ေနျပည္ေတာ္ ဆီးဂိမ္းမွာ ေရႊ ၁၀၀ ရမယ္တဲ့လား

ဒီႏွစ္ ေနျပည္ေတာ္ ဆီးဂိမ္းမွာ ကြၽမ္းဘား မပါေတာ့ (ဓာတ္ပံု – Reuters)

၂၀၁၃ ခုနွစ္ ဒီဇင္ဘာ ၁၁ မွ စတင္က်င္းပမည့္ အေရွ႕ေတာင္ အာရွ အားကစား ၿပိဳင္ပြဲမ်ာ ျမန္မာႏိုင္ငံက အိမ္ရွင္ အျဖစ္ လက္ခံ က်င္းပသည့္ တတိယအႀကိမ္ေျမာက္ အားကစားပြဲ ျဖစ္သည္။ သို႔ရာတြင္ ၿပိဳင္ပြဲ၀င္ႏိုင္ငံ ၁၁ ႏိုင္ငံျဖင့္ က်င္းပသည့္ အေရွ႕ေတာင္ အာရွ အားကစား ၿပိဳင္ပြဲ အေနျဖင့္ ပထမဆုံး က်င္းပသည့္ အားကစားၿပိဳင္ပြဲျဖစ္သည္။

ကြ်န္းဆြယ္

ယခင္ ၁၉၆၁ ခုႏွစ္ႏွင့္ ၁၉၆၉ ခုႏွစ္တို႔တြင္ က်င္းပခဲ့သည့္ အားကစား ၿပိဳင္ပြဲတို႔မွာ ၿပိဳင္ပြဲ၀င္ ၇ ႏိုင္ငံသာ ပါ၀င္ ယွဥ္ၿပိဳင္ၾကသည့္ အေရွ႕ေတာင္အာရွ ကြ်န္းဆြယ္ အားကစား ၿပိဳင္ပြဲသာ ျဖစ္သည္။

အေရွ႕ေတာင္အာရွ ကြ်န္းဆြယ္ အားကစားၿပိဳင္ပြဲကို ေဒသတြင္းရွိ ႏိုင္ငံအခ်င္းခ်င္း ခ်စ္ၾကည္ရင္းႏွီး သိနားလည္ေရး အတြက္ က်င္းပသည္

ဟူေသာ္ အခ်က္မွာ စာရြက္ေပၚတြင္သာ ရွိသည္။

လက္ေတြ႕တြင္မူ စကတည္းက ကြဲၿပဲၾကသည္ဟု ဆိုလွ်င္ မွားမည္ မဟုတ္ပါ။

၁၉၅၈ ခုႏွစ္ ဂ်ပန္အာရွ အားကစားပြဲတြင္ ၀င္ေရာက္ယွဥ္ၿပိဳင္ၾကသည့္ အေရွ႕ေတာင္ အာရွ ကြ်န္းဆြယ္ေဒသမွ အားကစားေခါင္းေဆာင္မ်ား စုေ၀းတိုင္ပင္ၿပီး ကြ်န္းဆြယ္ အားကစား ၿပိဳင္ပြဲ က်င္းပရန္ ဆုံးျဖတ္ခဲ့ၾကသည္။

ပထမ အႀကိမ္ေျမာက္ ကြ်န္းဆြယ္ အားကစား ၿပိဳင္ပြဲကို ၁၉၅၉ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာတြင္ က်င္းပရန္ အမ်ားသေဘာတူ ဆုံးျဖတ္ခဲ့ၾကသည္။ လက္ေတြ႕ၿပိဳင္ပြဲ စတင္ေသာ အခါ ကမ္ေဘာဒီးယားႏိုင္ငံက ပါ၀င္ယွဥ္ၿပိဳင္ခဲ့ျခင္း မရွိပါ။ အိမ္ရွင္ ထိုင္းႏိုင္ငံႏွင့္ နယ္ျခား ျပႆနာေပၚသျဖင့္ ၀င္ေရာက္ မယွဥ္ၿပိဳင္ျခင္းျဖစ္သည္။

