ကီလိုမီတာ
၃၀၀ နီးပါး ရွည္လ်ား ထိစပ္ေနတဲ့ ျမန္မာ-ဘဂၤလာေဒ့ရွ္ ႏွစ္ႏိုင္ငံ နယ္စပ္ကို
၂၀၀၈ ခုႏွစ္ မတ္လမွာ ျမန္မာ နအဖ အစိုးရက ႏွစ္ႏိုင္ငံ နယ္စပ္ေဒသေတြမွာ
တရားမဝင္ နယ္စပ္ျဖတ္ေက်ာ္ ကုန္သြယ္ မႈေတြနဲ႔ တရားမဝင္ နယ္စပ္ျဖတ္ေက်ာ္
ကူးသန္း သြားလာမႈေတြကို တားဆီးႏိုင္ဖို႔ ရည္ရြယ္ၿပီး ပိတ္လိုက္တာ
ျဖစ္တယ္လို႔ ဘဂၤလာေဒ့ရွ္ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ အာဏာပိုင္ေတြ နဲ႔ ေတြ႕ဆံု
ေဆြးေႏြး ရာမွာ ျမန္မာနယ္ျခားေစာင့္တပ္ အာဏာပိုင္ေတြဘက္က ေျပာဆိုခဲ့ပါတယ္။
ျမန္မာဘက္က ကာထားတဲ့ ၿခံစည္းရိုးဟာ ေမာင္ေတာၿမိဳ႕ေတာင္ပိုင္း ပင္လယ္ကမ္းေျချဖစ္တဲ့ ႀကိမ္ေခ်ာင္းေက်းရြာနားကေန ေမာင္ေတာၿမိဳ႕ ေတာင္ပိုင္း ဗႏၶဳလ (ေဘာသလာ) ေက်းရြာအနီး နယ္စပ္ မွတ္တိုင္ အမွတ္ ၅၅ နားအထိ မုိင္ ၂၀၀ အရွည္ေလာက္ ကာရံမႈေတြ ၿပီးစီးသြားၿပီျဖစ္တယ္လို႔ ဗႏၶဳလ ေက်းရြာ အေျခစိုက္ နစက နယ္ေျမ ၁ အေျခစိုက္ တပ္ၾကပ္ႀကီး တေယာက္ရဲ႕ အဆိုအရ သိရပါ တယ္။
ၿခံစည္းရုိး တည္ေဆာက္ပံု ႏွစ္မ်ိဳးရွိၿပီး ပထမ တမ်ိဳးျဖစ္တဲ့ ကြန္ကရစ္တိုင္ေတြစိုက္၊ သံဆူးႀကိဳးေတြနဲ႔ ကာရံထားတဲ့ ၿခံစည္းရုိးကို ပင္လယ္နဲ႔ နတ္ျမစ္ကမ္းေျခ ေဒသေတြျဖစ္တဲ့ ႀကိမ္ေခ်ာင္းေက်းရြာ ကေန ေတာင္ၿပိဳၿမိဳ႕နယ္ခဲြနားအထိ ေတြ႕ႏိုင္သလို၊ ကုန္းေျမခ်င္း ထိစပ္ေနတဲ့ ေတာင္ၿပိဳၿမိဳ႕နယ္ ခဲြကေန ေမာင္ေတာၿမိဳ႕ ေျမာက္ပိုင္း တေလွ်ာက္မွာေတာ့ အုတ္ဖိနပ္ ခံတဲ့ သံတိုင္ေတြေပၚမွာ သံဆူးႀကိဳး ကာထားၿပီး ဘဂၤလာေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံ ဘက္ျခမ္းထဲမွာလည္း သံဆူးႀကိဳးေတြကို အေခြလိုက္ခ်လို႔ ကာဆီး ထားပါ တယ္။ ဒီၿခံစည္းရိုး စကာေတာ့ ကာမယ့္ လမ္းတေလွ်ာက္မွာပါတဲ့ လယ္ေျမေတြအပါအဝင္ ပုဇြန္ေမြးျမဴေရးကန္ ဧက ၅၀၀ ေလာက္ကို အထက္အမိန္႔အရဆိုၿပီး အခမဲ့ အဓမၼ သိမ္းယူခဲ့ေၾကာင္း ေဒသ ခံေတြက ေျပာပါတယ္။
“က်ေတာ္ပိုင္တဲ့ ပုဇြန္ ၃ ဧကကို ၿခံစည္းရုိးက အလယ္ကေန ျဖတ္သြားေတာ့ ပုဇြန္ကန္ ကန္ေပါင္ေတြကို အလည္ကေန ေဖာက္ခ်တယ္။ ေမြးထားတဲ့ ပုဇြန္ေတြ အကုန္လြတ္ကုန္ေတာ့ အရင္း ေပ်ာက္သြားတယ္။ က်န္တဲ့ကန္ တဧက စာေလာက္က်ေတာ့ ေရသြင္းေပါက္မရွိလို႔ ပုဇြန္ထပ္ေမြးလုိ႔ မရေတာ့ဘူးေလ။ အာဏာပိုင္ေတြ ေျပာတာက အထက္အမိန္႔၊ ခင္ဗ်ားကိုယ္တိုင္ ဖ်က္ရင္ဖ်က္၊ မဖ်က္ရင္ က်ေနာ္တို႔ ဖ်က္မယ္ ဆိုၿပီးေျပာလာတယ္” လို႔ ေအာင္ဗလ ရြာသားတဦးက ဆုိပါတယ္။
ကုန္းတြင္းပိုင္းကို ေရာက္လာျပန္ေတာ့လည္း ျမန္မာဘက္က ၿခံစည္းရုိးဟာ ဘဂၤလာေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံ ပိုင္နက္ထဲ ကို ဝင္ေရာက္ ကာရံတာေတြ၊ ႏိုင္ငံတကာ စံႏႈံးျဖစ္တဲ့ နယ္စပ္ ၀ မ်ဥ္းကေန ကိုက္ ၅၀ အကြာအေဝးက မကာဘဲ ကုိက္ ၂၀ ေလာက္ အကြာကေန ကာသြားတာေတြေၾကာင့္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ နယ္ျခားေစာင့္ တပ္နဲ႔ ျမန္မာနယ္စပ္ျခားေစာင့္တပ္ အာဏာပိုင္ေတြ မၾကာခဏ အျငင္းပြားမႈေတြ ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။
