မစြန္႔လႊတ္ႏိုင္ေသးတဲ့ ဗဟိုခ်ဳပ္ကိုင္ ပညာေရးစနစ္

ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ ပညာေရးစနစ္ မေျပာင္းႏိုင္ေသးတာဟာ ဗဟိုကခ်ဳပ္ကိုင္ထားတဲ့စနစ္ကို မစြန္႔လႊတ္ႏိုင္ ၾကေသးလုိ႔ ျဖစ္တယ္လို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံ ပညာေရးစနစ္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး ႏိုင္ငံလုံးဆိုင္ရာ ကြန္ရက္ NNER မွ ေဒါက္တာသိန္းလြင္က ေျပာဆိုပါတယ္။

ပညာေရး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးအတြက္ ႀကိဳးပမ္းလုပ္ေဆာင္ေနတဲ့  ေဒါက္တာသိန္းလြင္ဟာ ပညာေရးကိစၥနဲ႔ အေမရိကန္ကို ေရာက္ေနစဥ္ VOA ျမန္မာပိုင္းနဲ႔ သီးသန္႔ေမးျမန္းခန္းမွာ ေျပာဆိုခဲ့တာပါ။ ေက်ာင္းသားေတြ ရဲ႕ ဆႏၵ၊ ျပည္သူေတြရဲ႕ဆႏၵမပါတဲ့ ပညာေရးဥပေဒကေန ေက်ာင္းသားေတြလုိလားတဲ့ ဒီမုိကေရစီပညာေရး စနစ္ ျဖစ္မွာ မဟုတ္ဘူးလုိ႔ သူက ေျပာဆို ပါတယ္။

လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ေဆြးေႏြးေနၾကတဲ့ ပညာေရးဥပေဒျပင္ဆင္ေရး ဥပေဒၾကမ္းကို ေက်ာင္းသားျပည္သူေတြ လိုလာတဲ့အတိုင္းျဖစ္ေအာင္ ႀကိဳးပမ္းေနတဲ့ အေျခအေနေတြအျပင္ အေမရိကန္ျပည္ေထာင္စု ခရီးစဥ္ အေၾကာင္းကို ကိုေဇာ္ဝင္းလႈိင္က ေဒါက္တာသိန္းလြင္ကို ေတြ႔ဆံုေမးျမန္းထားပါတယ္။

ကိုေဇာ္ဝင္းလိႈင္ ။ ။ ေဒါက္တာသိန္းလြင္ အခုလို ဗီြအိုေအ လာေရာက္ၿပီး ေတြ႔ဆံုေမးျမန္းခြင့္ျပဳတဲ့ အတြက္ ေက်းဇူးအထူးတင္ပါတယ္။ က်ေနာ္ ပထမဦးဆံုး ေမးခ်င္တာက ျမန္မာႏုိင္ငံမွာ လက္ရွိ လုပ္ေဆာင္ေနတဲ့ ပညာေရး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈဟာ ဘယ္အဆင့္ကို ေရာက္သြားၿပီလဲ။ က်ေနာ္တုိ႔ ၾကားတာက လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ေဆြးေႏြတာေတြ၊ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ ခ်တာေတြရွိတယ္။ အျပင္က ဆရာတုိ႔လို NNER အဖြဲ႔ဝင္ေတြက ႀကိဳးစားလုပ္ကိုင္ေနတာရွိတယ္။ ဒါေပမဲ့ အခုလက္ရွိ အေနအထားမွာ ဘယ္အဆင့္ ကို ေရာက္ေနၿပီလဲ။

ေဒါက္တာသိန္းလြင္ ။ ။ ပညာေရးဥပေဒကိုျပင္တဲ့ ဥပေဒၾကမ္းက လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ ေရာက္ေနၿပီ။ အမ်ဳိးသားလႊတ္ေတာ္ကေန ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္။ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ကေန အမ်ဳိးသားလႊတ္ေတာ္ အဲဒီအဆင့္ ေရာက္ေနတယ္။ လုပ္ငန္းစဥ္အေနနဲ႔။ ေက်ာင္းသားေတြ ေတာင္းဆုိတဲ့အခ်က္ေတြနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ေလးပြင့္ဆိုင္ ေဆြးေႏြးပြဲမွာ ေက်ာင္းသားေတြက ပညာေရးဥပေဒကို ျပင္ဖုိ႔ အခ်က္ (၁၁) ခ်က္ ေတာင္းဆိုတယ္။ ေလးပြင့္ဆုိင္ (၂၀) ရာခိုင္ႏႈန္းကို ပညာေရးအတြက္သံုးဖို႔ အမ်ဳိးသားလႊတ္ေတာ္က သေဘာတူတယ္။ ဒါေပမဲ့ အခ်ိန္ကာလေတာ့ သတ္မွတ္ခ်က္ရိွတယ္။

