ၿပီးခဲ့သည့္ ပထမအႀကိမ္ ျပည္ေထာင္စု ၿငိမ္းခ်မ္းေရးညီလာခံက အဆိုျပဳခ်က္ (၄) ရပ္ကို အတည္ျပဳ ထုတ္ျပန္ခဲ့သည္ကို ဖတ္ရႈရသည္မွာ စိတ္ဝင္စားဖို႔ေကာင္းပါသည္။ မူအားျဖင့္ လက္ကမ္း ႀကိဳဆိုၾက ရမည့္ အဆိုျပဳခ်က္ျဖစ္သည္ဟု ဦးစြာပထမ ေျပာရပါလိမ့္မည္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ ဆိုေသာ္ အဆိုျပဳခ်က္ဟု ဆိုထားေသာေၾကာင့္ ျဖစ္ပါသည္။
ထိုအဆိုျပဳခ်က္ (၄)ရပ္ကို မူအားျဖင့္ ႀကိဳဆိုၾကရမည္သာျဖစ္သည့္နည္းတူ ညီလာခံႀကီးကို ေခါင္းစဥ္အမည္နာမတပ္ပံုကအစ မိမိတို႔အျမင္ မိမိိတို႔၏ အယူအဆကို ျပန္လည္ေျပာဆိုဖို႔ လိုအပ္ မည္ထင္ပါ သည္။
အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ယင္းညီလာခံႀကီးကို ပထမအႀကိမ္ဟူေသာ ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ က်င္းပခဲ့ျခင္းအတြက္ ျဖစ္သည္။ ယင္းသို႔ ေခါင္းစဥ္တပ္လိုက္ သျဖင့္ ေနာက္ပိုင္း ျပည္သူတို႔၏ ေရြးခ်ယ္ တင္ေျမႇာက္မႈျဖင့္ တက္ေရာက္ လာမည့္ အစိိုးရအဖြဲ႔အေနျဖင့္လည္းေကာင္း၊ သို႔မဟုတ္ အျခား အမ်ိဳးမ်ိဳး ေသာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအဖြဲ႔အစည္းမ်ားအေနျဖင့္လည္းေကာင္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရးႏွင့္ ပတ္သက္ သည့္ ညီလာခံႀကီး က်င္းလိုခဲ့သည္ရွိေသာ္ မိမိတို႔ႏွစ္သက္ရာ ေခါင္းစဥ္ကို ေရြးခ်ယ္ခြင့္ရေတာ့မည္ မဟုတ္ပဲ ဒုတိယအႀကိမ္ ျပည္ေထာင္စု ၿငိမ္းခ်မ္းေရးညီလာခံႀကီး ဟူသည့္ေခါင္းစဥ္ကိုပင္ ဆက္လက္ အသံုးျပဳမွ ရေတာ့မည့္သေဘာ သက္ေရာက္သည္ဟု ယူဆလို႔ရပါသည္။ ဤသို႔ဆိုလ်င္ အဆိုျပဳခ်က္ ဆိုသည္ႏွင့္ မတူေတာ့ဘဲ ညီလာခံေခါင္းစဥ္ကအစ ႀကိဳတင္လမ္းညႊန္ခ်မွတ္လိုက္သည့္သေဘာ သက္ဝင္ေနသည္ဟူ၍ ယူဆရမလို ျဖစ္ေနပါသည္။
ထို႔ျပင္ အဆိုျပဳခ်က္ (၄) ရပ္ကို ေလ့လာၾကည့္မည္ဆိုလ်င္လည္း ျပန္လည္ ေမးခြန္းထုတ္စ ရာမ်ားႏွင့္ ေဝဖန္သံုးသပ္ရန္လိုအပ္သည့္ အဆိုျပဳခ်က္မ်ား ျဖစ္ေနသည္ဟူ၍လည္း ဆိုႏိုင္ျပန္ပါသည္။
အဆိုျပဳခ်က္ အမွတ္(၁)တြင္ ေနာင္အခါ ျပဳလုပ္မည့္ အမ်ိဳးသားအဆင့္ ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြး ပြဲမ်ားႏွင့္ ျပည္ေထာင္စုၿငိမ္းခ်မ္းေရး ညီလာခံကို ၃ ႏွစ္မွ ၅ ႏွစ္အတြင္းၿပီးေအာင္ ႀကိဳးပမ္းေဆာင္ရြက္ ေရးဟု ပါရွိပါသည္။
ယင္းအဆိုျပဳခ်က္မွာလည္း လိုအပ္သည့္ အဆိုျပဳခ်က္ပင္ မဟုတ္ပါ။ အဘယ့္ ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ေနာင္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ႀကိဳးပမ္း ေဆာင္ရြက္ၾကမည့္ သူမ်ားအဖို႔ သည့္ထက္လည္း ျမန္ခ်င္ျမန္မည္၊ သည့္ထက္လည္း ၾကာေကာင္းၾကာမည္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ပင္ျဖစ္သည္။ ယင္း အခိ်န္ ကန္႔သတ္မႈမ်ိဳးမွာ လက္ေတြ႔ လုပ္ကိုင္ၾကရမည့္ သူမ်ားကသာ ဆံုးျဖတ္ျခင္းသည္ လက္ေတြ႔က်မည္ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ ပင္ျဖစ္သည္။