“ဆပ္ဒါလာ ေက်းရြာ နယ္စပ္မွာ ျမန္မာၿခံစည္းရုိးက ၀ . ၅ ကီလိုမီတာ အရွည္နဲ႔ ေပ ၃၀ ဆယ္ေလာက္ က်ေနာ္တို႔ ႏိုင္ငံပိုင္နက္ထဲကို ဝင္ကာထားတာေတြ႕ ရတယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ေလမူစရီ ေက်းရြာနယ္စပ္ မွာဆိုရင္ နယ္စပ္မ်ဥ္း ကိုက္ ၂၀ ေလာက္ အကြာကေန ၿခံစည္းရိုး ကာထားတယ္။ တျခားနယ္စပ္ေတြမွာ လည္း အဲဒီလို ျပႆနာမ်ိဳးေတြျဖစ္ခဲ့တယ္။ ၂၀၀၉ – ၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္ေတြကဆိုရင္ ၿခံစည္းရိုးေၾကာင့္ နယ္စပ္ျပသနာေတြကို ႏွစ္ႏိုင္ငံ နယ္စပ္အာဏာပိုင္ေတြ ေဆြးေႏြးၿပီး ေျဖရွင္းရတယ္” လို႔ ဘဂၤလာေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံ ဘန္တရုိဘန္ခရိုင္ နတ္ေက်ာက္စရီၿမိဳ႕ အေျခစိုက္ အမွတ္ ၁၅ နယ္ျခားေစာင့္ တပ္ရင္း က တပ္ၾကပ္ႀကီးတဦးက ေျပာပါတယ္။
ရခုိင္ျပည္နယ္ စစ္ေတြၿမိဳ႕ အေျခစိုက္ GE လို႔ေခၚတဲ့ စစ္ေျမျပင္ ေဆာက္လုပ္ေရး အင္ဂ်င္နီယာ တပ္ရင္းက တပ္ဖြဲ႕ဝင္ေတြဟာ အဖြဲ႕ ၁၃ ဖြဲ႕ခဲြၿပီး တဖြဲ႕ကို ႏွစ္မုိင္ခဲြစီ တာဝန္ယူလို႔ ေဒသခံ အရပ္သားေတြကို ေန႔စား အလုပ္ၾကမ္း သမားအျဖစ္ ငွားရမ္းကာ အပိုင္းလိုက္ ကာရံလာခဲ့တာ ျဖစ္တယ္လို႔ GE တပ္ဖြဲ႔ဝင္တဦးက ရွင္းျပပါတယ္။ “GE တပ္ဖြဲ႕ေတြက အဖြဲ႕တဖြဲ႕မွာ ဒုအရာခံဗိုလ္ တေယာက္၊ လမ္းဗိုလ္တေယာက္ ၂ ႏွစ္ေယာက္စီ ရွိပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ ဆိုက္ေတြမွာ က်ရင္ ေနာက္ တေယာက္ရွိပါေသးတယ္။ အရာခံဗိုလ္ ျဖစ္ျဖစ္၊ ဒုအရာခံ ဗိုလ္ျဖစ္ျဖစ္ သံုးေယာက္စီ ရွိပါတယ္။ က်န္တဲ့သူေတြက အရပ္သား အလုပ္သမားေတြပါ။ က်ေနာ္တို႔ ဘူးသီးေတာင္နယ္ စိုင္းတင္အထိ ေရာက္ဖို႔ လုပ္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီကၿပီးရင္ေတာ့ နားမယ္လို႔ လူႀကီးေတြအေျပာအရ သိရပါတယ္” ဆိုၿပီး အဲဒီ GE တပ္ဖြဲ႕ဝင္က ဆိုပါတယ္။
ၿခံစည္းရုိးကာတဲ့ လမ္းမွာရွိေနတဲ့ ေခ်ာင္းေပါက္ေတြ၊ လမ္းေပါက္ေတြ တိုင္းမွာ ကင္းစခန္း တခုစီ ေဆာက္ လုပ္ထားၿပီး နစက တပ္ေတြ ေစာင့္တယ္၊ အဝင္အထြက္ကို စစ္ေဆးတယ္၊ အထက္က ပိတ္ခိုင္းရင္ ပိတ္တယ္၊ အထက္က ဖြင့္ခိုင္းရင္းဖြင့္ရတယ္၊ ငါးဖမ္းေလွေတြ ေလာက္ကိုေတာ့ လႊတ္ေပးတယ္လို႔ သူက ဆက္ေျပာပါတယ္။
နယ္စပ္ ၿခံစည္းရုိးကေတာ့ လူသူအသြားအလာ နည္းတဲ့ အပိုင္းေလာက္သာ က်န္ၿပီး အဓိက ကူသန္းသြားလာႏိုင္တဲ့ လမ္းေၾကာင္းေတြကို ပိတ္ဆို႔ကာရံတာ ၿပီးသြားခဲ့ပါၿပီ။ ဒါေပမယ့္ ျမန္မာအစုိးရ ရည္မွန္းထားတဲ့ အေျခအေနေတြကို မေရာက္ဘဲ အားနည္းေနတာကေတာ့ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ေတြရဲ႕ အဂတိ လိုက္စားမႈေတြရွိလို႔ ဆိုၿပီး ေလ့လာသူေတြက သံုးသပ္ပါတယ္။ ျမန္မာနဲ႔ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံ နယ္စပ္ကို ျဖတ္သန္းသြားလာႏိုင္တဲ့ တရားမဝင္ လမ္းေၾကာင္းေပါင္း ၅၀ ေက်ာ္ေလာက္မွာ အမ်ားေသာ အားျဖင့္ နယ္စပ္ နတ္ျမစ္ကို ျဖတ္သြားရတဲ့ လမ္းေတြကမ်ားၿပီး ကုန္တြင္းပိုင္းလမ္းက ၅ လမ္း ေလာက္ပဲ ရွိပါတယ္။
