳိးေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ အဲဒါမ်ဳိး ျဖစ္တဲ့အတြက္ အခုခ်ိန္မွာ ျပန္ၿပီးေတာ့ လုပ္သင့္ လုပ္ထိုက္တာကို လုပ္ေနတယ္။ အခု ကိုးလ အတြင္းမွာေတာ့ ခက္ခက္ခဲခဲ လုပ္ေနရတယ္ ဆိုတာမ်ဳိးေတာ့ မေျပာခ်င္ဘူး။ လုပ္စရာ ကိစၥေတြကေတာ့ လုပ္ႏိုင္တာထက္ မ်ားေနတာေပါ့ေလ။ ဥပမာ- ဒီဟိုတယ္ (နဝရတ္ဟိုတယ္) ဆိုရင္ အခုက သူ႔ရဲ႕ ေဖာင္ေဒးရွင္းက သုံးထပ္ပဲ ေဆာက္လို႔ရေအာင္ လုပ္ထားတာ။ အဲဒါကို ကြၽန္ေတာ္တို႔က ျပန္ဖ်က္ၿပီးေတာ့ အထပ္ျမင့္ ေဆာက္လို႔ရေအာင္ ျပန္လုပ္ရမွာ။ အကုန္လုံး အေျခခံက ျပန္လုပ္ရမယ့္ အေနအထားမ်ဳိးေတြ ရွိေနတယ္။

Voice : ဒါဆို လက္ရွိ အစ္ကိုတို႔ ဘယ္လိုပုံစံမ်ဳိးနဲ႔ လုပ္ငန္း ဘယ္ႏွခုေလာက္ လုပ္ေနတာလဲ။

ANW : တစ္ခ်ိန္က်ရင္ေတာ့ ထုတ္ျပန္သြားမွာပါ။ အဲဒါက ေျပာရခက္ေသးတယ္။ ကြၽန္ေတာ္တို႔ ကိုယ္တိုင္ေတာင္ မသိေသးသလို ကမ္းလွမ္းထားတဲ့ လုပ္ငန္းေတြကလည္း အမ်ားႀကီး ရွိေသးတယ္။ လက္ရွိ လုပ္ေနတာပဲ ဆိုရင္ေတာ့ မိသားစုတစ္ခုလုံး ဝိုင္းလုပ္တာနဲ႔ဆိုရင္ ရာဂဏန္း မျပည့္ေသးေပမယ့္ ဆယ္ဂဏန္း ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားေတာ့ ရွိၿပီေပါ့။

Voice : အစ္ကိုတို႔ ညီအစ္ကို သုံးေယာက္မွာ ဘယ္သူက ႏိုင္ငံေရး စိတ္ဝင္စားၿပီး ဘယ္သူက စီးပြားေရး လုပ္တာလဲ။ သုံးေယာက္လုံးက တစ္စီးပြားတည္းလား။ ႏ္ိုင္ငံေရးမွာ အစ္ကိုက ပိုၿပီးေတာ့ စိတ္ဝင္စားတာလား။

ANW : အားလုံးက တစ္စီးပြားတည္းပါပဲ။ ႏိုင္ငံေရးမွာလည္း အဲလိုဆိုတာထက္ အားလုံးက မူဝါဒလမ္းစဥ္ တစ္ခုတည္း သြားေနတာပဲ။ ကြၽန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ ဥပေဒေရးရာအတြက္ ေျပာလိုက္တာကလည္း ဒါ ကြၽန္ေတာ့္မိသားစု တစ္ခုလုံးရဲ႕ ရပ္တည္ခ်က္ပဲ။ ကြၽန္ေတာ့္ညီ ေက်ာ္ေနဝင္း ေျပာတာ ဆိုရင္လည္း မိသားစု တစ္ခုလုံးရဲ႕ စီးပြားေရးကို လုပ္ကိုင္ေနတာအတြက္ ေျပာတာပဲ။ အားလုံး တိုင္တိုင္ပင္ပင္နဲ႔ လုပ္ၾကတာ။ ကိုဇြဲေနဝင္းကလည္း ကြၽန္ေတာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္လုံး လိုအပ္တဲ့ေနရာမွာ သူအကုန္လုံး ကူညီတာ။ ညီအစ္ကိုေတြထဲမွာ ဘယ္သူက ဦးေဆာင္ၿပီး ဘယ္သူက ေနာက္လိုက္လို႔ တစ္သမတ္တည္း မရွိပါဘူး။

