အားလံုး သိၾကၿပီးျဖစ္တဲ့အတုိင္း ျမန္မာႏိုင္ငံ ပညာေရးနဲ႔ ပတ္သက္ရင္ ၂ဝ၁၅
ေဖေဖာ္ဝါရီ ၁၁ ရက္ဟာ သမိုင္းဝင္ေန႔ တစ္ေန႔ ျဖစ္သြားခဲ့ပါၿပီ။ အဲဒီေန႔မွာ
သပိတ္ေမွာက္ေက်ာင္းသား ကိုယ္စားလွယ္ေတြဟာ အစိုးရ၊
လႊတ္ေတာ္၊ ပညာေရးစနစ္ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး ႏုိင္ငံလံုးဆုိင္ရာ ကြန္ရက္
NNER ကိုယ္စား လွယ္ေတြ နဲ႔အတူ အမ်ဳိးသား ပညာေရး ဥပေဒ ျပင္ဆင္ေပးဖို႔ ေတာင္း
ဆိုထားတဲ့ အခ်က္ေတြကို စားပြဲဝိုင္းေပၚမွာ ခ်ျပေဆြးေႏြး ညိႇႏွိဳင္းေျပလည္
မႈရခဲ့ၾကလို႔ပါပဲ။ ဘာေတြညိႇႏိႈင္း ေျပလည္မႈရခဲ့ၾကသလဲ၊ ဘာေတြေဆြးေႏြးဖို႔
က်န္ဦးမလဲ၊ ေနာက္ထပ္ ဘာျပႆနာေတြရွိေန ဦးမလဲဆိုတာ ဒီကေန႔ ေဆြးေႏြး
တင္ျပသြားပါ့မယ္။
ေလးပြင့္ဆိုင္ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးၿပီး ေၾကညာတဲ့ပူးတြဲ ထုတ္ျပန္ခ်က္ကို ၾကည့္ရင္ အေတာ္ေလးကို အားရဖို႔ ေကာင္းတာေတြ႕ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အခုလို ေလးပြင့္ ဆိုင္ ေဆြးေႏြးပြဲအစျပဳတဲ့ ရန္ကုန္မွာတုန္း က ေက်ာင္းသားေတြဟာ အႀကိဳေတာင္းဆိုမႈ လုပ္ထားခဲ့တာ ရွိပါတယ္။ အဲဒီထဲက က်န္ေနတဲ့ အခ်က္ႏွစ္ ခ်က္နဲ႔ ပတ္ သက္ၿပီးေတာ့လည္း အစိုးရဘက္က သေဘာတူခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ သေဘာတူညီခ်က္အရ ဒီမိုကေရစီ ပညာေရးသပိတ္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးပါဝင္သူ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြနဲ႔ အားေပးကူညီ ေထာက္ ခံသူေတြကို သပိတ္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အေရးမယူပါဘူးလို႔ အစိုးရဘက္က ကတိျပဳခဲ့တာပါ။ ဒါဟာ အေတာ္ အေရးႀကီးတဲ့ အခ်က္လည္း ျဖစ္ပါတယ္။
ေက်ာင္းသားေတြ ေတာင္းဆိုထားတဲ့ အခ်က္ (၁၁) ခ်က္ကို ေဆြးေႏြးရာမွာေတာ့ အခ်က္အားလံုးကို မူအားျဖင့္ သေဘာတူလိုက္ေလ်ာထားတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ မူအားျဖင့္ သေဘာတူထားတာေၾကာင့္ အေသးစိတ္ အခ်က္အလက္ေတြကို ဆက္ၿပီးေဆြးေႏြးၾကရပါဦးမယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ပူးတြဲထုတ္ျပန္ခ်က္ အခ်က္ နံပါတ္ (၂) မွာ ဒီသေဘာတူညီထားခ်က္ေတြကို ေအာင္ျမင္ၿပီးဆံုးသည္အထိ ဆက္ၿပီးအတူတကြ အေကာင္အထည္ေဖာ္ၾကဖုိ႔ ကတိကဝတ္ ျပဳတာေတြ႔ ရပါတယ္။ ေျပာရရင္ ဒီညိႇႏိႈင္းေဆြးေႏြးမႈေတြ ဆက္ၿပီးရွိေနဦး မယ္ဆိုတဲ့ သေဘာပါ။