အဲဒီလမ္းေတြကေန ကဏန္း၊ ပုဇြန္၊ ဗုဒၶဘာသာဝင္ အသံုးအေဆာင္ ပစၥည္းေတြ၊ အဝတ္အထည္ မ်ိဳးစံုေတြဟာ ျမန္မာဘက္ ကေန တရားမဝင္ ဘဂၤလာေဒ့ရွ္ႏုိင္ငံထဲကို ဝင္ေရာက္လာၿပီး ႏွစ္ႏိုင္ငံ နယ္စပ္ေန ျပည္သူေတြဟာလည္း တရားမဝင္ ကူးသန္း သြားလာ ေနဆဲျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာ-ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ ႏွစ္ႏုိင္ငံ နယ္စပ္ကေန တရားဝင္ ကူးသန္းသြားလာႏိုင္တဲ့ အခြင့္အလမ္းေတြေတာ့ ရွိပါ တယ္။ ဒါေပမယ့္ အစစ္အေဆး အေမးအျမန္ေတြနဲ႔ ကန္႔သတ္ခ်က္ေတြ မ်ားတာရယ္၊ ကုန္က်စရိတ္ ကြာဟတာရယ္ေၾကာင့္ တရားမဝင္ လမ္းေၾကာင္းကိုပဲ အသံုးျပဳေနရတာ ျဖစ္တယ္လို႔ ရခုိင္ျပည္နယ္ကေန ဘဂၤလာေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံကို ကုန္ပစၥည္း တင္ပို႔ေနတဲ့ ကုန္သည္ ကိုေက်ာ္သိန္းဇံက ေျပာပါတယ္။
“ျမန္မာဘက္ကေန ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ဘက္ကို တရားဝင္ လာမယ္ဆိုရင္ တပတ္နဲ႔ တရက္ႏိုင္ငံကူး လက္မွတ္ေတြ လုပ္လို႔ရတယ္။ ဒါေပမယ့္ တရက္သမားေတြက နယ္စပ္မွာတင္ လက္မွတ္လုပ္လုိ႔ရၿပီး တပတ္ သမားေတြက်ေတာ့ ကုန္သည္ႀကီးမ်ား အသင္း ေထာက္ခံခ်က္ေတြ လိုတယ္။ ၿပီးေတာ့၊ နစက ဌာနခ်ဳပ္အထဲကို သြားလုပ္ရတယ္။ သူတို႔က ေပးခ်င္မွေပးတာ။ ေနာက္ၿပီး ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ ဘက္ကို ေရာက္ ရင္လည္း ဆိပ္ကမ္းမွာ ကန္႔သတ္ခ်က္ေတြရွိတယ္။ ဘယ္ေလာက္ တန္ဖိုးအထိပဲ သယ္ေဆာင္ခြင့္ ရွိတယ္။ က်ေနာ္တို႔က ရန္ကုန္-မႏၱေလးကေနၿပီး ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ကို ကုန္ပို႔ရတာဆိုေတာ့ အခ်ိန္လည္းလိုက္ မမီဘူး” လုိ႔ ကိုေဇာ္သိန္းဇံက ရွင္းျပပါတယ္။
ျမန္မာျပည္က ထုတ္ေပးတဲ့ ႏုိင္ငံကူးလက္မွတ္က ကုန္သယ္ခြင့္ မဟုတ္ဘဲ၊ ခရီးသြားခြင့္သာ ျဖစ္ေန တာေၾကာင့္ပါ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ ႏိုင္ငံဘက္က ဆိပ္ကမ္းအာဏာပိုင္ေတြရဲ႕ ကန္႔သတ္ခ်က္ေတြ ခံရတာျဖစ္ တယ္လို႔ သူက ဆက္ေျပာပါတယ္။
အဲဒီလို တရားမဝင္ လမ္းေၾကာင္းေတြက ဝင္ထြက္ သြားလာၾကမယ့္ လူေတြကို ျမန္မာနယ္ျခားေစာင့္တပ္ (နစက) ေတြက ဂိတ္ေၾကး ေကာက္ခံသလို ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ကလည္း ဂိတ္ေၾကးေကာက္ ပါတယ္။
“ျမန္မာဘက္ နစက က လူတေယာက္ကို ၁၀၀၀ က်ပ္၊ ဘဂၤလာေဒ့ရွ္မွာလည္း လူတေယာက္ကို ၃၀၀ တာကာ၊ အဖမ္းအဆီးကေတာ့ ဆိပ္ကမ္းကို ေရာက္ရံုေလာက္နဲ႔ အဖမ္းမခံရဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဆိုေတာ့ ႏွစ္ဘက္စလံုးမွာ ပြဲစားေတြက အဆင့္သင့္ ရွိေနၾကတယ္” လို႔ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္နယ္စပ္ တကၠနာၿမိဳ႕ခံ တဦးကေျပာပါတယ္။
