RCSS/SSAလက္မွတ္ထိုးဖို႔ မေသခ်ာေသးမႈနဲ႔ NCA ရဲ႕ တိုင္းရင္းသား ကိုယ္စားျပဳမႈ ဘာလဲ ဘယ္လဲ

ေအာက္တိုဘာလ ၄ ရက္ေန႔က ျပဳလုပ္ခဲ့တဲ႔ အစိုးရနဲ႔ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔ေတြအၾကားေဆြးေႏြးပြဲမွာ ႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ အပစ္ခတ္ရပ္စဲေရး လက္မွတ္ေရးထိုးဖို႔အတြက္ လာမယ့္ ေအာက္တိုဘာလ၁၅ ရက္ေန႔မွာ ေနျပည္ေတာ္မွာရိွတဲ႔ MICC (2) ခန္းမမွာ လက္မွတ္ေရးထိုးဖို႔အတြက္ သေဘာတူညီႏိုင္ခဲ့ၾကပါတယ္။ 

သုိ႔ေသာ္လည္း အဖြဲ႔က ခုနစ္ဖြဲ႔ျဖစ္မလား ၊ ရွစ္ဖြဲ႔ ျဖစ္မလား မေသခ်ာေသးပါဘူး။ အစည္းအေ၀း တက္ခဲ့တဲ႔ ရွမ္းျပည္ျပန္လည္ထူေထာင္ေရးေကာင္စီ RCSS/SSA က လက္မွတ္ေရးထိုးဖို႔ မေသခ်ာေသးဘူးလို႔ အစည္းအေ၀းအျပီးမွာပဲ သတင္းမီဒီယာ အခ်ဳိ႕ကို ေျဖဆိုခဲ့ပါတယ္။ ဆိုလိုတာက လက္မွတ္ထိုးဖို႔နီးကပ္လာတဲ႔ အခ်ိန္အထိ တစ္ပါတည္း လက္မွတ္ေရးထိုးဖို႔အတြက္ မေရရာ မေသခ်ာေသးဘူးလို႔ ေျပာဆိုလာတာ ျဖစ္ပါတယ္။

RCSS အဖြဲ႔ဘက္က အေၾကာင္းျပတာက ဗဟိုအလုပ္အမႈေဆာင္ အစည္းအေ၀းမျပီးေသးတဲ႔အတြက္ေၾကာင့္ တစ္စံုတစ္ရာ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ မခ်ႏိုင္ေသးတာလို႔ အေၾကာင္းျပထားတာလည္းေတြ႔ရပါတယ္။ ႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ အပစ္ခတ္ရပ္စဲေရး စာခ်ဳပ္လို႔ ဆိုထားျပီး လက္ရိွအခ်ိန္အထိ အဖြဲ႔ ခုနစ္ဖြဲ႔ကသာ လက္မွတ္ေရးထိုးဖို႔ ရိွေနတာကေတာ့ ေခါင္းစဥ္နဲ႔ စာခ်ဳပ္အေပၚ ေမးခြန္းထုတ္စရာရိွေနခ်ိန္မွာ အင္အားၾကီး ရွမ္းလက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔ကပါ မေရရာဘူးလို႔ ဆိုလာတာေၾကာင့္ ေခတ္သစ္ျမန္မာႏုိင္ငံ ျဖစ္လာတဲ႔ သမိုင္းေၾကာင္းနဲ႔ ျပန္ျပီး စစ္ေဆးၾကည့္ရႈၾကည့္မယ္ဆိုရင္စာခ်ဳပ္ရဲ႕ တိုင္းရင္းသား ကိုယ္စားျပဳမႈအေပၚမွာကို ျပန္ျပီးေမးခြန္းထုတ္ရေတာ့မွာျဖစ္ပါတယ္။