ဒီလို ပထမအဆင့္ ညိႇႏိႈင္းေျပလည္မႈေတြ ရခဲ့ေပမယ့္ ျပႆနာကေတာ့ရွိေန ဆဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အဓိက ျပႆနာ က ေတာ့ေဆြးေႏြးပြဲကို ပါဝင္တဲ့ ေက်ာင္းသား ကိုယ္စားလွယ္ေတြဟာ သူ႔သက္ဆုိင္ရာ ေက်ာင္းသားထု အေပၚ တာဝန္ခံရတာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ သပိတ္ေတြကို ရပ္ဆုိင္းဖို႔ ခက္ခဲေနျခင္းပါ။ အခုဆုိရင္ပဲ တခ်ိဳ႕ သပိတ္စစ္ ေၾကာင္းေတြကေတာ့ ဆက္ၿပီးခ်ီတက္မယ္၊ တခ်ိဳ႕ စစ္ေၾကာင္းေတြကေတာ့ နားေနၿပီး ေဆြးေႏြး ပြဲရလဒ္ ေတြကို ဆက္ေစာင့္ၾကည့္ သြားမယ္လို႔ မတူညီတဲ့ သေဘာထားေတြနဲ႔ ေျပာဆုိေနတာေတြ ရွိေနပါၿပီ။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ေနာက္ထပ္ေဆြးေႏြးပြဲ ျပန္လုပ္မယ့္ ေဖေဖာ္ဝါရီ ၁၄ ရက္ မတုိင္ခင္ ေက်ာင္း သားကိုယ္ စားလွယ္ေတြဟာ သက္ဆုိင္ရာ သပိတ္ေမွာက္စစ္ေၾကာင္းေတြနဲ႔ ထိေတြ႔၊ ေဆြးေႏြးပြဲ ရလဒ္ေတြ ကို ရွင္းျပတာမ်ဳိး လုပ္ၾကရပါဦးမယ္။
ဒီထက္ အေရးႀကီးတာ တစ္ခုကလက္ရွိ အခ်ိန္ဟာတကၠသိုလ္ဝင္တန္းနဲ႔ အေျခခံပညာ အထက္တန္း အ ဆင့္ စာေမးပြဲေတြေျဖဖို႔ နီးကပ္ေနခ်ိန္ ျဖစ္ေနလို႔ပါပဲ။ ဒါနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး စာေမးပြဲေတြ ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ က်င္းပႏုိင္ေရးနဲ႔ တျခား႐ႈပ္ေထြးမႈေတြ ေပၚလာမွာကို အုပ္ခ်ဳပ္ေရးပိုင္းက စိုးရိမ္တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။တကယ္ ဆို ပိုၿပီးစိုးရိမ္သင့္တာက ေက်ာင္းသားကိုယ္စားလွယ္ေတြနဲ႔ NNER ကိုယ္စားလွယ္ေတြ ျဖစ္ရမွာပါ။ လက္ရွိ အေျခအေန စာသင္ေက်ာင္းမွာရွိေနတဲ့ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူ ေတြေရာ၊ သပိတ္ထဲပါေနတဲ့ ေက်ာင္း သား ေက်ာင္းသူေတြပါ စာေမးပြဲနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ထိခုိက္နစ္နာမႈ မရွိေစေရး ႏွစ္ဖက္ အေသအခ်ာ ေဆြးေႏြး အေျဖရွာ အေကာင္အထည္ေဖာ္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