ေနာက္တခုကေတာ့ တရားမဝင္ မူးယစ္ေဆးဝါး ကူးသန္းေရာင္ဝယ္မႈ တုိက္ဖ်က္ေရးကိစၥပါပဲ။ အဲဒီကိစၥ က ႏွစ္ႏိုင္ငံ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ေတြ ေဆြးေႏြးတိုင္းလိုလိုမွာ ထည့္သြင္း ေဆြးေႏြးၾက၊ ႏွစ္ဘက္ စလံုးက တုိက္ဖ်က္ဖို႔ သေဘာတူၾကတဲ့ ကိစၥပါပဲ။ ဒီမူးယစ္ေဆးဝါးေတြထဲကမွ စိတ္ႂကြေဆးျပား အမ်ားအျပား ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ ႏုိင္ငံထဲကို တရားမဝင္ လမ္းေၾကာင္းေတြ ကေနတဆင့္ ေရာက္လာၿပီး ဖမ္းမိေနတာေတြ မ်ားလာေတာ့ ရခုိင္ျပည္နယ္ ေမာင္ေတာၿမိဳ႕မွာ ရွိေနတဲ့ စိတ္ႂကြေဆးျပား ထုတ္လုပ္တဲ့ စက္ရံုကို ဖ်က္ဆီးေပးဖို႔ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ နယ္ျခားေစာင့္တပ္က ျမန္မာနယ္ျခားေစာင့္တပ္ကို ဒီႏွစ္ ဧၿပီလထဲမွာ က်င္းပတဲ့ ႏွစ္ႏိုင္ငံ နယ္စပ္အာဏာပုိင္ေတြ ေဆြးေႏြးပြဲမွာ တင္ျပ ေတာင္းဆုိခဲ့ဖူးပါတယ္။
“ျမန္မာဘက္ကေနလာတဲ့ စိတ္ႂကြေဆးျပားတို႔၊ အရက္တို႔၊ ဘီယာတို႔ဖမ္းတဲ့ သတင္းေတြက က်ေနာ္တို႔ မီဒီယာေတြအတြက္ သိပ္ မဆန္းေတာ့ဘူး။ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ေတြ၊ ရဲေတြ အတြက္ကလည္း သမရိုးက် အလုပ္တခုလို ျဖစ္ေနၿပီထင္တယ္။ ႏွစ္ႏိုင္ငံ နယ္စပ္ အာဏာပိုင္ေတြ အၿမဲတမ္း ေဆြးေႏြးေနၾက၊ တိုက္ဖ်က္မယ္လို႔ သေဘာတူေနၾကေပမယ့္ စာရြက္ေပၚမွာပဲ ရွိတယ္။ နယ္ေျမခံ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ေတြက သူရ သူစား၊ ငါရငါးစား လုပ္ေနၾကလို႔ တိုက္ဖ်က္မႈေတြက မထိေရာက္ဘူး” လို႔ ေကာ့စ္ဘာဇာ ၿမိဳ႕ထုတ္ Deshbedesh သတင္းစာက ဝါရင့္သတင္းေထာက္ ေဘာသေရာ အာလန္က ေျပာပါတယ္။
ျမန္မာႏိုင္ငံဘက္က ၿခံစည္းရိုး ကာတာဟာ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏုိင္ငံသားေတြ ျမန္မာႏိုင္ငံကို တရားမဝင္ ဝင္ေရာက္ ေနထိုင္တာကို ကာကြယ္ခ်င္တာရယ္၊ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ – ျမန္မာနယ္စပ္ အနီးမွာရွိေနတဲ့ မြတ္စလင္ လက္နက္ အဖြဲ႕တခ်ိဳ႕ကို ကာကြယ္ ခ်င္တာရယ္ေၾကာင့္ တည္ေဆာက္တာ ျဖစ္ေပမယ့္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံကို တရားဝင္ အေၾကာင္းၾကားထားတာနဲ႔ ကြာျခားေနတာကေတာ့ စစ္အစိုးရရဲ႕ လုပ္ေန က် ပံုစ့တခုသာျဖစ္တယ္လို႔ ေလ့လာသူေတြက သံုးသပ္ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ၂၀၁၂ ႏိုဝင္ဘာ ၅ ရက္ေန႔က ၿခံစည္းရိုးလုပ္ငန္းေတြကို တာဝန္ယူေနတဲ့ GE တပ္ဖြဲ႕ဝင္ ၃ ဦးကို RSO ပါတီဝင္ေတြက ဖမ္းဆီး သြားၿပီး ဖမ္းဆီးခံရသူေတြရဲ႕ အေျခအေနကို ဒီကေန႔အထိ မသိရေသးပါဘူး။
