ေျခာက္ပြင့္ဆိုင္ ေဆြးေႏြးပြဲ အေပၚ သံုးသပ္ခ်က္

မၾကာခင္က က်င္းပခဲ့တဲ့ ေျခာက္ပြင့္ဆိုင္ ေဆြးေႏြးပြဲအေပၚ အျမင္အမ်ိဳးမ်ိဳး ထြက္ေပၚလာတာ ေတြ႕ရပါ တယ္။ တခ်ိဳ႕ကလည္း အ ေကာင္းျမင္ ၾကတယ္။ တခ်ိဳ႕ကလည္း ထင္ထားသေလာက္ ေလာက္ေလာက္ လားလား ျဖစ္မလာဘူးဆိုၿပီး စိတ္ပ်က္တဲ့ သေဘာေျပာၾက ေရးၾကတယ္။

ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ အစက တည္းက အမ်ားႀကီး ထင္မထား ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ဒီလို ရလဒ္မ်ိဳး ထြက္လာတာ ကိုလည္း သိပ္ေတာ့ မအံ့ၾသပါဘူး။ ပထမဆံုး ဘာ ေၾကာင့္ သိပ္ မ်ားမ်ား ေမ်ာ္လင့္ မထားသလဲဆိုတာ တြက္ျပပါမယ္။

ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ဒီေျခာက္ပြင့္ကို ေၾကြပစ္သလိုပဲ မ်က္စိထဲမွာ ျမင္ေနမိတယ္။ ေၾကြမွာလည္း တစ္ စိတ္၊ တစ္ ဗာယာ၊ တစ္ေျခာက္၊ သံုးေပါက္၊ ေလးေပါက္ စသည္ ျဖင့္ ေၾကြအေမွာက္ အလွန္ ေပၚမူ တည္ၿပီး အေပါက္ေတြ ရွိတယ္ မဟုတ္လား။ အခု ေျခာက္ပြင့္ ကို ပဲ သခ်ၤာနည္းနဲ႔ Combination Permutation ပံုစံေတြ ဖြဲ႕ၿပီးတြက္ ၾကည့္မယ္ ဆိုရင္လည္း ပံုစံအတြဲ အမ်ိဳးမ်ိဳး ထြက္လာပါလိမ့္မယ္။

တခ်ိဳ႕ေတြ တြက္ၾကသလို Us Vs Them ပံုစံနဲ႔ အစိုးရ၊ အတိုက္ အခံဆိုၿပီး ၾကည့္ရင္ေတာ့ ေလး အခ်ိဳးႏွစ္ ပံုစံ ထြက္လာမွာပါ။ အဲဒီ အခါက်ရင္ အစိုးရ (အာဏာရ) အုပ္စု က အားမ်ားလို႔ အတိုက္အခံ ေတြ Voice မရွိတဲ့ အတြက္ ေမွ်ာ္ မွန္းတဲ့ရလဒ္ မထြက္တာ ဆိုတဲ့ ေကာက္ခ်က္ ထြက္လာႏိုင္ပါတယ္။

အစိုးရနဲ႔ လႊတ္ေတာ္ဆိုတဲ့ ပံု စံနဲ႔ အစု ဖြဲ႕ၾကည့္ရင္ေတာ့ ခုနကနဲ႔ ေျပာင္းျပန္ ႏွစ္ အခ်ိဳး ေလး ပံုစံ ထြက္လာ ပါလိမ့္မယ္။ အဲဒီအခါ က် ေတာ့လည္း အားမွ်ေျခမညီ လို႔ အ ပိတ္ ကစားသြားတာ ဆိုတဲ႔ တြက္ နည္းေပၚ လာဦးမွာပါ။

ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ဒီပြဲကို ႏွစ္ေယာက္တြဲ၊ သံုးအုပ္စု ႀတိဂံ ပံုစံနဲ႔ ျမင္တယ္။ ေရြးေကာက္ပြဲ မလြတ္လပ္ မွာကို စိုးရိမ္တာ မရွိႏိုင္ပါဘူး။