၂၁ ဖြဲ႔မွာ ခုနစ္ဖြဲ႔ပဲလား

အခုအခ်ိန္အထိ လက္မွတ္ေရးထိုးဖို႔ ေသခ်ာေနတဲ႔ အဖြဲ႔ ခုနစ္ဖြဲ႔ကေတာ့ ေကအန္ယူ ကရင္အမ်ဳိးသားအစည္း႐ံုးအပါ၀င္ ၊ ဒီေကဘီေအ ၊ ကရင္ျငိမ္းခ်မ္းေရး ေကာင္စီ စတဲ႔ ကရင္လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔ သုံးဖြဲ႔ ၊ တပ္ဖြဲ႔၀င္ဦးေရ အနည္းငယ္စီသာရိွတဲ႔ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ ABSDF ၊ ခ်င္းအမ်ဳိးသားတပ္ဦး CNF ၊ ရခိုင္လြတ္ေျမာက္ေရးပါတီ ALP ၊ PNLO ပအို၀့္အမ်ဳိးသား လြတ္ေျမာက္ေရးအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ စတဲ႔အဖြဲ႔ေတြပဲ ျဖစ္ၾကပါတယ္။ ကရင္၊ ခ်င္း ၊ ပအို၀္း ၊ ရခိုင္ ၊ပအို၀္း၊ ေက်ာင္းသားဆိုတဲ႔ သေဘာကိုပဲ ျမင္ရမွာပါ။ ေကအန္ယူကလြဲလို႔ အင္အားကလည္း သိပ္ရိွၾကတာ မဟုတ္ပါဘူး။ျပည္နယ္ သတ္မွတ္ခံရျပီးသား တိုင္းရင္းသား မ်ဳိးနြယ္စုအေနနဲ႔ တြက္လိုက္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ကရင္ ၊ ရခိုင္ ၊ ခ်င္း ဆိုတဲ႔ သေဘာမ်ဳိးလည္း ေတြ႔ရပါတယ္။ က်န္တဲ႔ ကခ်င္ ၊ ကယား (ကရင္နီ ) ၊ မြန္ ၊ ရွမ္းစတဲ႔ မ်ဳိးႏြယ္စုအမည္နာမနဲ႔ ျပည္နယ္ရျပီးသား တိုင္းရင္းသားေတြ မပါဘူး။ ပါဖို႔ မေသခ်ာေသးဘူးဆိုတဲ႔ သေဘာမ်ဳိး သက္ေရာက္ေနတာလည္းေတြ႔ရပါ တယ္။ေခတ္သစ္ျမန္မာႏိုင္ငံကို ျဖစ္ေပၚေစခဲ့တဲ႔ ပင္လံုစာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ဆိုရာမွာ အဓိက အခန္းက႑ကေန ပါ၀င္ခဲ့တဲ႔ ကခ်င္နဲ႔ ရွမ္း အဖြဲ႔ေတြကေတာ့ မပါဘူး ၊ မေသခ်ာဘူးဆိုတဲ႔ သေဘာမ်ဳိးသက္ေရာက္ေနတာလည္း ေတြ႔ရတဲ႔ အတြက္ ေတာ္ေတာ္ေလးကို ေမးခြန္းထုတ္စရာ ေကာင္းလာပါတယ္။