၁၉၆၁ ခုႏွစ္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ က်င္းပသည့္ ဒုတိယအႀကိမ္ေျမာက္ ကြ်န္းဆြယ္ၿပိဳင္ပြဲတြင္လည္း ေတာင္ဗီယက္နမ္ ႏိုင္ငံက ပါ၀င္ယွဥ္ၿပိဳင္ျခင္း မျပဳလိုဟု ဆိုလာသျဖင့္ အိမ္ရွင္ ျမန္မာႏိုင္ငံက နည္းမ်ိဳးစုံျဖင့္ အႀကိမ္ႀကိမ္ ခ်ဥ္းကပ္ ေဆြးေႏြးမွသာ ပါ၀င္ ယွဥ္ၿပိဳင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။

၁၉၆၁ ခုႏွစ္ ျမန္မာ ကြ်န္းဆြယ္ၿပိဳင္ပြဲတြင္  ၇ ႏိုင္ငံစလုံး ပါ၀င္ ယွဥ္ၿပိဳင္ခဲ့ၾက ေသာ္လည္း ကမ္ေဘာဒီးယား ႏုိင္ငံတြင္ ၁၉၆၃ ခုႏွစ္ တတိယ အႀကိမ္ေျမာက္ ကြ်န္းဆြယ္ အားကစား ၿပိဳင္ပြဲတြင္မူ ၇ ႏိုင္ငံစလုံး မယွဥ္ၿပိဳင္လိုက္ၾကရပါ။

အိမ္ရွင္ အျဖစ္ လက္ခံက်င္းေပးပါမည္ဟု တရား၀င္ လက္ခံခဲ့ေသာ ကမ္ေဘာဒီးယားက အေၾကာင္းမ်ိဳးစုံ ျပကာ တတိယ အႀကိမ္ေျမာက္ ကြ်န္းဆြယ္ၿပိဳင္ပြဲကို အိမ္ရွင္အျဖစ္ လက္ခံ မက်င္းပေပးႏိုင္ဟု တရား၀င္ ျငင္းဆိုခဲ့သည္။ ထို႕ေၾကာင့္ တတိယ အႀကိမ္ေျမာက္ ကြ်န္းဆြယ္ အားကစား ၿပိဳင္ပြဲကို ၁၉၆၅ ခုႏွစ္ က်မွ မေလးရွားႏိုင္ငံက လက္ခံက်င္းပ ေပးခဲ့ရသည္။ ကေမၻာဒီးယား ႏိုင္ငံက ျပန္လည္ပါ၀င္ ယွဥ္ၿပိဳင္ခဲ့သည္။ ေရႊတံ ၁၅၊ ေငြ ၁၉ ႏွင့္ ေၾကး ၁၇ ခုပင္ ဆြတ္ခူးသြားေသးသည္။

ထြက္စို႔ ၀င္စို႔

စတုတၳအႀကိမ္ေျမာက္ ကြ်န္းဆြယ္ၿပိဳင္ပြဲကို ၁၉၆၇ ခုႏွစ္တြင္ ထိုင္းႏိုင္ငံက အိမ္ရွင္အျဖစ္ လက္ခံ က်င္းပေပးသည္။ ထုံးစံ အတိုင္း ကမ္ေဘာဒီးယားက ၀င္မၿပိဳင္ပါ။

ထိုင္းမွာသာမက ျမန္မာႏုိင္ငံ ရန္ကုန္တြင္ ၁၉၆၉ ခုႏွစ္မွာ က်င္းပသည့္ ၅ ႀကိမ္ေျမာက္ ကြ်န္းဆြယ္ၿပိဳင္ပြဲတြင္လည္း ကမ္ေဘာဒီးယား ၀င္မၿပိဳင္ခဲ့ပါ။ ယခု အႀကိမ္တြင္မူ စီးပြားေရး အေၾကာင္းျပသည္။ သို႔ရာတြင္ ၇၁ ႏွင့္ ၇၃ ကြ်န္းဆြယ္ၿပိဳင္ပြဲ ၂ ပြဲစလုံး ပါ၀င္ယွဥ္ၿပိဳင္ခဲ့သည္။