ကိုေဇာ္ဝင္းလိႈင္ ။ ။ တျဖည္းျဖည္း တိုးေပးသြားမွာေပါ့။

ေဒါက္တာသိန္းလြင္ ။ ။ ေက်ာင္းသားသမဂၢေတြ၊ ဆရာသမဂၢေတြ တကၠသိုလ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးေကာင္စီမွာပါဖို႔ အမ်ဳိးသားလႊတ္ေတာ္က သေဘာတူတယ္။ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ေရာက္တဲ့အခါၾကေတာ့ ဗဟိုခ်ဳပ္ကိုင္မႈ ဆက္ထားတယ္။ ပညာေရး အသံုးစရိတ္ (၂၀) ကို ပယ္ဖ်က္လုိက္တယ္။ အဲဒီ အသံုးစရိတ္ကို ရာခုိင္ႏႈန္း သတ္မွတ္ခ်က္ မရွိေတာ့ဘူး။ ေနာက္တခါ သမဂၢနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ ဒီေက်ာင္းသားေတြက ေက်ာင္းသား သမဂၢ ကို လြတ္လပ္စြာဖြဲ႔စည္းခ်င္တယ္။ ေက်ာင္းသားသမဂၢကိုယ္စားလွယ္ေတြက တကၠသိုလ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးေကာင္ စီမွာ ပါေစခ်င္တယ္။ ေက်ာင္းသားသမဂၢ လြတ္လပ္ခြင့္မွာ လႊတ္ေတာ္ဘက္က စည္းကမ္းနဲ႔ ညီညႊတ္ေသာ။ စည္းမ်ဥ္းစည္းကမ္းနဲ႔ ညီညႊတ္ေသာ သမဂၢလို႔ သံုးလိုက္တဲ့အတြက္ အခ်ဳပ္ခံတာပါသြားတယ္။ လြတ္လပ္တဲ့ သမဂၢေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ စကားလံုးရဖို႔ေတာင္ အတိုက္အခံ ေျပာရတယ္။ အဲဒါကအမ်ဳိးသားလႊတ္ေတာ္ ။ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ေရာက္ေတာ့ သမဂၢစကားလံုးဟာ ပယ္ဖ်က္တဲ့သေဘာ ေရာက္သြားတယ္။ ေက်ာင္း သားေတြ လိုခ်င္တာက ေက်ာင္းသားသမဂၢက ေရြးခ်ယ္တဲ့ ကိုယ္စားလွယ္ (၂) ဦးက တကၠသိုလ္အုပ္ ခ်ဳပ္ေရး ေကာင္စီမွာပါဖို႔။ လႊတ္ေတာ္ဘက္ၾကေတာ့ ေက်ာင္းသားသမဂၢ ကိုယ္စားလွယ္ကို ပယ္ဖ်က္ လိုက္ၿပီး ေက်ာင္းသားထု ကိုယ္စားလွယ္။ ဒီဥစၥာက ေက်ာင္းသားေတြ ေတာင္းဆိုခ်က္နဲ႔ ဆန္႔က်င္သလို ၊  ေတာင္းဆိုတုိက္ပြဲဝင္ခဲ့တာက ေက်ာင္းသားသမဂၢက ေရြးခ်ယ္ခဲ့တဲ့ ကိုယ္စားလွယ္က တကၠသိုလ္အုပ္ ခ်ဳပ္ေရးေကာင္းစီမွာပါရမယ္။ ဒီလိုပါတဲ့ အဓိပၸါယ္က ေက်ာင္းသားေတြကိုယ္စားျပဳၿပီးေတာ့ ေက်ာင္းသားေတြ ဘက္က လိုလားခ်က္ေတြကိုေျပာဖို႔၊ ကာကြယ္ဖို႔ပါတာ ျဖစ္တယ္။ 