ဒီ ေလာက္ ႏိုင္ငံတကာ နဲ႔ ျပည္တြင္း က မ်က္လံုး ေဒါက္ေထာက္ၿပီး ၾကည့္ေနၾကတာ မဟုတ္တာ လုပ္ဖို႔ ခက္မယ္ ဆိုတာ သိၿပီးသားပါ။

 ျပည္ခိုင္ၿဖိဳး မွာက လာမယ့္ ေရြးေကာက္ပြဲ အတြက္ ဂူတစ္ခု တည္း ျခေသၤ့က ႏွစ္ေကာင္ ျဖစ္ ေနၿပီ။ ဒါ့အျပင္ ေရြးေကာက္ပြဲ မွာ ျပည္ခိုင္ၿဖိဳး မဲ ဘယ္ေလာက္ရ မယ္၊ မရ ဘူး ဆိုတာကလည္း သိပ္ ေသခ်ာလွ တာ မဟုတ္ဘူး ဆိုေတာ့ ေရရာ ေသခ်ာဖို႔အတြက္ ဆိုရင္ စစ္ တုရင္ ကစားကြက္နဲ႔ ”ခြခ်က္” လုပ္ ထား ဖို႔ေတာ့ လိုမွာပါ။ ဒီေတာ့ နိပါတ္ေတာ္ထဲက ဆိတ္ နဲ႔ ေခြးတို႔ ျမက္ထံုးနဲ႔ အမဲသားလဲ စားသလို အျပန္ အလွန္ မီွခို ပူးေပါင္း ေဆာင္ရြက္ရေတာ့မွာေပါ့။ ဘယ္ပါတီ နဲ႔မဆို ပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မယ္လို႔ ေျပာ ထားတာလည္း ရွိတယ္ေလ။

သို႔ေသာ္လည္း ဇာတ္ၫႊန္းအ ရ လိုက္ၿပီး ကၾကဖို႔ ဆိုရင္ လိုေန တာေလးေတြ ရွိလိမ့္မယ္။ ဘာေတြ လဲဆိုေတာ့ ဆြဲေဆာင္မႈ  Incentive ေပါ့။ လႊတ္ေတာ္မွာ တပ္က ယူ ထားတဲ့ ၂၅ ရာခိုင္ႏႈန္းကို ျဖဳတ္ၿပီး တပ္မေတာ္သားေတြ စစ္တန္းလ်ား ျပန္ေစခ်င္တယ္ဆိုရင္ သူတို႔ ေအးေအးေဆးေဆး စိတ္ခ်လက္ခ် ျပန္ ခ်င္ေအာင္ အေျခအေန ဖန္တီးေပးဖို႔ေတာ့ လိုပါလိမ့္မယ္။ အဲဒီလိုမွ မဟုတ္ဘဲ လစ္ဘရယ္ ဒီမိုကေရစီ စံႏႈန္း အျပည့္ကို အတင္း အက်ပ္ ခ်က္ခ်င္း လက္ငင္း မရမေန ေပး ကိုေပးရမယ္ ဆို ၿပီး ေတာင္းဆိုေန မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေစ်းတည့္ဖို႔ မလြယ္ဘူးလို႔ပဲ ျမင္မိ ပါတယ္။

