လူမ်ိဳးတုန္းသတ္ျဖတ္မႈ(Genocide) ဆီ ဦးတည္ေနၿပီလား ...

ယဥ္ေက်းမႈတုိင္းလိုလုိမွာ လူမ်ိဳး၊ ဘာသာ၊ ႏုိင္ငံသား၊ အသားအေရာင္၊ လိင္ စတဲ့ ကြဲျပားျခားနားမႈေတြကို အေျချပဳၿပီး ငါတုိ႔နဲ႕သူတုိ႔ဆိုတဲ့ '' Us and Them'' ခြဲျခားမႈေတြရွိတတ္ပါတယ္။ ရန္၊ ငါ စည္းျခားတယ္လုိ႔လဲ ဆိုႏုိင္တာေပါ့။ ငါတုိ႕ ဂ်ာမာန္ေတြ၊ သူတုိ႔က ဂ်ဴးေတြ၊ ငါတုိ႔က ဟူတူေတြ၊ သူတုိ႔က တြတ္စီေတြ စသည္ျဖင့္ လူလူခ်င္းအမ်ိဳးအစားခြဲျခားလိုက္ျခင္း (Classification) ဟာ Genocide လုိ႔ေခၚတဲ့ လူမ်ိဳးတုန္းသတ္ျဖတ္မႈမ်ား ျဖစ္ရျခင္းရဲ႕ အစမွတ္လုိ႔ ဆိုႏုိင္ပါတယ္။
ေရာယွက္ေနေသာ ဆက္ႏြယ္မႈေတြရွိမေနတဲ့ လူမ်ိဳးစုႏွစ္ခု ဒါမွမဟုတ္ ႏွစ္ခုထက္ပိုၿပီးရွိၾကတဲ့ ႏုိင္ငံေတြဟာ လူမ်ိဳးတုန္း သတ္ျဖတ္မႈေတြျဖစ္ႏုိင္ေခ်မ်ားပါတယ္။ ဒီလိုမျဖစ္ဖုိ႔ ကာကြယ္ႏုိင္ေခ်ရွိတဲ့ အဓိကစြမ္းအားကေတာ့ လူမ်ိဳးေရးခြဲျခားမႈေတြ၊ အသားေရာင္ခြဲျခားမႈေတြကို ေက်ာ္လြန္သြားတဲ့၊ အခ်င္းခ်င္း အျပန္အလွန္ စိတ္ရွည္သည္းခံမႈနဲ႕ နားလည္မႈေတြကို တိုးပြားေစတဲ့၊ ပိုင္းျခားမႈေတြကို ေက်ာ္သြားတဲ့ အမ်ိဳးအစားခြဲျခားျခင္းကိုသာ အားေပးတဲ့ ကမာၻလံုးဆုိင္ရာ အစုအဖဲြ႔၊ အေဆာက္အအံုေတြ ဖြံ႕ၿဖိဳးလာဖုိ႔ပဲျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီ့လုိ႔ဖြံ႕ၿဖိဳးလာျခင္းက ဘံုရပ္တည္ခ်က္ေတြကို မျဖစ္မေနရွာေဖြလာရၿပီး ... အဲဒီ့အခ်က္ကိုက လူမ်ိဳးတုန္း သတ္ျဖတ္မႈေတြကို တားဆီးႏုိင္တဲ့ အဓိကစြမ္းအားျဖစ္လာပါတယ္။

အရိုးဆံုး နဲ႕ အရွင္းဆံုးေျပာရရင္ေတာ့ အက်ိဳးတူပူးေပါင္းေဆာင္ရြက္မႈေတြ မ်ားမ်ားလုပ္ၿပီး အခ်င္းခ်င္းႏြယ္ယွက္ေနေသာ အက်ိဳးစီးပြားေတြ မ်ားမ်ားရွိေနတဲ့ လူ႕အဖဲြ႔အစည္းကို တည္ေဆာက္ၾကဖုိ႕ပါ။

အမ်ိဳးအစားခြဲျခားျခင္း (Classification) ဟာ အမ်ိဳးအစားခြဲျခားထားရံုနဲ႕ေတာ့ သိပ္ျပႆနာမရွိေသး ပါဘူး။ သူ႕ေနာက္ကေန ထပ္ခ်ပ္မကြာ လုိက္လာတဲ့ ... အမည္တပ္တံဆိပ္ကပ္ျခင္း (Symbolization) ေၾကာင့္ အေျခအေနေတြက ပိုၿပီးရႈပ္ေထြးလာပါတယ္။

