ယခုႏွစ္ ေဖေဖာ္ဝါရီလမွ ဧၿပီလကုန္အထိ အစိုးရ တပ္မေတာ္ ႏွင့္ ကိုးကန္႔ တပ္မေတာ္ (MNDAA) တို႔ တိုက္ပြဲအတြင္း ႏွစ္ဖက္စလံုးမွ အရာရွိ၊ တပ္သားမ်ား အေသအေပ်ာက္ မ်ားခဲ့သလို ကိုးကန္႔ေဒသမွ ျပည္ သူမ်ားလည္း စစ္ေျပး ဒုကၡသည္ ျဖစ္ခဲ့ရသည္။ ယင္းတုိက္ပြဲအတြင္း က်ဆံုးခ့ဲသည့္ တပ္မေတာ္သားမ်ားထဲ တြင္ ဗုိလ္မွဴး ေအာင္ေက်ာ္ျမင့္လည္း အပါအဝင္ျဖစ္သည္။
ဗုိလ္မွဴးေအာင္ေက်ာ္ျမင့္သည္ တိုက္ပြဲမက်မီက ဗုိလ္ႀကီး ေအာင္ေက်ာ္ျမင့္ အျဖစ္မွ တုိက္ပြဲက်ခ်ိန္မွာ ရာထူးတိုးေပးလိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၉ ရက္က က်ဆံုးခဲ့သည့္ ဗုိလ္မွဴး ေအာင္ေက်ာ္ျမင့္၏ မိခင္ ေဒၚသန္းသန္းထြန္းကို ရန္ကုန္တုိင္း၊ အင္းစိန္ ၿမိဳ႕ ေဖာ့ကန္ရပ္ကြက္ ေနအိမ္သို႔ မဇၥၽိမက သြားေရာက္ေမးျမန္းခဲ့သည္မ်ားကို ေကာက္ႏုတ္ေဖာ္ျပလိုက္ပါ သည္။
ေမး - အန္တီသားနဲ႔ ေနာက္ဆံုး ဘယ္အခ်ိန္က အဆက္အသြယ္ ရခဲ့တာလဲ။ သူ က်သြားတာကို ဘယ္တုန္း က သိတာလဲ။
ေျဖ - ၉ ရက္ ႏွစ္လပိုင္း သူ႕ေမြးေန႔ ေမြးလမွာ။ အဲဒီ့မနက္ပိုင္းက မေအနဲ႔ေတာင္ ဖုန္းေျပာေသးတယ္။ သံုး နာရီေလာက္ ဘိုကုန္းက ေျမကြက္ကို လိုက္၀ယ္ေပးမယ္ဆိုၿပီးေတာ့ ခ်ိန္းထားတာ၊ သံုးနာရီေက်ာ္ေလာက္ ဖုန္းဆက္လိုက္မယ္လို႔ ေျပာသြားတယ္။ ဒါနဲ႔ သံုးနာရီေက်ာ္ေတာ့ ဖုန္းဆက္ၿပီးေတာ့ အေမ သား စစ္ ဆင္ေရး ေစာင့္ေနတာလို႔ပဲ ေျပာသြားတယ္။ ေနာက္ၿပီး ဘာမွ စိတ္မပူပါနဲ႔တဲ့ သားလက္မွာလည္း ေဆး အရုပ္ေတြလည္း ထိုးထားတယ္လို႔ ေျပာသြားတယ္။ ေနာက္က်ေတာ့ ဖုန္းပိတ္ထားတယ္။ အဲဒီမွာတင္ ဘာမွ မသိရေတာ့တာ ေသသြားတဲ့အထိပဲ။ အဲဒါနဲ႔ သူ႔ သူငယ္ခ်င္းကိုလည္း ဖုန္းဆက္ေတာ့ သူလည္း ဖုန္းပိတ္ထားတယ္။ ဘယ္ဟုတ္မလဲ သူတို႔က ဟုိမွာ တိုက္ပြဲျဖစ္ေနတာ။ သူ႔ သူငယ္ခ်င္းကလည္း က်ေနၿပီ။
