၂၀၁၅ ေရြးေကာက္ပြဲကို ႏို၀င္ဘာလ ၈ ရက္မွာ ျပဳလုပ္မယ္ဆိုတဲ့ ျပည္ေထာင္စုေရြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္ရဲ႕ ထုတ္ျပန္ေၾကညာခ်က္နဲ႔အတူ သမၼတဘယ္သူျဖစ္ႏိုင္တယ္၊ ဘယ္သူကေတာ့ သမၼတ လုပ္ခ်င္တယ္၊ ဘယ္သူကေတာ့ သမၼတ မလုပ္ဘူး၊ ဘယ္သူကေတာ့ သမၼတေလာင္းအမည္ စာရင္း တင္သြင္းခံရႏိုင္တယ္ စတဲ့ သတင္းေတြ ပြက္ပြက္ညံေအာင္ ထြက္ရွိလာပါတယ္။
ေသခ်ာတာတခုကေတာ့ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ အေျပာင္းအလဲကို လိုခ်င္တဲ့၊ အေျပာင္းအလဲကို ဦးေဆာင္နိုင္မယ့္ သမၼတ တဦး လိုအပ္ေနပါၿပီ။ လက္ရွိသမၼတ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီးေဟာင္း ဦးသိန္းစိန္ပဲ သမၼတ ဆက္လုပ္ပါ ဆိုသူေတြ ရွိသလို ဦးသိန္းစိန္ သက္တမ္း ငါးႏွစ္အတြင္း ႏိုင္ငံဟာ သိပ္မထူးျခားဘူး ဒါေၾကာင့္ သမၼတ ဆက္မလုပ္ဖို႔ ကန္႔ကြက္သူေတြလည္း ရွိေနတာကို မီဒီယာမ်ဳိးစံုမွာ ျမင္ေတြ႕ေနရပါတယ္။
သမၼတျဖစ္ခ်င္တယ္လို႔ ၀န္ခံထားတဲ့ လက္ရွိျပည္သူ႔လႊတ္ေတာ္ဥကၠ႒ သူရဦးေရႊမန္း သမၼတျဖစ္ႏိုင္မယ္လို႔ ခန္႔မွန္းေနၾကသလို တပ္မေတာ္ ကာကြယ္ေရး ဦးစီးခ်ဳပ္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္မွဴးႀကီးမင္းေအာင္လွဳိင္ တပ္မေတာ္က အၿငိမ္းစားယူျပီး သမၼတေလာင္း အမည္စာရင္း တင္သြင္းခံရႏိုင္တယ္လို႔ ဆန္းစစ္ၾကသူေတြလည္း ရွိပါ တယ္။
ဒါ့အျပင္ လာမယ့္ေရြးေကာက္ပြဲမွာ အင္အားႀကီး အတိုက္ခံပါတီျဖစ္တဲ့ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ပါတီ ပါ၀င္ယွဥ္ၿပိဳင္မွာမို႔ အႏိုင္ရခဲ့ရင္ အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ နာယက တပ္မေတာ္ ကာကြယ္ေရး ဦးစီး ခ်ဳပ္ေဟာင္း အၿငိမ္းစား ဗိုလ္ခ်ဳပ္ႀကီး သူရဦးတင္ဦး၊ ပါတီဗဟိုေကာ္မတီ၀င္ ဦး၀င္းထိန္ တို႔ကို သမၼတ ေလာင္း အမည္စာရင္းတင္သြင္းမယ္လို႔ ခန္႔မွန္းေရးသားၾကတာရွိသလို အမ်ဳိးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္ပါတီ နဲ႔ မဟာမိတ္အင္အားစုျဖစ္တဲ့ ၈၈မ်ဳိးဆက္ေက်ာင္းသား ဦးမင္းကိုႏိုင္၊ ဦးကိုကိုႀကီးတို႔လည္း သမၼတေလာင္း အျဖစ္ ထင္ေၾကးေပးေနတာေတြ ရွိေနပါတယ္။ ထုတ္ေဖာ္မေျပာႏိုင္ေသးတဲ့ သမၼတေလာင္း အမည္ေတြ လည္း ရွိေနေသးပါတယ္။