အုပ္စုတစ္ခုခုက အျခားအုပ္စုတစ္ခုခုကို အမည္နာမတစ္ခု ဒါမွမဟုတ္ တံဆိပ္တစ္ခုကပ္လုိက္ပါတယ္။ အသားအေရာင္ကို လိုက္ၿပီးျဖစ္ေစ၊ အဝတ္အစားကိုလုိက္ၿပီး ျဖစ္ေစ၊ မတူညီေသာ ဘာသာေရး၊ ယဥ္ေက်းမႈေတြကို လိုက္ၿပီးျဖစ္ေစ အျခားသူမ်ားကို အုပ္စုတစ္စုထဲ သြတ္သြင္းလိုက္ၿပီး ... သူတုိ႔ဟာ ဂ်ဴးေတြပဲ၊ သူတုိ႔ဟာ ဂ်စ္ပစီေတြပဲ၊ သူတုိ႕ဟာ နီဂရုိးေတြပဲ စသည္ျဖင့္ တံဆိပ္တစ္ခု ကပ္လုိက္ျခင္းအားျဖင့္ ... ခြဲျခားမႈဟာ ပိုၿပီး ပီျပင္ထင္ရွားလာပါတယ္။

နာဇီေတြအုပ္စိုးစဥ္ကာလက ဂ်ဴးတုိင္းကို အ၀ါေရာင္ၾကယ္ပံုတံဆိပ္တပ္ခုိင္းထားတာမ်ိဳး၊ ကေမာၻဒီယားမွာ ခမာနီေတြအုပ္စိုးစဥ္ကာလက အေရွ႕ပိုင္းဇံုမွာရွိတဲ့ လူေတြကိုအျပာေရာင္လည္စည္းစီး ေပးထားတာမ်ိဳးေတြဟာ ထင္ရွားတဲ့ ဥပမာေတြ ျဖစ္ပါတယ္။

အခုေျပာသြားၿပီးျဖစ္တဲ့ အမ်ိဳးအစားခြဲျခားျခင္းနဲ႕ အမည္တပ္တံဆိပ္ကပ္ျခင္း ႏွစ္ခုဟာ လူသားေတြ လုပ္ေလ့လုပ္ထရွိတဲ့ အလုပ္ျဖစ္ၿပီး လူ႕ဂုဏ္သိကၡာ ညိႈးႏြမ္းေစတဲ့လုပ္ရပ္မ်ိဳးေတြ လုပ္ေဆာင္ျခင္း (Dehumanization) ဆိုတဲ့ ေနာက္တစ္ဆင့္ကို ဦးမတည္ေသးသေရြ႕ေတာ့ မ်ိဳးတုန္း သတ္ျဖတ္ျခင္းတစ္ခု ျဖစ္မလာႏုိင္ပါဘူး။

အမည္အမွတ္တံဆိပ္တပ္ျခင္းေတြ ပေပ်ာက္ဖုိ႔ကေတာ့ မုန္းတီးမႈကို ကုိယ္စားျပဳတဲ့ အမွတ္သေကၤတေတြကို တရားဥပေဒအရကို တားျမစ္ဖုိ႔လုိပါတယ္။

ဂိုဏ္းက႑တစ္ခုခုကိုကိုယ္စားျပဳတဲ့ အ၀တ္အစားေတြ ဝတ္ဆင္ျခင္းကိုလဲ ကန္႕သတ္သင့္ပါတယ္။ ျပႆနာတစ္ခုရွိတာက ဥပေဒအရ ကန္႕သတ္ တားျမစ္ျခင္းေတြဟာ လူႀကိဳက္မ်ားေနတဲ့ ယဥ္ေက်းမႈဆုိင္ရာအင္အားေတြရဲ႕ ေထာက္ပံ့မႈမ်ိဳးကိုမရတဲ့ အခါ အရာ မထင္တတ္ပါဘူး။ ဥပမာအားျဖင့္ ... ဟူတူ၊ တြတ္စီ စတဲ့စကားလံုးေတြဟာ ... ၁၉၈၀ ခုႏွစ္ အထိ ရဝမ္ဒါဘာသာစကားအရ တားျမစ္ကန္႕သတ္ထားေပမယ့္ ... အမ်ားက လက္ခံသံုးစြဲ ခဲ့တာေၾကာင့္ အတည္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။