စုံညီထြက္

၁၉၇၅ ခုႏွစ္မွာေတာ့ ဗီယက္နမ္၊ ကမ္ေဘာဒီးယားႏွင့္ လာအို ႏိုင္ငံတို႔က ကြ်န္းဆြယ္ ၿပိဳင္ပြဲမွ ၿပိဳင္တူ ႏုတ္ထြက္ သြားၾကသည္။

ယင္း ၃ ႏိုင္ငံ ႏုတ္ထြက္သြားျခင္း ေၾကာင့္ အင္ဒိုနီးရွား၊ ဖိလစ္ပိုင္ႏွင့္ ဘ႐ူႏိုင္းႏိုင္ငံတို႔ကို ဖိတ္ေခၚထည့္ သြင္းၿပီး အေရွ႕ေတာင္အာရွ အားကစား ၿပိဳင္ပြဲ “SEA GAMES” (ဆီးဂိမ္းစ္) အမည္သစ္ျဖင့္ အားကစား ၿပိဳင္ပြဲကို ဆက္လက္ က်င္းပသည္။

၉ ႀကိမ္ေျမာက္ မေလးရွား ဆီးဂိမ္းတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံအပါအဝင္ ၇ ႏိုင္ငံပါ၀င္ ယွဥ္ၿပိဳင္ရာတြင္ ေရႊ ၂၅၊ ေငြ ၄၂၊ ေၾကး ၄၃ ဆုျဖင့္ စတုတၳအဆင့္၌ ရပ္တည္ခဲ့သည္။ စင္ကာပူ၊ ဖိလစ္ပိုင္ႏွင့္ ဘ႐ူႏိုင္းႏိုင္ငံတို႔က ျမန္မာႏိုင္ငံ ေအာက္၌ ရွိေနၾကသည္။

အေအာင္ျမင္ဆုံး

အေရွ႕ေတာင္ အာရွ အားကစား ၿပိဳင္ပြဲ တေလွ်ာက္လုံးတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ အေကာင္းဆုံး ၿပိဳင္ပြဲမွာ ၁၉၇၉ ခုႏွစ္တြင္ အင္ဒိုနီးရွားႏိုင္ငံတြင္ က်င္းပသည့္ ၁၀ ႀကိမ္ေျမာက္ အေရွ႕ေတာင္ အာရွ အားကစား ၿပိဳင္ပြဲျဖစ္သည္။

ယင္းၿပိဳင္ပြဲတြင္ ႐ိုးရာ အားကစားနည္းမ်ား မထည့္ေသးပါ။ စုစုေပါင္း အားကစားနည္း ၁၈ မ်ိဳး ထည့္သြင္း က်င္းပခဲ့ သည္။ ျမန္မာ အားကစား သမားမ်ားက ေရႊ ၂၆၊ ေငြ ၂၆၊ ေၾကး ၂၄ ျဖင့္ ႏိုင္ငံအလိုက္ တတိယ ေနရာတြင္ ရပ္တည္ခဲ့သည္။

အိမ္ရွင္ အင္ဒိုနီးရွားက ေရႊ ၉၀ ျဖင့္ ႏိုင္ငံအလိုက္ ပထမ၊ ထိုင္းက ေရႊ ၅၀ ျဖင့္ ဒုတိယ ရသည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ေအာက္တြင္ ဖိလစ္ပိုင္က ေရႊ ၂၄ ျဖင့္ စတုတၳ၊ မေလးရွားက ေရႊ ၁၉ ျဖင့္ ပဥၥမ၊ စင္ကာပူက ေရႊ ၁၆ ခုျဖင့္ ဆ႒မ ႏွင့္ ဘ႐ူႏိုင္းကမူ ေရႊ ဆြတ္ခူးႏိုင္ျခင္း မရွိခဲ့။

ျမန္မာတို႔ ဆြတ္ခူးခဲ့သည့္ ေရႊတံဆိပ္ ၂၆ ခုတြင္ ေျပးခုန္ပစ္ အားကစားနည္းက ေရႊ ၁၅ ခု ဆြတ္ခူးႏိုင္ခဲ့သည္။