ေနာက္ပိုင္းမွ ဖုန္းက လာတယ္ တိုက္ပြဲမွာ က်တယ္ဆိုတာ။ ယံုေတာင္ မယံုဘူး၊ သံုးနာရီေလာက္ကပဲ ဖုန္းေျပာၿပီး ခ်ိန္းထားခဲ့တာ ဆိုေတာ့။ သံုးနာရီေလာက္က ျဖစ္တာ ၆နာရီမွာ က်တယ္လို႔ ေျပာတယ္။ ခမရ ၉၀ ကို သြားစံုစမ္းေတာ့ ၁၀ ရက္ေန႔က က်တယ္လို႔ ေျပာတယ္။ ဒါေပမယ့္ အမွန္က ၉ ရက္ေန႔က က်တာ ။ ေနာက္ေတာ့ သူ႔ သူငယ္ခ်င္းေတြအားလံုးက နာေရးအတြက္ အားလံုး အၿပီးအစီး လာ၀ိုင္းလုပ္သြားတယ္။
ေမး - ဗုိလ္မွဴး အေလာင္းကို ျမင္လိုက္ရေသးလား။ က်သြားၿပီဆုိတာ သိလိုက္ရေတာ့ အန္တီ ဘယ္လိုျဖစ္ သြားလဲ။
ေျဖ- သားေသၿပီ ဆိုတာကို သိလိုက္ရေတာ့ စိတ္ထဲမွာ တုန္လႈပ္ေခ်ာက္ခ်ားသြားတယ္၊ ဘယ္လို ျဖစ္သြား မွန္းကို မသိလိုက္ဘူး။ ကိုယ့္လုပ္ေကြ်းေနတဲ့ သားေလး ဒီလိုျဖစ္သြားတယ္ဆိုတာ စိတ္ထဲမွာ တစ္မ်ိဳးႀကီးပဲ ခံစားေနရတယ္။ ေပါက္ကြဲသြားတာေပါ့။ တစ္ခါမွ မေတြ႔ဖူး၊ မၾကံဳဖူးတဲ့ ခံစားခ်က္မ်ိဳးႀကီး ခံစားလိုက္ရတယ္။ ဒီသားေလးကပဲ ကုိယ့္ကို ေကြ်းေနတာ မရိွေတာ့တဲ့အခါ ၀မ္းနည္းၿပီး ေပါက္ကြဲသြားတယ္။ ဝမ္းနည္းပက္ လက္ ျဖစ္သြားတာပဲ။ မေက်မခ်မ္း ၀မ္းနည္း ယူက်ံဳးမရ ေတာ္ေတာ္ခံစားရတယ္။ သူ႔ဆီကိုပဲ သြားခ်င္တယ္ စိတ္က။ အဲဒီမွာ မသြားပါနဲ႔ ေတာထဲမွာပဲ ခ်က္ခ်င္းပဲ ျမဳပ္လိုက္ပါတယ္။ မိဘေတြ လုိက္လို႔ မရေသးဘူး ဆိုေတာ့ ကိုယ္လည္း ေျဖသိမ့္ၿပီးေတာ့ ေနလိုက္ပါတယ္။
ေနာက္ၿပီးေတာ့ တပ္ကလည္း သူ႔အစီအစဥ္နဲ႔ ကားနဲ႔ ေခၚၿပီး ဂူကို လိုက္ျပတယ္။ အ႐ိုးအိုး ဆိုၿပီးေတာ့ ျပ တယ္။ သူရဲ႕ အ၀တ္အစား။ အသံုးအေဆာင္ေတြ လာၿပီးေပးတယ္ ဆိုေတာ့ တကယ္ျဖစ္ၿပီလို႔ပဲ ထင္ တာေပါ့။ အမိ်ဳးမ်ိဳးလည္း ေျပာၾကတယ္။သူ႔သူငယ္ခ်င္းထိတဲ့အခ်ိန္မွာ သူသြားကူေတာ့ ေဘးက၀ိုက္ၿပီး ေခါင္း ရယ္၊ ေျခေထာက္ရယ္ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ထိၿပီး သူ ပထမဆံုး က်သြားတယ္လို႔လည္း ေျပာတယ္။
