အရင္က်ေတာ႔ ႂကြယ္၀ခ်မ္းသာတဲ႔ ျမန္မာေတြက ေရႊကုိ ၀တ္ဆင္ရာမွာ ဆဲြႀကိဳး၊ လက္ေကာက္၊ လက္စြပ္၊ နားေဋာင္း စတဲ့ အဆင္တန္းဆာေလာက္သာ ဆင္ျမန္းၾကတာပါ။
ျမန္မာျပည္က ေရႊႏိုင္ငံလုိ႔ ဆုိရေလာက္ေအာင္ပဲ ေရႊေတြက တုိင္းျပည္အႏွ႔ံမွာ ထြက္ေနတယ္။ စစ္အစုိးရ ေခတ္အဆက္ဆက္မွာ တုိင္းျပည္က ခ်ြတ္ၿခံဳက်ေအာင္ မဲြခဲ႔ေပမယ့္ ဒီမုိကေရစီအရိပ္အေယာင္ ေျပာင္း လုိက္တဲ႔ ေနာက္မွာ ျမန္မာႏိုင္ငံသား အခ်ိဳ႕ကေတာ႔ ခ်မ္းသာႂကြယ္၀လာၾကတယ္။
စည္းစိမ္ခ်မ္းသာကုိ တုိက္ေတြ၊ ကားေတြ၊ စိန္ေရႊရတနာေတြနဲ႔ ဆင္ျမန္း ခံစားၿပီးတဲ႔ ေနာက္မွာ ဂုဏ္လုပ္ စရာ လမ္းထပ္ရွာတယ္။ ယခု ေခတ္စား လာတာကေတာ့ ေရႊနဲ႔လုပ္တဲ့ လူ႔အသုံးအေဆာင္ ပစၥည္းေတြပါပဲ။
ဂုဏ္ခ်င္းၿပိဳင္တဲ့ ပဲြလမ္းသဘင္ကုိ သြားၾကည့္ရင္ ပဲြတက္သူမမေတြက ေရႊအက်ႌ၀တ္မယ္၊ ေရႊၿခံဳလႊာၿခံဳမယ္၊ ေရႊပန္းပြင့္ကုိ ပန္မယ္၊ လက္ကုိင္ဖုန္းကုိ ေရႊကာဘာတပ္တယ္။
ေရႊနဲ႔ပတ္သက္တဲ႔ ၿခံဳလႊာ၊အက်ီ၊ဖုန္းကာဘာ စတာေတြကုိစတင္တီတြင္ၿပီး ေစ်းကြက္တင္တဲ႔ေအာင္သမာဓိ ေရႊဆုိင္ မျဖဴျဖဴေအာင္က ၂၀၀၉ ခုႏွစ္မွာ သူတုိ႔နဲ႔ ရင္းႏွီးတဲ႔ ေရႊ၀ယ္ေနက် ေဖာက္သည္တေယာက္က သူ႔အလွဴမွာ ဆင္ျမန္းဖုိ႔ ၿခံဳလႊာကုိ ေရႊသားနဲ႔ လုပ္ေပးပါလုိ႔ ေတာင္းဆုိတာက ဒီဇာတ္လမ္းစတယ္လုိ႔ သိရ တယ္။
“အဲဒီအစ္မက လွလည္း၊ လွေတာ႔ ေတာဆန္မသြားဖုိ႔လည္း လုိေသးတယ္။ ေရႊဆိုတာ အမ်ားႀကီး ကုိယ္ေပၚ ဆင္လုိက္ရင္ အတုံးလုိက္အခဲလုိက္နဲ႔ ေတာဆန္သြားတတ္တယ္။ ကုိယ္ကလည္း လူငယ္ျဖစ္ေတာ႔ ဖက္ရွင္ က်က်ျဖစ္ခ်င္တယ္” လုိ႔ မျဖဴျဖဴေအာင္ ကေျပာျပတယ္။
“ေရႊၿခံဳလႊာက ပခုံးေပၚမွာ အလုိက္သင့္ေလးတင္ေနဖုိ႔ဆုိတာ အျမင္လြယ္ေပမယ္႔ လက္ေတြ႔မွာ ေတာ္ေတာ္ ခက္တယ္။ ေလ့်ာမက်ေအာင္၊ စုလိမ္မသြားေအာင္၊ အေလးခ်ိန္ႀကီးက လူေပၚစီးမေနေအာင္ ၊ ၀တ္ဆင္ ထားရင္ အက်ႌတစ္ထည္လုိ comfort- table (သက္ေသာင့္သက္သာ ) ျဖစ္ေနေအာင္ လုပ္ရတာ ေတာ္ ေတာ္ခက္ခဲတယ္” ဆုိၿပီး သူက ေျပာတယ္။
ပန္းထိမ္ဆရာနဲ႔ တုိင္ပင္၊ ဒီဇုိင္းေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳးထုတ္ၿပီး ဖန္တီးေတာ႔ ေရႊၿခံဳလႊာကုိ ေအာင္သမာဓိက ေအာင္ ျမင္စြာ လုပ္ႏိုင္သြားတယ္။ ပဲြမွာ ဒီေရႊၿခံဳလႊာကုိျမင္ၿပီး ေနာက္ထပ္မွာယူသူေတြ မ်ားလာတယ္။ ေရႊၿခံဳလႊာ ေအာင္ျမင္တဲ႔ေနာက္မွာ ေရႊအက်ႌကုိ သူတုိ႔ ဆက္လက္တီထြင္ၾကတယ္။ ခုတေလာမွာ ေရႊအက်ႌက ေဖ့စ္ ဘြတ္ခ္တခြင္မွာ ေရပန္းစားတယ္။