ျမန္မာအစိုးရက ၿခံစည္းရိုးကိုေတာ့ ကာပါရဲ႕၊ ျပဳျပင္ထိမ္းသိမ္းမယ့္သူ မရွိဘူး။ နယ္စပ္လံုၿခံဳေရး ေတြေတာ့ ခ်ထားပါရဲ႕၊ အဂတိ လုိက္စားမႈေတြ ရွိေနေတာ့ အစိုးရရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္ဟာ သဲထဲေရသြန္ သလိုသာ ျဖစ္ေန တယ္လို႔ ျမန္မာ – ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏွစ္ႏုိင္ငံ နယ္စပ္ ေလ့လာသူေတြက ဆိုၾကပါတယ္။
Irrwaddy
ျမန္မာဘက္က ကာထားတဲ့ ၿခံစည္းရိုးဟာ ေမာင္ေတာၿမိဳ႕ေတာင္ပိုင္း ပင္လယ္ကမ္းေျချဖစ္တဲ့ ႀကိမ္ေခ်ာင္းေက်းရြာနားကေန ေမာင္ေတာၿမိဳ႕ ေတာင္ပိုင္း ဗႏၶဳလ (ေဘာသလာ) ေက်းရြာအနီး နယ္စပ္ မွတ္တိုင္ အမွတ္ ၅၅ နားအထိ မုိင္ ၂၀၀ အရွည္ေလာက္ ကာရံမႈေတြ ၿပီးစီးသြားၿပီျဖစ္တယ္လို႔ ဗႏၶဳလ ေက်းရြာ အေျခစိုက္ နစက နယ္ေျမ ၁ အေျခစိုက္ တပ္ၾကပ္ႀကီး တေယာက္ရဲ႕ အဆိုအရ သိရပါ တယ္။
ၿခံစည္းရုိး တည္ေဆာက္ပံု ႏွစ္မ်ိဳးရွိၿပီး ပထမ တမ်ိဳးျဖစ္တဲ့ ကြန္ကရစ္တိုင္ေတြစိုက္၊ သံဆူးႀကိဳးေတြနဲ႔ ကာရံထားတဲ့ ၿခံစည္းရုိးကို ပင္လယ္နဲ႔ နတ္ျမစ္ကမ္းေျခ ေဒသေတြျဖစ္တဲ့ ႀကိမ္ေခ်ာင္းေက်းရြာ ကေန ေတာင္ၿပိဳၿမိဳ႕နယ္ခဲြနားအထိ ေတြ႕ႏိုင္သလို၊ ကုန္းေျမခ်င္း ထိစပ္ေနတဲ့ ေတာင္ၿပိဳၿမိဳ႕နယ္ ခဲြကေန ေမာင္ေတာၿမိဳ႕ ေျမာက္ပိုင္း တေလွ်ာက္မွာေတာ့ အုတ္ဖိနပ္ ခံတဲ့ သံတိုင္ေတြေပၚမွာ သံဆူးႀကိဳး ကာထားၿပီး ဘဂၤလာေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံ ဘက္ျခမ္းထဲမွာလည္း သံဆူးႀကိဳးေတြကို အေခြလိုက္ခ်လို႔ ကာဆီး ထားပါ တယ္။ ဒီၿခံစည္းရိုး စကာေတာ့ ကာမယ့္ လမ္းတေလွ်ာက္မွာပါတဲ့ လယ္ေျမေတြအပါအဝင္ ပုဇြန္ေမြးျမဴေရးကန္ ဧက ၅၀၀ ေလာက္ကို အထက္အမိန္႔အရဆိုၿပီး အခမဲ့ အဓမၼ သိမ္းယူခဲ့ေၾကာင္း ေဒသ ခံေတြက ေျပာပါတယ္။
“က်ေတာ္ပိုင္တဲ့ ပုဇြန္ ၃ ဧကကို ၿခံစည္းရုိးက အလယ္ကေန ျဖတ္သြားေတာ့ ပုဇြန္ကန္ ကန္ေပါင္ေတြကို အလည္ကေန ေဖာက္ခ်တယ္။ ေမြးထားတဲ့ ပုဇြန္ေတြ အကုန္လြတ္ကုန္ေတာ့ အရင္း ေပ်ာက္သြားတယ္။ က်န္တဲ့ကန္ တဧက စာေလာက္က်ေတာ့ ေရသြင္းေပါက္မရွိလို႔ ပုဇြန္ထပ္ေမြးလုိ႔ မရေတာ့ဘူးေလ။ အာဏာပိုင္ေတြ ေျပာတာက အထက္အမိန္႔၊ ခင္ဗ်ားကိုယ္တိုင္ ဖ်က္ရင္ဖ်က္၊ မဖ်က္ရင္ က်ေနာ္တို႔ ဖ်က္မယ္ ဆိုၿပီးေျပာလာတယ္” လို႔ ေအာင္ဗလ ရြာသားတဦးက ဆုိပါတယ္။
ကုန္းတြင္းပိုင္းကို ေရာက္လာျပန္ေတာ့လည္း ျမန္မာဘက္က ၿခံစည္းရုိးဟာ ဘဂၤလာေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံ ပိုင္နက္ထဲ ကို ဝင္ေရာက္ ကာရံတာေတြ၊ ႏိုင္ငံတကာ စံႏႈံးျဖစ္တဲ့ နယ္စပ္ ၀ မ်ဥ္းကေန ကိုက္ ၅၀ အကြာအေဝးက မကာဘဲ ကုိက္ ၂၀ ေလာက္ အကြာကေန ကာသြားတာေတြေၾကာင့္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ နယ္ျခားေစာင့္ တပ္နဲ႔ ျမန္မာနယ္စပ္ျခားေစာင့္တပ္ အာဏာပိုင္ေတြ မၾကာခဏ အျငင္းပြားမႈေတြ ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။
