ျမန္မာႏိုင္ငံအတြက္ ဧရာဝတီမွာ မိခင္ျမစ္ႀကီးဟု ဆိုလွ်င္ ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္းရွိ က်န္ျမစ္မ်ားမွာ ဧရာဝတီ၏ သားသမီးျမစ္မ်ားဟု ဆိုရမည္ျဖစ္သည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္း မွီတင္းေနထိုင္ေနသည့္ တိုင္းရင္းသားမ်ိဳးႏြယ္စုတို႔၏ အားထားမွီခိုရာ မိခင္ ဧရာဝတီျမစ္ႀကီး ျမစ္ဖ်ားခံရာ ျမစ္ဆုံေဒသ၊ တစ္နည္းအားျဖင့္မိခင္ဧရာဝတီ၏ အသည္းႏွလုံး ေနရာအား အစိတ္စိတ္အမႊာမႊာ ျပဳလုပ္၍ လူသားတို႔၏ စြမ္းအင္လိုအပ္ခ်က္ကို ျဖည့္ဆည္းမည့္ စီမံကိန္းႀကီးအား ရပ္တန္႔ေပးရန္တစ္ႏိုင္ငံလုံးအတိုင္းအတာ အေနျဖင့္ ဆႏၵထုတ္ေဖာ္ကန္႔ကြက္ခဲ့ၾကသည္။
မိခင္ကို ထိလွ်င္ျဖင့္ အသည္းႏွလုံးရွိသည့္ မည္သည့္သားသမီးမဆို နာၾကပါသည္။ ေလာဘ သားေကာင္တို႔၏ ရယူလိုမႈကလည္း ဤမွ်ျဖင့္ မရပ္တန္႔ပါ။ အေမမရေတာ့သမီးကိုမ်က္ေစာင္း ထိုးျပန္သည္။ မိခင္ဧရာဝတီျမစ္ေပၚမွ စီမံကိန္း မေအာင္ျမင္လွ်င္ သမီးျဖစ္သူ သံလြင္ျမစ္ေပၚမွာလုပ္မည္ဟု ဆိုလာျပန္သည္။အေၾကာင္းျပခ်က္မွာလည္း ခိုင္လုံစြာေပးထားသည္။
လက္ရွိျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ လူဦးေရသန္း (၆ဝ)ေက်ာ္ရွိၿပီး (ခန္႔မွန္းခ်က္အရ) အိမ္ေထာင္စုေပါင္း (၉)သန္းရွိကာ လွ်ပ္စစ္မီးရရွိသည့္ အိမ္ေထာင္စုမွာ (၂.၅)သန္းရွိရာ၊တစ္ႏိုင္ငံလုံး လွ်ပ္စစ္မီး အသုံးျပဳေနသည့္ အေနအထားမွာ (၃ဝ)ရာခိုင္ႏႈန္း သာရွိ၍ ယခုသံလြင္ျမစ္ေပၚတြင္ ေရအားလွ်ပ္စစ္ စီမံကိန္းတည္ေဆာက္ၿပီးပါကႏိုင္ငံ၏ လွ်ပ္စစ္ဓါတ္အား လိုအပ္ခ်က္ကို တစ္ဖက္တစ္လမ္း မွ ျဖည့္ဆည္းေပးႏိုင္မည္ ဟု ဆိုပါသည္။
သံလြင္ျမစ္ေပၚတြင္ တည္ေဆာက္မည့္ ေရအားလွ်ပ္စစ္စီမံကိန္းမ်ားအတြက္ တရုတ္လုပ္ငန္းရွင္မ်ားက အဓိက ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံမည္ျဖစ္ရာ အဘယ္ေၾကာင့္တရုတ္လုပ္ငန္းရွင္မ်ားအား လုပ္ကိုင္ခြင့္ ေပးရပါသနည္း ဟု တန္႔ယန္းၿမိဳ႕တြင္ က်င္းပသည့္ ေနာင္ဖ၊ မန္ေတာင္း ေရအားလွ်ပ္စစ္စီမံကိန္း ရွင္းလင္းပြဲတြင္ရွမ္းေျမာက္ သတင္းေထာက္မ်ားက ေမးျမန္းရာတြင္ ရွမ္းျပည္နယ္လွ်ပ္စစ္ဝန္ႀကီးက လက္ရွိႏိုင္ငံေတာ္ အေနျဖင့္ စီမံကိန္း လုပ္ငန္းႀကီးမ်ားလုပ္ေဆာင္ရန္အေတြ႔အႀကဳံႏွင့္ ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံမႈ လိုအပ္ခ်က္မ်ားရွိေနျခင္းႏွင့္ တရုတ္လူမ်ိဳးမ်ား လုပ္ကိုင္သည့္လုပ္ငန္းမွ ထြက္သည့္လွ်ပ္စစ္ ဓါတ္အားကိုသာ တရုတ္ႏိုင္ငံကလက္ခံ၍ ယခုကဲ့သို႔ တရုတ္ရင္းႏွီး ျမဳပ္ႏွံမႈကို ခြင့္ျပဳေပး ရျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ျပန္လည္ေျဖၾကားခဲ့သည္။