အင္ဒိုနီးရွားလို တပ္နဲ႔ လူထု အၾကားမွာ ယံုၾကည္မႈ တည္ ေဆာက္ေရး ျပႆနာ ႀကီးႀကီးမား မား မရွိတဲ့ ႏိုင္ငံ၊ လက္နက္ကိုင္ ပဋိပကၡ မ်ားမ်ားစားစား မရွိတဲ့ ႏိုင္ငံေတာင္မွ လႊတ္ေတာ္ထဲက တပ္ခြဲတမ္း ကို ျဖဳတ္ ဖို႔ ေျခာက္ႏွစ္ ၾကာခဲ့ေသးတယ္။ ဒါေတာင္မွ ၂ဝဝ၄ ခုႏွစ္ မွာ အာေခ်းေဒသ ပဋိပကၡဟာ ဆူနာမီ ေရေဘး ဒဏ္ ေၾကာင့္ ႏွစ္ဖက္စလံုးက မလႊဲ မေရွာင္သာ ေလွ်ာ့ၾကရၿပီး ၿငိမ္း ခ်မ္းေရး ရသြားေတာ့မွ တပ္အတြက္ စိတ္ခ် လက္ခ် ျဖစ္ သြားေစခဲ့တာပါ။ ဒါ့အျပင္ အရပ္ ဘက္ႏိုင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ စစ္ဘက္ အၾကား မွာလည္း ဆက္ဆံေရးက အေတာ္ ေကာင္းခဲ့တာ ေတြ႕ရပါ တယ္။ ကိုယ့္ႏိုင္ငံရဲ႕ လက္ရွိ အေျခ အေန ကေတာ့ သိတဲ့အတိုင္းပါပဲ။ အရွိကို အရွိအတိုင္း ထည့္သြင္း စဥ္းစားမွလည္း ေစ်းတည့္ေအာင္ ညိႇလို႔ရၾက လိမ့္မယ္ ထင္ပါတယ္။

ပထမ အႀကိမ္ ေဆြးေႏြးပဲြမွာ ဘာေတြရခဲ့သလဲ လို႔ ျပန္ၾကည့္ရင္ ပထမဆံုး ကေတာ့ ဒီလို ေျခာက္ဦး ဆံုျဖစ္တာ ကပဲ အေတာ္ ဟုတ္ေနၿပီ လို႔ ေျပာရမွာပါ။ ဒုတိယ ကေတာ့ ဒီ ေဆြးေႏြးပြဲကို ဆက္ၿပီး ပံုမွန္လုပ္ သြားဖို႔ အစီအစဥ္ ရွိတယ္ ဆိုတာ ပါပဲ။ ဒီလိုေျပာ ရတာက သူမ်ား ေတြအတြက္ လြယ္လြယ္ေလး နဲ႔ လုပ္လို႔ရတဲ့ ကိစၥေတြ ဟာ ျမန္မာ ႏိုင္ငံမွာေတာ့ အေတာ္ကို ခက္ေန တာေတြ ရွိတတ္လို႔ပါ။ ေဆြးေႏြး ရမယ့္ အေၾကာင္းအရာေတြ က လည္း တစ္ခုမွ လြယ္လြယ္ နဲ႔ ေျဖ ရွင္းႏိုင္စရာ မ ရွိေလေတာ့ ခ်က္ ခ်င္း ရလဒ္ မထြက္ လာႏိုင္ရင္လည္း စိတ္ပ်က္စရာ မရွိဘူးလို႔ ထင္ပါ တယ္။

အမွန္ေျပာ ရရင္ေတာ့ ေျပ လည္ခ်င္ေဇာနဲ႔ ျမန္ျမန္စဥ္း စားၿပီး ခ်က္ခ်င္း ဆံုးျဖတ္ လိုက္ၾကမွာ ေတာင္ စိုးရိမ္မိပါေသးတယ္။ ကမၻာ ေက်ာ္ သိပၸံပညာရွင္ႀကီး အိုင္းစ တိုင္း ေျပာတာ ၾကားဖူးပါတယ္။ သူ႔အေန နဲ႔ျပႆနာ တစ္ခုကိုေျဖ ရွင္းဖို႔ အခ်ိန္ တစ္နာရီ ရမယ္ဆိုရင္ မိနစ္ငါးဆယ္ ကိုျပႆနာရဲ႕အေၾကာင္း ရင္းျမစ္ရွာေဖြ ရာမွာ သံုးၿပီး ဆံုး ျဖတ္ခ်က္ ခ်ဖို႔အတြက္ေတာ့ ဆယ္ မိနစ္ပဲ သံုးမယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ ဒီ မွာ ေတာ့ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ားက အိုင္း စတိုင္း သီအိုရီရဲ႕ ေျပာင္းျပန္ကိုပဲ သံုးတတ္ၾကတာ မ်ားလို႔ပါ။ ျဖစ္တတ္ ၾကတာကျပႆနာရဲ႕ အေၾကာင္းရင္းကို ဘယ္ေတာ့မွ အခ်ိန္ေပးၿပီး မရွာေဖြ မစဥ္းစားဘူး။ စိတ္ထဲေပၚလာတဲ့အတိုင္း ေကာက္ ဆံုးျဖတ္ၿပီး က်န္တဲ့ အခ်ိန္အားလံုးကို အဲဒီ ဆံုး ျဖတ္ခ်က္ အမွားေၾကာင့္ ေပၚလာ တဲ့ ေနာက္ ထပ္ျပႆနာေ တြကို မဆံုးႏိုင္ေအာင္ လိုက္ရွင္းေန ၾကရ ေတာ့တာပါပဲ။