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းတို႔ ေဆာင္ရြက္ခဲ့တဲ့အတြက္ ေက်ာင္းသားသမဂၢ ကိုယ္စားလွယ္(၂)ဦးဟာ တကၠသိုလ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးေကာင္စီမွာ ပါခဲ့တယ္။ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ နဲ႔ မႏၱေလးတကၠသိုလ္တို႔မွာ။ ၁၉၅၈ ဦးေနဝင္း အိမ္ေစာင့္အစိုးရလုပ္တဲ့အခ်ိန္မွာ တကၠသိုလ္ဥပေဒကို ျပင္တယ္။ အဲဒီ ျပင္တဲ့အခ်ိန္မွာ ေက်ာင္းသားသမဂၢ ကိုယ္စားလွယ္အစား၊ ေက်ာင္းသားမ်ား၏ ကိုယ္စားလွယ္လို႔ ေျပာင္းလိုက္တယ္။ အဓိပၸါယ္က ေက်ာင္းသား သမဂၢကို မလိုဘူးလို႔ဆိုတဲ့ အဓိပၸါယ္ျပတယ္။ အခု အဲဒီအတိုင္းပဲ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္က ေက်ာင္းသား သမဂၢကို တကၠသိုလ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးေကာင္စီမွာ မလိုလားဘူးလို႔ ျဖစ္လာတဲ့အတြက္ က်ေနာ္တို႔ ဝမ္နည္း စရာေကာင္းတယ္။ ေက်ာင္းသားေတြက တေလွ်ာက္လံုး တုိက္ပြဲဝင္ခဲ့တယ္။ ေက်ာင္းသားေတြရဲ ႔ အခြင့္ အေရးအတြက္ တကၠသိုလ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရးေကာင္စီမွာပါဖို႔ လႊတ္ေတာ္က ပယ္ဖ်က္လိုက္တယ္။ ဒါက သမဂၢနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ျဖစ္စဥ္ပါ။ ပညာေရးအသံုးစရိတ္မွာလဲ ျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္က ပယ္ဖ်က္လိုက္တယ္။ ဗဟိုခ်ဳပ္ ကိုင္တဲ့ ပညာေရးကိုပဲသြားတယ္။ ေနာက္ ေက်ာင္းသားနဲ႔ NNER ေတာင္းဆိုတာက မသင္မေနရ ပညာေရး ကို အနည္းဆံုး စာသင္ႏွစ္ (၉) ႏွစ္ရွိဖို႔။ ေတာင္းတဲ့ရည္ရြယ္ခ်က္က ကေလးေတြ ေက်ာင္းမွာရွိရင္ စာတတ္ မယ္။ သူတုိ႔ အသက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္းပညာေတြ ရမယ္။ သူတုိ႔ဘဝလည္း ထူေထာင္ႏုိင္မယ္။ ပတ္ဝန္းက်င္ လည္း ေကာင္းေအာင္ လုပ္ႏိုင္မယ္။ တၿပိဳင္နက္ထဲမွာ ကေလးေတြ ေက်ာင္းမွာရွိခ်င္းအားျဖင့္ ကေလးစစ္ သားတုိ႔၊ ကေလးအလုပ္သမားတုိ႔ကို ကာကြယ္ႏိုင္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္တုိ႔က ကေလးေတြကို အနည္းဆံုး မသင္မေနရ။ (၉) ႏွစ္ေတာ့ ရွိသင့္တယ္လို႔ ေတာင္းဆိုတယ္။ ဒါက က်ေနာ္တို႔ႀကီးပဲ မဟုတ္ဘူး။ ႏိုင္ငံတကာမွာ လာမယ့္ Post 2015 Education Agenda မွာ ႏုိင္ငံတကာကထားတဲ့ စံက (၉) ႏွစ္ပါ။ က်ေနာ္တို႔ ေတာင္းဆိုတာ ႏုိင္ငံတကာစံနဲ႔ ကိုက္တယ္။ ဒါေပမဲ့ အစိုးရနဲ႔ လႊတ္ေတာ္ကပယ္ဖ်က္ လုိက္တယ္။ တဖတ္ကလဲ မသင္မေနရ (၉) ႏွစ္ကို ပယ္ဖ်က္လိုက္ၿပီးေတာ့ ဘတ္ဂ်တ္ အသံုးစရိတ္ ကိုလည္း ေလွ်ာ့ခ်လိုက္တယ္။ ဘတ္ဂ်တ္ကို တိုးမသံုးခ်င္ဘူး။ မသင္မေနရ ပညာေရးလုပ္မယ္ဆိုရင္ ဘတ္ဂ်တ္ကို တိုးသံုးရမယ္။ ဘတ္ဂ်တ္ ပိုမသံုးခ်င္တဲ့အတြက္ မသင္မေနရ ပညာေရးလည္း မလုပ္ဘူး လို႔ျမင္တယ္။ အခုေတာ့ လႊတ္ေတာ္ႏွစ္ရပ္မွာ ေရာက္ေနၿပီ။ ဘယ္လို ဆံုးျဖတ္မလဲဆိုတာ မသိဘူး။ ဒါေပမဲ့ ေက်ာင္းသားေတြကေတာ့ ေက်ာင္းသားေတြ ေတာင္းဆိုခ်က္၊ NNER ေတာင္းဆိုခ်က္က က်ေနာ္ တို႔က တိုင္းနဲ႔ျပည္နယ္အႏံွသြားၿပီးေတာ့ ပညာေရးျပဳျပင္ေျပာင္းလဲဖို႔အတြက္ အႀကံဥာဏ္ယူခဲ့တယ္။ 