“ဆပ္ဒါလာ ေက်းရြာ နယ္စပ္မွာ ျမန္မာၿခံစည္းရုိးက ၀ . ၅ ကီလိုမီတာ အရွည္နဲ႔ ေပ ၃၀ ဆယ္ေလာက္ က်ေနာ္တို႔ ႏိုင္ငံပိုင္နက္ထဲကို ဝင္ကာထားတာေတြ႕ ရတယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ေလမူစရီ ေက်းရြာနယ္စပ္ မွာဆိုရင္ နယ္စပ္မ်ဥ္း ကိုက္ ၂၀ ေလာက္ အကြာကေန ၿခံစည္းရိုး ကာထားတယ္။ တျခားနယ္စပ္ေတြမွာ လည္း အဲဒီလို ျပႆနာမ်ိဳးေတြျဖစ္ခဲ့တယ္။ ၂၀၀၉ – ၂၀၁၀ ျပည့္ႏွစ္ေတြကဆိုရင္ ၿခံစည္းရိုးေၾကာင့္ နယ္စပ္ျပသနာေတြကို ႏွစ္ႏိုင္ငံ နယ္စပ္အာဏာပိုင္ေတြ ေဆြးေႏြးၿပီး ေျဖရွင္းရတယ္” လို႔ ဘဂၤလာေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံ ဘန္တရုိဘန္ခရိုင္ နတ္ေက်ာက္စရီၿမိဳ႕ အေျခစိုက္ အမွတ္ ၁၅ နယ္ျခားေစာင့္ တပ္ရင္း က တပ္ၾကပ္ႀကီးတဦးက ေျပာပါတယ္။
ရခုိင္ျပည္နယ္ စစ္ေတြၿမိဳ႕ အေျခစိုက္ GE လို႔ေခၚတဲ့ စစ္ေျမျပင္ ေဆာက္လုပ္ေရး အင္ဂ်င္နီယာ တပ္ရင္းက တပ္ဖြဲ႕ဝင္ေတြဟာ အဖြဲ႕ ၁၃ ဖြဲ႕ခဲြၿပီး တဖြဲ႕ကို ႏွစ္မုိင္ခဲြစီ တာဝန္ယူလို႔ ေဒသခံ အရပ္သားေတြကို ေန႔စား အလုပ္ၾကမ္း သမားအျဖစ္ ငွားရမ္းကာ အပိုင္းလိုက္ ကာရံလာခဲ့တာ ျဖစ္တယ္လို႔ GE တပ္ဖြဲ႔ဝင္တဦးက ရွင္းျပပါတယ္။ “GE တပ္ဖြဲ႕ေတြက အဖြဲ႕တဖြဲ႕မွာ ဒုအရာခံဗိုလ္ တေယာက္၊ လမ္းဗိုလ္တေယာက္ ၂ ႏွစ္ေယာက္စီ ရွိပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ ဆိုက္ေတြမွာ က်ရင္ ေနာက္ တေယာက္ရွိပါေသးတယ္။ အရာခံဗိုလ္ ျဖစ္ျဖစ္၊ ဒုအရာခံ ဗိုလ္ျဖစ္ျဖစ္ သံုးေယာက္စီ ရွိပါတယ္။ က်န္တဲ့သူေတြက အရပ္သား အလုပ္သမားေတြပါ။ က်ေနာ္တို႔ ဘူးသီးေတာင္နယ္ စိုင္းတင္အထိ ေရာက္ဖို႔ လုပ္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီကၿပီးရင္ေတာ့ နားမယ္လို႔ လူႀကီးေတြအေျပာအရ သိရပါတယ္” ဆိုၿပီး အဲဒီ GE တပ္ဖြဲ႕ဝင္က ဆိုပါတယ္။
ၿခံစည္းရုိးကာတဲ့ လမ္းမွာရွိေနတဲ့ ေခ်ာင္းေပါက္ေတြ၊ လမ္းေပါက္ေတြ တိုင္းမွာ ကင္းစခန္း တခုစီ ေဆာက္ လုပ္ထားၿပီး နစက တပ္ေတြ ေစာင့္တယ္၊ အဝင္အထြက္ကို စစ္ေဆးတယ္၊ အထက္က ပိတ္ခိုင္းရင္ ပိတ္တယ္၊ အထက္က ဖြင့္ခိုင္းရင္းဖြင့္ရတယ္၊ ငါးဖမ္းေလွေတြ ေလာက္ကိုေတာ့ လႊတ္ေပးတယ္လို႔ သူက ဆက္ေျပာပါတယ္။
နယ္စပ္ ၿခံစည္းရုိးကေတာ့ လူသူအသြားအလာ နည္းတဲ့ အပိုင္းေလာက္သာ က်န္ၿပီး အဓိက ကူသန္းသြားလာႏိုင္တဲ့ လမ္းေၾကာင္းေတြကို ပိတ္ဆို႔ကာရံတာ ၿပီးသြားခဲ့ပါၿပီ။ ဒါေပမယ့္ ျမန္မာအစုိးရ ရည္မွန္းထားတဲ့ အေျခအေနေတြကို မေရာက္ဘဲ အားနည္းေနတာကေတာ့ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ေတြရဲ႕ အဂတိ လိုက္စားမႈေတြရွိလို႔ ဆိုၿပီး ေလ့လာသူေတြက သံုးသပ္ပါတယ္။ ျမန္မာနဲ႔ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံ နယ္စပ္ကို ျဖတ္သန္းသြားလာႏိုင္တဲ့ တရားမဝင္ လမ္းေၾကာင္းေပါင္း ၅၀ ေက်ာ္ေလာက္မွာ အမ်ားေသာ အားျဖင့္ နယ္စပ္ နတ္ျမစ္ကို ျဖတ္သြားရတဲ့ လမ္းေတြကမ်ားၿပီး ကုန္တြင္းပိုင္းလမ္းက ၅ လမ္း ေလာက္ပဲ ရွိပါတယ္။