ေဒသခံမ်ားက ခိုင္လုံသည့္အေထာက္အထားျဖင့္ ကန္႔ကြက္လွ်င္ စီမံကိန္းအား ပယ္ဖ်က္ေပးပါမည္ေလာ ဟု ရွမ္းေျမာက္သတင္းေထာက္မ်ားကထပ္မံေမးျမန္းရာတြင္မူ တိက်သည့္အေျဖ မေပးခဲ့ေပ။ သို႔ဆို လွ်င္ျဖင့္ ႏိုင္ငံေတာ္က သံလြင္သမီးပ်ိဳအား တရုတ္လက္သို႔ အပ္ေတာ့မည္ ဆိုသည္မွာ က်ိန္းေသေန ပါသည္။
ထို႔အျပင္ အဆိုပါပြဲ၌ပင္ IGE ကုမၸဏီ မန္ေနဂ်ာ ဦးမ်ိဳးျမင့္ေဆြက သံလြင္ျမစ္မွာ တရုတ္ႏိုင္ငံမွ ျမစ္ဖ်ားခံ စီးဆင္းလာရာ တရုတ္တြင္လည္း ေရအားလွ်ပ္စစ္စီမံကိန္းမ်ားတည္ေဆာက္ထားေၾကာင္း အဆိုပါစီမံကိန္းမ်ားမွ ေဒၚလာအေျမာက္အျမား ရရွိေနေၾကာင္း ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ႏိုင္ငံ၌မူ ေဒၚလာ မ်ား ျမစ္ေခ်ာင္းမ်ားမွ တဆင့္ ပင္လယ္အတြင္း ဒီအတိုင္းစီးဆင္းသြားေနသည္ကို ၾကည့္ေနၾကသည္ဟု ဆိုလာသျဖင့္ အဆိုပါပုဂၢိဳလ္၏ မိမိႏိုင္ငံ သဘာဝေတာေတာင္ေရေျမအေပၚ ရႈျမင္မႈအား မ်က္ဝါး ထင္ထင္ေတြ႔လိုက္ရသည္္္။
မည္သို႔ပင္ဆိုေစကာမူ သံလြင္သမီးပ်ိဳကိုေတာ့ အမဲဖ်က္ရန္အတြက္ အကြက္ခ်စီစဥ္ထားၿပီးသား ျဖစ္သည္။
အဆိုပါ ေနာင္ဖ၊ မန္ေတာင္ ေရအားလွ်ပ္စစ္စီမံကိန္း အေျခအေနရွင္းလင္းပြဲအား မတ္လ (၁၇)ရက္က တန္႔ယန္းၿမိဳ႕ ၿမိဳ႕နယ္ခန္းမတြင္ က်င္းပခဲ့ျခင္းျဖစ္ၿပီးေဒသအတြင္းမွ ေဒသခံျပည္သူမ်ား၊ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအဖြဲ႔အစည္းမ်ား၊ ပါတီမ်ား ရန္ကုန္ႏွင့္ ရွမ္းျပည္နယ္ေျမာက္ပိုင္း မွသတင္းမီဒီယာသမားမ်ားအား ဖိတ္ၾကားၿပီး ေရအားလွ်ပ္စစ္လုပ္ငန္းကိစၥအတြက္ ပြင့္လင္းျမင္သာစြာ ရွင္းလင္း ျပသခဲ့သည္။
ခန္းမအတြင္း တက္ေရာက္လာသည့္ သုံးပုံႏွစ္ပုံခန္႔မွာ ေထြအုပ္ႏွင့္ အျခားဝန္ထမ္းမ်ားျဖစ္ၿပီး က်န္တစ္ပုံမွာ မီဒီယာသမားမ်ားႏွင့္ ေဒသခံအနည္းငယ္သာရွိသည္။စီမံကိန္းအမွန္တကယ္ ျပဳလုပ္မည့္ ေက်းရြာမ်ားမွ ေဒသခံမ်ား မပါဝင္သကဲ့သို႔ တန္႔ယန္းၿမိဳ႕ ေဒသခံမ်ားကလည္း သန္းေခါင္စာရင္းရွင္းလင္းပြဲ ကိစၥကိုသာ သိရွိၿပီး ေရအားလွ်ပ္စစ္စီမံကိ္န္း ရွင္းလင္းပြဲကိုမူ မသိဟု ဆိုၾကသည္။