ဒါက က်ေနာ္တို႔ ေဆြးေႏြးပြဲလုပ္ခဲ့တဲ့ ေဒသေတြက ေပးလိုက္တဲ့အႀကံဥာဏ္ပဲ။ ေဆြးေႏြးပြဲလုပ္တဲ့အခ်ိန္ မွာ ေက်ာင္းသားေတြလည္း ပါတယ္။ ေဒသခံေတြ၊ ျပည္သူလူထုကဘာေတြလိုလားတယ္ဆိုတယ္ ကို ေက်ာင္းသားေတြ သိတယ္။ ေက်ာင္းသားေတြရဲ ႔ ဆႏၵ၊ ျပည္သူလူထုရဲ ႔ ဆႏၵမပါဘဲနဲ႔ ပညာေရးဥပေဒကို အတည္ျပဳမယ္ဆိုရင္ ဒီေက်ာင္းသားလဲ သေဘာတူမွာ မဟုတ္ဘူး။ ျပည္သူလူထုလည္း သေဘာတူမွာ မဟုတ္ဘူး။ ေကာင္းတဲ့ပညာေရးစနစ္လည္း ေရာက္မွာမဟုတ္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္တုိ႔က ဆံုးျဖတ္ခ်က္ မက်ေသးတဲ့အခ်ိန္မွာ ေက်ာင္းသားေတြ လုိလားတဲ့။ ျပည္သူလူထုေတြ လိုလားတဲ့ ပညာေရးစနစ္မ်ဳိး။ ဒီမုိကေရစီနည္းက်တဲ့ ပညာေရးစနစ္မ်ဳိး ရွိေစခ်င္ပါတယ္။

ကိုေဇာ္ဝင္းလိႈင္ ။ ။ ဆိုေတာ့ ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ ႔ လက္ရွိ ပညာေရးစနစ္က အဆင္မေျပဘူး။ အိမ္နီးနား ခ်င္းႏုိင္ငံေတြနဲ႔ ယွဥ္ရင္ေတာ့ က်ေနာ္တို႔က ေတာ္ေတာ္ေလး ေနာက္က်ေနၿပီ။ ကမာၻနဲ႔ ရင္ေဘာင္တန္း ဖို႔ကေတာ့ အေဝးႀကီး။ ဆိုေတာ့ အဲဒီဟာကို တႏုိင္ငံလံုးက လက္ခံထားတယ္။ ျမန္မာႏုိင္ငံမွာရွိတဲ့ ဆရာတို႔လို ပညာရွင္ေတြကလည္း လက္ခံသေဘာေပါက္ထားတယ္။ အစိုးရနဲ႔ လႊတ္ေတာ္က ဒါကို အေျခခံအားျဖင့္ လက္ခံသလား။ လက္ရွိ ပညာေရးစနစ္ဟာ အလုပ္မျဖစ္ဘူး။ ျပဳျပင္ေျပာင္းဖို႔ လိုတယ္ ဆိုတာကို။