ပင္လံု ခဏခဏေျပာ ခ်င္းတစ္မ်ဳိးတည္း ေသခ်ာေသး

ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတ အေနနဲ႔ မၾကာခဏ မိန္႔ခြန္းေျပာၾကားခဲ့ရာမွာ ပင္လံုကဲ႔သို႔ ညီလာခံတို႔ ပင္လံုစိတ္ဓာတ္နဲ႔အညီ ၊ ဖက္ဒရယ္တို႔ ဆိုတဲ႔ အသံုးႏႈန္းေတြ မၾကာခဏ သံုးနႈန္းခဲ့တာေတြ႔ရေပမယ့္ အပစ္ခတ္ရပ္စဲေရးမွာေတာင္ ပင္လံုစာခ်ဳပ္ကို အဓိက လက္မွတ္ထိုးတဲ႔ တိုင္းရင္းသား မ်ဳိးႏြယ္စု ကခ်င္ ၊ ရွမ္း ၊ ခ်င္း သံုးစုထဲက ခ်င္း တိုင္းရင္းသားေတြသာ ပါ၀င္ဖို႔ အသင့္ျဖစ္ေနတာက ေတာ္ေတာ္ကို မသင့္ေလ်ာ္တဲ႔ ကိစၥလို႔ ဆိုရမွာျဖစ္ပါတယ္။ အျခား အစဥ္အလာနဲ႔ မ်ဳိးႏြယ္စု တည္ရိွမႈအရ ဗမာလူမ်ဳိးထက္ေတာင္ေစာတယ္လို႔ ေျပာႏိုင္တဲ႔ မြန္လူမ်ဳိးေတြကို ကိုယ္စားျပဳတယ္လို႔ဆိုႏိုင္တဲ႔ မြန္ျပည္သစ္ကလည္း ေအာက္တိုဘာလ ၁၅ ရက္ေန႔ လက္မွတ္ထိုးပြဲမွာ ပါ၀င္မွာ မဟုတ္ေသးသလို ၊ လြတ္လပ္ေရးမရခင္အထိ သူ႔ဘာသာသူ လြတ္လပ္တဲ႔ တိုင္းရင္းသားမ်ဳိးႏြယ္စုေတြအျဖစ္တည္ရိွေနခဲ့တဲ႔ ကရင္နီ ( ကယား ) ေတြကလည္း လက္မွတ္ထိုးဖို႔ အသင့္မျဖစ္ေသးပါဘူး။

လူဦးေရမ်ားျပီး အၾကီးဆံုးျပည္နယ္ျဖစ္တဲ႔ ရွမ္းျပည္နယ္ကို ၾကည့္ျပန္ရင္လည္း နဂိုကတည္းက တန္းတူေရးေတာင္းဆိုမႈ ေခတ္ဦးကတည္းက ေပါက္ဖြားလာတဲ႔ ရွမ္းျပည္တပ္မေတာ္ ေျမာက္ပိုင္း SSA/SSPP က အားလံုးပါ၀င္မွ လက္မွတ္ေရးထိုးမယ္လို႔ ဆိုထားသလို အခု လက္မွတ္ထိုးဖို႔ မေရရာျဖစ္လာတဲ႔ RCSS/SSA ကလည္း လတ္တေလာျဖစ္လာတဲ႔ နယ္ေျမ တည္ရိွမႈ ျပသ၁နာေတြအေပၚမူတည္ျပီး အဲဒါေတြ ေျဖရွင္းျပီးမွ စဥ္းစားသြားမယ္လို႔ ဆိုလာပါတယ္။