တတိယအဆင့္ျဖစ္တဲ့ လူ႕ဂုဏ္သိကၡာ ညႈိးႏြမ္းေစျခင္း (Dehumanization) ျဖစ္စဥ္ကေတာ့ အားႀကီးတဲ့ အုပ္စုက အားနည္းတဲ့ အုပ္စုရဲ႕ လူသားျဖစ္တည္မႈကို ျငင္းဆန္ခ်င္လာရာကေန စပါတယ္။ အမ်ိဳးအစား ခြဲျခားၿပီး အမည္တံဆိပ္တစ္ခုခု တပ္လိုက္တဲ့ အစုအဖဲြ႔ေလးေတြကို တိရစာၦန္ေတြ၊ ေရာဂါသည္ေတြ၊ အဆင့္နိမ့္သူေတြ နဲ႕ တတန္းတစားတည္းထားလိုက္ၿပီး ... လူသားအျဖစ္ကေန ယုတ္ေလ်ာ့သူေတြအျဖစ္ သတ္မွတ္လိုက္ၾကပါတယ္။

လူ႔ဂုဏ္သိကၡာညႈိးႏြမ္းေစျခင္းဟာ ... သာမန္ က်ဴးလြန္တဲ့ ရာဇဝတ္မႈေတြထက္ အမ်ားႀကီး ပိုဆုိးပါတယ္။ အဲဒီ့အဆင့္မွာဆိုရင္ ... အမုန္းတရားကိုတိုးပြားေစတဲ့ ၊ ေဒါသကိုလႈံ႕ေဆာ္ေပးတဲ့ ဝါဒျဖန္႕စာေတြ၊ ပံုေတြ၊ အသံလႊင့္မႈေတြကို ခပ္မ်ားမ်ားသံုးေလ့ရွိပါတယ္။ ဒီလိုအခ်ိန္မ်ိဳးမွာ ... လူထုအေနနဲ႕ ျမင္ရၾကားရသမွ်ေတြဟာ လူမ်ိဳးတုန္းသတ္ျဖတ္မႈ ေတြကိုဦးတည္တဲ့ လႈံ႕ေဆာ္မႈေတြလား၊ အမွန္တကယ္ လူထုကို ကာကြယ္ ေစာင့္ေရွာက္လိုစိတ္နဲ႕ ေျပာတာေတြလားဆိုတာကို ခြဲျခားတတ္ဖုိ႔ လိုပါတယ္။

လူမ်ိဳးတုန္းသတ္ျဖတ္မႈေတြျဖစ္ၾကတဲ့ လူ႕အဖဲြ႔အစည္းေတြမွာ ... လႈံ႕ေဆာ္မႈေတြကို တန္ျပန္ ေခ်ဖ်က္ပစ္ႏုိင္တဲ့ စည္းစနစ္က်ေသာ၊ ဖဲြ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒနဲ႕ ညီညြတ္ေသာ ကာကြယ္မႈ၊ သတင္းထုတ္ျပန္မႈေတြ အားနည္းတာကို ေတြ႕ရပါတယ္။

လႈံ႕ေဆာ္မႈေတြ ေတာက္ေလွ်ာက္ လုပ္ေနတဲ့ အမုန္းတရား တုိးပြားေစေသာ ဝါဒျဖန္႕မႈေတြကို အျမန္ဆံုး တားျမစ္ကန္႕သတ္ႏုိင္ဖုိ႔ အေရးႀကီးပါတယ္။ အမုန္းတရားနဲ႕ က်ဴးလြန္ေသာ ရာဇ၀တ္မႈေတြ၊ ႀကီးႏုိင္ငယ္ညွင္းသတ္ျဖတ္မႈေတြကို ထိထိေရာက္ေရာက္ ေဖာ္ထုတ္အေရးယူဖုိ႕လဲ လိုအပ္ပါတယ္။