 ေျခာက္ပြင့္ဆိုင္ရဲ႕ အလားအလာကို မွန္းဆရမယ္ ဆိုရင္-

၁။ ႀကီးႀကီးမားမား ရလဒ္ေတြ ခ်က္ခ်င္း ထြက္လာဖို႔ မလြယ္ႏိုင္ပါ။ ဘာေၾကာင့္လဲ ဆိုေတာ့ ျပႆနာ ေတြက နက္နဲ ႐ႈပ္ေထြးလွၿပီး လူ တိုင္း ကိုယ္စီမွာ ေနာက္ကြယ္က ရည္မွန္း ခ်က္ေတြ အက်ိဳးစီးပြား ေတြ ရွိေနႏိုင္ လို႔ပါ။
၂။ ေရြးေကာက္ပြဲက နီးလာၿပီ ဆို ေတာ့ ေရြးေကာက္ပြဲ ငန္းဖ်ားေရာဂါ Election Fever က ေဆြးေႏြး မယ့္ကိစၥ အားလံုး အေပၚမွာ လႊမ္း မိုးေနဖြယ္ ရွိပါတယ္။ ေရြးေကာက္ ပြဲရဲ႕ သေဘာက သူႏိုင္ရင္ ကိုယ္႐ႈံး ရစၿမဲ zero-sum game ဆိုေတာ့ တစ္ဖက္နဲ႔ တစ္ဖက္အေလွ်ာ့ ေပး ညိႇႏႈိင္းဖို႔ ပိုခက္ခဲႏိုင္ဖြယ္ ရွိပါ တယ္။ အခ်င္းခ်င္း တစ္ဦး နဲ႔တစ္ဦး ယံုၾကည္မႈ အားနည္းတဲ့ Low Trust Society ေတြမွာ ပိုဆိုးဖို႔ပဲ ရွိပါတယ္။ ျမန္ မာ့သမိုင္းအစဥ္ အလာကို ျပန္ၾကည့္ရင္ ဘယ္တုန္း ကမွ ညီညြတ္တဲ့ Team Work နဲ႔ မလုပ္ေဆာင္ႏိုင္ခဲ့ တဲ့ အတြက္ ဒီအ ခ်ိန္က ျမန္မာ့ သမုိင္းမွာ သည္းခံမႈ ေတြနဲ႔ အေကာင္းဆံုး စုေပါင္း ေဆာင္ရြက္မႈကို ျပသ သင့္တဲ့ အခ်ိန္ ေရာက္ပါၿပီ။
၃။  ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဒီလို အေရးပါ တဲ့သူေတြ ပံုမွန္ ေတြ႕ဆံုႏိုင္တာဟာ ေကာင္းတဲ့ ကိစၥပါ။ အနည္းဆံုး ေတာ့ အားလံုး သေဘာတူဖို႕ လြယ္ကူတဲ့ ကိစၥေတြမွာ ေကာင္းမြန္တဲ့ ရလဒ္ေတြ ထြက္လာႏိုင္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္္လင့္ ပါတယ္။