၂၀၁၅ အလြန္အတြက္ သမၼတေလာင္းလ်ာ အသံေတြ၊ သတင္းေတြ၊ ထင္ေၾကးေတြကေတာ့ စံုေနလို႔ပါပဲ။ စစ္ယူနီေဖာင္းခြ်တ္ အၿငိမ္းစားဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြေရာ၊ ဒီမိုကေရစီအေရး ဦးေဆာင္လွဳပ္ရွားခဲ့တဲ့ ဒီမိုကေရစီ ဘက္ေတာ္သားေတြေရာ ပါ၀င္ေနလာတာေၾကာင့္ အရမ္း စိတ္၀င္စားစရာ ေကာင္းပါတယ္။ အေရးလည္း ႀကီးပါတယ္။ ၂၀၁၀ ေရြးေကာက္ပြဲတုန္းကေတာ့ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္အၿငိမ္းစားေတြပဲ လႊမ္းမိုးခဲ့တာပါ။
ဒါေပမယ့္ အနာဂတ္ျမန္မာႏိုင္ငံအတြက္ မည္သူမည္၀ါ သမၼတျဖစ္ႏိုင္သည္ဆိုတာထက္ သမၼတျဖစ္လာ မယ့္သူဟာ နိုင္ငံကို ဘယ္ေလာက္ ေျပာင္းလဲေပးႏိုင္မယ္၊ ျပည္သူဆႏၵသေဘာထားကို အေလးထားကာ ႏိုင္ငံကို ဘယ္လို ဦးေဆာင္ေပးႏိုင္မယ္ဆိုတာက ပိုအေရးႀကီးေနတယ္လို႔ ျမင္မိပါတယ္။ သမၼတ ဘယ္သူပဲ ျဖစ္လာပါေစ ေအာက္မွာေဖာ္ျပထားတဲ့ ျပႆနာေတြ အခက္အခဲေတြကို မေျဖရွင္းေပးႏိုင္ရင္ေတာ့ ႏိုင္ငံ ဟာ ဒံုရင္း ဒံုရင္းအတိုင္းပဲ ရွိေနဦးမွာပဲျဖစ္ပါတယ္။
ျမန္မာႏိုင္ငံဟာ လြတ္လပ္ေရးရၿပီး ၁၉၄၈ ခုကေန ၁၉၅၈ ခုေလာက္ထိသာ ပါလီမန္ဒီမိုကေရစီစနစ္နဲ႔ ႀကီးျပင္းခဲ့ရၿပီး အဲ့ဒီေနာက္ပိုင္းကေန ၂၀၁၀ ခုေလာက္ထိ အာဏာရွင္ေတြက အုပ္ခ်ဳပ္ခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္။ အာဏာရွင္ေတြရဲ႕ ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ျခယ္ အုပ္စိုးမွဳေတြနဲ႔အတူ ျပည္သူေတြဟာ ဒုကၡမ်ဳိးစံုနဲ႔ တခုၿပီးတခု ႀကံဳေတြ႕ခဲ့ ၾကရတာ ယေန႔အခ်ိန္ထိပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ေအာက္က်ေနာက္က်ျဖစ္ေနတဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ အေဆာတလ်င္ လိုအပ္ေနတာက ျပည္တြင္းစစ္ျဖစ္ေနတာ ကို အမွန္တကယ္ ရပ္စဲေအာင္လုပ္ဖို႔နဲ႔ လက္နက္ကိုင္ တိုင္းရင္းသား အဖြဲ႕အစည္းေတြနဲ႔ပါ အမ်ဳိးသားျပန္ လည္ ေပါင္းစည္း ညီညြတ္ေရးရရွိဖို႔၊ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရရွိဖို႔ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေတြဟာ ႏိုင္ငံကို ဖယ္ဒရယ္စနစ္ အေျခခံတည္ေဆာက္ၿပီးမွ၊ ၂၀၀၈ ဖြဲ႕စည္းပံုအေျခခံဥပေဒကို ျပင္ဆင္ႏိုင္ပါမွ ေျဖရွင္းႏိုင္မယ့္အေျခအေန ရွိပါတယ္။ လက္ရွိသမၼတဦးသိန္းစိန္ဟာ ဒီလုပ္ငန္းစဥ္ေတြကို စိုက္လိုက္မတ္တပ္ လုပ္ေဆာင္ေနေပမယ့္ မိမိရရ ပိုင္ပိုင္ႏိုင္ႏိုင္ ရရွိေနၿပီလို႔ ေျပာမရေသးပါဘူး။
ဒါ့အျပင္ စစ္ေၾကာင့္ ဒုကၡသည္စခန္းေတြမွာ ခ်ဳိ႕တဲ့စြာေရာက္ေနသူေတြ၊ ေသနတ္သံ အေျမာက္သံေတြ ေၾကာင့္ စား၀တ္ေနေရး လံုၿခံဳမွဳရွိမေနတာေတြ၊ ဖြ႕ံၿဖိဳးမွဳ တန္းတူမညီမွ်လို႔ ေနာက္က်က်န္ေနတဲ့ တိုင္းရင္း သားေဒသေတြ အမ်ားႀကီး ရွိေနပါေသးတယ္။
လက္ရွိသမၼတဦးေဆာင္တဲ့ အစိုးရဟာ ေအာက္ေျချပည္သူေတြအတြက္ အလုပ္အကိုင္အခြင့္အလမ္းေတြကို လံုေလာက္စြာ မဖန္တီးေပးႏိုင္ေသးပါဘူး။ ေအာက္ေျခအလုပ္သမားေတြရဲ႕ တရက္ လုပ္ခႏွဳန္းထားေတြ ကိုလည္း အလုပ္သမားေတြရဲ႕ ဆႏၵအတိုင္း ထိုက္တန္စြာရရွိဖို႔ မေဆာင္က်ဥ္းေပးႏိုင္ေသးပါဘူး။ အလုပ္သ မားအခြင့္အေရးေတြကိုလည္း အျပည့္အ၀ အာမခံခ်က္ မေပးႏိုင္ေသးပါဘူး။
ျမန္မာႏိုင္ငံရဲ႕ လူဦးေရအမ်ားစုဟာ ဆင္းရဲသားနင္းျပား ေတာင္သူလယ္သမားေတြ ျဖစ္ပါတယ္။ စိုက္ပ်ဳိး စရာေျမေတြကို အာဏာရွင္ အစိုးရေတြက ေခတ္အဆက္ဆက္မွာ အဓမၼ သိမ္းယူခဲ့ရတာေၾကာင့္ စိုက္ေရး ပ်ဳိးေရးေတြ မလုပ္ႏိုင္ပဲ ေျမယာျပန္ရရွိေရးအတြက္ ဆႏၵျပတာ၊ ထြန္တံုးတိုက္ပြဲေတြ ဆင္ႏႊဲေန ေနရတာ၊ တရားရံုးေတြမွာ အမွဳအခင္း ရင္ဆိုင္ေနရတာေတြကလည္း ႏိုင္ငံ တနံတလ်ားမွာ လက္ညွဳိးထိုးမလြဲ ရွိ ေနပါတယ္။ ဆိုလိုတာက လယ္ယာေတြထဲမွာ လယ္ထြန္ေနၾကရမယ့္ လယ္သမားေတြဟာ ဒုကၡမ်ဳိးစံုနဲ႔ တရားရံုးေတြမွာ အမွဳရင္ဆိုင္ေနၾကရတာပါ။ စိုက္ပ်ဳိးစရာေျမရွိေပမယ့္ ထြက္ရွိလာတဲ့သီးႏွံေတြ ေစ်းကြက္ ရေအာင္ မဖန္တီးေပးႏိုင္တာကလည္း ေတာင္သူလယ္သမားေတြကို ဆင္းရဲတြင္းမွာပဲ ရွိေနေစခဲ့ပါတယ္။