သူ က်သြားတယ္ဆိုေတာ့ တစ္မ်ိဳးမ်ိဳးေတာ့ စိတ္ထဲမွာ ျဖစ္ေပမယ့္ ကိုယ္လည္း မျမင္ မေတြ႔ခဲ့ရဘူးေလ။ အဲဒီေတာ့ မယံုတစ္၀က္ ယံုတစ္၀က္ေတာ့ ျဖစ္မိပါတယ္။ အခုေတာ့ သူ႔အတြက္ ေနာင္ဘ၀ က်ရင္ မိဘ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြ နဲ႔ ေစာေစာေသကြဲ မကြဲဘဲ မိသားစုေလး စည္းစည္းလံုးလံုး ေနရဖို႔ အသက္ ရွည္ရွည္ ေနႏိုင္ပါေစလို႔ ဆုေတာင္းေပးေနတယ္။ ကိုယ္တိုင္လည္း ေနာက္ဘ၀က်ရင္ ဒီလို အျဖစ္မ်ိဳး မၾကံဳေတြ႔ ရပါေစနဲ႔လို႔ ဆုေတာင္းတယ္။ အတူတူ သားနဲ႔ အေမနဲ႔ ေနရတဲ့ ဘ၀ပဲ ေရာက္ပါေစလို႔ အေမတစ္ကြဲ သားတစ္ကြဲ ေနရတာ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္နဲ႔ မခြဲရဘဲ ၀ဋ္ေႂကြးရိွလည္း ေက်ပါေစလို႔ ဆုေတာင္းလိုက္တယ္ေလ။ ေန႔စဥ္ သူ႔အတြက္ ေကာင္းမႈေတြ လုပ္ေပးတယ္။ တနဂၤေႏြဆိုရင္ ဘုရားပန္းေတြ လဲေပးတာတို႔ ေတြလည္း လုပ္ေပးေနတယ္။
ေမး - သားက တစ္ဦးတည္းေသာ သားလား။ ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမေတြေရာ ရွိလား။
ေျဖ - သားက ႏွစ္ေယာက္ရိွတာ။ တစ္ေယာက္ကလည္း ၂၀၀၅ ခုႏွစ္ ဗံုးကြဲတုန္းက ၈ မိုင္မွာ ဆံုးသြားတယ္ ။ အခု သားလည္း တိုက္ပြဲမွာ ဆံုးတယ္ အရင္တုန္းကတည္းက တိုက္ပြဲ၊ ေရွ႕တန္းထြက္မယ္ဆိုရင္ စိတ္ေတြ အျမဲပူရတယ္။ အဲဒီေတာ့ ဆုေတာင္းေပးတာေတြ အျမဲလုပ္ေပးရတယ္။ အဲဒီတုန္းကလည္း အားလံုး အဆင္ေျပပါတယ္လို႔ ေျပာခဲ့တယ္။ အခုလို ျဖစ္မယ္လို႔လည္း အဲတုန္းက မထင္ခဲ့ဘူးေလ။ စေန၊ တနဂၤေႏြ ဆိုရင္ အေမနဲ႔ သားနဲ႔ ဖုန္း အၿမဲေျပာတယ္။ အဲဒီေန႔ဆိုရင္ အၿမဲတမ္းကို သတိရေနတယ္။