အဆိုျပဳခ်က္ (၂)တြင္ ျပည္ေထာင္စုၿငိမ္းခ်မ္းေရးညီလာခံကို သင့္တင့္ေလ်ာက္ပတ္ေသာ ကာလတြင္ ေစာလ်င္စြာ က်င္းပႏိုင္ေရးဟူသည့္ အဆိုျပဳခ်က္သည္လည္း အထက္ပါ သေဘာအတိုင္း ပင္ ျဖစ္သည္။ လက္ေတြ႔ ေဆာင္ရြက္ၾကမည့္သူမ်ားကသာ ဆံုးျဖတ္ရမည္ကိစၥ ျဖစ္သည္။
အဆိုျပဳခ်က္(၃)တြင္မူ တႏိုင္ငံလံုး ပစ္ခတ္တိုက္ခို္က္မႈရပ္စဲေရးစာခ်ဳပ္ NCA တြင္ ႏိုင္ငံေရး ေဆြးေႏြးမႈဆိုင္ရာ မူေဘာင္အရ ႏိုင္ငံေရးေဆြးေႏြးပြဲ အဆင့္ဆင့္တြင္ အမ်ိဳးသမီးအနည္းဆံုး ၃ဝ ရာခိုင္ႏႈန္း ပါဝင္လာႏိုင္ေစေရး ပါရွိပါသည္။ ယင္းအခ်က္သည္လည္း ေနာင္ျပဳလုပ္ၾကမည့္ သူမ်ားက သာ စဥ္းစားဆံုးျဖတ္သင့္သည့္ ကိစၥျဖစ္သည္။ ဆိုလိုသည္မွာ အမ်ိဳးသမီးမ်ား ပါဝင္ေဆာင္ရြက္ေရးကို မိမိတို႔က ဆန္႔က်င္သည့္သေဘာမဟုတ္ေသာ္ျငား လည္း အမ်ိဳးသမီးမ်ား ပါေရးမပါေရး၊ ပါလ်င္လည္း အေရအတြက္ မည္မွ် ပါဝင္ေရး အစရွိသည့္ကိစၥမ်ားမွာ ေနာင္ လုပ္ကိုင္ၾကမည့္သူမ်ားကသာ လြတ္လပ္စြာ စဥ္းစားဆံုးျဖတ္ၾကရမည္သာ ျဖစ္သည္။ သို႔မွသာ သဘာဝ က်မည္ျဖစ္သည္။ ပို၍ေျပာစ ရာရွိသည္မွာ မိမိိတို႔ကိုယ္တုိင္ပင္လ်င္ မေဆာင္ရြက္ႏိုင္ခဲ့သည့္ အမိ်ဳးသမီး ၃ဝ ရာခိုင္ႏႈန္း ပါဝင္ႏိုင္ေရး ကိစၥျပႆနာ ကိုေနာင္လုပ္မည့္လူမ်ား ပခံုးေပၚ တမင္တင္ေပးလိုက္သည္ သေဘာ သက္ဝင္ေန သည္မွာ မသင့္ေတာ္ဟု ယူဆရပါသည္။
အဆိုျပဳခ်က္(၄)ကိုမူ အေထြအထူး ေဝဖန္ရန္အေၾကာင္းမရွိပါ။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး အတြက္ ပါဝင္ ေဆာင္ရြက္သူ မည္သူ႔ကိုမဆို မွတ္တမ္းတင္ၾက ဂုဏ္ျပဳၾက ရမည္သာ ျဖစ္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ နိဂံုးခ်ဳပ္ရလ်င္ အဆိုျပဳခ်က္ဟု ဆို ေသာ္ျငားလည္း အဆိုျပဳရာမေရာက္ဘဲ ႀကိဳတင္ စည္းကမ္းခ်မွတ္သေယာင္ ေယာင္ ျဖစ္ေနသည့္ အဆုိျပဳခ်က္မ်ားအေနျဖင့္ မသင့္ေတာ္ဟု ယူဆရပါ သည္။
မိမိတို႔အားလံုးသည္ ေနာင္အခါ ျဖစ္ေပၚလာသည့္ ျပည္သူက ေရြးခ်ယ္ထား သည့္ ျပည္သူ႔ကိုယ္ စားလွယ္မ်ား၊ အဖြဲ႔အစည္း အသီးသီးမ်ားအားလံုး လြတ္လပ္ပြင့္လင္းစြာ လုပ္ကိုင္ႏိုင္ေရး အခြင့္အ လမ္းကိုသာ လမ္းဖြင့္ ေပးသည့္ အဆိုျပဳခ်က္မ်ား ျဖစ္သင့္ပါသည္။
မိမိတို႔သည္ ေနာင္ေပၚေပါက္လာမည့္ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးႀကိဳးပမ္းမႈမ်ားႏွင့္ ျပည္သူတို႔ေရြးခ်ယ္ထား သည့္ ျပည္သူ႔ကိုယ္စားလွယ္မ်ားအေပၚ ယခု ထုတ္ျပန္ထားေသာ အဆိုျပဳခ်က္မ်ားထက္ ပိုမိုလက္ ေတြ႔ၾကေသာ ၊ပိုမို ပံ့ပိုးကူညီမႈျဖစ္ေစေသာ အဆိုျပဳခ်က္မ်ားျဖင့္သာ ကူညီသြားသင့္ေၾကာင္း တင္ျပ လိုက္ရပါသည္။
Mizzima - News in Burmese
No comments:
Post a Comment