တိုင္းျပည္နာမည္ႏွင့္ပတ္သက္၍ တိုင္းရင္းသားတို႔၏ အျမင္

တေလာက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ဥေရာပ နိုင္ငံမ်ားသို႔ သြားေရာက္စဥ္ တိုင္းျပည္ နာမည္ကို (Burma) ဟုေျပာဆို သုံးႏွံဳးခဲ့ရာမွျပႆနာတရပ္ သဖြယ္ျဖစ္လာခဲ့ျခင္းႏွင့္ပတ္သက္၍ ဗမာ မဟုတ္ေသာ တိုင္း ရင္းသား လူမ်ဳိးမ်ားစြာ တို႔၏ အျမင္ႏွင့့္ ခံစားခ်က္ကို တင္ျပလိုပါသည္။
ဦးစြာ ဗမာသည္ လူမ်ဳိးစုတရပ္ကို ကိုယ္စားျပဳၿပီး ျမန္မာသည္ တိုင္းျပည္အတြင္းရွိတိုင္းရင္းသား လူမ်ဳိးစု အားလုံးကို ကိုယ္စားျပဳသည္ဆိုသည့္ အာဏာရစစ္အစိုးရ၏ ဝါဒျဖန္႔မႈႏွင့္ ပတ္သက္၍ အသိအျမင္ မ်ားေသာ တိုင္းရင္း သားတို႔က လက္ခံ သေဘာတူျခင္းမရွိပါ။ ျမန္မာသည္ ပုဂံေခတ္ကတည္းက ေခၚေဝၚသုံးစဲြ လာခဲ့ေသာ ဗမာလူမ်ဳိးတို႔၏ ေရွးသုံးနာမည္ျဖစ္သည္။ ၄င္းကို ပုဂံေခတ္ေရးျမေစတီ ေက်ာက္စာႏွင့္ အျခား ေက်ာက္စာမ်ားတြင္ေလ့လာၾကည့္နိုင္ပါသည္။ ဗမာသည္ အဂၤလိပ္တို႔ လက္ေအာက္ က်ေရာက္ျပီးေနာက္  အဂၤလိပ္တို႔က စတင္ေခၚေဝၚ သုံးစဲြခဲ့ေသာ နာမည္ျဖစ္သည္။ ၄င္းသည္ ယခုအခါ ဗမာ(သို႔မဟုတ္) ျမန္မာ လူမ်ဳိး စု၏ ကိုယ္ပိုင္နာမည္ျဖစ္ေနသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ၄င္းနာမည္ ႏွစ္ခုစလုံးသည္ တိုင္းရင္းသား အားလုံးကို ကိုယ္ စားျပဳသည့္ နာမည္ မဟုတ္ေၾကာင္း စာေပေလ့လာသူ ဗဟုသုတရွိသူမ်ား အားလုံးလိုလိုက သိရွိၾကပါသည္။
ယေန႔ ထိုင္းဟုေခၚဆိုေသာ နိုင္ငံႏွင့္လူမ်ဳိးကို လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္တစ္ရာခန္႔က ရွမ္း(Siam)ဟုေခၚပါ သည္။ ၄င္းကိုအာဏာရထားေသာရွမ္းလူမ်ဳိးစုတို႔၏ေခါင္းေဆာင္ဘုရင္က ရွမ္းမဟုတ္ေသာ လူမ်ဳိးစုမ်ားကို လွည့္စားၿပီးျငင္ျငင္သာသာျဖင့္ ဝါးမ်ဳိေဖ်ာက္ဖ်က္နိဳင္ရန္ ရွမ္းတို႔၏ အျခားနာမည္ တခုျဖစ္ေသာ ထိုင္းကိုသုံး စဲြလာခဲ့သည္။ထိုင္းသည္ နိုင္ငံအတြင္းရွိလူမ်ဳိးစုအားလုံးကို ကိုယ္စားျပဳသည္ဟု အဓိပၸါယ္ေဖၚၿပီး တိုင္းျပည္ နာမည္ကိုထိုင္း၊ တိုင္းျပည္အတြင္းေနထိုင္သူ လူမ်ဳိးအားလုံးကိုလည္းထိုင္းဟု စတင္ေျပာင္းလဲ သုံးစဲြလာျခင္း ျဖစ္သည္။ ထိုင္းတို႔ကထိုသို႔ ေျပာင္းလဲ သုံးစဲြခဲ့ၿပီးေနာက္ ရွမ္းမဟုတ္ေသာ တိုင္းရင္းသား လူမ်ဳိးစုမ်ား၏ လူမ်ဳိး ေရးဆိုင္ရာ အခြင့္အေရးမ်ားကိုပိတ္ပင္ကာ အရွိန္ျမွင့္ဝါးမ်ဳိလာခဲ့သည္။ ထိုအခ်ိန္ကစၿပီး ရွမ္းမဟုတ္ ေသာ တိုင္းရင္းသား လူမ်ဳိးမ်ား၏ စာေပသင္ၾကားျခင္းကို ပိတ္ပင္လာသည္။