ပြင့္လင္းျမင္သာမႈႏွင့္ ရိုးသားမႈ တို႔ကို မေတြ႔ခဲ့ရပါ။ ကုမၸဏီက ရွင္းလင္းရာတြင္ သံလြင္ျမစ္ေပၚတြင္ တည္ထားမည့္ ေရအားလွ်ပ္စစ္စီမံကိန္း ႏွစ္ခုအတြက္ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံသူက ႏိုင္ငံေတာ္သို႔ ေပးမည့္ အက်ိဳးအျမတ္အျဖစ္ အခမဲ့အစုရွယ္ယာ (၁၅%)၊ အခမဲ့ဓါတ္အား (၁ဝ%)ေပး မည္ျဖစ္ၿပီး ႏိုင္ငံေတာ္ သို႔ ေပးမည့္အခြန္အခမ်ားအေနျဖင့္ ဝင္ေငြခြန္ (၂၅%)၊ ကုန္သြယ္ခြန္ (၅%)၊ အျမတ္ခြန္ (၁၅%)ေပးေဆာင္မည္ျဖစ္ကာ ႏိုင္ငံေတာ္အတြက္ လိုအပ္ခ်က္ရွိပါက ထြက္ရွိေသာဓာတ္အား၏ (၅ဝ%)အထိကို ညိွႏိႈင္းေစ်းႏႈန္းျဖင့္ ေရာင္းေခ်ေပးမည္ဟု မက္ေလာက္စရာ မက္လုံးျဖင့္ သံလြင္သမီးပ်ိဳကို တင္ေတာင္းထားသည္။
အက်ိဳးအျမတ္အေနျဖင့္ အဆိုပါေနာင္ဖစီမံကိန္းမွ ႏွစ္စဥ္ဝင္ေငြ ေဒၚလာ (၈၂)သန္းခန္႔ႏွင့္ မန္ေတာင္းစီမံကိန္းမွ အေမရိကန္ေဒၚလာ (၁၂)သန္းေက်ာ္ ရရွိမည္ဆိုသည့္သေရယိုစရာ မက္လုံးမ်ားေၾကာင့္ အာဏာပိုင္မ်ားအၾကား အေတာ္ေလးလႈပ္လႈပ္ရွားရွားျဖစ္ရသည္။ ႏိုင္ငံအတြက္ေပကိုး၊ တိုင္းျပည္အတြက္ေပကိုး၊ အလုပ္မလုပ္ပဲ အိမ္စရိတ္မရွိ၍ သြပ္မိုးျဖဳတ္ေရာင္းေနပါက မိုးရာသီ အတြက္ေတာ့ ခက္ေခ်မည္ဟု ဆိုခ်င္ပါသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ လွ်ပ္စစ္သုံးစြဲေနမႈမွာ ေရအားလွ်ပ္စစ္စီမံကိန္းမွ (၇၂%)ရွိေနၿပီး သဘာဝဓါတ္ေငြ႔မွ ရရွိမႈမွာ (၂၄%)ရွိေနကာ ေက်ာက္မီးေသြးျဖင့္ လွ်ပ္စစ္ဓါတ္အားထုတ္လုပ္မႈမွာ(၄%)ရွိေနသည္ ဟုဆိုထားပါသည္။ သံလြင္ျမစ္မွာ အရွည္ (၃၆၈ဝ)ကီလိုမီတာ ရွိၿပီး ေရဆင္းဧရိယာ (၃၂၅ဝဝဝ)စတုရန္းကီလိုမီတာ ရွိကာ တစ္ႏွစ္ပ်မ္းမွ် ေရစီးဝင္မႈမွာ(၇၁ဝဝဝ)သန္းကုဗမီတာ ရွိသည္ဟု ဆိုပါသည္။ သံလြင္ျမစ္ေပၚတြင္ တည္ေဆာက္မည့္ ေရအားလွ်ပ္စစ္စီမံကိန္းအတြက္ ေရေလွာင္ပမာဏမွာ (၈၅၇)သန္း ကုဗမီတာျဖစ္ၿပီးဓါတ္အား ထုတ္လုပ္မည့္ေရပမာဏမွာ (၂၃၃)သန္း ကုဗမီတာသာ ျဖစ္သျဖင့္ ျမစ္ေရ၏ (၁.၂%)သာ ဓါတ္အားထုတ္လုပ္မည့္ စီမံကိန္းတြင္အသုံးျပဳမည္ ျဖစ္သည့္အတြက္ျမစ္ေၾကာင္းကို မထိခိုက္ႏိုင္ဟုဆိုပါသည္။
ဤမွ်ေခ်ာေမာလွပ၍ မက္ေလာက္စရာေကာင္းသည့္ သတို႔သားကို သံလြင္သမီးပ်ိဳႏွင့္ လက္ဆက္ေပးရန္ အဘယ္ေၾကာင့္ ေဒသခံမ်ားက ကန္႔ကြက္ေနၾကပါသနည္း။ဤမွွ်ႏိုင္ငံအတြက္ အက်ိဳးရွိသည့္ လုပ္ငန္းကို ဘာေၾကာင့္ သေဘာမတူၾကသနည္း။ အေျဖမွာရွင္းပါသည္။ လူထုမွာ အလိမ္ခံခဲ့ရေပါင္း မ်ား၍ စာတတ္သြားၾကၿပီဟုဆိုရမည္ျဖစ္သည္။