RCSS နဲ႔ လတ္တေလာ ျပသ၁နာ

RCSS/SSA ကေတာ့ အစိုးရတက္လာစကတည္းက တစ္ေလ်ွာက္လံုး ေျပလည္သေယာင္ရိွခဲ့ေပမယ့္ အခုစာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ဆိုခါနီးမွာေတာ့ အစိုးရ တပ္မေတာ္နဲ႔ တိုက္ပြဲအခ်ဳိ႕ ျပန္လည္ျဖစ္ပြားလာခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ အေၾကာင္းကေတာ့ ရွမ္းျပည္နယ္ ေတာင္ပိုင္း ေနရာအႏွံ႔မွာ ရိွေနတဲ႔ သူ႔ရဲ႕ တပ္ေတြကို အခုလို စာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ခါနီးမွာမွ စစ္တပ္ ဘက္ကေန သံလြင္ျမစ္ အေရွ႕ဘက္ကမ္းမွာရိွတဲ႔ မိုင္းထားဆိုတဲ႔ ေဒသဘက္ကို ေရႊ႔ခိုင္းတာကေန စတင္ခဲ့တာပဲျဖစ္ပါတယ္။ RCSS နဲ႔ အပစ္ရပ္စဥ္ကတည္းက မိုင္းထားေဒသမွာ အေျခခ်ဖို႔ RCSS ကုိခြင့္ေပးမယ္လို႔ ဆိုထားခဲ့ေပမယ့္ တရား၀င္ေပးခဲ့တာ မဟုတ္တဲ႔အျပင္ ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ အဲဒီမိုင္းထားေဒသကို “၀” တပ္ဖြဲ႔ေတြက ေနရာ၀င္ယူထားတာေတြ ရိွလာတာေၾကာင့္ RCSS အေနနဲ႔ အဲဒီေဒသကို ျပန္ဆုတ္ဖို႔ မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ ရွမ္းျပည္နယ္အႏ႔ွံက အင္အားေသာင္းနဲ႔ခ်ီတဲ႔ RCSS တပ္ေတြအေနနဲ႔ အဲဒီမိုင္းထားဆိုတဲ႔ ေနရာေလးမွာပဲ သြားေနဖို႔ ဆိုတာက လံုး၀ကို မျဖစ္ႏိုင္တဲ႔ ကိစၥပါ။ တစ္ဖက္မွာလည္း အရင္အစိုးရ လက္ထက္က အစိုးရရဲ႕ ေျမွာက္ပင့္ေပးမႈေၾကာင့္ ဆယ္စုနွစ္ တစ္စုေလာက္ “၀” တပ္ဖြဲ႔နဲ႔ တိုက္ခဲ့ရတဲ႔ RCSS/SSA အေနနဲ႔ “၀” နဲ႔ ျပသ၁နာ ထပ္ျဖစ္မွာကိုလည္း လိုလားဟန္ မရိွပါဘူး။ ေသာင္းနဲ႔ခ်ီတဲ႔ ရွမ္းျပည္နယ္အႏွံ႔က RCSS တပ္ေတြကို မိုင္းထား တစ္ေနရာမွာပဲ ေနခိုင္းဖို႔ဆိုတာ မျဖစ္ႏိုင္ဘူးလို႔ RCSS ဘက္က ဆိုထားပါတယ္။ အခုေရးဆြဲထားတဲ႔ ႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ အပစ္ခတ္ရပ္စဲေရးစာခ်ဳပ္ရဲ႕ အားနည္းခ်က္ကလည္း အဲဒါပါပဲ ။ နယ္ေျမသတ္မွတ္မႈ ၊ တပ္ဖြဲ႔ေတြေနရမယ့္ေနရာ လိုက္နာရမယ့္စည္းကမ္းေတြ မသတ္မွတ္ရေသးဘဲ အရင္လက္မွတ္ထိုးဖို႔ လုပ္ေနတာပါ။ ႏိုင္ငံတကာမွာေတာ့ နယ္ေျမသတ္မွတ္မႈ စည္းကမ္းေတြကအစ ေက်လည္ျပီဆိုမွ လက္မွတ္ထိုးၾကတာမ်ားပါတယ္။