အမ်ိဳးအစားခြဲျခားျခင္း၊ တံဆိပ္ကပ္ျခင္း၊ လူ႕ဂုဏ္သိကၡာညႈိးႏြမ္းေစျခင္းစတဲ့ အဆင့္ေတြေနာက္မွာေတာ့ မိမိတုိ႔ မဟုတ္ေသာ အျခား အုပ္စုကို ႏွိပ္ကြပ္ဖ်က္သိမ္းပစ္လိုတဲ့ အစုအဖဲြ႔တစ္ခုခုက ... ေနာက္လာမယ့္အဆင့္ေတြကို လုပ္ႏုိင္ဖုိ႔အတြက္ ... အခိုင္အမာ ဖဲြ႔စည္းျခင္း (Organization) ဆိုတဲ့ အလုပ္ကို စလုပ္ပါေတာ့တယ္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ ... လူမ်ိဳးတုန္း သတ္ျဖတ္မႈေတြကို အစိုးရတစ္ရပ္ရပ္(သုိ႔မဟုတ္) အၾကမ္းဖက္အုပ္စုတစ္ခုခုက စုစည္း ေဆာင္ရြက္တာျဖစ္ပါတယ္။

ၿပီးေတာ့ လူမ်ိဳးတုန္းသတ္ျဖတ္မႈေတြက်ဴးလြန္ ဖုိ႔အတြက္ တိုက္ခုိက္ေရး အစုအဖဲြ႔ေလးေတြ ဖဲြ႔ၿပီး ေလ့က်င့္ ေပးတာမ်ိဳး၊ လက္နက္ တပ္ဆင္ေပးတာမ်ိဳးေတြကို စတင္ေဆာင္ရြက္ပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး ... လူမ်ိဳးတုန္းသတ္ျဖတ္မႈေတြအတြက္ အစီအစဥ္ကို စနစ္တက်ေရးဆြဲပါတယ္။ ဒီလိုအဆင့္မ်ိဳးကို ကာကြယ္ဖုိ႔ကေတာ့ ... အဲဒီ့လိုလုပ္ေဆာင္ေနတဲ့ အဖဲြ႔အစည္းေတြကို စံုစမ္းစစ္ေဆး ေဖာ္ထုတ္ၿပီး တရားဥပေဒအရ အျပစ္ေပးဖုိ႔ပဲျဖစ္ပါတယ္။

အုပ္စုမ်ားခြဲထုတ္ျခင္း (Polarization) လုိ႔ေခၚတဲ့ျဖစ္စဥ္မွာေတာ့ ... အစြန္းေရာက္ေတြက အမုန္းတရားကို တိုးပြားေစတဲ့ ဝါဒျဖန္႕မႈေတြကို သံုးၿပီး အုပ္စုေတြအမ်ားႀကီးျဖစ္ေအာင္ခြဲထုတ္လိုက္ပါတယ္။ အခ်ိဳ႕ႏုိင္ငံေတြမွာဆိုရင္ ... လူမ်ိဳးျခားမယူရ၊ လူမ်ိဳးျခားႏွင့္မဆက္ဆံရ စတဲ့ ဥပေဒေတြေတာင္ ထုတ္ျပန္ေလ့ ရွိပါတယ္။ အစြန္းေရာက္သမားေတြဟာ ... ၾကားအျမင္ရွိသူေတြကိုလည္း ပစ္မွတ္အျဖစ္သတ္မွတ္ပါတယ္္။

ဒါေၾကာင့္ ... ၾကားအျမင္ရွိသူေတြကို ကာကြယ္ျခင္း၊ အစြန္း မေရာက္ေသာ သမာသမတ္က်တဲ့ အျမင္မ်ိဳးေတြကို မ်ားမ်ားျပန္႕ႏွံ႕ေစျခင္းနဲ႕ လူ႕အခြင့္အေရးနဲ႕ဆိုင္တဲ့ အဖဲြ႔အစည္းေတြကို ပံ့ပိုးကူညီျခင္းအားျဖင့္ ... အစြန္းေရာက္အျမင္ေတြကေန ကင္းလြတ္ႏုိင္ပါတယ္။

အစြန္းေရာက္သမားေတြဟာ ... ပစ္မွတ္အျဖစ္ သတ္မွတ္ထားတဲ့ အစုအဖဲြ႔တစ္ခုခုကို သူတုိ႔ရဲ႕ ကြဲျပားျခားနားမႈေတြကို အေၾကာင္းျပဳ ခြဲျခားေရြးထုတ္(Identification)ၿပီး သတ္ျဖတ္ရမယ့္ စာရင္းကိုပါ ေရးဆြဲေလ့ရွိပါတယ္။ က်ဴးလြန္ခံၾကရေတာ့မယ့္ လူအုပ္စုဟာ တံဆိပ္တစ္ခုခု ကပ္ခံရတာမ်ိဳး၊ တစ္ေနရာရာကို အတင္းပုိ႔ခံရတာမ်ိဳးေတြျဖစ္လာပါတယ္။