အခုေဆြးေႏြးပြဲအၿပီး ရလဒ္ကို ၾကည့္ရင္ အဆင္ေျပေခ်ာေမြ႕တာေတြ႕ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ျပင္ဆင္ခ်က္ ဥပေဒၾကမ္းကေန ဥပေဒျဖစ္လာဖို႔ အဆင့္တခ်ိဳ႕ကို ေစာင့္ဆုိင္းရပါလိမ့္ဦးမယ္။ အဲဒါေတြကေတာ့ ဥပေဒ ၾကမ္းထဲမွာပါတဲ့ အခ်က္ေတြရေအာင္ ေလးပြင့္ဆုိင္ ဆက္ေဆြးေႏြးတာ၊ ဥပေဒၾကမ္းျဖစ္ေအာင္ ေရးသား တာ၊ ဥပေဒေရးထံုးနဲ႔ ညီမညီစိစစ္တာ၊ အမ်ားျပည္သူကို ထုတ္ျပန္ေၾကညာေပးတာ၊ လႊတ္ေတာ္ထဲတင္ တာ၊ လႊတ္ေတာ္က လက္ခံၿပီးေဆြးေႏြးတာ၊ လႊတ္ေတာ္က အတည္ျပဳ တာ၊ သမၼတဆီ ေပးပို႔တာ၊ သမၼတ က အတည္ျပဳ ဒါမွမဟုတ္ သေဘာထားမွတ္ခ်က္နဲ႔ ျပန္ေပးတာ၊ လႊတ္ေတာ္က ျပန္ေဆြးေႏြးတာ၊ ေနာက္ဆံုး ဥပေဒအျဖစ္ထုတ္ျပန္တာ စသျဖင့္ အဆင့္ေတြကို ေက်ာ္ျဖတ္ရဦးမယ္ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီ အဆင့္ေတြျပီးလို႔ အမ်ဳိးသား ပညာေရးဥပေဒကို ျပင္ဆင္တဲ့ ဥပေဒၾကမ္းတစ္ခု ရသြားရင္ေတာင္ ပညာ ေရးစနစ္ ေကာင္းမြန္ လာေရးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး သြားရမယ့္ ခရီးလမ္းက ၾကမ္းတမ္းလွပါေသးတယ္။
တိုင္းျပည္မွာ ပညာေရးဥပေဒ ေကာင္းမြန္ၿပီဆို႐ံုနဲ႔ မၿပီးေသးပါဘူး။ နည္းဥပေဒေတြ လုပ္ထံုး လုပ္နည္းေတြ လိုအပ္ပါေသးတယ္။ ႀကံဳလာရမယ့္ အခက္အခဲ ျပႆနာေတြ ရွိေနပါဦးမယ္။ ဒီထက္ အေရးႀကီးတာ က အဲဒီ ပညာေရးဥပေဒ၊ နည္းဥပေဒေတြကို အေကာင္အထည္ေဖာ္မယ့္ လူသားအရင္းအျမစ္ ျပႆနာပါ။ လက္ ရွိ ပညာေရး ဝန္ၾကီးဌာနမွာ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ေနၾကတဲ့ ေဒါက္တာဘြဲ႕ရေတြ အပါအဝင္ ပါေမာကၡေတြ ဆရာေတြ၊ ဆရာမေတြ အမ်ားစုႀကီးဟာ ဆိုးရြားတဲ့ ပညာေရးစနစ္က ေမြးထုတ္ေပးလိုက္သူေတြ ျဖစ္ပါ တယ္။ ဆရာ၊ ဆရာမေတြ ထမ္းေဆာင္ရမယ့္ အနိမ့္ဆံုး စံခ်ိန္စံၫႊန္းျဖစ္တဲ့ ျပ႒ာန္း ဘာသာရပ္ေတြ ကို ေတာင္ ေကာင္းေကာင္းပို႕ခ်တတ္သူေတြ မဟုတ္ပါဘူး။ နမူနာအားျဖင့္ အေျခခံပညာ အထက္တန္း