Voice : အခုက ၂၀၁၅ လည္း နီးလာၿပီဆိုေတာ့ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ အမတ္ေလာင္းအျဖစ္ ပါဝင္လာဖို႔ ရွိမလား။

ANW : ကြၽန္ေတာ္ အဲဒီမွာတင္ မကဘူး။ ခု ၂၀၁၄ မွာလုပ္မယ့္ ၾကားျဖတ္ ေရြးေကာက္ပြဲမွာေရာ ကြၽန္ေတာ္ ဝင္ေရြးခံဖို႔လည္း အစီအစဥ္ မရွိဘူး။ ပါတီတစ္ခုခုကို ဝင္ၿပီးေတာ့ အားေပးဖို႔၊ လႈပ္ရွားဖို႔ ဆိုတာလည္း အစီအစဥ္ မရွိပါဘူး။ တစ္သီးပုဂၢလလည္း ကြၽန္ေတာ္မပါပါဘူး။ ပါတီတစ္ခုခုကို ေငြေၾကး ေထာက္ပံ့တာမ်ဳိး၊ ကူညီတာမ်ဳိးလည္း မရွိပါဘူး။

Voice : ဒါဆို အစ္ကို မဲေပးဖို႔ အစီအစဥ္ေရာ ရွိလား။

ANW : မဲလည္းေပးဖို႔ အစီအစဥ္ မရွိပါဘူး။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ ဒီအေျခခံဥပေဒအေပၚ ယုံၾကည္မႈ မရွိလို႔ပါ။

Voice : အစ္ကိုက မဲမေပးဘူးဆိုေတာ့ ဘယ္လို အေျခအေနမွာ မဲေပးမွာလဲ။ အားလုံးသာ မဲမေပးရင္ ႏိုင္ငံက ဘယ္မွေရာက္မွာ မဟုတ္ဘူးလို႔လည္း ေျပာၾကတာ ရွိတယ္။ ႏိုင္ငံသားတိုင္းမွာ မဲေပးဖို႔ တာဝန္ရွိတယ္လို႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္လည္း ေျပာထားဖူးတယ္။

ANW : မဲေပးဖို႔က အားလုံးမွာ တာဝန္ရွိတယ္ ဆိုတာေတာ့ ဘယ္တုန္းကေျပာလဲ မသိဘူး။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေျပာတဲ့ စကားထဲမွာ ကိုယ္ယုံၾကည္တဲ့ဟာမ်ဳိး မရွိလို႔ ကိုယ္ယုံၾကည္တဲ့မဲကို ေပးႏိုင္မယ့္ အေနအထားမ်ဳိး မရွိရင္လည္း မဲမေပးဘဲ ေနဖို႔ ေျပာတာလည္း ရွိတယ္။ သူ႔စကားကို ကိုယ္လုပ္တဲ့ လုပ္ရပ္က တိုက္႐ိုက္ႀကီး ဆန္႔က်င္တာမ်ဳိးေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ကိုယ္လိုခ်င္တဲ့ ႏိုင္ငံေရး အခင္းအက်င္း တိုင္းျပည္ရဲ႕ အက်ဳိးစီးပြားကို အမွန္တကယ္ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္တဲ့ ႏိုင္ငံေရး အခင္းအက်င္း ေပၚလာတဲ့ တစ္ေန႔က်ရင္ ကြၽန္ေတာ္ မဲေပးမွာပါ။