ႏိုင္ငံတႏိုင္ငံ အဆင့္ျမင့္လာဖို႔ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္လာဖို႔အတြက္ ပညာေရးက အေရးပါတဲ့ အခန္းက႑တခု အျဖစ္ ပါ၀င္ပါတယ္ သမၼတဦးသိန္းစိန္ အစိုးရလက္ထက္ ပညာေရးက႑မွာ ဘတ္ဂ်တ္အနည္းငယ္ ပိုသံုးႏိုင္တယ္လို႔ ဆိုေပမယ့့္္ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ဖရိုဖရဲျဖစ္ခဲ့ရတဲ့ ျမန္မာ့ပညာေရးအတြက္ သိသိသာသာ ေျပာင္းလဲမလာေသးသလို က်န္းမာေရးက႑မွာလည္း ေက်းလက္ေတာရြာေတြမွာေတာင္ မေျပာပါနဲ႔ ၿမိဳ့ျပက အစိုးရရဲ႕ေဆးရံုေဆးခန္းေတြမွာေတာင္ က်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္ေပးႏိုင္မွဳ တာ၀န္ယူေပးႏိုင္မွဳ ေတြက ျပည္သူ အားကိုးဖြယ္ က်န္းမာေရးေစာင့္ေရွာက္မွဳစနစ္ ရွိမလာေသးပါဘူး။
ယခုအခ်ိန္ထိ ဂယက္မၿငိမ္ေသးတဲ့ ပိုက္လိုင္းစီမံကိန္းေတြ၊ လက္ပံေတာင္းေတာင္ေၾကးနီစီမံကိန္းေတြ၊ ျပည္သူေတြ လက္မခံလို႔ ယာယီရပ္ဆိုင္းထားရတဲ့ ျမစ္ဆံုဆည္ စီမံကိန္းေတြ၊ ၿမိဳ႕ျပေတြမွာ ျဖစ္ပြားေနတဲ့ က်ဴးေက်ာ္တဲ၊ က်ဴးေက်ာ္ေျမယာျပႆနာ၊ ပညာေရးဥပေဒျပင္ဆင္ေရးေတာင္းဆိုမွဳ စတာေတြအျပင္ အေျခခံဥပေဒျပင္ဆင္ေရး ကိစၥေတြဟာလည္း ၂၀၁၅ အလြန္ သမၼတျဖစ္လာမယ့္သူကို အသင့္ေစာင့္ႀကိဳ ေနပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ဘယ္သူဘယ္၀ါက သမၼတလုပ္ခ်င္တယ္၊ ဘယ္သူက သမၼတျဖစ္ႏိုင္တယ္ဆိုတာထက္ အေျပာင္း အလဲကို အမွန္အကန္လိုခ်င္ၿပီး အထက္ေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ ျပည္သူေတြရဲ႕ျပႆနာေပါင္းစံု၊ အခက္အခဲ အေထြ ေထြကို မွန္ကန္တည့္မတ္စြာ ဦးေဆာင္ေျဖရွင္းေပးႏိုင္မယ့္ သမၼတမ်ဳိး၊ ျပည္သူ႔ဆႏၵကို ေလးစားတန္ဖိုးထား တဲ့ သမၼတမ်ဳိး ႏိုင္ငံမွာရွိလာေရးက ပိုၿပီး အေရးႀကီးတယ္လို႔ ဆိုရမွာျဖစ္ပါတယ္။
အေျပာင္းအလဲကို အမွန္တကယ္ မလိုလားတဲ့ ဒံုရင္း ဒံုရင္း သမၼတမ်ိဳးသာ သမၼတ ဆက္ျဖစ္ေနဦးမယ္ဆို ရင္ေတာ့ ႏိုင္ငံဟာလည္း ထူးမျခားနား ႏိုင္ငံအျဖစ္သာ ဆက္ရွိေနဦးမွာ အေသအခ်ာပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
ဧရာ၀တီ
No comments:
Post a Comment