စစ္ကုိင္းတုိင္းအတြင္း ေကာလင္း၊ ကန္႔ဘလူ၊ ကြ်န္းလွ၊ ကနီ စတဲ့ေဒသေတြမွာ မုိးအဆက္မျပတ္ရြာသြန္း မွဳေႀကာင့္ ေရႀကီးေရလွ်ံမွဳေတြ ျဖစ္ေပၚခဲ့တယ္။ ေရႀကီးေရလွ်ံမွဳေတြကုိ ကူညီကယ္ဆယ္ေရး လုပ္ကုိင္ၾက တဲ့ မီးသတ္တပ္ဖြဲ႔ ၀င္တေယာက္နဲ႔ ရဲတပ္ဖြဲ႔၀င္တစ္ေယာက္ ေသဆုံးခဲ့ရပါတယ္။
မီးသတ္တပ္ဖြဲ႔၀င္က ေကာလင္းျမိဳ႔နယ္က အသက္၂၃ ႏွစ္အရြယ္ ျဖစ္ျပီး ေရထဲေမ်ာပါေနတဲ့ ကားအတြင္း က လူေတြကုိ ကယ္ဆယ္ေရးလုပ္ကုိင္ရင္း ေရစီးနဲ႔အတူ ေမ်ာပါ ေသဆုံး ကြယ္လြန္ခဲ့ရတာပါ။ ရဲတပ္ဖြဲ႔၀င္ ကေတာ့ ကန္႔ဘလူ ဟင္ေသာ္ ရဲစခန္းက အသက္ ၃၀ ႏွစ္ အရြယ္ ရဲ တပ္ၾကပ္ျဖစ္ ပါတယ္။ ရဲတပ္ၾကပ္က ရဲ တပ္သားတဦးနဲ႔အတူေရႀကီးေရလွ်ံေနရာက လမ္းတံတားေတြ ပ်က္စီးမွဳ ရွိမရွိ လုိက္လံစစ္ေဆးစဥ္မွာ ကားလမ္းေဘး ေျမာင္းအတြင္း က်ခဲ့ရာက ေရစီးနဲ႔အတူေမ်ာပါသြားျပီး ေရနစ္ေသဆုံးခဲ့ရ တာပါ။အဲဒီျဖစ္စဥ္ မွာ ရဲတပ္သားကေတာ့ ေရကူးလြတ္ေျမာက္သြားပါတယ္။
အမ်ားျပည္သူ အက်ဳိးစီးပြားအတြက္ ကူညီကယ္ဆယ္ရင္း ကြယ္လြန္သြား ၾကတဲ့ အညတရ သူရဲေကာင္း ေတြ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းမွာ မေရမတြက္ႏုိင္ေအာင္ ရွိတယ္။ အသားအေရာင္ ဘယ္ေလာက္ပဲကြဲကြဲ ကုိးကြယ္ ယုံႀကည္မွဳေတြ ဘယ္လုိပဲျခားနားပါေစ လူသားခ်င္းစာနာမွဳဆုိတဲ့ ေခါင္းစဥ္ေအာက္မွာ ကူညီကယ္ဆယ္ ေပးတာ ျဖစ္ပါတယ္။ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းအတြက္ စြမ္းစြမ္းတမံ ေဆာင္ရြက္ေနတဲ့ အညတရ သူရဲေကာင္းေတြ ရွိတယ္။ သူတုိ႔ကုိ က်ေနာ္တုိ႔ အသိအမွတ္ျပဳဖုိ႔ လုိအပ္ပါတယ္။
ေလာက္ကုိင္မွာျဖစ္ခဲ့တဲ့ တပ္မေတာ္နဲ႔ တုိင္းရင္းသားလက္နက္ကုိင္တပ္ဖြဲ႔ေတြရဲ႔ ပဋိပကၡျဖစ္စဥ္မွာလည္း ၾကက္ေျခနီတပ္ဖြဲ႔၀င္တဦး အသက္စြန္႔ခဲ့ရတယ္။ အဲဒီျဖစ္စဥ္မွာလည္း စစ္ေဘးေရွာင္ေတြကုိ သြားေရာက္ ကူညီဖုိ႔သြားတဲ့ ၾကက္္္ေျခနီယာဥ္တန္း လက္နက္ထိမွန္ခံရျပီး ၾကက္ေျခနီတပ္ဖြဲ႔၀င္ တဦး ကြယ္လြန္သြားရ တာ ျဖစ္ပါတယ္။ တခ်ဳိ႕က မီးသတ္တပ္ဖြဲ႔၀င္ေတြနဲ႔ ၾကက္ေျခနီ တပ္ဖြဲ႔၀င္ေတြကုိ ပါေလရာ ငပိခ်က္ေတြ မေယာင္ရာ ဆီလူးသူေတြ အျဖစ္ တံဆိပ္ကပ္တယ္။ အာဏာရွင္ေတြရဲ႔ လက္ကုိင္တုတ္ေတြပါကြာလုိ႔ အမနာပ ေျပာသူေတြလည္း ဒုနဲ႔ေဒးပဲ။