အဆင့္ သိပၸံဘာသာတြဲေတြကို အဂၤလိပ္လိုသင္ဖို႔ ျပ႒ာန္းထားေပမယ့္ အဲဒီသင္မယ့္ ဆရာ ဆရာမ အမ်ား စုႀကီးကိုယ္တုိင္ အဂၤလိပ္လို တတ္ေျမာက္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ တကၠသိုလ္မွာလည္း ထိုနည္း၄င္းပါပဲ ။အဂၤလိပ္လို မတတ္တဲ့ ဆရာဆရာမေတြက ဘာသာရပ္ေတြကို အဂၤလိပ္လိုသင္တာ ျမန္မာတစ္ႏိုင္ငံ တည္းရွိသလား မေျပာတတ္ပါဘူး။ ဆိုလိုရင္းကေတာ့ ပညာေရး စနစ္ေကာင္းဖို႔ ဆိုရင္ ဥပေဒေကာင္းေကာင္း ၊လူသားအရင္း အျမစ္ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ေနာင္ႏွစ္ဆယ္နဲ႔ ခ်ီႀကိဳးစားမွ ရလာႏုိင္မွာပါ။
ဒီေနရာမွာ အေရးႀကီးတာက ဆရာေတြ၊ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြဟာ လက္ရွိေရာက္ေနတဲ့ အေျခ အေနေအာက္မွာပဲ အဆင့္ျမင့္ပညာကို တတ္ေျမာက္ေအာင္ မျဖစ္မေန ႀကိဳးစားအားထုတ္ၾကဖို႔ပါ။
ဒါေၾကာင့္ လက္ရွိသပိတ္ေမွာက္ ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ ပညာေရး၊ တစ္နည္း ေျပာရရင္ သူတို႔ေတြရဲ႕ ပညာ ေရးအေပၚထားတဲ့ သေဘာထား ေလးနက္မႈရွိဖုိ႔ တိုက္တြန္းေနရတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ပညာေရးစနစ္ ႀကီးဆိုးခဲ့ပါတယ္။ ဒါကို တုိက္ဖ်က္ရပါမယ္။ တစ္ၿပိဳင္နက္တည္း ပညာေရးစနစ္ဆိုးကို တိုက္ဖ်က္ေန တဲ့ ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူေတြကိုယ္တုိင္ ပညာေကာင္းေကာင္း တတ္လာေအာင္ အခ်ိန္တိုင္းသတိျပဳ ႀကိဳးစားသင္ယူေန ၾကရမွာ ျဖစ္ေၾကာင္း သံုးသပ္တင္ျပလိုက္ရပါတယ္။
Mizzima - News in Burmese
ေလးပြင့္ဆိုင္ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးၿပီး ေၾကညာတဲ့ပူးတြဲ ထုတ္ျပန္ခ်က္ကို ၾကည့္ရင္ အေတာ္ေလးကို အားရဖို႔ ေကာင္းတာေတြ႕ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အခုလို ေလးပြင့္ ဆိုင္ ေဆြးေႏြးပြဲအစျပဳတဲ့ ရန္ကုန္မွာတုန္း က ေက်ာင္းသားေတြဟာ အႀကိဳေတာင္းဆိုမႈ လုပ္ထားခဲ့တာ ရွိပါတယ္။ အဲဒီထဲက က်န္ေနတဲ့ အခ်က္ႏွစ္ ခ်က္နဲ႔ ပတ္ သက္ၿပီးေတာ့လည္း အစိုးရဘက္က သေဘာတူခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ သေဘာတူညီခ်က္အရ ဒီမိုကေရစီ ပညာေရးသပိတ္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီးပါဝင္သူ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြနဲ႔ အားေပးကူညီ ေထာက္ ခံသူေတြကို သပိတ္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး အေရးမယူပါဘူးလို႔ အစိုးရဘက္က ကတိျပဳခဲ့တာပါ။ ဒါဟာ အေတာ္ အေရးႀကီးတဲ့ အခ်က္လည္း ျဖစ္ပါတယ္။
ေက်ာင္းသားေတြ ေတာင္းဆိုထားတဲ့ အခ်က္ (၁၁) ခ်က္ကို ေဆြးေႏြးရာမွာေတာ့ အခ်က္အားလံုးကို မူအားျဖင့္ သေဘာတူလိုက္ေလ်ာထားတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ မူအားျဖင့္ သေဘာတူထားတာေၾကာင့္ အေသးစိတ္ အခ်က္အလက္ေတြကို ဆက္ၿပီးေဆြးေႏြးၾကရပါဦးမယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ပူးတြဲထုတ္ျပန္ခ်က္ အခ်က္ နံပါတ္ (၂) မွာ ဒီသေဘာတူညီထားခ်က္ေတြကို ေအာင္ျမင္ၿပီးဆံုးသည္အထိ ဆက္ၿပီးအတူတကြ အေကာင္အထည္ေဖာ္ၾကဖုိ႔ ကတိကဝတ္ ျပဳတာေတြ႔ ရပါတယ္။ ေျပာရရင္ ဒီညိႇႏိႈင္းေဆြးေႏြးမႈေတြ ဆက္ၿပီးရွိေနဦး မယ္ဆိုတဲ့ သေဘာပါ။
ဒီလို ပထမအဆင့္ ညိႇႏိႈင္းေျပလည္မႈေတြ ရခဲ့ေပမယ့္ ျပႆနာကေတာ့ရွိေန ဆဲ ျဖစ္ပါတယ္။ အဓိက ျပႆနာ က ေတာ့ေဆြးေႏြးပြဲကို ပါဝင္တဲ့ ေက်ာင္းသား ကိုယ္စားလွယ္ေတြဟာ သူ႔သက္ဆုိင္ရာ ေက်ာင္းသားထု အေပၚ တာဝန္ခံရတာ ျဖစ္တဲ့အတြက္ သပိတ္ေတြကို ရပ္ဆုိင္းဖို႔ ခက္ခဲေနျခင္းပါ။ အခုဆုိရင္ပဲ တခ်ိဳ႕ သပိတ္စစ္ ေၾကာင္းေတြကေတာ့ ဆက္ၿပီးခ်ီတက္မယ္၊ တခ်ိဳ႕ စစ္ေၾကာင္းေတြကေတာ့ နားေနၿပီး ေဆြးေႏြး ပြဲရလဒ္ ေတြကို ဆက္ေစာင့္ၾကည့္ သြားမယ္လို႔ မတူညီတဲ့ သေဘာထားေတြနဲ႔ ေျပာဆုိေနတာေတြ ရွိေနပါၿပီ။ ဘယ္လိုပဲျဖစ္ျဖစ္ ေနာက္ထပ္ေဆြးေႏြးပြဲ ျပန္လုပ္မယ့္ ေဖေဖာ္ဝါရီ ၁၄ ရက္ မတုိင္ခင္ ေက်ာင္း သားကိုယ္ စားလွယ္ေတြဟာ သက္ဆုိင္ရာ သပိတ္ေမွာက္စစ္ေၾကာင္းေတြနဲ႔ ထိေတြ႔၊ ေဆြးေႏြးပြဲ ရလဒ္ေတြ ကို ရွင္းျပတာမ်ဳိး လုပ္ၾကရပါဦးမယ္။