ေခတ္သစ္ကမာၻရဲ႕ စံႏႈန္း Indigenous Rights

ေနာက္ပိုင္း ႏိုင္ငံတကာမွာ မ်ဳိးႏြယ္စု အခြင့္အေရးဆိုင္ရာ ပဋိပကၡေတြ ျဖစ္ရွင္းရာမွာျဖစ္ေစ ၊ ဖက္ဒရယ္စနစ္ကို သြားရာမွာျဖစ္ေစ သမိုင္းတစ္ေလ်ွာက္ အေျခခ် ေနထိုင္လာတဲ႔ မူရင္းမ်ဳိးႏြယ္စု ဆိုင္ရာ အခြင့္အေရး Indigenous rights နဲ႔ တိုင္းတာျပီး ဆံုးျဖတ္ၾကပါတယ္။ နယူးဇီလန္ႏိုင္ငံမွာဆို ႏိုင္ငံလူဦးေရရဲ႕ အနည္းစုျဖစ္တဲ႔ ( မူရင္း ေဒသခံ ျဖစ္တဲ႔ ) မာအူရီ လူမ်ဳိးေတြအတြက္ နယ္ေျမနဲ႔ လႊတ္ေတာ္အစုအဖြဲ႔ ခြဲေ၀မႈမွာ နစ္နာမႈ မရိွေအာင္ သတ္မွတ္ေပးထားပါတယ္။ Indigenous rights ဆိုတာက မ်ဳိးႏြယ္စုအလိုက္ လြတ္လပ္တဲ႔ ႏိုင္ငံအျဖစ္က ခြဲထြက္ထူေထာင္ျခင္း ဆိုတာထက္ တစ္ဆင့္နိမ့္ျပီး တန္းတူရပိုင္ခြင့္ ၊ ျပ႒ာန္းခြင့္ အခြင့္ေရး အျပည့္အ၀ရိွတဲ႔ အဆင့္ကို ဆိုလိုတာျဖစ္ပါတယ္။ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံျဖစ္တဲ႔ အိႏိၵယႏိုင္ငံမွာေတာင္ အေရွ႕ေျမာက္ေဒသက မီဇိုရမ္ သူပုန္ေတြအပါအ၀င္ မ်ဳိးႏြယ္စု လက္နက္ကိုင္ အခ်ဳိ႕ေတြနဲ႔ လက္နက္ကိုင္ပဋိပကၡ ခ်ဳပ္ျငိမ္းဖို႔ ၾကိဳးစားရာမွာ ကိုယ္ပိုင္ျပ႒ာန္းခြင့္ အျပင္ မ်ဳိးႏြယ္စုေတြရဲ႕ ပ်ံႏွံ႔ ေနထိုင္မႈကို လိုက္ျပီး နယ္ေျမသတ္မွတ္မႈလို အခြင့္ေရးေတြအထိ လိုက္ေလ်ာေပးခဲ့ၿပီးေအာင္ျမင္မႈ ရခဲ့တာေတြ ေတြ႔ခဲ့ရပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ အစကတည္းက မ်ဳိးႏြယ္စုေပါင္းစုပါ၀င္ႏိုင္တဲ႔ တပ္မေတာ္ ဖြဲ႔စည္းမႈ ပံုစံေၾကာင့္လည္း အိႏိၵယအစိုးရနဲ႔ မ်ဳိးႏြယ္စုအခ်ဳိ႔အၾကားပဋိပကၡေတြက ေျပလည္မႈရခဲ့တာပါ.။ အခုထိ တိုက္ေနတဲ႔ အဖြဲ႔အခ်ဳိ႕ရိွေပမယ့္ အဲဒီအဖြဲ႔ေတြက ခြဲထြက္ေရးအထိေတာင္းဆိုေနတာေၾကာင့္လည္း က်န္ရိွေနတာပါ။ ျမန္မာႏိုင္ငံကိုလာခဲ့ဖူးတဲ႔ မီဇို တပ္ဦး သူပုန္ေခါင္းေဆာင္ေဟာင္း ပူလ္းဇရမ္ထာဆိုရင္ မီဇိုရမ္ျပည္နယ္၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ ျဖစ္ခဲ့တာေတာင္ ၾကာသြားပါျပီ။ ေတာင္အာဖရိကလို ႏိုင္ငံေတြမွာလည္း မ်ဳိးႏြယ္စုတခ်ဳိ႕နဲ႔ ျဖစ္ခဲ့တဲ႔ ပဋိပကၡေတြမွာအဲဒီလိုစံႏႈန္းေတြနဲ႔ပဲ ေအာင္ျမင္မႈ ရခဲ့တာပါ။သေဘာက အပစ္ရပ္ျပီး ေနာက္ပိုင္း တိုင္းရင္းသားမ်ိဳးႏြယ္စုေတြနဲ႔ လက္နက္ကိုင္ေတြရဲ႕ တည္ရိွမႈအေပၚမူတည္ျပီး နယ္ေျမကို မရပ္ခင္ကတည္းက သတ္မွတ္ေပးခဲ့ ျပီးမွႏိုင္ငံေရးအရ ဆက္သေဘာတူႏိုင္တဲ႔အထိ သြားခဲ့တာမ်ဳိးေတြပါ။ ႏိုင္ငံေရးအရ သေဘာမတူခင္စပ္ၾကား နယ္ေျမသတ္မွတ္မႈေတြမွာ သမိုင္းေၾကာင္းအစဥ္အလာ ၊ မ်ဴိးႏြယ္စုပ်ံ႔ႏ႔ွံတည္ရိွမႈနဲ႔ နယ္ေျမ တစ္ဆက္တစ္စပ္တည္း တည္ရိွမႈစတဲ႔ UNESCO Division of Human Rights, Democracy and Peace ဆိုတဲ႔ ပဋိဥာဥ္ပါ အခ်က္ေတြအေပၚ မူတည္ဆံုးျဖတ္ေပးတာပါ။ အဲဒီစံႏႈန္းက ကိုယ္ပိုင္ျပ႒ာန္းခြင့္ေတြမွာ ပါ၀င္တဲ႔ စံႏႈန္းတစ္ရပ္လည္း ျဖစ္ျပီး မ်ဳိးႏြယ္စု အခြင့္ေရးနဲ႔ ပဋိပကၡဆိုင္ရာ ကိစၥရပ္ေတြမွာ အသံုးမ်ားတဲ႔ စံႏႈန္းလည္း ျဖစ္ပါတယ္။