Voice : ဘာေၾကာင့္ အေျခခံဥပေဒကို မယုံၾကည္တာပါလဲ။

ANW : အေျခခံဥပေဒရဲ႕ အားနည္းခ်က္ေတြ အမ်ားႀကီးပါ။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ေပၚေပါက္လာတဲ့ အေျခခံဥပေဒ သုံးခု ရွိတဲ့အထဲမွာ ျပဴးတူးၿပဲတဲနဲ႔ စိတ္ဝမ္းကြဲမႈ အမ်ားဆုံး ဖန္တီးထားတဲ့ အေျခခံဥပေဒဟာ ဒီ ၂၀၀၈ ဖြဲ႔စည္းပုံ အေျခခံဥပေဒ ျဖစ္တယ္။ ဒီအေျခခံဥပေဒထဲမွာ ပါဝင္တဲ့ အခ်က္အလက္ေတြ ေကာင္းတာ မေကာင္းတာ ခဏထား။ အေျခခံဥပေဒတစ္ခု ျပ႒ာန္းတဲ့ အဓိက ရည္ရြယ္ခ်က္က ဘာလဲ။ ျပည္သူလူထုေတြကို အမ်ဳိးသားစည္းလုံး ညီညြတ္ေရးရယူဖို႔။ ပါတီတစ္ခုနဲ႔ တစ္ခုက မူဝါဒခ်င္း မတူရင္ မတူဘူး။ သို႔ေသာ္ တကယ္တမ္း ဒီမိုကေရစီ အႏွစ္သာရ ျပည့္ဝတဲ့ ႏိုင္ငံေတြမွာဆို ဘယ္ပါတီကမဆို၊ ဘယ္အဖြဲ႔အစည္းက မဆို အေျခခံဥပေဒ အေပၚမွာေတာ့ သက္ဝင္ယုံၾကည္ ေလးစားမႈ ဆိုတဲ့ တူညီတဲ့ သဘာဝလကၡဏာေတာ့ ရွိရစၿမဲပဲ။ ဒီမွာေတာ့ အေျခခံဥပေဒသည္ အားလုံးရဲ႕ ဆုံမွတ္တစ္ခု ညီညြတ္မႈကို ေပးႏိုင္ဖို႔ ေနေနသာသာ ကိုယ့္ပါတီ အခ်င္းခ်င္းမွာေတာင္မွ ဒီအေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရးကို ဘယ္လိုခ်ဥ္းကပ္ၾကမလဲ။ ဒီတိုင္း ဆက္ထားၾကမလား ဆိုတဲ့ဟာမ်ဳိးက အျငင္းပြားစရာ စိတ္ဝမ္းကြဲစရာ အရင္းအျမစ္ႀကီး ျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ ကြၽန္ေတာ္ ဒီအေျခခံဥပေဒကို မယုံၾကည္ႏိုင္ဘူး။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ဒီထဲမွာပါတဲ့ အခ်က္အလက္ေတြထဲမွာလည္း လိုအပ္ခ်က္ေတြ အမ်ားႀကီး ရွိေသးတယ္။ အမ်ားႀကီး ေျပာရင္ေတာ့ စာတမ္းတစ္ခုေလာက္ ေရးၿပီး ေျပာရမယ္။ ထင္ရွားတဲ့ အခ်က္ကိုေျပာရရင္ ျပည္ေထာင္စု တရားလႊတ္ေတာ္ခ်ဳပ္ တရားသူႀကီးေတြကို ဘယ္အခ်ိန္မွာ အၿငိမ္းစားယူရမယ္ ဆိုတဲ့ အသက္ သတ္မွတ္ထားတာမ်ဳိး။ အဲဒါမ်ဳိးက မျဖစ္သင့္ဘူး။ တရားေရးမ႑ိဳင္ကို တိမ္းေစာင္းႏိုင္တယ္။ အဲဒီေတာ့ ကန္႔သတ္ခ်က္ မထားဘဲနဲ႔ က်န္းမာသန္စြမ္းသေရြ႕ေသာ္ လည္းေကာင္း၊ အက်င့္စာရိတၱ ေဖာက္ျပန္တဲ့ အျပဳမူတစ္ခုခုကို မလုပ္လာတဲ့ အခ်ိန္ထိေသာ္ လည္းေကာင္း သူတို႔ကို လြတ္လြတ္လပ္လပ္နဲ႔ တရားစီရင္ခြင့္ ေပးသင့္တယ္။ အခုဟာက ၇၅ ႏွစ္အထိပဲ ေဆာင္ရြက္ႏိုင္တယ္လို႔ ေရးထားေတာ့ တရားသူႀကီးေတြ အေနနဲ႔ စိတ္ေအးလက္ေအးနဲ႔ တရားစီရင္လို႔ မရဘူး။ ထိုနည္းတူစြာပဲ ဒါက ကြၽန္ေတာ့္အျမင္နဲ႔ ေျပာရရင္ လႊတ္ေတာ္ တရားသူႀကီးခ်ဳပ္ေတြသာ မကဘူး။ ေရြးေကာက္ပြဲ ေကာ္မရွင္တို႔လိုမ်ဳိး။ ႏိုင္ငံေရးမွာေတာ့ ပါေနတယ္။ သို႔ေသာ္ ပါတီႏိုင္ငံေရးနဲ႔ မပတ္သက္တဲ့ ပုဂၢဳိလ္ေတြကို သူတို႔ကို ရာသက္ပန္ တာဝန္ေပးသင့္တယ္။