စီမံကိန္းေၾကာင့္ ေဒၚလာမ်ား ႏိုင္ငံအတြင္းသို႔ မစီးဝင္ပဲ အိတ္ကပ္မ်ားအသီးသီးအတြင္းသို႔ စီး၀င္သြား မည္ကို ေဒသခံလူထုက ႀကိဳျမင္ေနဟန္တူသည္။ ထို႔အျပင္သံလြင္သမီးပ်ိဳအား အေၾကာင္းမဲ့ ပ်က္စီးသြား မည့္အေရးကိုလည္း ေဒသခံမ်ားက လိုလားဟန္မတူ။ လက္ရွိျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္း ေရအား လွ်ပ္စစ္ျဖင့္ထုတ္ယူေသာလုပ္ငန္း (၆၇)ခုရွိၿပီး ၀န္ႀကီးဌာနမွ ႏိုင္ငံေတာ္၀င္ေငြျဖင့္ လုပ္ကိုင္ေနသည့္ လုပ္ငန္းမွာ (၁၂) ခုသာရွိကာ က်န္လုပ္ငန္းမ်ားမွာ ႏုိင္ငံျခား ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံမႈျဖင့္လုပ္ကိုင္ေနျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ရွမ္းျပည္နယ္လွ်ပ္စစ္ဝန္ႀကီးက ေျပာၾကားထားသည္။
အဆိုပါလုပ္ငန္းမ်ားမွ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားမ်ား ပံုမွန္ရရွိပါက ႏိုင္ငံေတာ္၏ လွ်ပ္စစ္လိုအပ္ခ်က္ (၅ဝ%) ကို ျဖည့္ဆည္းေပးသြားႏုိင္မည္ဟု ဆိုပါသည္။ရွမ္းျပည္နယ္အတြင္း၌ ရွမ္းျပည္နယ္ေတာင္ပိုင္း တြင္ ေရအားလွ်ပ္စစ္စီမံကိန္း (၃) ခုရွိေနၿပီး (၁) ခုမွာ ႏိုင္ငံေတာ္က လုပ္ကိုင္ေနျခင္းျဖစ္ကာ က်န္ (၂) ခုမွာတိုင္းရင္းသားလုပ္ငန္းရွင္မ်ားက လုပ္ကိုင္ေနၾကျခင္းျဖစ္သည္ဟု ဆိုပါသည္။ ရွမ္းျပည္ နယ္ေျမာက္ပိုင္းတြင္ ေရအားလွ်ပ္စစ္စီမံကိန္း (၆) ခုရွိေနၿပီး (၄) ခုမွာႏိုင္ငံျခားဖက္စပ္လုပ္ငန္းမ်ား ျဖစ္ကာ (၂) ခုမွာ ဝန္ႀကီးဌာနက လုပ္ကိုင္ေနသည္ဟု သိရွိရသည္။
လက္ရွိသံလြင္ျမစ္ေပၚတြင္ ေဆာင္ရြက္မည့္စီမံကိန္းမ်ားအတြက္မွာမူ ကြမ္လံု၊ ေနာင္ဖ၊ မန္ေတာင္းစီမံကိန္း (၃) ခုရွိေနၿပီး ခြင့္ျပဳသည္ျဖစ္ေစ၊ ခြင့္မျပဳသည္ျဖစ္ေစအေကာင္အထည္ေဖာ္သြားရန္ စီစဥ္ေနၿပီျဖစ္သည္။
အဆိုပါကိစၥအတြက္ တန္႔ယန္းၿမိဳ႕၊ ရပ္ကြက္ (၃)ေဒသခံ ဦးစိုင္းလွေရႊက ေျပာၾကားရာတြင္ “ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္သမီးပ်ဳိေလးကို သူမ်ားလက္ထဲထည့္ေပးလိုက္ရေတာ့မယ္လို႔ ခံစားရတယ္ ” ဟု ဆုိေလသည္။
ေဒသအတြက္၊ ႏိုင္ငံအတြက္၊ စြမ္းအင္လိုအပ္ခ်က္အတြက္ဟုဆိုေသာ အေၾကာင္းျပခ်က္ျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္ တု႔ိႏိုင္ငံ၏ သံလြင္သမီးပ်ိဳေလးကို တစ္ပါးသူလက္သို႔အပ္လိုက္ရေတာ့မည္ေလာဟု ဆိုဖြယ္ ရာ ျဖစ္ေနေတာ့သည္။