အဲဒီ စံႏႈန္းေတြအရဆိုရင္ ဗမာလူမ်ဳိးမ်ားသည္ပင္လ်င္ တိုင္းရင္းသားဟု ဆိုႏိုင္ေသာ္လည္း ျပည္နယ္ေဒသမ်ားတြင္ မူလအစဥ္အဆက္ ေနထိုင္လာသည့္ တိုင္းရင္းသားမ်ဳိးႏြယ္စုမ်ား၏ အခြင့္အေရးကို မရထိုက္ဘူးလို႔ ဆိုႏိုင္ပါတယ္။ ျပည္မမွာေတာ့ သူတို႔အခြင့္ေရးသူတို႔ ရထိုက္ပါတယ္။ ဖက္ဒရယ္ရဲ႕ အေျခခံလို႔လည္း ဆိုႏိုင္ပါတယ္။

အဲဒီ Indigenous rights အရ ဆိုရင္ ရွမ္းေတြ မ်ဳိးႏြယ္စု အမည္နာမနဲ႔ ျပည္နယ္ရထားေသာ္လည္း ကိုယ္ပိုင္ျပ႒ာန္းခြင့္ တန္းတူအခြင့္ေရးမရေသး ခ်ိန္မွာ သူ႔ျပည္နယ္အတြင္းက သယံဇာတေတြကို ထုတ္ယူ လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရးအဖြဲ႔ေတြ ရပ္တည္ေရးလက္နက္တပ္ဆင္ေရးအတြက္ အသံုးခ်ျပီး သူတို႔ တန္းတူအခြင့္ေရးအတြက္ တိုက္ပြဲ၀င္တာကို မတရားဘူးလို႔ ေျပာလို႔ မရႏိုင္ပါဘူး။ အလားတူ သစ္ခုတ္တာ မေကာင္းေပမယ့္ ကခ်င္ျပည္ နယ္အတြင္းက သစ္ေတြကို ေကအိုင္အိုက ခုတ္ျပီး တန္းတူအခြင့္ေရးအတြက္ တိုက္ပြဲ၀င္တာကိုလည္း မတရားဘူးလို႔ ေျပာဖို႔က စံႏႈန္းအရ ဆိုရင္ခက္ပါ တယ္။ သူတို႔မ်ဳိးႏြယ္စုေတြ ကိုယ့္ၾကမၼာကိုယ္ဖန္တီးခြင့္ ရျပီးျပီ သူတို႔ျပည္နယ္ ကို သူတို႔ အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ သို႔မဟုတ္ သူတို႔၀န္ၾကီးခ်ဳပ္ကို သူတို႔ေရြးခ်ယ္ခြင့္ သဘာ၀ သယံဇာတ ခြဲေ၀ခြင့္ အပါအ၀င္ အျခားတန္းတူအခြင့္ေရးရျပီးမွ သစ္ဆက္ခိုးထုတ္ေနတယ္ ၊ ဆက္ေၾကးဆက္ေကာက္ေနတယ္ဆိုရင္ေတာ့ မတရားဘူးလို႔ ဆိုႏိုင္ပါတယ္။ ကခ်င္ျပည္နယ္ထဲက ေက်ာက္စိမ္းေတြ ဒီဘက္က တစ္သက္လံုးသြားထုတ္ေနျပီး ၂၀၁၃ ခုနစ္ေလာက္အထိ ျမစ္ၾကီးနားျမိဳ႕ လ်ွပ္စစ္မီးကအစ ေကအိုင္အိုက ေပးေနရတာ ၊ ျမစ္ၾကီးနား မႏၱေလး ကားလမ္းမေကာင္းတာေတြကေတာ့ တန္းတူအခြင့္ေရးအရၾကည့္ ရင္ကို ေတာ္ေတာ္႐ုပ္ဆိုးပါတယ္။