နာဇီေတြဂ်ဴးလူမ်ိဳးေတြအားလံုးကို ... ေခၽြးတပ္စခန္းေတြဆီ ပုိ႔တာမ်ိဳး၊ ဂတ္တို လုိ႔ေခၚတဲ့ သီးျခားရပ္ကြက္ေတြဆ ီပုိ႔တာမ်ိဳး၊ စားနပ္ရိကၡာေခါင္းပါးၿပီး ငတ္ျပတ္ေသသြားႏုိင္တဲ့ ေနရာေတြဆီ အင္အားသံုးပုိ႔ေဆာင္တာမ်ိဳးေတြဟာခြဲျခားေရြးထုတ္ျခင္း (Identification) ရဲ႕လကၡဏာေတြျဖစ္ပါတယ္။

အဲဒီ့ေနာက္မွာေတာ့ Genocide လုိ႔ေခၚတဲ့ လူမ်ိဳးတုန္းသတ္ျဖတ္မႈေတြဟာလွ်င္လွ်င္ျမန္ျမန္တရား၀င္ စတင္လာပါေတာ့တယ္ ...။ ဒီျဖစ္စဥ္ကို သတ္ျဖတ္သူေတြဘက္ကေတာ့ သူတုိ႕ရဲ႕ ပစ္မွတ္သားေကာင္ေတြကို လူအျဖစ္မသတ္မွတ္ေတာ့တာေၾကာင့္ အျမစ္ျဖတ္ေခ်မႈန္းျခင္း (Extermination) လုိ႔အမည္တပ္ၾကပါတယ္။

အဲဒီလုိ အျဖစ္အပ်က္မွာ က်ဴးလြန္ခံရတဲ့သူေတြဘက္က ရွိတဲ့အားနဲ႕ ျပန္ၿပီးတံု႕ျပန္တာမ်ိဳးေတြျဖစ္လာတဲ့အခါ အျပန္အလွန္သတ္ျဖတ္မႈေတြျဖစ္လာၿပီး ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ လူမ်ိဳးတုံးသတ္ျဖတ္ျခင္း သံသရာထဲကို က်ေရာက္သြားႏုိင္ပါတယ္။

ေနာက္ဆံုးအဆင့္အေနနဲ႕ေတာ့ ... (Denial) လုိ႔ေခၚတဲ့ ျငင္းပယ္ဖံုးကြယ္ျခင္းအဆင့္ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါဟာ လူမ်ိဳးသုဥ္းသတ္ျဖတ္ျခင္းျဖစ္စဥ္ေတြ အၿပီးမွာ က်ဴးလြန္သူေတြတိုင္းလိုလိုျပဳလုပ္တတ္ ၾကတဲ့အဆင့္ျဖစ္ပါတယ္။ သတ္ျဖတ္ခံရသူေတြရဲ႕ အသက္မဲ့ခႏၶာေတြကို က်င္းႀကီးေတြတူးၿပီး ျမွဳတ္ႏွံျခင္း၊ မီးရႈိ႕ဖ်က္စီးျခင္း၊ အေထာက္အထားေတြကို ေဖ်ာက္ဖ်က္ျခင္း၊ မ်က္ျမင္သက္ေသမ်ားအား ျခိမ္းေျခာက္ႏႈတ္ပိတ္ျခင္း ေတြကိုျပဳလုပ္ေလ့ရွိပါတယ္။

ေနာက္ၿပီး ... သူတုိ႔ဟာ သူတုိ႔ေတြ ျပစ္မႈက်ဴးလြန္ခဲ့ၾကတယ္ ဆိုတာကို ျငင္းဆန္တတ္ၾကၿပီး ... အၿမဲလိုလို အက်ဴးလြန္ခံရသူေတြအေပၚ ျပစ္တင္ေျပာဆိုတာမ်ိဳးေတြလုပ္တတ္ပါတယ္။