Voice : အစ္ကို႔အေနနဲ႔ အေျခခံဥပေဒကို ျပင္တာနဲ႔ အသစ္ေရးတာ ဘယ္ဟာျဖစ္သင့္တယ္ ထင္လဲ။ ဒီတိုင္းျပည္အတြက္ ဘယ္လိုအုပ္ခ်ဳပ္ေရး စနစ္မ်ဳိး ျဖစ္သင့္တယ္ ျမင္လဲ။

ANW : ဒီအေျခခံဥပေဒကို ျပင္ဆင္ခ်င္တဲ့သူေတြက တစ္ပိုင္း။ ေသခ်ာၿပီ ျပင္ကို ျပင္ခ်င္တာ။ မျပင္ဘဲ ဒီတိုင္းထားမယ္။ ဒီအေျခခံဥပေဒကို ေကာင္းလွပါခ်ည္ရဲ႕လို႔ ေျပာတဲ့ လူေတြထဲမွာေတာင္မွ လက္ရွိ ဒီအေျခခံဥပေဒက မရွိလို႔ မျဖစ္ဘူး။ သို႔ေသာ္ ဒီအေျခခံ ဥပေဒႀကီးကလည္း ေျခာက္ျပစ္ကင္းသဲလဲစင္ အားလုံး ေကာင္းေနတဲ့ဟာ မဟုတ္ဘူးလို႔ ေျပာလာတယ္။ အထူးသျဖင့္ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲအၿပီး ပထမဦးဆုံး လႊတ္ေတာ္ စက်င္းပၿပီးေတာ့ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတရဲ႕ မိန္႔ခြန္းထဲမွာကိုက အေျခခံဥပေဒကို ျပင္ဆင္ခ်င္တဲ့ ပုဂၢဳိလ္ေတြ ရွိရင္လည္းပဲ အားလုံး လႊတ္ေတာ္ထဲကို လာခဲ့ပါ။ လက္တြဲၿပီးေတာ့ အေျဖတစ္ခု ရွာပါမယ္လို႔ ေျပာခဲ့တယ္။ အဲဒါနဲ႔ ပတ္သက္လို႔လည္း တခ်ဳိ႕က သမၼတကို အားမရတာမ်ဳိး ေျပာတာလည္း တစ္ပိုင္းေပါ့။ ဒါကို ကြၽန္ေတာ္ မေဝဖန္ခ်င္ဘူး။ ဒါေပမဲ့ တစ္ခု လူေတြ သတိထားဖို႔ လိုေနတာက ကမာၻေပၚမွာ သမၼတ က်မ္းသစၥာ က်ိန္ဆိုတဲ့ အခမ္းအနားမွာ အေျခခံဥပေဒ အေပၚမွာ အသက္နဲ႔ လဲၿပီးေတာ့ ကာကြယ္ ေစာင့္ေရွာက္ပါမယ္။ ဒီအေျခခံဥပေဒသည္ ျပည္သူလူထုရဲ႕ ႏွလုံးသည္းပြတ္ ျဖစ္ပါတယ္ဆိုတဲ့ အေနထားမ်ဳိးေတြပဲ ေျပာတာရွိတယ္။ ဘယ္သမၼတကမွ အေျခခံဥပေဒရဲ႕ အားနည္းခ်က္ေတြကို ျပင္ၾကပါစို႔ ဆိုတဲ့ဟာမ်ဳိးကို စစတက္တဲ့၊ က်မ္းသစၥာ က်ိန္ဆိုတဲ့ အေနအထားမွာ ေျပာတာမ်ဳိး မရွိဖူးဘူး။ အဲဒါကိုယ္တိုင္က ကြၽန္ေတာ္တို႔ ႏိုင္ငံအစိုးရ၊ ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏိုင္ငံ အေျခခံဥပေဒရဲ႕ ထူးျခားတဲ့ ဂုဏ္ထူး ဝိေသသႀကီးလို႔ ေျပာခ်င္တယ္။ အဲဒီေပၚမွာ မူတည္ၿပီးေတာ့ အားလုံး တစ္ဖက္နဲ႔ တစ္ဖက္ အမ်ဳိးသားရင္ၾကားေစ့ေရးကို လုပ္မယ္၊ ယုံၾကည္မႈ တည္ေဆာက္ၿပီး လုပ္မယ္ဆိုရင္ အေျခခံ ဥပေဒျပင္ဖို႔၊ အသစ္ေရးဆြဲဖို႔က အခက္ခဲ မရွိေလာက္ဘူး။ အဓိကေသာ့ခ်က္က အမ်ဳိးသား ရင္ၾကားေစ့ေရးပဲ။ တစ္ဖက္နဲ႔တစ္ဖက္ ယုံၾကည္ၿပီး လုပ္လာရင္ ဒါျပင္ဖို႔က မခဲယဥ္းဘူး။