တိုင္းရင္းသားျပည္နယ္ေတြမွာ နွစ္ရာေပါင္းမ်ားစြာ အစဥ္တစိုက္ အေျခစိုက္ ေနထိုင္လာခဲ့ၾကတဲ႔ ေဒသခံတိုင္းရင္းသားေတြအေနနဲ႔ ေရေျမ၊ ေတာေတာင္ နဲ႔ သဘာ၀ပတ္၀န္းက်င္မ်ားအား ၄င္းတို႔သာလွ်င္ အဓိက ပိုင္ဆိုင္စီမံခန္႔ခြဲ ခြင့္ရွိတယ္ ၊ အဲဒါဟာ သူတို႔ရဲ႕ စုေပါင္းအခြင့္အေရး သာမက ကိုယ္ပိုင္ျပ႒ာန္း ခြင့္လည္း ျဖစ္တယ္ဆိုတဲ႔ အျမင္ကို ရွင္းလင္းစြာလက္ခံလိုက္ရင္ ျပည္တြင္း စစ္ခ်ဳပ္ျငိမ္းေရးနဲ႔ တိုင္းရင္းသား တန္းတူေရးက သိပ္မခက္ေလာက္ပါဘူး။ ႏိုင္ငံတကာ ဥပေဒ အေျခခံစံႏႈန္းမ်ားနဲ႔လည္း ကိုက္ညီမွာျဖစ္ပါတယ္။

အခုလတ္တေလာ RCSS/SSA ကိစၥကို ၾကည့္မယ္ဆိုရင္ပဲ ရွမ္းတိုင္းရင္းသား ေတြနဲ႔ ဖြဲ႔စည္းထားတဲ႔ သူတို႔ရဲ႕တပ္ေတြအေနနဲ႔ သူတို႔တိုင္းရင္းသားေတြ အဓိက ေနထိုင္တဲ႔ နယ္ေျမေတြမွာသာ အေျခခ်လိုတဲ႔ အေျခေနမ်ဳိးျဖစ္ေန တာပါ။သူ႔တပ္ေတြေနေနတဲ႔ ေနရာေတာ္ေတ္ာမ်ားမ်ားကလည္း ရွမ္းစကား မတတ္ရင္ေတာင္ သြားဖို႔ မလြယ္တဲ႔ ျမိဳ႕နယ္ေတြ ေက်းရြာေတြနားမွာ ရိွေနတာပါ။ တိုင္းရင္းသားမ်ဳိးႏြယ္စုေတြရဲ႕ သမိုင္းကို ျပန္ၾကည့္ရင္ လက္နက္ကိုင္ထားမႈ ဆိုတာက ကိုယ့္မ်ဳိးႏြယ္စု လံုျခံဳေရးကအစပါတယ္ဆို တာလည္း မေမ့သင့္တဲ႔ အရာပါ.။ကခ်င္လည္း ဒီလိုပဲ ျဖစ္မွာျဖစ္သလို မြန္လည္း ဒီလိုပဲ ျဖစ္မွာပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္လည္း မယံုၾကည္မႈကတစ္ဆင့္ ဖက္ဒရယ္တပ္မေတာ္ဆိုတာမ်ဳိးေတြအထိ ေတာင္းေနတာပဲ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေခတ္ရဲ႕ ပင္လုံနဲ႔ ေမးခြန္းထုတ္စရာ လက္ရိွေခတ္ရဲ႕ NCA