အဲဒီလမ္းေတြကေန ကဏန္း၊ ပုဇြန္၊ ဗုဒၶဘာသာဝင္ အသံုးအေဆာင္ ပစၥည္းေတြ၊ အဝတ္အထည္ မ်ိဳးစံုေတြဟာ ျမန္မာဘက္ ကေန တရားမဝင္ ဘဂၤလာေဒ့ရွ္ႏုိင္ငံထဲကို ဝင္ေရာက္လာၿပီး ႏွစ္ႏိုင္ငံ နယ္စပ္ေန ျပည္သူေတြဟာလည္း တရားမဝင္ ကူးသန္း သြားလာ ေနဆဲျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာ-ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ ႏွစ္ႏုိင္ငံ နယ္စပ္ကေန တရားဝင္ ကူးသန္းသြားလာႏိုင္တဲ့ အခြင့္အလမ္းေတြေတာ့ ရွိပါ တယ္။ ဒါေပမယ့္ အစစ္အေဆး အေမးအျမန္ေတြနဲ႔ ကန္႔သတ္ခ်က္ေတြ မ်ားတာရယ္၊ ကုန္က်စရိတ္ ကြာဟတာရယ္ေၾကာင့္ တရားမဝင္ လမ္းေၾကာင္းကိုပဲ အသံုးျပဳေနရတာ ျဖစ္တယ္လို႔ ရခုိင္ျပည္နယ္ကေန ဘဂၤလာေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံကို ကုန္ပစၥည္း တင္ပို႔ေနတဲ့ ကုန္သည္ ကိုေက်ာ္သိန္းဇံက ေျပာပါတယ္။
“ျမန္မာဘက္ကေန ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ဘက္ကို တရားဝင္ လာမယ္ဆိုရင္ တပတ္နဲ႔ တရက္ႏိုင္ငံကူး လက္မွတ္ေတြ လုပ္လို႔ရတယ္။ ဒါေပမယ့္ တရက္သမားေတြက နယ္စပ္မွာတင္ လက္မွတ္လုပ္လုိ႔ရၿပီး တပတ္ သမားေတြက်ေတာ့ ကုန္သည္ႀကီးမ်ား အသင္း ေထာက္ခံခ်က္ေတြ လိုတယ္။ ၿပီးေတာ့၊ နစက ဌာနခ်ဳပ္အထဲကို သြားလုပ္ရတယ္။ သူတို႔က ေပးခ်င္မွေပးတာ။ ေနာက္ၿပီး ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ ဘက္ကို ေရာက္ ရင္လည္း ဆိပ္ကမ္းမွာ ကန္႔သတ္ခ်က္ေတြရွိတယ္။ ဘယ္ေလာက္ တန္ဖိုးအထိပဲ သယ္ေဆာင္ခြင့္ ရွိတယ္။ က်ေနာ္တို႔က ရန္ကုန္-မႏၱေလးကေနၿပီး ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ကို ကုန္ပို႔ရတာဆိုေတာ့ အခ်ိန္လည္းလိုက္ မမီဘူး” လုိ႔ ကိုေဇာ္သိန္းဇံက ရွင္းျပပါတယ္။
ျမန္မာျပည္က ထုတ္ေပးတဲ့ ႏုိင္ငံကူးလက္မွတ္က ကုန္သယ္ခြင့္ မဟုတ္ဘဲ၊ ခရီးသြားခြင့္သာ ျဖစ္ေန တာေၾကာင့္ပါ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ ႏိုင္ငံဘက္က ဆိပ္ကမ္းအာဏာပိုင္ေတြရဲ႕ ကန္႔သတ္ခ်က္ေတြ ခံရတာျဖစ္ တယ္လို႔ သူက ဆက္ေျပာပါတယ္။
အဲဒီလို တရားမဝင္ လမ္းေၾကာင္းေတြက ဝင္ထြက္ သြားလာၾကမယ့္ လူေတြကို ျမန္မာနယ္ျခားေစာင့္တပ္ (နစက) ေတြက ဂိတ္ေၾကး ေကာက္ခံသလို ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ကလည္း ဂိတ္ေၾကးေကာက္ ပါတယ္။
“ျမန္မာဘက္ နစက က လူတေယာက္ကို ၁၀၀၀ က်ပ္၊ ဘဂၤလာေဒ့ရွ္မွာလည္း လူတေယာက္ကို ၃၀၀ တာကာ၊ အဖမ္းအဆီးကေတာ့ ဆိပ္ကမ္းကို ေရာက္ရံုေလာက္နဲ႔ အဖမ္းမခံရဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဆိုေတာ့ ႏွစ္ဘက္စလံုးမွာ ပြဲစားေတြက အဆင့္သင့္ ရွိေနၾကတယ္” လို႔ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္နယ္စပ္ တကၠနာၿမိဳ႕ခံ တဦးကေျပာပါတယ္။