ေဒါက္တာသိန္းလြင္ ။ ။ လက္ရွိ ပညာေရးစနစ္ အက်ဳိးမရွိဘူးဆုိတာ အားလံုးအသိပါတယ္။ ကေလးေတြရဲ ႔ ရလဒ္ကိုၾကည့္ရင္ သိတယ္။ က်ေနာ္တို႔ ကေလးေတြ ဆယ္တန္းေအာင္လာတယ္။ ဘြဲ႔ရလာတယ္။ သူတုိ႔ ဘဝရပ္တည္ဖို႔အတြက္ ပညာရပ္ေတြ ေကာင္းေကာင္းမပါလာဘူးဆိုတာကို အားလံုးသိပါတယ္။ အစိုးရ အရာရွိႀကီးေတြက သူတို႔သားသမီးေတြကို ဗမာျပည္မွာ မထားဘဲနဲ႔ ႏုိင္ငံျခားမွာ ထားၾကတယ္။ ဒါက ပညာေရးစနစ္က အရည္အေသြးမရွိဘူးဆိုတာကို သူတုိ႔ကိုယ္တုိင္ သိပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဘာလို႔ မေျပာင္း လဲလို႔ စဥ္းစားတဲ့အခါၾကေတာ့ တဖက္က ခ်ဳပ္ကိုင္တာကို မေလွ်ာ့ခ်င္ဘူး။ အေျခခံဥပေဒကလဲ တႏုိင္ငံလံုးရဲ ႔ ႏိုင္ငံေရးစနစ္ကို အစိုးရက ခ်ဳပ္ကိုင္ထားတယ္။ အလားတူပဲ ပညာေရးစနစ္မွာ ခ်ဳပ္ကိုင္ခ်င္တယ္။ ခ်ဳပ္ကိုင္ ထားခ်င္တဲ့အတြက္ ပညာေရးစနစ္ကို မေျပာင္းဘူးလို႔ျမင္တယ္။ တဖက္ကလဲ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲဖို႔ ေဆြးေႏြး တဲ့အခါ လႊတ္ေတာ္နဲ႔ ေဆြးေႏြးတဲ့အခါမွာ ပညာေရးဝန္ႀကီးဌာနက ေတာ္ေတာ္ေလး ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ကန္႔ကြက္တယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ သူတုိ႔ ဗဟိုခ်ဳပ္ကိုင္ထားတဲ့အတြက္ ဝန္ႀကီးဌာနက ပုဂၢိဳလ္ေတြ၊ ညႊန္ၾကားေရးမွဳးေတြ၊ ပါေမာကၡခ်ဳပ္ေတြက သူတို႔လက္ထဲမွာ အာဏာရွိတယ္။ အဲဒီ အာဏာနဲ႔ ပညာေရးအ သံုးစရိတ္ကို သူတုိ႔ ခ်ယ္လွယ္လို႔ရတယ္။ ဆရာေတြ ရာထားတက္တာ၊ နယ္ေျပာင္းေရႊ ႔တာ သူတုိ႔လက္ထဲ မွာရွိတယ္။ အဲဒီအတြက္ ဒါကို သူတုိ႔ ေလွ်ာ့မေပးခ်င္ဘူး။ မေျပာင္းလဲဘူးလို႔ျမင္တယ္။

ကိုေဇာ္ဝင္းလိႈင္ ။ ။ မေျပာင္းလဲခ်င္ဘူး။ လက္ရွိ စနစ္ကို သူတုိ႔ ဆက္ၿပီးခ်ဳပ္ကိုင္ထားခ်င္တယ္ဆိုတာေတာ့ သိသာပါတယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆိုေတာ့ ေက်ာင္းသားေတြဦးေဆာင္တဲ့ ပညာေရးျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးလႈပ္ရွား တဲ့သူေတြ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ဆႏၵျပသူေတြကို ဖမ္းဆီးေထာင္ခ်လိုက္တယ္ဆိုကတည္းကဒီအခ်က္က ေပၚလႊင္ေန တယ္။ အဲဒီ ေက်ာင္းသားေတြ အဖမ္းခံထားရတဲ့အေပၚ ဆရာအေနနဲ႔ ဘယ္လိုျမင္လဲ။