လူေနမႈစနစ္သစ္မွာ လက္ကုိင္ဖုန္းကုိ လူတုိင္းကုိင္ၾကတယ္။ ဖုန္းကုိ အသုံးခ် ပစၥည္းတခုအျဖစ္အျပင္ အဆင္တန္ဆာတခုလုိ သေဘာထားသူေတြလည္း ရွိတယ္။ တေယာက္နဲ႔ တေယာက္ေတြ႔ရင္ ဘယ္လုိ ဖုန္းအမ်ိဳးအစားကုိ ကုိင္တာလည္း အကဲခတ္တယ္။ ဖုန္းနဲ႔ ဂုဏ္လုပ္သူေတြအတြက္ ေရႊဖုန္းကာဘာကုိ ဖန္တီးေပးလုိက္ ျပန္ေတာ့ မက္မက္ေမာေမာ ကုိင္ၾကျပန္တယ္။ ေရႊဖုန္းကာဘာတစ္ခုကုိ ေရႊသား ၃ က်ပ္ သားကေန ၃ က်ပ္သားေလာက္အထိနဲ႔ လုပ္ၾကတယ္။
ေရႊေတြ အိေန ၀င္း၀ါထိန္ေနေအာင္ ၀တ္ဆင္ထားရင္ ေတာက်တယ္လုိ႔ သတ္မွတ္ခ်င္စရာျဖစ္ေပမယ့္ ေခတ္သစ္ေရႊသမားေတြက ဒီဇုိင္းပညာလည္း ႏွ႔ံစပ္တာမုိ႔ ေခတ္အႀကိဳက္ ေခတ္အလုိက္ တီထြင္ဖန္တီးၾက တဲ႔အခါ ေခတ္သစ္ျမန္မာေတြဟာ ေရႊအက်ႌ၊ ေရႊၿခံဳလႊာ၊ ေရႊဖုန္းကာဘာေတြကုိ ကုိင္တြယ္ဆင္ျမန္းထား ေပမယ့္ ေတာမက်ဘဲ အျမင္မွာ ခန္႔ထည္လာတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ေခတ္လူငယ္ေတြက ဒါေတြကုိ သည္းေျခႀကိဳက္ျဖစ္ကာ သုံးစြဲလာတယ္။
ပဲြႀကီးလမ္းႀကီးေတြတက္တဲ႔အခါ ၀တ္တဲ့အ၀တ္အစားနဲ႔ ဖန္စီ အဆင္တန္ဆာ နဲ႔က မလုိက္ဘက္ေတာ့ ဒီဇုိင္နာေတြက စိတ္ကူးထုတ္ၾကရတယ္။ ဒီလုိထုတ္ရာက ေခတ္ေပၚ ေရႊစင္အသုံးအေဆာင္ေတြ ေပၚေပါက္ လာတာလည္း ျဖစ္တယ္။ အတြင္းခံ အက်ႌ ေဘာ္လီကုိင္းႀကိဳးေတာင္မွ ေရႊနဲ႔လုပ္၀တ္တာ လည္း ရွိတယ္။
ေႁမြေႁမြခ်င္း သူ႔ေျခ ကုိယ္႔ေျခ ၾကည့္စၿမဲမုိ႔ ေရႊစင္အသုံးအေဆာင္ေတြ ဆင္ျမန္းသူက နည္းနည္းရင္ေကာ႔ႏိုင္ တယ္။ အခ်ိဳ႕ဆုိရင္ ေရႊထည္အဆင္ တန္ဆာအမ်ိဳးစုံ ရွိတယ္။ ဒါကုိ ဂုဏ္လုပ္သလုိ အလုိလုိေနရင္း ေရႊေတြ စုေဆာင္းၿပီး ျဖစ္တယ္လုိ႔ ေက်နပ္တယ္။
ေရႊေခတ္မွာ တတ္ႏိုင္တဲ့ အန္တီႀကီးေတြက စိတ္ပုတီးေတာင္မွ ေရႊနဲ႔ လုပ္တယ္။ ဘုရားဆင္းတုကလည္း ေရႊဆင္းတု၊ ဆြမ္းေတာ္တင္ေတာ႔ ေရႊသပိတ္၊ ေရႊ ေသာက္ေတာ္ေရခြက္ နဲ႔ ႀကီးပြားေနတဲ႔ ေရႊျမန္မာေတြ လည္း ရွိပါတယ္။
ကုမၸဏီလူႀကီးမင္းေတြကလည္း ကုမၸဏီတံဆိပ္ ေရႊရင္ထုိးေတြ ထုိးၾက၊ ျမန္မာႏိုင္ငံအလံေတာ္ကုိ ေရႊအလံ ရင္ထုိးလုပ္ထုိးၾကနဲ႔ ေရႊႏိုင္ငံက အဆင့္ ေတာ္ေတာ္ျမင္႔ေနၾကတာ ေတြ႔ရတယ္။
မနက္စာ၊ ညစာ နပ္မွန္ေအာင္ႀကိဳးစားေနသူေတြက ဘ၀ကုိ ခက္ခက္ခဲခဲ ရုန္းကန္ေနရခ်ိန္မွာ ထားစရာ မရွိေအာင္ ခ်မ္းသာလာသူေတြကေရႊစင္ အဆင္ ဆန္း ေတြနဲ႔ လန္းေနၾကပါတယ္။
DVB
No comments:
Post a Comment