မီးသတ္တပ္ဖြဲ႔နဲ႔ ႀကက္ေျခနီတပ္ဖြဲ႔၀င္ေတြမွာ အကန္႔အသတ္ေတြရွိေနေပမယ့္ အခုလုိ အမ်ားအက်ဳိးေဆာင္ ရြက္ရင္း ကြယ္လြန္သြားတဲ့အခါမွာေတာ့ အဲဒီလုိ တံဆိပ္ကပ္သူေတြ ကုိယ္တုိင္က မီးသတ္တပ္ဖြဲ႔၀င္နဲ႔ ႀကက္ေျခနီတပ္ဖြဲ႔၀င္ ကြယ္လြန္မွဳအေပၚမွာ သနားကရုဏာ ျဖစ္ၾကရျပန္တယ္။
ကမၻာမွာလည္း အမ်ားျပည္သူအတြက္ ကုိယ္က်ဳိးစြန္႔ အနစ္နာခံခဲ့တဲ့ ျပည္သူ႔သူရဲေကာင္း (Public Hero) ေတြရွိတယ္။ ဟင္နရီဒူးနန္႔က ထင္ရွားတဲ့ ျပည္သူ႔သူရဲေကာင္းျဖစ္တယ္။ မထင္မရွားျပည္သူ႔သူရဲေကာင္း ေတြလည္း မေရတြက္ႏုိင္ေအာင္ ရွိတယ္။ ၉/၁၁ တုိက္ခုိက္ရာမွာ ေသဆုံးဒဏ္ရာရသူ ေတြကုိ အေရးေပၚ ကယ္ဆယ္ဖုိ႔ အညတရ သူရဲေကာင္းေတြ ဘယ္သူ႔တုိက္ တြန္းခ်က္မွ ေစာင့္မေနပဲ အသိစိတ္ဓာတ္ရွိရွိ ပါ၀င္ခဲ့ၾကတယ္။ မီးသတ္တပ္ဖြဲ႔ ၀င္ေတြ မီးစြဲေနတဲ့ ထုတ္တန္းေတြ ယက္မေတြေႀကာင့္ ထိခုိက္ဒဏ္ရာေတြ ရခဲ့ႀကတယ္။
အညတရ သူရဲေကာင္းေတြက သမုိင္းစာမ်က္ႏွာေတြေပၚမွာ ေနရာရဖုိ႔ မေသခ်ာဘူး။ လူေတြ ပါးစပ္ဖ်ား မွာလည္း တဖြဖြ ေျပာခ်င္စရာ ျဖစ္ခ်င္မွ ျဖစ္မွာ။ အခမ္းအနားေတြမွာ ရင္ဘတ္တံဆိပ္ႀကီးေတြ တပ္ျပီး ဖဲႀကိဳးျဖတ္ ခြင့္လည္း ရွိတာမဟုတ္ဘူး။ ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ အညတရ မထင္မရွား ျပည္သူ႔ သူရဲေကာင္းေတြက ေတာ့ ရွိေနတာပါ။ ျပည္သူ႔ သူရဲေကာင္းေတြက အျမဲေပၚထြန္းေနတာေတာ့ မဟုတ္ဘူး။ ေခတ္စနစ္ရဲ႔ လုိအပ္ခ်က္၊ အေျခအေနရဲ ႔ေတာင္းဆုိမွဳေတြေႀကာင့္ ေပၚထြန္းလာရတာမ်ဳိးပါ။ သမုိင္းတင္သည္ျဖစ္ေစ သမုိင္းမတင္သည္ျဖစ္ေစ သူတုိ႔ကေတာ့ သူတုိ႔အလုပ္ သူတုိ႔လုပ္ေနၾကမွာပါ။ ဂုဏ္ျပဳလက္မွတ္ေတြက သူတုိ႔လုိ သူရဲေကာင္းေတြအတြက္ သာမန္စကၠဴမွ်သာ။
ျပည္သူ႔ သူရဲေကာင္းတုိင္းက အမ်ားျပည္သူအတြက္ လုပ္ခဲ့ၾကတာခ်ည္းပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ သူရဲေကာင္းတုိင္း ဒဏ္္ရာမရခဲ့ၾကဘူး။ သူရဲေကာင္းတုိင္း မေသဆုံးခဲ့ၾကဘူး။ သူရဲေကာင္းတုိင္း ဂုဏ္ျပဳလက္မွတ္ မရခဲ့ၾကဘူး။ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းအတြင္းမွာ မွိန္မွိန္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့၊ သုိသုိသိပ္သိပ္နဲ႕ေနသြားတဲ့ ဟီး႐ိုးေတြလည္း ရွိတယ္။ အေရး ေတာ္ပုံကာလေတြမွာ မွိန္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ လုပ္သြားၾကတဲ့ သူရဲေကာင္းေတြ၊ သုိသိပ္က်စ္လစ္စြာ သမုိင္းေပးတာ ၀န္ ထမ္းေဆာင္သြားခဲ့ၾကတဲ့ သူရဲေကာင္းေတြ က်ေနာ္တုိ႔ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းမွာ အမ်ားအျပားေပၚထြက္ခဲ့ တယ္။ အမ်ားစု အခုခ်ိန္ထိ သက္ရွိထင္ရွားရွိေပမယ့္ ေရွ႔ကုိထြက္မလာၾကဘူး။
ဘီဘီစီ၊ ဗြီအုိေအေတြကုိ က်ယ္က်ယ္ဖြင့္ နားမေထာင္ရဲတဲ့ ႏိုင္ငံေရးသေရာႀကီးခုိင္းခ်ိန္မွာေတာင္ သူတုိ႔ ေတြက အမ်ားအက်ုိးအတြက္ (အာဏာရွင္ တုိက္ဖ်က္ေရးအတြက္) ေထာင္မေၾကာက္ တန္းမေၾကာက္ တေထာင့္တေနရာက စြမ္းစြမ္းတမံ ပါဝင္ခဲ့ႀကသူေတြျဖစ္တယ္။ အခုလုိ ႏိုင္ငံေရး မုိးေလ၀သ ေကာင္းျပီဆုိ မွ ရဲရဲေတာက္ျပေနတဲ့ ခါေတာ္မီ ႏိုင္ငံေရးသမားေတြကုိ သူတုိ႔က ျပံဳးပဲ ၾကည့္ေနႀကသူေတြ ျဖစ္တယ္။ အဲဒီလုိ ခါေတာ္မီ ရဲရဲေတာက္ႏုိင္ငံေရးသမားဆုိသူေတြကုိလည္း သူတို႕က ဘာထင္ျမင္ခ်က္မွ မေပးၾကဘူး။
သူရဲေကာင္းဆုိတာနဲ႔ ပါတ္သတ္လုိ႔ က်ေနာ္တုိ႔ငယ္စဥ္က ျမန္မာစာသင္တဲ့ ဆရာတေယာက္ေျပာျပခဲ့တာ ေလး ေဖာက္သည္ခ်ပါရေစ။ “ေသြးသံရဲရဲနဲ႔ ဓားကုိင္ျပီး ခုတ္ရဲ ထစ္ရဲတုိင္းဟာ သူရဲေကာင္း မဟုတ္ဘူး။ အဲဒီလုိေၾကးသာ ဆုိရင္ ေစ်းထဲက ၀က္သားေရာင္းတဲ့ ေဒၚဘုမႀကီးလည္း သူရဲေကာင္းစာရင္း၀င္ သြားမွာ ေပါ့”တဲ့။ ဆရာ့စကားထဲမွာေတြးစရာေတြပါတယ္လုိ႔ က်ေနာ္ ထင္တယ္။
က်ေနာ္ကေတာ့ ေသြးသံရဲရဲ သူရဲေကာင္းေတြ မလုိခ်င္ဘူး။ က်ေနာ္တုိ႔ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းအတြက္ တကယ္လုိ အပ္တာက အမ်ားအတြက္ ဉာဏ္ပညာရွိရွိ ကုိယ္က်ဳိးစြန္႔တဲ့ ျပည္သူ႔သူရဲေကာင္းေတြပါ။ က်ေနာ္တို႕ မိတ္ေဆြတုိ႔ ပတ္၀န္းက်င္မွာ အညတရ ျပည္သူ႔သူရဲေကာင္းေတြ အေသအခ်ာ ရွိေနႏုိင္ပါတယ္။ သူတုိ႔ကုိ ဦးညႊတ္ပါ။ တန္ဖုိးထား ဆက္ဆံပါ။သူတုိ႔က က်ေနာ္တို႕ မိတ္ေဆြတို႕ကုိ မဂၤလာရွိတဲ့ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းအျဖစ္ ေဖာ္ေဆာင္ ေပးပါလိမ့္မယ္။
ဧရာ၀တီ
No comments:
Post a Comment