ေဒါက္တာသိန္းလြင္ ။ ။ အဖမ္းမထိုက္ဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့က်ေနာ္တို႔ ေလးပြင့္ဆုိင္ ေဆြးေႏြးပြဲ လုပ္တဲ့ အခါၾကေတာ့ ေလးပြင့္ဆိုင္ ေဆြးေႏြးပြဲမွာ ေက်ာင္းသားေတြက တင္ျပတယ္။ ဆႏၵျပတဲ့ေက်ာင္း သားေတြ၊ အားေပးကူညီတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြကို ကူညီတဲ့သူေတြကို မဖမ္းဆီးဖို႔ ေမတၱာရပ္ခံတဲ့အ ခါၾကေတာ့ သေဘာတူခဲ့တယ္။ အစိုးရဘက္ကလည္း သေဘာတူခဲ့တယ္။ လႊတ္ေတာ္ဘက္ကလည္း သေဘာတူခဲ့တယ္။ အဲဒါကို လက္မွတ္ထိုးထားတယ္။ အဲဒါ ေဖေဖၚဝါရီလ (၁၁) ရက္ေန႔။ ဆႏၵျပ တဲ့ေက်ာင္းသားေတြကို မဖမ္းပါဘူးလို႔ အစိုးရဘက္က သေဘာတူကတိေပးၿပီးမွ အခုဖမ္းတဲ့အခါၾကေတာ့ ကတိခ်ဳိးေဖာက္ရာေရာက္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ အစကတည္းက မဖမ္းထိုက္ဘူး။ ေက်ာင္းသားေတြကလည္း ပညာေရးစနစ္ ျပင္ဖို႔အတြက္ ေတာင္းဆိုၾကတာ။ သူတုိ႔ ဆႏၵျပတဲ့အခါ၊ ခ်ီတက္လမ္းေလွ်ာက္တဲ့အခါ ဘာမွ ဆူပူတာ၊ အၾကမ္းဖက္တာ မရွိခဲ့ဘူး။ ေက်ာင္းသားေတြက သူတုိ႔ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲခ်င္တယ္။ ပညာေရးစနစ္ ကို ေတြ႔ဆံုေျပာင္းလဲေရးနဲ႔ ေျပာင္းဖို႔။ ေနာက္တခ်က္က ေက်ာင္းသားေတြက ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးပြဲကို ေတာင္း တယ္။ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးပြဲက ေက်ာင္းသား ဆႏၵျပတဲ့အေပၚ ျပည္သူလူထု ဝိုင္းရံတဲ့အား ေကာင္းတဲ့ အခ်ိန္ မွာ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးပြဲကို ခြင့္ျပဳခဲ့တယ္။ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးပြဲမွာ သေဘာတူလိုက္တဲ့အခ်က္ေတြကို ျပန္ေျပာင္း လိုက္တာ။ အဲဒါကေတာ့ အစိုးရအေပၚ က်ေနာ္ ေဝဖန္ေထာက္ျပခ်င္တယ္။ က်ေနာ္တုိ႔ ႏုိင္ငံရဲ ႔ ႏိုင္ငံေရးျပႆ နာေတြကို ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးတဲ့နည္းနဲ႔ ေျဖရွင္းဖို႔ဆိုၿပီး ဝိုင္းဝန္းအႀကံေပးၾကတယ္။ ႏိုင္ငံတကာကလည္း အႀကံေပးတယ္။ ေက်ာင္းသားေတြကလည္း ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးနည္းနဲ႔ ေတာင္းဆိုတယ္။ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးပြဲျဖစ္တယ္။ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးပြဲမွာ သေဘာတူတယ္။ သေဘာတူတဲ့အခ်က္ကို လႊတ္ေတာ္ေရာက္မွ ျပင္တယ္ဆိုရင္ ဒီလို ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးပြဲကို က်ေနာ္တုိ႔ ဘယ္လို ယံုၾကည္ရမလဲ။ ေနာက္လာမယ့္ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးပြဲေတြရွိတယ္။ တုိင္းရင္းသားေတြ အပစ္အခတ္ရပ္စဲဖုိ႔ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးပြဲေတြ၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆြးေႏြးပြဲေတြ။ ေက်ာင္းသားနဲ႔ ေဆြးေႏြးပြဲေတာင္ သေဘာတူတဲ့အခ်က္ကို အစိုးရက ျပင္တယ္ဆိုရင္ ေနာက္လာမယ့္ တိုင္းရင္းသားေတြနဲ႔ ေဆြးေႏြးပြဲေတြကို ဘယ္လို ယံုၾကည္ရမလဲ။ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္နဲ႔လုပ္မယ့္ ေျခာက္ပြင့္ဆုိင္ ေဆြးေႏြးပြဲကို ဘယ္လို ယံုၾကည္ရမလဲ။ က်ေနာ္ ေမတၱာရပ္ခံခ်င္တာကေတာ့ အစိုးရအေနနဲ႔ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးပြဲ Dialogue ကို အဓိပၸါယ္ ရွိေစခ်င္တယ္။ Dialogue ျဖစ္ၿပီဆိုရင္ Dialogue ရဲ ႔ သေဘာတူတဲ့အခ်က္ကို ခိုင္ခိုင္မာမာ စြဲ ကိုင္ၿပီးေတာ့ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ေစခ်င္တယ္။