ေရးသားသူ – စိုင္းကံသာ (လားရိႈး)
The Myanmar Age
ျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္း မွီတင္းေနထိုင္ေနသည့္ တိုင္းရင္းသားမ်ိဳးႏြယ္စုတို႔၏ အားထားမွီခိုရာ မိခင္ ဧရာဝတီျမစ္ႀကီး ျမစ္ဖ်ားခံရာ ျမစ္ဆုံေဒသ၊ တစ္နည္းအားျဖင့္မိခင္ဧရာဝတီ၏ အသည္းႏွလုံး ေနရာအား အစိတ္စိတ္အမႊာမႊာ ျပဳလုပ္၍ လူသားတို႔၏ စြမ္းအင္လိုအပ္ခ်က္ကို ျဖည့္ဆည္းမည့္ စီမံကိန္းႀကီးအား ရပ္တန္႔ေပးရန္တစ္ႏိုင္ငံလုံးအတိုင္းအတာ အေနျဖင့္ ဆႏၵထုတ္ေဖာ္ကန္႔ကြက္ခဲ့ၾကသည္။
မိခင္ကို ထိလွ်င္ျဖင့္ အသည္းႏွလုံးရွိသည့္ မည္သည့္သားသမီးမဆို နာၾကပါသည္။ ေလာဘ သားေကာင္တို႔၏ ရယူလိုမႈကလည္း ဤမွ်ျဖင့္ မရပ္တန္႔ပါ။ အေမမရေတာ့သမီးကိုမ်က္ေစာင္း ထိုးျပန္သည္။ မိခင္ဧရာဝတီျမစ္ေပၚမွ စီမံကိန္း မေအာင္ျမင္လွ်င္ သမီးျဖစ္သူ သံလြင္ျမစ္ေပၚမွာလုပ္မည္ဟု ဆိုလာျပန္သည္။အေၾကာင္းျပခ်က္မွာလည္း ခိုင္လုံစြာေပးထားသည္။
လက္ရွိျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ လူဦးေရသန္း (၆ဝ)ေက်ာ္ရွိၿပီး (ခန္႔မွန္းခ်က္အရ) အိမ္ေထာင္စုေပါင္း (၉)သန္းရွိကာ လွ်ပ္စစ္မီးရရွိသည့္ အိမ္ေထာင္စုမွာ (၂.၅)သန္းရွိရာ၊တစ္ႏိုင္ငံလုံး လွ်ပ္စစ္မီး အသုံးျပဳေနသည့္ အေနအထားမွာ (၃ဝ)ရာခိုင္ႏႈန္း သာရွိ၍ ယခုသံလြင္ျမစ္ေပၚတြင္ ေရအားလွ်ပ္စစ္ စီမံကိန္းတည္ေဆာက္ၿပီးပါကႏိုင္ငံ၏ လွ်ပ္စစ္ဓါတ္အား လိုအပ္ခ်က္ကို တစ္ဖက္တစ္လမ္း မွ ျဖည့္ဆည္းေပးႏိုင္မည္ ဟု ဆိုပါသည္။
သံလြင္ျမစ္ေပၚတြင္ တည္ေဆာက္မည့္ ေရအားလွ်ပ္စစ္စီမံကိန္းမ်ားအတြက္ တရုတ္လုပ္ငန္းရွင္မ်ားက အဓိက ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံမည္ျဖစ္ရာ အဘယ္ေၾကာင့္တရုတ္လုပ္ငန္းရွင္မ်ားအား လုပ္ကိုင္ခြင့္ ေပးရပါသနည္း ဟု တန္႔ယန္းၿမိဳ႕တြင္ က်င္းပသည့္ ေနာင္ဖ၊ မန္ေတာင္း ေရအားလွ်ပ္စစ္စီမံကိန္း ရွင္းလင္းပြဲတြင္ရွမ္းေျမာက္ သတင္းေထာက္မ်ားက ေမးျမန္းရာတြင္ ရွမ္းျပည္နယ္လွ်ပ္စစ္ဝန္ႀကီးက လက္ရွိႏိုင္ငံေတာ္ အေနျဖင့္ စီမံကိန္း လုပ္ငန္းႀကီးမ်ားလုပ္ေဆာင္ရန္အေတြ႔အႀကဳံႏွင့္ ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံမႈ လိုအပ္ခ်က္မ်ားရွိေနျခင္းႏွင့္ တရုတ္လူမ်ိဳးမ်ား လုပ္ကိုင္သည့္လုပ္ငန္းမွ ထြက္သည့္လွ်ပ္စစ္ ဓါတ္အားကိုသာ တရုတ္ႏိုင္ငံကလက္ခံ၍ ယခုကဲ့သို႔ တရုတ္ရင္းႏွီး ျမဳပ္ႏွံမႈကို ခြင့္ျပဳေပး ရျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ျပန္လည္ေျဖၾကားခဲ့သည္။