ေနာက္တခုကေတာ့ တရားမဝင္ မူးယစ္ေဆးဝါး ကူးသန္းေရာင္ဝယ္မႈ တုိက္ဖ်က္ေရးကိစၥပါပဲ။ အဲဒီကိစၥ က ႏွစ္ႏိုင္ငံ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ေတြ ေဆြးေႏြးတိုင္းလိုလိုမွာ ထည့္သြင္း ေဆြးေႏြးၾက၊ ႏွစ္ဘက္ စလံုးက တုိက္ဖ်က္ဖို႔ သေဘာတူၾကတဲ့ ကိစၥပါပဲ။ ဒီမူးယစ္ေဆးဝါးေတြထဲကမွ စိတ္ႂကြေဆးျပား အမ်ားအျပား ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ ႏုိင္ငံထဲကို တရားမဝင္ လမ္းေၾကာင္းေတြ ကေနတဆင့္ ေရာက္လာၿပီး ဖမ္းမိေနတာေတြ မ်ားလာေတာ့ ရခုိင္ျပည္နယ္ ေမာင္ေတာၿမိဳ႕မွာ ရွိေနတဲ့ စိတ္ႂကြေဆးျပား ထုတ္လုပ္တဲ့ စက္ရံုကို ဖ်က္ဆီးေပးဖို႔ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ နယ္ျခားေစာင့္တပ္က ျမန္မာနယ္ျခားေစာင့္တပ္ကို ဒီႏွစ္ ဧၿပီလထဲမွာ က်င္းပတဲ့ ႏွစ္ႏိုင္ငံ နယ္စပ္အာဏာပုိင္ေတြ ေဆြးေႏြးပြဲမွာ တင္ျပ ေတာင္းဆုိခဲ့ဖူးပါတယ္။
“ျမန္မာဘက္ကေနလာတဲ့ စိတ္ႂကြေဆးျပားတို႔၊ အရက္တို႔၊ ဘီယာတို႔ဖမ္းတဲ့ သတင္းေတြက က်ေနာ္တို႔ မီဒီယာေတြအတြက္ သိပ္ မဆန္းေတာ့ဘူး။ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ေတြ၊ ရဲေတြ အတြက္ကလည္း သမရိုးက် အလုပ္တခုလို ျဖစ္ေနၿပီထင္တယ္။ ႏွစ္ႏိုင္ငံ နယ္စပ္ အာဏာပိုင္ေတြ အၿမဲတမ္း ေဆြးေႏြးေနၾက၊ တိုက္ဖ်က္မယ္လို႔ သေဘာတူေနၾကေပမယ့္ စာရြက္ေပၚမွာပဲ ရွိတယ္။ နယ္ေျမခံ နယ္ျခားေစာင့္တပ္ေတြက သူရ သူစား၊ ငါရငါးစား လုပ္ေနၾကလို႔ တိုက္ဖ်က္မႈေတြက မထိေရာက္ဘူး” လို႔ ေကာ့စ္ဘာဇာ ၿမိဳ႕ထုတ္ Deshbedesh သတင္းစာက ဝါရင့္သတင္းေထာက္ ေဘာသေရာ အာလန္က ေျပာပါတယ္။
ျမန္မာႏိုင္ငံဘက္က ၿခံစည္းရိုး ကာတာဟာ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏုိင္ငံသားေတြ ျမန္မာႏိုင္ငံကို တရားမဝင္ ဝင္ေရာက္ ေနထိုင္တာကို ကာကြယ္ခ်င္တာရယ္၊ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ – ျမန္မာနယ္စပ္ အနီးမွာရွိေနတဲ့ မြတ္စလင္ လက္နက္ အဖြဲ႕တခ်ိဳ႕ကို ကာကြယ္ ခ်င္တာရယ္ေၾကာင့္ တည္ေဆာက္တာ ျဖစ္ေပမယ့္ ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏိုင္ငံကို တရားဝင္ အေၾကာင္းၾကားထားတာနဲ႔ ကြာျခားေနတာကေတာ့ စစ္အစိုးရရဲ႕ လုပ္ေန က် ပံုစ့တခုသာျဖစ္တယ္လို႔ ေလ့လာသူေတြက သံုးသပ္ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ၂၀၁၂ ႏိုဝင္ဘာ ၅ ရက္ေန႔က ၿခံစည္းရိုးလုပ္ငန္းေတြကို တာဝန္ယူေနတဲ့ GE တပ္ဖြဲ႕ဝင္ ၃ ဦးကို RSO ပါတီဝင္ေတြက ဖမ္းဆီး သြားၿပီး ဖမ္းဆီးခံရသူေတြရဲ႕ အေျခအေနကို ဒီကေန႔အထိ မသိရေသးပါဘူး။
ျမန္မာအစိုးရက ၿခံစည္းရိုးကိုေတာ့ ကာပါရဲ႕၊ ျပဳျပင္ထိမ္းသိမ္းမယ့္သူ မရွိဘူး။ နယ္စပ္လံုၿခံဳေရး ေတြေတာ့ ခ်ထားပါရဲ႕၊ အဂတိ လုိက္စားမႈေတြ ရွိေနေတာ့ အစိုးရရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္ဟာ သဲထဲေရသြန္ သလိုသာ ျဖစ္ေန တယ္လို႔ ျမန္မာ – ဘဂၤလားေဒ့ရွ္ႏွစ္ႏုိင္ငံ နယ္စပ္ ေလ့လာသူေတြက ဆိုၾကပါတယ္။
Irrwaddy
No comments:
Post a Comment