အေျခခံဥပေဒျပင္ဖို႔ ခက္ခဲတယ္ဆိုတာ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ပါတီေတြ အမ်ားႀကီး ရွိေနရင္ တစ္မ်ဳိးေပါ့။ ခုက ႏိုင္ငံေရးပါတီ တစ္ခုတည္းက တစ္ခဲနက္ေသာ လႊမ္းမိုးမႈကို လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ရယူထားတယ္။ အဲေတာ့ အမ်ဳိးသားရင္ၾကားေစ့ေရးသာ ရွိမယ္ဆို ဒီေန႔ရွိမယ္ဆို သုံးလအတြင္း ေျပာင္းလို႔ရတယ္။ မနက္ျဖန္ ေျပာင္းမယ္ဆိုလည္း ေျပာင္းလို႔ရတယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ လိုက္ၿပီးေတာ့ ပါတီေတြကို ေကာက္သင္းေကာက္ စည္း႐ုံးေနစရာလည္း မလိုဘူး။ ပါတီတစ္ခုရဲ႕ ပါဝင္လိုမႈ ဆႏၵေပၚမွာပဲ မူတည္တယ္။ ႀကံ့ခိုင္ေရး ပါတီကသာ ဆႏၵရွိမယ္ဆိုရင္ အေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရးသည္ ထမင္းစား ေရေသာက္ေလာက္ကို အင္မတန္ လြယ္ကူတဲ့ကိစၥ ျဖစ္သြားမယ္။ ဒီပါတီ ေထာက္ခံမႈကို မရဘူးဆိုရင္ေတာ့ ဒီအေျခခံဥပေဒ ျပင္ဆင္ဖို႔က လုံးဝ မျဖစ္ႏိုင္ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္သြားမယ္။

Voice : အခု သံုးပြင့္ဆိုင္ ေလးပြင့္ဆိုင္ကေန ငါးပြင့္ဆိုင္အထိ ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးဖို႔ လုပ္ေနတာေတြ၊ စစ္တပ္ကလည္း မေတြ႔ဘူး ျငင္းထားတာေတြ ရွိတယ္။ အစ္ကို႔အျမင္က။