ဒီေန႔ေတြဆုိရင္ သားေလးနဲ႔ အၿမဲတမ္း ဆက္ေနက်ဆိုၿပီး ေတြးၿပီး စိတ္မေကာင္းျဖစ္တယ္။ သူ႔ဖုန္းေလး အသံေလးမ်ဳိး ၾကားရင္ကို စိတ္ထဲမွာ တစ္မ်ိဳး ျဖစ္တယ္။ အဲဒီေန႔ကပဲ ေနာက္ဆံုးေျပာျဖစ္တဲ့ ေန႔ျဖစ္တာေပါ့။ အေမက်န္းမာေရး ဂရုစိုက္ပါတဲ့။ သူ႔အေဖကိုလည္း အေမ့ကို ဂ႐ုစိုက္ပါတဲ့။ သားက အစစ အရာရာ အဆင္ေျပပါတယ္တဲ့။ သားက ဘာမွ ပူစရာမရွိပါဘူးတဲ့။ အေမ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သားကို ဖုန္းဆက္ပါတဲ့။ သားတစ္ေယာက္တည္း ရိွတယ္တဲ့။ အဖြားဆံုးေတာ့လည္း အားမငယ္ပါနဲ႔တဲ့။ ဖုန္းဆက္တုန္းကလည္း သူ ၂၀၁၅ ခုႏွစ္ အတြင္းမွာ ျပန္လာမယ္တဲ့။ သူ ျပန္လာၿပီးရင္ နားနားေနေန ေနၿပီး ဒီႏွစ္ကို မိန္းမယူမယ္တဲ့ သူ႔ရည္းစားလည္း ရိွတယ္ေလ။ ေကာင္မေလးနဲ႔လည္း ေတြ႔ၿပီးသြားၿပီး ယူမယ္တဲ့ ေျပာတယ္။
သူက အၿမဲတမ္း ေအးေအးေဆးေဆးပဲ ေျပာတယ္။ သူ အၿမဲတမ္း အဆင္ေျပတယ္ပဲ ေျပာတယ္။ ဒါေပမယ့္ အန္တီကေတာ့ စိတ္ပူတာေပါ့။ သားအႀကီးနဲ႔ အငယ္မွာ အငယ္ဆံုး ဆုိေတာ့ ပိုၿပီး ခံစားရတယ္။ အငယ္က ပိုၿပီးေတာ့ မိဘ သိတယ္ေလ။ လိမၼာတယ္ သိတတ္တယ္။ မိဘကို စိတ္ဆင္းရဲေအာင္ မလုပ္ဘူး။ တစ္ခါ ေျပာတာနဲ႔ တစ္ခါပဲ နားေထာင္တယ္။ မိဘ မႀကိဳက္တာလည္း မလုပ္ဘူး။ အခုက ေကာင္းမြန္တဲ့ ရတနာေလးတစ္ပါး ရတာကို ဆံုး႐ွဳံးရတာ အရမ္းကို နစ္နာပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူ႔အတြက္ ဂုဏ္လည္း ယူတယ္။ ႏွေျမာတသလည္း ျဖစ္တယ္။ အခုလို သားေကာင္းေတြ အမ်ားႀကီး ေမြးထုတ္ႏိုင္ၾကပါေစ လို႔ ဆုေတာင္းပါတယ္။ မိဘေတြအားလံုး ကြ်န္မလိုသားေတြ ရပါေစ။ ကိုယ့္ သားသမီးေလးေတြလို ဒုကၡေတြ မခံစားရဘဲ ထူးထူးခြ်န္ခြ်န္ လိမ္လိမ္မာမာနဲ႔ စိတ္ခ်မ္းသာ ကိုယ္က်န္းမာနဲ႔ တိုင္းျပည္တာ၀န္ေတြကိုလည္း ထမ္းေဆာင္ႏုိင္တဲ့ သားသမီးေလးေတြ ရရိွၾကပါေစလို႔ ဆုေတာင္းေပးပါတယ္။
Mizzima - News in Burmese
No comments:
Post a Comment