၄။ အေရးႀကီးၿပီး အကဲဆတ္တဲ့ ကိစၥႀကီးေတြ မွာေတာ့ ႏွစ္ဦး ႏွစ္ ဖက္ သေဘာထား ႀကီးမႈ၊ မိမိအ က်ိဳး၊ မိမိပါတီ၊ အစုအဖြဲ႕ အက်ိဳး ထက္ ျပည္သူ လူထု အက်ိဳး၊ တိုင္းျပည္ အက်ိဳးကို ပိုၿပီး ဦးစား ေပး ႏိုင္မႈ၊ ပုဂၢိဳလ္ေရးေတြကို ခဏ ျဖစ္ျဖစ္ ေမ့ထားႏိုင္ၿပီး စိတ္ရွည္ သည္းခံႏိုင္မႈ၊ ေရွ႕တြင္ေရာ ေနာက္ ကြယ္ပါ အေျဖာင့္အတိုင္း ေျပာဆို လုပ္ကိုင္ျခင္းျဖင့္ တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး ယံုၾကည္ခ်က္ ခိုင္မာေအာင္ တည္ ေဆာက္ႏိုင္ မႈေတြ ကပဲ ေအာင္ျမင္မႈကို ေဆာင္ၾကဥ္းႏိုင္ ပါလိမ့္မယ္။

ကြၽန္ေတာ္တို႔ သာမန္ျပည္သူ ေတြ ကေတာ့လူႀကီးေတြ ဒီေလာက္ စံုစံုညီညီ ေတြ႕ၾကတဲ့ ခက္ခက္ခဲခဲ ပြဲမ်ိဳးကို အလဟႆေတာ့ ျဖစ္မ သြားေစခ်င္ဘူး။ ဒါက ေနာင္မွာ သမိုင္း ဥဒါန္း တြင္မယ့္ ကိစၥပါ။ ဒီလူႀကီးေတြ မညီၫြတ္ႏိုင္လို႔ ဘာမွ ျဖစ္မလာဘူး ဆိုရင္လည္း သမိုင္းက ဒီအတိုင္းပဲ မွတ္တမ္း ဝင္သြားမွာပါ။ လူႀကီးေတြပီပီ သေဘာထား ႀကီးႀကီး နဲ႔ ညီညီညြတ္ ညြတ္ ညႇိႏိႈင္းေျပလည္ ၾကမယ္ဆိုရင္ လူႀကီး အားလံုးကို ျပည္သူအားလံုးက လိႈက္လိႈက္ လွဲလွဲ ေက်းဇူးတင္ ဝမ္းေျမာက္ၾကမွာပါ။ သမိုင္း တစ္ေလွ်ာက္ လံုး အကြဲအၿပဲ ဇာတ္လမ္းေတြ၊ ပဋိပကၡေတြနဲ႔ဖံုးလႊမ္း ေနတဲ့ ဒီႏိုင္ငံမွာ ညီၫြတ္ေရး စံနမူ နာတစ္ခု ျပႏိုင္ ခဲ့မယ္ ဆိုရင္ ဒီလူ ႀကီးေတြ အားလံုးျပည္သူ႔ သူ ရဲေကာင္း ေတြအျဖစ္ ေမာ္ကြန္းထိုးခံ ၾကရမွာပါ။

ညိႇမရလို႔ လမ္းေပၚထြက္လိုက္၊ အဓိက ႐ုဏ္းေတြျဖစ္၊ စစ္တပ္က အာဏာျပန္သိမ္းလိုက္ နဲ႔ အဆိုး သံသရာလည္ၿပီး ေနဦးမယ္ဆိုရင္ ကြၽန္ေတာ္တို႔ တစ္ေတြ ေက်ာက္ေခတ္ကို ျပန္ေရာက္သြားဖို႔ပဲ ရွိေတာ့ တယ္။ ဒီေလာက္ဆို ေတာ္ေလာက္ ပါၿပီဗ်ာ။ လူႀကီးေတြ ကို ေက်းဇူးတင္ဖို႔ပဲ ေစာင့္ေနပါမယ္။ ။

Popular Myanmar News Journal