၁၉၇၉ ခုႏွစ္ ေနာက္ပိုင္းတြင္ ျမန္မာ အားကစား ေလာကသည္ တေျဖးေျဖး က်ဆင္းလာခဲ့သည္။ ၁၉၉၉ ခုႏွစ္ ဘ႐ူႏိုင္း ဆီးဂိမ္းတြင္ ေရႊ ၃ ဆု၊ ၁၉၉၅ ခုႏွစ္ ဇင္းမယ္ ဆီးဂိမ္းတြင္ ေရႊ ၄ ဆု အထိ က်ဆင္းခဲ့သည္။

ဆီးဂိမ္း ၿပိဳင္ပြဲကလည္း ႏိုင္ငံမ်ား တိုးလိုက္ ေလ်ာ့လိုက္ႏွင့္ မတည္မၿငိမ္ျဖစ္ေနဆဲ ျဖစ္သည္။ ကြ်န္းဆြယ္ေခတ္ ၁၉၇၅ ခုႏွစ္တြင္ ၿပိဳင္ပြဲမွ ထြက္သြားခဲ့သည့္ ဗီယက္နမ္ႏိုင္ငံႏွင့္ လာအိုႏိုင္ငံတို႔က ၁၉၈၉ ခုႏွစ္ မေလးရွား ႏိုင္ငံ ကြာလာလမ္ပူတြင္ က်င္းပသည့္ ၁၅ ႀကိမ္ေျမာက္ က်မွ ျပန္လည္၀င္ေရာက္လာခဲ့သည္။

ဗီယက္နမ္ အသင္းမွာ တေက်ာ့ျပန္ ၀င္လာသည္။ ထိုႏွစ္တြင္  ေရႊတံဆိပ္ပင္ မရေသးပါ။ ေငြ ၁၁ ႏွင့္ ေၾကး ၅ ခုသာ ဆြတ္ခူးႏိုင္ခဲ့သည္။ ထိုနည္းတူစြာ လာအိုႏိုင္ငံကလည္း ေငြ ၂ ၊ ေၾကး ၂၄ သာရသည္။

သို႔ရာတြင္ ဗီယက္နမ္ႏိုင္ငံက တျဖည္းျဖည္းျဖင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ေက်ာ္တက္သြားခဲ့သည္။ ၁၉၉၉ ခုႏွစ္ ဘ႐ူႏိုင္း ဆီးဂိမ္းတြင္ ျမန္မာက ေရႊ ၃ ခုသာ ဆြတ္ခူးႏိုင္ၿပီး ႏိုင္ငံအလိုက္ အဆင့္ ၈ တြင္သာ ရပ္တည္ခ်ိန္တြင္ ဗီယက္နမ္က ေရႊ ၁၉ ခုျဖင့္ ႏိုင္ငံအလိုက္ အဆင့္ ၆ ေနရာတြင္ ရပ္တည္ႏိုင္ခဲ့သည္။

ျမန္မာ အားကစားသမားမ်ားသည္ ၁၉၈၃ ခုႏွစ္တြင္ စင္ကာပူႏိုင္ငံတြင္ က်င္းပသည့္ ၁၂ ႀကိမ္ေျမာက္ ဆီးဂိမ္းမွ စကာ ေရႊ ရရွိမႈ ၂၀ ထက္ ေလ်ာ့နည္းလာရာ ၂၀၁၁ ဂ်ကာတာ ဆီးဂိမ္း အထိပင္ ျဖစ္သည္။

ကြ်န္းဆြယ္ၿပိဳင္ပြဲမွ စကာ ဆီးဂိမ္းအထိ ျမန္မာ အားကစား သမားမ်ားသည္ ၁၉၉၉ ခုႏွစ္တြင္ ဘ႐ူႏိုင္း၊ ၂၀၀၉ ခုႏွစ္တြင္ လာအိုတို႔ေလာက္ ေရႊ ဆြတ္ခူးႏိုင္ျခင္း မရွိခဲ့ပါ။