ေဒသခံမ်ားက ခိုင္လုံသည့္အေထာက္အထားျဖင့္ ကန္႔ကြက္လွ်င္ စီမံကိန္းအား ပယ္ဖ်က္ေပးပါမည္ေလာ ဟု ရွမ္းေျမာက္သတင္းေထာက္မ်ားကထပ္မံေမးျမန္းရာတြင္မူ တိက်သည့္အေျဖ မေပးခဲ့ေပ။ သို႔ဆို လွ်င္ျဖင့္ ႏိုင္ငံေတာ္က သံလြင္သမီးပ်ိဳအား တရုတ္လက္သို႔ အပ္ေတာ့မည္ ဆိုသည္မွာ က်ိန္းေသေန ပါသည္။
ထို႔အျပင္ အဆိုပါပြဲ၌ပင္ IGE ကုမၸဏီ မန္ေနဂ်ာ ဦးမ်ိဳးျမင့္ေဆြက သံလြင္ျမစ္မွာ တရုတ္ႏိုင္ငံမွ ျမစ္ဖ်ားခံ စီးဆင္းလာရာ တရုတ္တြင္လည္း ေရအားလွ်ပ္စစ္စီမံကိန္းမ်ားတည္ေဆာက္ထားေၾကာင္း အဆိုပါစီမံကိန္းမ်ားမွ ေဒၚလာအေျမာက္အျမား ရရွိေနေၾကာင္း ကၽြႏု္ပ္တုိ႔ႏိုင္ငံ၌မူ ေဒၚလာ မ်ား ျမစ္ေခ်ာင္းမ်ားမွ တဆင့္ ပင္လယ္အတြင္း ဒီအတိုင္းစီးဆင္းသြားေနသည္ကို ၾကည့္ေနၾကသည္ဟု ဆိုလာသျဖင့္ အဆိုပါပုဂၢိဳလ္၏ မိမိႏိုင္ငံ သဘာဝေတာေတာင္ေရေျမအေပၚ ရႈျမင္မႈအား မ်က္ဝါး ထင္ထင္ေတြ႔လိုက္ရသည္္္။
မည္သို႔ပင္ဆိုေစကာမူ သံလြင္သမီးပ်ိဳကိုေတာ့ အမဲဖ်က္ရန္အတြက္ အကြက္ခ်စီစဥ္ထားၿပီးသား ျဖစ္သည္။
အဆိုပါ ေနာင္ဖ၊ မန္ေတာင္ ေရအားလွ်ပ္စစ္စီမံကိန္း အေျခအေနရွင္းလင္းပြဲအား မတ္လ (၁၇)ရက္က တန္႔ယန္းၿမိဳ႕ ၿမိဳ႕နယ္ခန္းမတြင္ က်င္းပခဲ့ျခင္းျဖစ္ၿပီးေဒသအတြင္းမွ ေဒသခံျပည္သူမ်ား၊ တိုင္းရင္းသား လက္နက္ကိုင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအဖြဲ႔အစည္းမ်ား၊ ပါတီမ်ား ရန္ကုန္ႏွင့္ ရွမ္းျပည္နယ္ေျမာက္ပိုင္း မွသတင္းမီဒီယာသမားမ်ားအား ဖိတ္ၾကားၿပီး ေရအားလွ်ပ္စစ္လုပ္ငန္းကိစၥအတြက္ ပြင့္လင္းျမင္သာစြာ ရွင္းလင္း ျပသခဲ့သည္။
ခန္းမအတြင္း တက္ေရာက္လာသည့္ သုံးပုံႏွစ္ပုံခန္႔မွာ ေထြအုပ္ႏွင့္ အျခားဝန္ထမ္းမ်ားျဖစ္ၿပီး က်န္တစ္ပုံမွာ မီဒီယာသမားမ်ားႏွင့္ ေဒသခံအနည္းငယ္သာရွိသည္။စီမံကိန္းအမွန္တကယ္ ျပဳလုပ္မည့္ ေက်းရြာမ်ားမွ ေဒသခံမ်ား မပါဝင္သကဲ့သို႔ တန္႔ယန္းၿမိဳ႕ ေဒသခံမ်ားကလည္း သန္းေခါင္စာရင္းရွင္းလင္းပြဲ ကိစၥကိုသာ သိရွိၿပီး ေရအားလွ်ပ္စစ္စီမံကိ္န္း ရွင္းလင္းပြဲကိုမူ မသိဟု ဆိုၾကသည္။