က်ဴးလြန္သူအမ်ားစုဟာ ... ျပႆနာကိုအၿမဲေရွာင္လႊဲၿပီး အျခားသူေတြအေပၚပံုခ်ဖုိ႔ႀကိဳးစားတတ္ၾကပါတယ္။
က်ေနာ္တုိ႔တုိင္းျပည္မွာ အခုျဖစ္ေနတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေတြဟာ ... လူမ်ိဳးတုန္းသတ္ျဖတ္မႈေတြဆီ ဦးတည္သြားႏုိင္လား ...။ ဦးတည္ေနတယ္ဆိုရင္လည္း အဲဒီ့လိုမျဖစ္ရေအာင္ က်ေနာ္တုိ႔ေတြ ဘယ္လိုကာကြယ္ၾကမလဲ။

က်ေနာ္တုိ႔ႏုိင္ငံအေနနဲ႕ အထက္မွာေရးထားတဲ့ အဆင့္ေတြထဲက ဘယ္အဆင့္ကိုေရာက္ေနၿပီလဲ ဆိုတာေလးကို အားလံုး ဝုိင္းစဥ္းစားၾကည့္ၾကဖုိ႔ လိုမယ္ထင္ပါတယ္။ ဘယ္သူကမွ ဘယ္သူ႕ကို အၿပီးသတ္ေခ်မႈန္းပစ္ဖုိ႔ မလိုအပ္ဘူးလုိ႔ က်ေနာ္ ယူဆပါတယ္။ ကိုယ့္လူမ်ိဳးကို ခ်စ္ေၾကာင္း ေသခ်ာေစဖုိ႔ က်ေနာ္တုိ႔ေတြ အျခားလူမ်ိဳးေတြကို မုန္းတီးျပေနဖုိ႔လဲ မလိုပါဘူး။

အခုေလာေလာဆယ္ ရခုိင္မွာျဖစ္ေနတဲ့ ျပႆနာေတြကို ကိုင္တြယ္ပံုမွားယြင္းရင္ျဖစ္ျဖစ္၊ ျပႆနာရဲ႕ အခ်ိန္ၾကာျမင့္လာၿပီး အျခားေသာေဒသေတြကိုပါ ျပန္႕ပြားဆိုး၀ါးလာရင္ပဲျဖစ္ျဖစ္ က်ေနာ္တုိ႔ႏိုင္ငံမွာ လူမ်ိဳးတုန္းသတ္ျဖတ္မႈ(Genocide) ျဖစ္စဥ္တစ္ခုျဖစ္ေပၚလာႏုိင္တဲ့ အႏၱရာယ္ရွိေနပါတယ္။ ဒီလိုျဖစ္လာခဲ့မယ္ဆိုရင္ ... ျမန္မာႏုိင္ငံသား အေျမာက္အမ်ားေသေၾကပ်က္စီးျခင္းနဲ႕အတူ ကမာၻမွာ ျမန္မာႏုိင္ငံ သိကၡာက်ပါလိမ့္မယ္။

က်ေနာ္တုိ႔ေတြအားလံုး ဘာပဲလုပ္လုပ္ ... ကိုယ့္လုပ္ရပ္တစ္ခုခုဟာ တုိင္းျပည္ကို အႏၱရာယ္တစ္ခုခုဆီတြန္းပုိ႔ေနတဲ့လုပ္ရပ္မ်ိဳးျဖစ္ေနမလား၊ တိုင္းျပည္ကို အႏၱရာယ္မက်ေရာက္ ေအာင္ ကာကြယ္တဲ့လုပ္ရပ္မ်ိဳးလားဆိုတာကို မွန္မွန္ကန္ကန္ ေ၀ဖန္သံုးသပ္ႏုိင္ၾကပါေစ။

ၿပီးေတာ့ ... ကိုယ္ေရးသမွ်၊ ကိုယ္ေျပာသမွ်၊ အြန္းလိုင္းေပၚမွာ ကိုယ္တင္သမွ်ေတြကိုလည္း တာဝန္ယူတတ္ၾကပါေစ။
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။


Gregory H.Stanton, President, Genocide Watch ရဲ႕ 8 Stages Of Genocide ကို ကိုးကားပါသည္။

ညႊန္း - http://www.nayphonelatt.com/2012/06/genocide.html

ဧရာ၀တီ(Blog)