ANW : အဲဒါေတြေျပာရရင္ တစ္ခုပဲ စိတ္ဝင္စားစရာ ေကာင္းတာက စစ္တပ္က ႏိုင္ငံေရးမွာ မပါသင့္ဘူး။ စစ္တပ္က ဝန္ထမ္း အဖြဲ႔အစည္း တစ္ခုပဲ ျဖစ္သင့္တယ္။ အဲဒီ အယူအဆကို ေရွ႕တန္းတင္ၿပီး က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ ေျပာတာေတြလည္း ရွိတယ္။ အဲလို ေျပာတဲ့သူေတြကပဲ ဒီလို ေတြ႔ဆုံ ေဆြးေႏြးပြဲ လုပ္တဲ့အခါက်ေတာ့ သူတို႔ေျပာတဲ့ ဝန္ထမ္းအဖြဲ႔အစည္း ဆိုတဲ့ စစ္တပ္ကို ဒီသုံးပြင့္ဆိုင္ေတြ၊ ငါးပြင့္ဆိုင္ေတြမွာ တစ္ဖြဲ႔အေနနဲ႔ ပါဝင္ၿပီးေတာ့ လုပ္ဖို႔ ေျပာျပန္တယ္။ စစ္တပ္ ကိုယ္တိုင္ကိုက ႏိုင္ငံေရးမွာ အဖြဲ႔အစည္း တစ္ခုအေနနဲ႔ ဝင္ၿပီးေျပာဖို႔ မသင့္ေတာ္ပါဘူး။ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာလည္း သူတို႔ တာဝန္ယူထားတာ ရွိပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ န္ိုင္ငံေရးကိစၥမွာ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြပဲ ေဆြးေႏြးၾကပါ။ သူတို႔ ဝင္မပါခ်င္ပါဘူး။ အဲလိုေျပာတယ္။ သူတို႔ကိုယ္တိုင္ ဆႏၵနဲ႔ ဆုံးျဖတ္ခြင့္ ရွိတာေနာ္။ အခုလက္ရွိ ကာ/ခ်ဳပ္နဲ႔ တပ္မေတာ္သားေတြဟာ ဒီလို ေဆြးေႏြးပြဲမ်ဳိးမွာ မပါဘူး ဆိုတာဟာ သူတို႔ကိုယ္တိုင္က ႏိုင္ငံေရးနဲ႔ အဲေလာက္ႀကီး ပတ္သက္တာ မျဖစ္သင့္ဘူးထင္လို႔ စစ္တပ္က အဲလို ဆုံးျဖတ္တာ။ သူတို႔ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ဆုံးျဖတ္ခ်က္ပဲ။

Voice : ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ႏွစ္ေပါင္း ၆၀ ေက်ာ္လာၿပီျဖစ္တဲ့ လက္နက္ကိုင္ ပဋိပကၡေတြနဲ႔ ျမန္မာ့ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ျဖစ္စဥ္ကို ဘယ္လို အေကာင္ထည္ ေဖာ္သင့္တယ္ ထင္လဲ။

ANW : ၿငိမ္းခ်မ္းေရးျဖစ္စဥ္ ၿပီးေျမာက္ အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႔ဆိုရင္ တခ်ဳိ႕ကက်ေတာ့ ေတြ႔ဆုံေဆြးေႏြးၿပီး ႏိုင္ငံေရးအရ ေျဖရွင္းတာ ေကာင္းတယ္။ တခ်ဳိ႕က်ေတာ့ အင္အားသုံး ေျဖရွင္းတာ ေကာင္းတယ္။ ဒီနည္းလမ္း ႏွစ္ခုေပါ့။ ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ နည္းလမ္းႏွစ္ခုလုံးက သတ္သတ္စီလို႔ မေျပာခ်င္ဘူး။ လွည္းမွာရွိတဲ့ ဘီးႏွစ္ဘီးလို အတူသြားလို႔ရတယ္။ ေရရွည္ အက်ဳိးစီးပြားအတြက္ ၾကည့္မယ္ဆို တစ္ဖက္က ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးပြဲအတြက္ အၿမဲ တံခါးဖြင့္ထားရမယ္။ တစ္ဖက္ကက်ေတာ့လည္း စစ္တပ္ရဲ႕ တာဝန္က လူမ်ဳိးေရး၊ ဘာသာေရး ခဏထား။ ေသနတ္က္ိုင္ခြင့္ မရွိတဲ့သူက ကိုင္ထားရင္ ဒါသည္ ျပည္သူလူထုရဲ႕ အသက္အိုးအိမ္ စည္းစိမ္ကို ၿခိမ္းေျခာက္တာပဲ။ အဲဒါဆိုရင္ လုပ္သင့္ လုပ္ထိုက္တာကို အင္အားသုံး ေျဖရွင္းရမယ္။

The Voice Weekly