ပြင့္လင္းျမင္သာမႈႏွင့္ ရိုးသားမႈ တို႔ကို မေတြ႔ခဲ့ရပါ။ ကုမၸဏီက ရွင္းလင္းရာတြင္ သံလြင္ျမစ္ေပၚတြင္ တည္ထားမည့္ ေရအားလွ်ပ္စစ္စီမံကိန္း ႏွစ္ခုအတြက္ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံသူက ႏိုင္ငံေတာ္သို႔ ေပးမည့္ အက်ိဳးအျမတ္အျဖစ္ အခမဲ့အစုရွယ္ယာ (၁၅%)၊ အခမဲ့ဓါတ္အား (၁ဝ%)ေပး မည္ျဖစ္ၿပီး ႏိုင္ငံေတာ္ သို႔ ေပးမည့္အခြန္အခမ်ားအေနျဖင့္ ဝင္ေငြခြန္ (၂၅%)၊ ကုန္သြယ္ခြန္ (၅%)၊ အျမတ္ခြန္ (၁၅%)ေပးေဆာင္မည္ျဖစ္ကာ ႏိုင္ငံေတာ္အတြက္ လိုအပ္ခ်က္ရွိပါက ထြက္ရွိေသာဓာတ္အား၏ (၅ဝ%)အထိကို ညိွႏိႈင္းေစ်းႏႈန္းျဖင့္ ေရာင္းေခ်ေပးမည္ဟု မက္ေလာက္စရာ မက္လုံးျဖင့္ သံလြင္သမီးပ်ိဳကို တင္ေတာင္းထားသည္။
အက်ိဳးအျမတ္အေနျဖင့္ အဆိုပါေနာင္ဖစီမံကိန္းမွ ႏွစ္စဥ္ဝင္ေငြ ေဒၚလာ (၈၂)သန္းခန္႔ႏွင့္ မန္ေတာင္းစီမံကိန္းမွ အေမရိကန္ေဒၚလာ (၁၂)သန္းေက်ာ္ ရရွိမည္ဆိုသည့္သေရယိုစရာ မက္လုံးမ်ားေၾကာင့္ အာဏာပိုင္မ်ားအၾကား အေတာ္ေလးလႈပ္လႈပ္ရွားရွားျဖစ္ရသည္။ ႏိုင္ငံအတြက္ေပကိုး၊ တိုင္းျပည္အတြက္ေပကိုး၊ အလုပ္မလုပ္ပဲ အိမ္စရိတ္မရွိ၍ သြပ္မိုးျဖဳတ္ေရာင္းေနပါက မိုးရာသီ အတြက္ေတာ့ ခက္ေခ်မည္ဟု ဆိုခ်င္ပါသည္။
ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ လွ်ပ္စစ္သုံးစြဲေနမႈမွာ ေရအားလွ်ပ္စစ္စီမံကိန္းမွ (၇၂%)ရွိေနၿပီး သဘာဝဓါတ္ေငြ႔မွ ရရွိမႈမွာ (၂၄%)ရွိေနကာ ေက်ာက္မီးေသြးျဖင့္ လွ်ပ္စစ္ဓါတ္အားထုတ္လုပ္မႈမွာ(၄%)ရွိေနသည္ ဟုဆိုထားပါသည္။ သံလြင္ျမစ္မွာ အရွည္ (၃၆၈ဝ)ကီလိုမီတာ ရွိၿပီး ေရဆင္းဧရိယာ (၃၂၅ဝဝဝ)စတုရန္းကီလိုမီတာ ရွိကာ တစ္ႏွစ္ပ်မ္းမွ် ေရစီးဝင္မႈမွာ(၇၁ဝဝဝ)သန္းကုဗမီတာ ရွိသည္ဟု ဆိုပါသည္။ သံလြင္ျမစ္ေပၚတြင္ တည္ေဆာက္မည့္ ေရအားလွ်ပ္စစ္စီမံကိန္းအတြက္ ေရေလွာင္ပမာဏမွာ (၈၅၇)သန္း ကုဗမီတာျဖစ္ၿပီးဓါတ္အား ထုတ္လုပ္မည့္ေရပမာဏမွာ (၂၃၃)သန္း ကုဗမီတာသာ ျဖစ္သျဖင့္ ျမစ္ေရ၏ (၁.၂%)သာ ဓါတ္အားထုတ္လုပ္မည့္ စီမံကိန္းတြင္အသုံးျပဳမည္ ျဖစ္သည့္အတြက္ျမစ္ေၾကာင္းကို မထိခိုက္ႏိုင္ဟုဆိုပါသည္။
ဤမွ်ေခ်ာေမာလွပ၍ မက္ေလာက္စရာေကာင္းသည့္ သတို႔သားကို သံလြင္သမီးပ်ိဳႏွင့္ လက္ဆက္ေပးရန္ အဘယ္ေၾကာင့္ ေဒသခံမ်ားက ကန္႔ကြက္ေနၾကပါသနည္း။ဤမွွ်ႏိုင္ငံအတြက္ အက်ိဳးရွိသည့္ လုပ္ငန္းကို ဘာေၾကာင့္ သေဘာမတူၾကသနည္း။ အေျဖမွာရွင္းပါသည္။ လူထုမွာ အလိမ္ခံခဲ့ရေပါင္း မ်ား၍ စာတတ္သြားၾကၿပီဟုဆိုရမည္ျဖစ္သည္။