အစိုးရစာ သင္ေက်ာင္းမ်ားတြင္ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားမ်ားအား ရွမ္း(သို႔မဟုတ္)ထိုင္းစကားကိုသာေျပာခြင့္ျပဳသည္။ ဤသို႔ရွမ္းတို႔လုပ္ ေဆာင္ေအာင္ျမင္ခဲ့သည္ကို ဗမာစစ္ေခါင္းေဆာင္မ်ားက အားက် အတုခိုးၿပီး ေရွးသုံးေဝါဟာရျမန္မာကို တိုင္း ရင္းသားအားလုံုးအတြက္ကိုယ္စားျပဳသေယာင္ လုပ္ေဆာင္ လွည့္စားလာျခင္းျဖစ္သည္။
ထိုင္းတြင္သူ႔အေျခအေနႏွင့္သူ႔အခ်ိန္အခါ၊ သူတို႔ဘုရင္၏ၾသဇာအရွိန္အ၀ါျဖင့္လုပ္နိုင္ခဲ့ေသာ္လည္း မိမိတို႔နိုင္ငံသည္လူမ်ဳိးစုမ်ားစြာႏွင့္စုစည္းထားၿပီး နိုးၾကားေနေသာလူမ်ဳိးစုမ်ားအေပၚ ထိုသုိ႔လုပ္ေဆာင္ပါက လက္ခံ နိုင္ၾကမည္မဟုတ္ပါ။ ၄င္းကိုလက္မခံ ျပန္လည္ခုခံဆန္႔က်င္ေနၾကသျဖင့္ ျပည္တြင္းစစ္ အႏွစ္(၆၀) ေက်ာ္ျဖစ္ပြားေနရသည္။ ျမန္မာသည္လူမ်ဳိးစုတစုတည္းကို ကိုယ္စားျပဳျခင္းမဟုတ္ဟုဆိုပါက ျမန္မာစကား၊ ျမန္မာစာသည္ မည္သည့္လူမ်ဳိးစု၏စကား စာေပျဖစ္ေနပါသနည္။  ဗမာသည္လူမ်ဳိး တမ်ဳိး ဆိုပါက ဗမာ တြင္သီးျခားဘာသာစကား စာေပမရွိေတာ့ဘူးလား။ ထို႔ေၾကာင့္ဗမာသည္လည္းေကာင္း၊ ျမန္မာသည္ လည္းေကာင္း တ္ိုင္းရင္းသားလူမ်ိဳးအားလုံးႏွင့္ဆိုင္ေသာ အမ်ားပိုင္နာမ္မဟုတ္သည္မွာ  ေသ ခ်ာသည္။
တိုင္းရင္သားလူမ်ဳိးေပါင္းစုံစုေပါင္းေနထိုင္ ပိုင္ဆိုင္ေသာက်ေနာ္တို႔နိုင္ငံျပည္ေထာင္စုကို နာမည္ မွည့္ေခၚသည့္အခါ အမ်ားကိုကိုယ္စားျပဳေသာနာမည္တခုျဖစ္သင့္သည္။ လူမ်ဳိးေပါင္းစုံစုစည္းေနထိုင္ ပိုင္ ဆ္ိုင္ေသာနိုင္ငံမ်ားစြာတို႔သည္ စုစည္းညီညြတ္ေရးကိုဦးတည္ၿပီး လူမ်ဳိးတမ်ဳိးတည္းက အခြင့္အေရးယူ နာ မည္ယူျခင္းမ်ဳိးမျဖစ္ရေလေအာင္ ေဒသ သို႔မဟုတ္ျမစ္ေခ်ာင္း ေတာေတာင္စသည္တို႔ကိုအေျချပဳၿပီး တိုင္း ျပည္နာမည္ကို မွည့္ေခၚၾကသည္။ ဥပမာ- အေမရိကန္၊ ကေနဒါ၊ ဆြစ္ဇာလန္၊ အိႏၵိယ၊ သီရိလကၤာ၊ စကၤာပူ စသည္တို႔သည္ လူမ်ဳိးနာမည္မဟုတ္ပါ။ က်ေနာ္တို႔နိုင္ငံကိုလည္း တိုင္းရင္းသားလူမ်ဳိးအားလုံး တန္းတူညီမ်ွ ေသြးစည္း ညီညြတ္ေရးကို ေစတနာသန္႔သန္႔ျဖင့္  သက္ေသျပလိုပါလွ်င္ ဗမာ(Burma)ကိုလည္းေကာင္း၊ ျမန္မာကိုလည္းေကာင္း မသုံးပဲ အျခားသင့္ေတာ္ေသာနာမည္တခုခုမွည့္ေခၚသင့္ပါေၾကာင္း တင္ျပ အပ္ပါသည္။
                ညီမွ်ျခင္းမွ-ညီညြတ္ျခင္းသို႔ဦးတည္လ်ွက္-
                                                                                    မင္းသုတ

ေရႊဟသၤာ