ဒီထက္ အေရးႀကီးတာ တစ္ခုကလက္ရွိ အခ်ိန္ဟာတကၠသိုလ္ဝင္တန္းနဲ႔ အေျခခံပညာ အထက္တန္း အ ဆင့္ စာေမးပြဲေတြေျဖဖို႔ နီးကပ္ေနခ်ိန္ ျဖစ္ေနလို႔ပါပဲ။ ဒါနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး စာေမးပြဲေတြ ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ က်င္းပႏုိင္ေရးနဲ႔ တျခား႐ႈပ္ေထြးမႈေတြ ေပၚလာမွာကို အုပ္ခ်ဳပ္ေရးပိုင္းက စိုးရိမ္တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။တကယ္ ဆို ပိုၿပီးစိုးရိမ္သင့္တာက ေက်ာင္းသားကိုယ္စားလွယ္ေတြနဲ႔ NNER ကိုယ္စားလွယ္ေတြ ျဖစ္ရမွာပါ။ လက္ရွိ အေျခအေန စာသင္ေက်ာင္းမွာရွိေနတဲ့ ေက်ာင္းသားေက်ာင္းသူ ေတြေရာ၊ သပိတ္ထဲပါေနတဲ့ ေက်ာင္း သား ေက်ာင္းသူေတြပါ စာေမးပြဲနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ထိခုိက္နစ္နာမႈ မရွိေစေရး ႏွစ္ဖက္ အေသအခ်ာ ေဆြးေႏြး အေျဖရွာ အေကာင္အထည္ေဖာ္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။
အခုေဆြးေႏြးပြဲအၿပီး ရလဒ္ကို ၾကည့္ရင္ အဆင္ေျပေခ်ာေမြ႕တာေတြ႕ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ျပင္ဆင္ခ်က္ ဥပေဒၾကမ္းကေန ဥပေဒျဖစ္လာဖို႔ အဆင့္တခ်ိဳ႕ကို ေစာင့္ဆုိင္းရပါလိမ့္ဦးမယ္။ အဲဒါေတြကေတာ့ ဥပေဒ ၾကမ္းထဲမွာပါတဲ့ အခ်က္ေတြရေအာင္ ေလးပြင့္ဆုိင္ ဆက္ေဆြးေႏြးတာ၊ ဥပေဒၾကမ္းျဖစ္ေအာင္ ေရးသား တာ၊ ဥပေဒေရးထံုးနဲ႔ ညီမညီစိစစ္တာ၊ အမ်ားျပည္သူကို ထုတ္ျပန္ေၾကညာေပးတာ၊ လႊတ္ေတာ္ထဲတင္ တာ၊ လႊတ္ေတာ္က လက္ခံၿပီးေဆြးေႏြးတာ၊ လႊတ္ေတာ္က အတည္ျပဳ တာ၊ သမၼတဆီ ေပးပို႔တာ၊ သမၼတ က အတည္ျပဳ ဒါမွမဟုတ္ သေဘာထားမွတ္ခ်က္နဲ႔ ျပန္ေပးတာ၊ လႊတ္ေတာ္က ျပန္ေဆြးေႏြးတာ၊ ေနာက္ဆံုး ဥပေဒအျဖစ္ထုတ္ျပန္တာ စသျဖင့္ အဆင့္ေတြကို ေက်ာ္ျဖတ္ရဦးမယ္ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီ အဆင့္ေတြျပီးလို႔ အမ်ဳိးသား ပညာေရးဥပေဒကို ျပင္ဆင္တဲ့ ဥပေဒၾကမ္းတစ္ခု ရသြားရင္ေတာင္ ပညာ ေရးစနစ္ ေကာင္းမြန္ လာေရးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး သြားရမယ့္ ခရီးလမ္းက ၾကမ္းတမ္းလွပါေသးတယ္။