စီမံကိန္းေၾကာင့္ ေဒၚလာမ်ား ႏိုင္ငံအတြင္းသို႔ မစီးဝင္ပဲ အိတ္ကပ္မ်ားအသီးသီးအတြင္းသို႔ စီး၀င္သြား မည္ကို ေဒသခံလူထုက ႀကိဳျမင္ေနဟန္တူသည္။ ထို႔အျပင္သံလြင္သမီးပ်ိဳအား အေၾကာင္းမဲ့ ပ်က္စီးသြား မည့္အေရးကိုလည္း ေဒသခံမ်ားက လိုလားဟန္မတူ။ လက္ရွိျမန္မာႏိုင္ငံအတြင္း ေရအား လွ်ပ္စစ္ျဖင့္ထုတ္ယူေသာလုပ္ငန္း (၆၇)ခုရွိၿပီး ၀န္ႀကီးဌာနမွ ႏိုင္ငံေတာ္၀င္ေငြျဖင့္ လုပ္ကိုင္ေနသည့္ လုပ္ငန္းမွာ (၁၂) ခုသာရွိကာ က်န္လုပ္ငန္းမ်ားမွာ ႏုိင္ငံျခား ရင္းႏွီးျမဳပ္ႏွံမႈျဖင့္လုပ္ကိုင္ေနျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ရွမ္းျပည္နယ္လွ်ပ္စစ္ဝန္ႀကီးက ေျပာၾကားထားသည္။
အဆိုပါလုပ္ငန္းမ်ားမွ လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားမ်ား ပံုမွန္ရရွိပါက ႏိုင္ငံေတာ္၏ လွ်ပ္စစ္လိုအပ္ခ်က္ (၅ဝ%) ကို ျဖည့္ဆည္းေပးသြားႏုိင္မည္ဟု ဆိုပါသည္။ရွမ္းျပည္နယ္အတြင္း၌ ရွမ္းျပည္နယ္ေတာင္ပိုင္း တြင္ ေရအားလွ်ပ္စစ္စီမံကိန္း (၃) ခုရွိေနၿပီး (၁) ခုမွာ ႏိုင္ငံေတာ္က လုပ္ကိုင္ေနျခင္းျဖစ္ကာ က်န္ (၂) ခုမွာတိုင္းရင္းသားလုပ္ငန္းရွင္မ်ားက လုပ္ကိုင္ေနၾကျခင္းျဖစ္သည္ဟု ဆိုပါသည္။ ရွမ္းျပည္ နယ္ေျမာက္ပိုင္းတြင္ ေရအားလွ်ပ္စစ္စီမံကိန္း (၆) ခုရွိေနၿပီး (၄) ခုမွာႏိုင္ငံျခားဖက္စပ္လုပ္ငန္းမ်ား ျဖစ္ကာ (၂) ခုမွာ ဝန္ႀကီးဌာနက လုပ္ကိုင္ေနသည္ဟု သိရွိရသည္။
လက္ရွိသံလြင္ျမစ္ေပၚတြင္ ေဆာင္ရြက္မည့္စီမံကိန္းမ်ားအတြက္မွာမူ ကြမ္လံု၊ ေနာင္ဖ၊ မန္ေတာင္းစီမံကိန္း (၃) ခုရွိေနၿပီး ခြင့္ျပဳသည္ျဖစ္ေစ၊ ခြင့္မျပဳသည္ျဖစ္ေစအေကာင္အထည္ေဖာ္သြားရန္ စီစဥ္ေနၿပီျဖစ္သည္။
အဆိုပါကိစၥအတြက္ တန္႔ယန္းၿမိဳ႕၊ ရပ္ကြက္ (၃)ေဒသခံ ဦးစိုင္းလွေရႊက ေျပာၾကားရာတြင္ “ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္သမီးပ်ဳိေလးကို သူမ်ားလက္ထဲထည့္ေပးလိုက္ရေတာ့မယ္လို႔ ခံစားရတယ္ ” ဟု ဆုိေလသည္။
ေဒသအတြက္၊ ႏိုင္ငံအတြက္၊ စြမ္းအင္လိုအပ္ခ်က္အတြက္ဟုဆိုေသာ အေၾကာင္းျပခ်က္ျဖင့္ ကၽြန္ေတာ္ တု႔ိႏိုင္ငံ၏ သံလြင္သမီးပ်ိဳေလးကို တစ္ပါးသူလက္သို႔အပ္လိုက္ရေတာ့မည္ေလာဟု ဆိုဖြယ္ ရာ ျဖစ္ေနေတာ့သည္။
ေရးသားသူ – စိုင္းကံသာ (လားရိႈး)
The Myanmar Age
No comments:
Post a Comment