ဂုဏ္၀င္း
၁။ ဖ်က္ေစဖ်က္ေစ၊ တက္ေလၿပီးမွ
သမဂၢကို၊ ျမစ္ကၿဖိဳလဲ
ကြဲေအာင္ခြဲသည္
မိုက္မဲသူတုိ႔ ႀကံစည္တကား။
ပမာဆိုေသာ္
ပင္ပ်ိဳရိပ္ေအာက္၊ ခိုၿပီးေနာက္မွ
ကိုင္းေျခာက္ကိုခ်ိဳး၊ မီး၀ယ္ထိုးသို႕။
၂။ ရပ္ေစရပ္ေစ၊ သက္ေသၿပီးမွ၊
ဒို႔ဘ၀ကို၊ သုညႏွင့္ေရး၊
အေအာင္ေပးသည္၊
စာေမးပြဲလည္း၊ မပီတကား။ ။
ပမာဆိုေသာ္၊
ရႊန္းစိုလွတင့္၊ မီးႏွယ္ပြင့္သည္
ေပါက္ပြင့္ရဲရဲ၊ နံ႔မစြဲသို႔။
၃။ သိေစ သိေစ၊ ဖိေခ်ၿပီးမွ
ပေရာဂဟု၊ ယံုၾကစတမ္း
ခ်ဳပ္ကိုင္ဖမ္းသည္
ၿငိမ္းခ်မ္းလြတ္ခြင့္၊ မျမင္တကား။
ပမာဆိုေသာ္၊ ရန္လိုမႈလုပ္၊
သင္မဟုတ္လွ်င္၊ သင့္မိခင္ဟု
စားခ်င္ရဲရဲ၊ သူစြပ္စြဲသို႔။
၄။ သားလွမ်က္ရွင္ ေဒါင္းမိခင္
သိျမင္ၾကားေလာ့၊ ေဆာင္ဦးေလာ့တည့္
လည္ေမာ့ ေျခၾကြ၊ ကေန၍ခ်ည္း
မၿပီးေသးေခ်။
အိုးေ၀တစ္ခြန္း မာန္သစ္ထြန္း၍
နစ္မြန္းသည့္သား၊ ဒို႔အမ်ားကို
ညႊန္ၾကားေခါင္းေဆာင္ပါေလဦး။ ။
၁၉၅၆-၅၇ (ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသားမ်ားသမဂၢ) အိုးေ၀မဂၢဇင္း (စာမ်က္ႏွာ ၁၇၈)
ဧရာ၀တီ(Blog)
No comments:
Post a Comment