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းကေတာ့ ဗမာတစ္က်ပ္ရရင္ရွမ္းလည္း တစ္က်ပ္ရေစ ရမယ္၊ ဘယ္သူမွ မနစ္နာေစရဘူး၊ ဗမာက်ြန္လည္း မျဖစ္ေစရဘူး၊ လံုျခံဳမႈ လည္း ရိွေစရမယ္ ဆိုလို႔ ပင္လံုစာခ်ဳပ္ခ်ဳပ္ဆိုႏိုင္ခဲ့တာပါ။သူရိွေနတုန္းလည္း အေျခခံ ဥပေဒမွာကအစ ပင္လံုမူေတြပါႏိုင္ေအာင္ လက္ေတြ႔လည္း ၾကိဳးစား ျပခဲ့ပါတယ္။ သမၼတ ဦးသိန္းစိန္ေရာ တပ္ခ်ဳပ္ကပါ ျငိမ္းခ်မ္းခ်င္တယ္လို႔သာ ေျပာေနပါတယ္။ တကယ့္ အေျခခံ တိုင္းရင္းသား အခြင့္ေရးေတြအတြက္ လိုက္ေလ်ာေပးဖို႔ေတာ့ ေမ့ေနပံုပါပဲ။ ပိုဆိုးတာက အပစ္ခတ္ရပ္စဲေရးမွာ ခုနစ္ဖြဲ႔ေလာက္ပဲ ပါဖို႔ ေသခ်ာေနတဲ႔အျပင္ လက္မွတ္မထိုးဘဲ က်န္ေနခဲ့တဲ႔ အဖြဲ႔ေတြထဲက ေတာ္ေတ္ာမ်ားမ်ားက တခ်ဳိ႕ဆို အင္အားေသာင္းနဲ႔ခ်ီ ရိွျပီး တိုင္းရင္းသားကိုယ္စားျပဳမႈ သက္ဆိုင္ရာ မ်ဳိးႏြယ္စု လူထုေထာက္ခံမႈမ်ားတဲ႔ လက္နက္ကိုင္အဖြဲ႔ေတြအမ်ားစု ျဖစ္ေနတာပါပဲ။ တကယ္လို႔ RCSS/SSA သာမပါခဲ့ရင္ NCA မွာ ရွမ္းတိုင္းရင္းသား ကိုယ္စားျပဳမႈတစ္စက္မွပါလာေတာ့ မွာ မဟုတ္သလို ကရင္ ၊ ခ်င္း ၊ ရခိုင္ (ရခိုင္က တပ္ဖြဲ႔ဟုတ္တိပတ္တိ မရိွ၊ တျခားအဖြဲ႔ေတြ က်န္ေန) ပအို၀္း၊ ( ပအို၀္းကလည္းတပ္ဖြဲ႔ တစ္ရာေလာက္ သာရိွ) နဲ႔ ေက်ာင္းသား တပ္မေတာ္ဆိုတဲ႔ အေနထားေလာက္ကိုသာ ေတြ႔ျမင္ ရမွာပါ။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ လူဦးေရမ်ားတဲ႔ တိုင္းရင္းသားမ်ဳိးနြယ္စုျဖစ္တဲ႔ ရွမ္းလက္နက္ကိုင္ေတြသာ တစ္ဖြဲ႔မွ မပါေတာ့ရင္ေတာ့ မ်ဳိးႏြယ္စု ကိုယ္စားျပဳ မႈအရ ပိုျပီး ေမးခြန္းထုတ္စရာ ျဖစ္လာမယ့္ NCA လို႔သာဆိုလိုက္ခ်င္ပါတယ္။

The Ladies News Journal