ကိုေဇာ္ဝင္းလိႈင္ ။ ။ ေလးပြင့္ဆုိင္ ေဆြးေႏြးပြဲမွာ သေဘာတူခဲ့တယ္။ ပထမပိုင္းမွာ (၁၁) ခ်က္ကို သေဘာ တူခဲ့တယ္။ ေနာက္ရက္ၾကေတာ့ မဟုတ္ပါဘူးဆိုၿပီး တခါျပန္ၿပီးေတာ့ ဖ်က္ပစ္လိုက္တဲ့ သေဘာပံုစံမ်ဳိး သက္ေရာက္ခဲ့တယ္ေပါ့။ ဆုိေတာ့ ဆရာအေနနဲ႔ NNER မွာ NLD ကို ကိုယ္စားျပဳၿပီးေတာ့ အစပိုင္းမွာ ပါဝင္ခဲ့တယ္။ အခု ဘယ္လို ပံုစံနဲ႔ ရပ္တည္ေနလဲ။

ေဒါက္တာသိန္းလြင္ ။ ။ စတင္ပါဝင္တဲ့အခ်ိန္မွာ NNER ဖြဲ႔ေတာ့ ပညာေရးကြန္ရက္ေတြပါတယ္။ NLD ပညာေရးကြန္ရက္ေတြပါတယ္။ ေက်ာင္းသားသမဂၢေတြ ဆရာသမဂၢေတြ ပါတယ္။ ဘုန္းေတာ္ႀကီး သင္ေက်ာင္းေတြ ပါတယ္။ ခရစ္ယာန္ဘုရားေက်ာင္းကဖြင့္တဲ့ ေက်ာင္းေတြပါတယ္။ အစပါတဲ့အခ်ိန္မွာ က်ေနာ္က NLD မွာ တာဝန္ရွိေတာ့ NLD ရဲ ႔ ပညာေရးကို ကိုယ္စားျပဳလုိက္တယ္။ အခု NLD မွာ တာဝန္ မရွိေပမယ့္ NNER ရဲ ႔ ဖြဲ႔စည္းပံုက အဖြဲ႔အစည္းလိုက္ျဖစ္ေစ၊ တဦးခ်င္းလိုက္ျဖစ္ေစ ပါဝင္လို႔ ရပါတယ္။ အခု က်ေနာ္ ဆက္လက္ပါဝင္ေနတာကေတာ့ တဦးခ်င္းအေနနဲ႔ ပါဝင္တယ္။ က်ေနာ့္ NNER လုပ္ေဖာ္ကိုင္ ဖက္ေတြကလည္း က်ေနာ္ကို ရွိေစခ်င္တယ္။ ေနာက္ NNER မွာ က်ေနာ္ ဆရာအတတ္သင္ လုပ္ထား တဲ့ေဖာင္ေဒးရွင္း ရွိပါတယ္။ Thinking Classroom Foundation အေနနဲ႔လည္းပါတယ္။ တသီးပုဂၢလိက အေနနဲ႔ ပါတယ္။

ကိုေဇာ္ဝင္းလိႈင္ ။ ။ အခု ဆရာ အေမရိကကို ေရာက္ေနတဲ့ ခရီးစဥ္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ေမးခ်င္ပါတယ္။ ဆိုေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ နားလည္ထားတာက အေမရိကမွာ ေရာက္ေနတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံဖြား ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြ ပညာသင္ၿပီးေတာ့ ပညာတတ္ၾကတဲ့လူငယ္ေတြ လူေတြကို ျမန္မာႏုိင္ငံရဲ ႔ ပညာေရးျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈ စနစ္မွာ လာၿပီးေတာ့ ကူညီၾကဖို႔ ဝိုင္းဝန္းပံ့ပိုးေပးၾကဖို႔ ဆရာအေနနဲ႔ အေမရိကန္တႏိုင္ငံလံုးလုိက္ၿပီးေတာ့ နယ္လွည့္ေဟာေျပာစည္းရံုးေနတယ္လို႔ သိရပါတယ္။ ဆိုေတာ့ အဲဒီလိုမ်ဳိး ေဟာေျပာတာ ဒီမွာေရာက္ေန တဲ့သူေတြက ဘယ္ေလာက္အထိမ်ား ကူညီေပးႏိုင္မယ္လို႔ ဆရာထင္သလဲ။