တိုင္းျပည္မွာ ပညာေရးဥပေဒ ေကာင္းမြန္ၿပီဆို႐ံုနဲ႔ မၿပီးေသးပါဘူး။ နည္းဥပေဒေတြ လုပ္ထံုး လုပ္နည္းေတြ လိုအပ္ပါေသးတယ္။ ႀကံဳလာရမယ့္ အခက္အခဲ ျပႆနာေတြ ရွိေနပါဦးမယ္။ ဒီထက္ အေရးႀကီးတာ က အဲဒီ ပညာေရးဥပေဒ၊ နည္းဥပေဒေတြကို အေကာင္အထည္ေဖာ္မယ့္ လူသားအရင္းအျမစ္ ျပႆနာပါ။ လက္ ရွိ ပညာေရး ဝန္ၾကီးဌာနမွာ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ေနၾကတဲ့ ေဒါက္တာဘြဲ႕ရေတြ အပါအဝင္ ပါေမာကၡေတြ ဆရာေတြ၊ ဆရာမေတြ အမ်ားစုႀကီးဟာ ဆိုးရြားတဲ့ ပညာေရးစနစ္က ေမြးထုတ္ေပးလိုက္သူေတြ ျဖစ္ပါ တယ္။ ဆရာ၊ ဆရာမေတြ ထမ္းေဆာင္ရမယ့္ အနိမ့္ဆံုး စံခ်ိန္စံၫႊန္းျဖစ္တဲ့ ျပ႒ာန္း ဘာသာရပ္ေတြ ကို ေတာင္ ေကာင္းေကာင္းပို႕ခ်တတ္သူေတြ မဟုတ္ပါဘူး။ နမူနာအားျဖင့္ အေျခခံပညာ အထက္တန္း အဆင့္ သိပၸံဘာသာတြဲေတြကို အဂၤလိပ္လိုသင္ဖို႔ ျပ႒ာန္းထားေပမယ့္ အဲဒီသင္မယ့္ ဆရာ ဆရာမ အမ်ား စုႀကီးကိုယ္တုိင္ အဂၤလိပ္လို တတ္ေျမာက္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ တကၠသိုလ္မွာလည္း ထိုနည္း၄င္းပါပဲ ။အဂၤလိပ္လို မတတ္တဲ့ ဆရာဆရာမေတြက ဘာသာရပ္ေတြကို အဂၤလိပ္လိုသင္တာ ျမန္မာတစ္ႏိုင္ငံ တည္းရွိသလား မေျပာတတ္ပါဘူး။ ဆိုလိုရင္းကေတာ့ ပညာေရး စနစ္ေကာင္းဖို႔ ဆိုရင္ ဥပေဒေကာင္းေကာင္း ၊လူသားအရင္း အျမစ္ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ေနာင္ႏွစ္ဆယ္နဲ႔ ခ်ီႀကိဳးစားမွ ရလာႏုိင္မွာပါ။
ဒီေနရာမွာ အေရးႀကီးတာက ဆရာေတြ၊ ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြဟာ လက္ရွိေရာက္ေနတဲ့ အေျခ အေနေအာက္မွာပဲ အဆင့္ျမင့္ပညာကို တတ္ေျမာက္ေအာင္ မျဖစ္မေန ႀကိဳးစားအားထုတ္ၾကဖို႔ပါ။
ဒါေၾကာင့္ လက္ရွိသပိတ္ေမွာက္ ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ ပညာေရး၊ တစ္နည္း ေျပာရရင္ သူတို႔ေတြရဲ႕ ပညာ ေရးအေပၚထားတဲ့ သေဘာထား ေလးနက္မႈရွိဖုိ႔ တိုက္တြန္းေနရတာ ျဖစ္ပါတယ္။ ပညာေရးစနစ္ ႀကီးဆိုးခဲ့ပါတယ္။ ဒါကို တုိက္ဖ်က္ရပါမယ္။ တစ္ၿပိဳင္နက္တည္း ပညာေရးစနစ္ဆိုးကို တိုက္ဖ်က္ေန တဲ့ ေက်ာင္းသား ေက်ာင္းသူေတြကိုယ္တုိင္ ပညာေကာင္းေကာင္း တတ္လာေအာင္ အခ်ိန္တိုင္းသတိျပဳ ႀကိဳးစားသင္ယူေန ၾကရမွာ ျဖစ္ေၾကာင္း သံုးသပ္တင္ျပလိုက္ရပါတယ္။
Mizzima - News in Burmese
No comments:
Post a Comment