အျငင္းပြား

၂၀၁၁ ဂ်ကာတာ ၿပိဳင္ပြဲတြင္ ေရႊ ၁၆ ဆုျဖင့္ ပုံမွန္ အဆင့္ ၇ ေနရာတြင္ ရပ္တည္ေနခဲ့ရာမွ ၂၀၁၃ ေနျပည္ေတာ္ ဆီးဂိမ္းတြင္ ေရႊ ၁၀၀ ဆြတ္ခူးၿပီး ႏိုင္ငံအလိုက္ ပထမေနရာတြင္ ရပ္တည္ရမည္ဟူေသာ ဆႏၵျဖင့္ ေနျပည္ေတာ္ ဆီးဂိမ္း တြင္ အားကစားနည္း ၃၃ မ်ိဳး ထည့္သြင္း က်င္းပရန္ ဆုံးျဖတ္ခဲ့သည္။

ဆီးဂိမ္း ဖယ္ဒေရးရွင္းေကာင္စီ လူႀကီးမ်ားသည္ သက္ဆိုင္ရာ ႏိုင္ငံမ်ားသို႔ ျပန္မေရာက္ခင္မွာပင္ မီဒီယာက စတင္ လႈပ္ရွားလိုက္ၾကသည္။ ေနျပည္ေတာ္ ဆီးဂိမ္းတြင္ ျမန္မာ့႐ိုးရာ ျခင္းလုံး ၿပိဳင္ပြဲ ထည့္သြင္းျခင္းႏွင့္ အိုလံပစ္ အားကစား နည္း ၂ မ်ိဳးျဖစ္သည့္ တင္းနစ္ႏွင့္ ကြ်မ္းဘား အားကစားနည္း တို႔ ထည့္သြင္းမေပးျခင္းကို လက္ညွိဳးထိုးၾကသည္။ ျပစ္တင္ ေ၀ဖန္မႈမ်ား စတင္ျပဳလုပ္လာၾကသည္။

႐ိုးရာ ကိုင္ၿပီ

ျမန္မာလူမ်ိဳး အခ်ိဳ႕တြင္ စြဲလမ္းမႈ တခုရွိသည္။ တခုခု အဆင္မေျပလွ်င္ ႐ိုးရာကိုင္သည္ဟု ေျပာေလ့ရွိၾကသည္။ ယခု ႐ိုးရာကေတာ့ နတ္႐ိုးရာ မဟုတ္ပါ။ အားကစား ႐ိုးရာ ျဖစ္သည္။

ဆီးဂိမ္းတြင္ ၁၉၈၇ ခုႏွစ္ ဂ်ကာတာ ဆီးဂိမ္းမွ စကာ အားကစားနည္းမ်ား ခုန္ပ်ံေက်ာ္လႊားကာ မ်ားျပားလာခဲ့သည္။ ၁၈ မ်ိဳးျဖင့္ အားကစားပြဲ က်င္းပလာခဲ့ရာ ဂ်ကာတာ ဆီးဂိမ္းတြင္ ေနာက္ထပ္ ၈ မ်ိဳးထပ္တိုးကာ အားကစားနည္း ၂၆ မ်ိဳး ထည့္သြင္း က်င္းပခဲ့ရာ ၂၀၁၁ ဂ်ကာတာ ဆီးဂိမ္းက်ေတာ့ အားကစားနည္း ၄၄ မ်ိဳးအထိ တက္သြားသည္။

ေနျပည္ေတာ္ ဆီးဂိမ္းက်ေတာ့  အဖြားႀကီးေတြ ႐ိုက္သည့္ ဖဲကစားနည္း “BFIDGE” ေတြ ဘာေတြ ျဖဳတ္လိုက္ေတာ့ ၃၃ က်န္သည္။ ျဖဳတ္လိုက္သည့္ အထဲတြင္ အိုလံပစ္ အားကစားနည္း ၂ မ်ိဳးျဖစ္သည့္ တင္းနစ္ႏွင့္ ကြ်မ္းဘား ပါသြားသည္။ တိုးလာသည့္ အထဲတြင္ ျမန္မာ့႐ိုးရာ ျခင္းလုံးၿပိဳင္ပြဲ ျဖစ္သည္။

အမွန္က ျမန္မာဘက္မွ ႐ိုးရာ အားကစားနည္း ထည့္သြင္း က်င္းပသည္မွာ ၁ ႀကိမ္သာ ရွိေသးသည္။ အျခား ႏိုင္ငံမ်ားက ႐ိုးရာ အားကစားနည္း ျဖင့္ ေရႊ တံဆိပ္ေတြ သိမ္းက်ံဳးယူေနသည္မွာ ၾကာလွပါၿပီ။