ေဒါက္တာသိန္းလြင္ ။ ။ အေမရိကလာတဲ့ ရည္ရြယ္ခ်က္ ႏွစ္ခု ရွိပါတယ္။ တခုကေတာ့ အေမရိကမွာေန တဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံသားေတြ ေက်ာင္းသားေတြ ပညာေရးစနစ္ေျပာင္းဖို႔ ေတာင္းဆိုတဲ့အခါၾကေတာ့ အေမရိ ကန္ေရာက္ ျမန္မာေတြက အားေပးေထာက္ခံၾကတယ္။ ကူညီၾကတယ္။ ပထမအခ်က္က သူတုိ႔နဲ႔ လာေတြ႔ၿပီးေတာ့ က်ေနာ္တုိ႔ရဲ ႔ ေဆာင္ရြက္ခ်က္ေတြ ရွင္းျပတယ္။ အခက္အခဲေတြကို ရွင္းျပတယ္။ ဘာေတြ ေဆာင္ရြက္သင့္သလဲဆုိတာကို အႀကံဥာဏ္ ယူပါတယ္။ ေနာက္တခ်က္က ဒီႏိုင္ငံမွာေရာက္ေန တဲ့ လူငယ္ေတြ၊ ဒီႏိုင္ငံေရာက္ေနတဲ့ ဗမာႏိုင္ငံသားေတြရဲ ႔ သားသမီးေတြ အေမရိကန္ႏိုင္ငံမွာ ပညာသင္ ၾကားတဲ့အခါၾကေတာ့ ဒီႏိုင္ငံရဲ ႔ ပညာေရးစနစ္ကို ေကာင္းေကာင္းရထားတယ္။ အဲဒီလူငယ္ေတြကို သူတို႔အားတဲ့အခ်ိန္ ဗမာျပည္ ျပန္ၿပီးေတာ့ လုပ္အားေပးေဆာင္ရြက္ဖို႔။ ဘုန္းေတာ္ႀကီးသင္ေက်ာင္းေတြ ရွိတယ္။ ပညာဓနေက်ာင္းေတြ ရွိတယ္။ ဘုရားေက်ာင္းကဖြင့္တဲ့ ေက်ာင္းေတြရွိတယ္။ အဲဒီေက်ာင္းေတြ က ေက်ာင္းသားေတြက အရည္အေသြးရွိတဲ့ ပညာေရး လုိခ်င္တယ္။ ဒီႏိုင္ငံမွာေနတဲ့ ဗမာႏိုင္ငံသားေတြက သူတုိ႔ရထားတဲ့ အရည္အေသြးရွိတဲ့ ပညာေရးကို ျပန္လည္မွ်ေဝဖို႔။ ဒါက ဗမာႏိုင္ငံက ကေလးေတြအတြင္ အက်ဳိးရွိဖို႔။ ေနာက္ရည္ရြယ္ခ်က္တခုက ဒီႏိုင္ငံမွာ ေရာက္ေနတဲ့ ဗမာႏုိင္ငံသားေတြ ဗမာျပည္နဲ႔ အဆက္ မျပတ္ဘဲနဲ႔ ဗမာျပည္ရဲ ႔ အေျခအေနကိုသိတယ္ဆိုေတာ့ ေနာင္တခ်ိန္မွာ ဗမာျပည္ထူေထာင္တဲ့အခါမွာ သူတုိ႔ရဲ ႔ ပါဝင္မႈကိုရဖို႔ အဲဒီအတြက္ က်ေနာ္ ဒီက လူငယ္ေတြနဲ႔ ေတြ႔ၿပီးေတာ့ သူတုိ႔ဆီက အကူအ ညီေတာင္းေနတာပါ။

ကိုေဇာ္ဝင္းလိႈင္ ။ ။ ဆရာ ေက်းဇူးအမ်ားႀကီး တင္ပါတယ္။

ေဒါက္တာသိန္းလြင္ ။ ။ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။

VOA