၂၀၁၁ ဆီးဂိမ္းတုန္းက အိမ္ရွင္ အင္ဒိုနီးရွားတို႔က ေရႊ ၁၈၂ ျဖင့္ ႏိုင္ငံအလိုက္ ပထမ၊ ထိုင္းက ေရႊ ၁၀၉ ခုျဖင့္ ဒုတိယ၊ ဗီယက္နမ္က ေရႊ ၉၆ ျဖင့္ တတိယ၊ မေလးရွားက ေရႊ ၅၉ ျဖင့္ စင္ကာပူ ေရႊ ၄၂၊ ဖိလစ္ပိုင္ ၃၆၊ ျမန္မာ ေရႊ ၁၆ ၊ လာအို ေရႊ ၉၊ ကေမၻာဒီးယား ေရႊ ၄၊ အေရွ႕တီေမာ ေရႊ ၁ ႏွင့္ ဘ႐ူႏိုင္း ေရႊ သုည အဆင့္တို႔ ျဖစ္သည္။

ေရႊ ၁၀၀ ဆိုသည္မွာ ကမၻာ့အိုလံပစ္ ၿပိဳင္ပြဲမ်ားမွာပင္ မည္သည့္ႏိုင္ငံကမွ ဆြတ္ခူးႏိုင္ခဲ့ျခင္း မရွိေသးပါ။ ၁၉၈၀ ျပည့္ႏွစ္ ေမာ္စကိုတြင္ က်င္းသည့္ ကမၻာ့အိုလံပစ္ၿပိဳင္ပြဲ၌ အေမရိကန္ႏွင့္ ႏိုင္ငံအခ်ိဳ႕ မပါ၀င္သျဖင့္ ဆိုဗီယက္ႏိုင္ငံက ေရႊတံဆိပ္ ၈၀ ရဖူးသည္။ ထိုနည္းလည္းေကာင္းပင္ ၁၉၈၄ ခုႏွစ္ ေလာ့စ္အိန္ဂ်လိစ္ အိုလံပစ္တြင္လည္း ဆိုဗီယက္ျပည္ေထာင္စုႏွင့္ ႏိုင္ငံ အခ်ိဳ႕ ၀င္မၿပိဳင္ခဲ့သျဖင့္ အေမရိကန္ အားကစား သမားမ်ား ေရႊ ၈၃ ခု ဆြတ္ခူးရဖူးသည္။

၂၀၁၃ ဆီးဂိမ္းတြင္ ထည့္သြင္းမည့္ အားကစားနည္း ၃၃ မ်ိဳးအတြက္ ေရႊ ၄၀၀ ခ်ီးျမွင့္မည္ဟု ခန္႔မွန္းေျပာဆိုၾကသည္။ သို႔ရာတြင္ အားကစားနည္း တမ်ိဳးစီအတြက္ ပြဲငယ္ေပါင္း မည္မွ် ထည့္သြင္းက်င္းပ ေပးမည္ ဆိုျခင္းကိုမူ မေၾကညာေသးပါ။

၂၀၁၃ ဆီးဂိမ္းအတြက္ ယွဥ္ၿပိဳင္မႈထက္ ဖြင့္ပြဲ၊ ပိတ္ပြဲက ေရွ႕ေရာက္ေနသည္။ ျမန္မာ အားကစား သမားမ်ား ေလ့က်င့္ေနၾကၿပီဟု ဆိုေသာ္လည္း ပဏာမ အဆင့္တြင္ အားကစား သမားေပါင္း မည္မွ်ေလ့က်င့္ေန ေၾကာင္းကို လည္းေကာင္း၊ မည္သည့္လတြင္ ေနာက္ဆုံးအဆင့္ ေရြးခ်ယ္ေလ့က်င့္သြားမည္ ဆိုျခင္းကို လည္းေကာင္း စာေရးျပီးခ်ိန္အထိ မသိၾကရေသးပါ။

ဧရာ၀တီ